θέλω να λέγομαι υποτακτική..

Μπράβο "sokolata" πολύ όμορφο το κείμενό σου! Θα πρότεινα να μη αλλάξει τίποτα. Όποιος μπορεί να καταλάβει αυτά που εννοείς, κατάλαβε. Οι άλλοι θα μείνουν με την επιθυμία των διορθώσεων στα δικά τους μέτρα, όμως το κείμενο είναι δικό σου....

 

Προφανώς εννοει ότι εγώ και εσύ είμαστε το ίδιο πρόσωπο! Εγώ αυτό κατάλαβα! Μπορεί να κάνω λάθος! Το ίδιο πρόσωπο πάντως δεν είμαστε σίγουρα!

 

Ακριβώς έτσι. Ήταν σκέψεις που αφορούν την δική μου σχέση!

 

Δεν είχα σκοπό να αλλάξω τίποτα. Τα έγραψα όπως τα ένιωθα εκείνη την στιγμη.

 

Καταρχάς δεν είναι όλοι οι κυριαρχικοι ίδιοι. Ορισμένοι αρέσκονται να έχουν αραιά και που κάποιες φάσεις υποτακτικοτητας με ανοχή σε 'συναισθηματικά ξεσπάσματα' της υποτακτικής τους που ενίοτε έχουν ανάγκη να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Εσένα ίσως αυτό σε ξενίζει αλλά δέξου ότι σε άλλους αρέσει.

 

-1 απο μενα

 

Έχεις απόλυτο δίκιο. Η υποταγή είναι κοινή.οι ρολοι αλλάζουν!

 

Το κείμενο παραμένει ως έχει. Δεν επιθυμώ να διορθώσω κάτι. Σεβαστές οι ενστάσεις .

 

Είναι κακό να μαντευει μια υποτακτική; Να παίρνει πρωτοβουλίες και να κάνει πράγματα τα οποία γνωρίζει θα ευχαριστήσουν τον σύντροφο και κύριο της;! Εμένα κάτι τέτοιο μου ακούγεται ενδιαφέρον! Υποδηλώνει θάρρος και θράσος (με την καλή έννοια) .ειλικρινά αν ήμουν Κύριος θα ήθελα μια τέτοια υποτακτική

 

Εμένα πάλι μου άρεσε όλο το κείμενο! Και μπράβο μου που το έγραψα!  

 

Ένα από τα βασικά γνωρίσματα της υποταγής είναι η διαίσθηση. Είναι πολύ καλό να διαισθάνεται μια υποτακτική και ιδιαίτερα χρήσιμο για την ίδια. Την κάνει να νιώθει πώς αισθάνεται ο Έτερος τη στιγμή εκείνη και ίσως τι ζητά από την ίδια. Μπορεί να ζητά ηρεμία, αποδοχή, δεκτικότητα, έκθεση. Η πρωτοβουλία ενδεχομένως να μην είναι πάντα μια καλή ιδέα, για πολλούς λόγους, επειδή ουσιαστικά πατά πολύ στο πεδίο του Έτερου. Δεν είναι θέμα θάρρους, καμιά φορά η αναμονή απαιτεί περισσότερο θάρρος με την ίδια λογική που η ακινησία απαιτεί ασκημένο και ισχυρό μυϊκό σύστημα. Είναι θέμα ότι παραείναι ισοτιμική. Εκτός και αν η υποτακτική διαισθανθεί ότι πράγματι είναι επιθυμητή και χρειάζεται...  

 

Το κείμενο είναι καθαρά προσωπικό και δεν ήταν ο δεκάλογος της καλής-σωστής υποτακτικής. Είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μου. Και όντως δεν ακολουθεί συνταγές και κανόνες. Κάθε σχέση εξάλλου είναι διαφορετική. Χαίρομαι που ορισμένοι καταλαβαίνουν και δέχονται αυτή την διαφορετικότητα