...και οι υποτακτικοι εχουν ψυχη!

"....αν κάποιος άντρας επιθυμεί να συνάψει σχέση υποταγής (και δη ως σκλάβος!) με μία γυναίκα Κ, θα αντιληφθεί λίαν συντόμως ότι το μενού δεν συμπεριλαμβάνει αυτά που φαντασιώνεται. Ή μπορεί και να συμπεριλαμβάνει κάποια από αυτά, αν είναι τυχερός και πέτυχε Κ με συμβατά βίτσια. Σαφώς, η σχέση δεν θα επικεντρωθεί στο να καλύψει τις δικές του φαντασιώσεις - από ένα σημείο και μετά, τουλάχιστον."

Τα παραπανω ανηκουν στην Δωρα,εχω την αισθηση ομως ο,τι απηχουν τις αποψεις της πλειοψηφιας των σκλαβων - ειδικα των θηλυκων- του φορουμ,τουλαχιστον οσον αφορα τις δυο πρωτες προτασεις.
Ειναι δυο τα σημεια που με "κεντριζουν".

Ας ξεκινησω με το ελασσον:Η σχεση δεν θα επικεντρωθει στη καλυψη των φαντασιωσεων του σκλαβου απο ενα σημειο και μετα.
Παει να πει οτι πριν απο αυτο το σημειο επικεντρωνεται ( ; ) Γιατι;Ποιο ειναι αυτο το σημειο;
Θα αναμεινω τις διευκρινησεις πριν προχωρησω τη σκεψη μου,γιατι δεν θελω να την βασισω σε υποθεσεις.

Ας παμε και στο μειζον, που δεν ειναι αλλο απο το κινητρο της επιδιωξης συναψης σχεσης υποταγης ως επισης και τα κριτηρια επιλογης του κυριαρχου στον οποιο θα συναινεσει να παραχωρησει τον ελεγχο.
Η Δωρα εμμεσως στο ανωτερω αποσπασμα,αμεσως αλλου, θεωρει πως το κινητρο ειναι η αναγκη της υποταγης,της παραχωρησης του ελεγχου,πρωτιστο αν οχι αποκλειστικο καθηκον ειναι η ικανοποιηση του κυριαρχου.Οι επιθυμιες,οι φαντασιωσεις τα βιτσια του υ περνανε σε δευτερη η τριτη μοιρα ,θα ειναι τυχερος αν καποια στιγμη (δικην ανταμοιβης ; ) ο Κ τα ικανοποιησει η ακομα τυχεροτερος αν εχει ο ιδιος συμβατα "γουστα".
Ομως ρε παιδια,απο ποτε η σεξουαλικη συμβατοτητα ειναι αμελητεος παραγων σε μια σχεση;
Οταν μπαινω σε μια σχεση δεν αγοραζω λαχειο, κι αν μου κατσει.Κοιταω πριν μπω,πριν συναινεσω να υποταχτω,να διασφαλισω,- ναι,να διασφαλισω - πως θα ικανοποιουμαι και γω με τον τροπο που θελω,κοιταω να διασφαλισω πως δεν θα υποχρεωθω να κανω πραγματα η να υποστω πραγματα που θα με κανουν δυστυχισμενο.Ενταξει ,να διευρυνουμε τα ορια μας,ενταξει,να πειραματιστουμε, δεν θα απαλειψουμε τα "θελω" μας ομως επειδη ειμαστε υποτακτικοι.
...Διοτι και οι υποτακτικοι -οπως και οι παντρεμενοι,που λιγο πολυ ειναι το ιδιο- εχουν ψυχη!  

Τι λετε;

 

φίλτατε όλα εξαρτώνται από το πόσο σου λείπει κάτι κατά τη γνώμη μου. άμα είσαι πεινασμένος όπως καλή ώρα εγώ θέλει μεγάλα γκατς να πεις όχι σε αυτό που σου λείπει αν δεν είναι αυτό που σε γεμίζει εκατό τοις εκατό οπότε τα δέχεσαι όλα και κάνεις γαργάρα και περιμένεις (μάταια συνήθως) γι' αυτό το κάτι που αναζητάς αλλά που ποτέ δεν βρίσκεις

 

Σωστό το μότο. 'Ολοι οι υποτακτικοί έχουν ψυχή και όλοι οι άνθρωποι γενικά, μα δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες. Αν με ρωτούσες αν θα θεωρούσα την ικανοποίηση απλών βίτσιων μου προτεραιότητα, θα σου απαντούσα ειλικρινώς όχι, γιατί αυτά αν ήθελα θα μπορούσα να τα ικανοποιώ με οποιαδήποτε γυναίκα ή ακόμα και να πληρώνω. Γιατί δεν το έκανα ποτέ ; Γιατί δεν μπορώ να το κάνω αν δεν νοιώθω κάτι, κι αυτό που θα νοιώσω δεν μπορώ να το περιγράψω εύκολα με λόγια, μπορεί να χλευαστώ ή να φανώ υπερβολικός.

'Ομως είναι η αλήθεια, ότι για μένα οι συναισθηματικές ανάγκες καλύπτονται με μερικά άλλα πράγματα, πρώτον όταν νοιώθω ότι ανήκω ψυχή τε και σώματι, (όχι λογοτεχνικά αλλά ουσιαστικά), δεύτερον όταν υπερβαίνω τον εαυτό μου και τα όρια μου βήμα βήμα χωρίς να τρελλαίνομαι με το να μου ζητούνται εξωπραγματικά πράγματα, τρίτον όταν ελέγχομαι και όταν περιορίζομαι, τέταρτον όταν δίνομαι και προσπαθώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, και πέμπτον όταν αγαπάω και αγαπιέμαι. 'Οταν υποτάσομαι. Υποταγή = μέγα αφροδισιακό και το ζητούμενο.

Μπορεί να ακούγεται ηλίθιο ή ρομαντικό ή αόριστο, αλλά όταν καλύπτονται αυτές οι συναισθηματικές ανάγκες μου μπορώ προσωπικά να βάλω όχι απλά σε δεύτερη μοίρα τα βίτσια μου, αλλά και σε τρίτη και σε πέμπτη, γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να λατρεύεις υποταγμένος ολοκληρωτικά μια γυναίκα και να ζεις υποδουλωμένος αν ξέρεις ότι δεν σε θεωρεί απλά ένα ντουβάρι του σπιτιού ή έναν τραπεζικό λογαριασμό. Είναι ό,τι πιο όμορφο να είσαι σκλάβος μας γυναίκας που σε σέβεται και αναγνωρίζει την επιθυμία σου να είσαι σκλάβος της. Στο κάτω κάτω, ποιά γυναίκα θα σου αρνηθεί να ικανοποιήσει τα βίτσια σου ; Και vanilla μπορεί να είναι. Τα βίτσια ικανοποιούνται πανεύκολα σήμερα, το να νοιώσεις σκλάβος είναι το ζητούμενο, βέβαια δεν ξέρω, δεν μπορώ να μιλήσω στο όνομα όλων των υποτακτικών αντρών, αλλά μου φαίνεται εξαιρετικά εύκολο να ικανοποιήσει ένας υποτακτικός τα βίτσια του σήμερα. 'Ενα κοριτσάκι να βρεις από το net και να του ζητήσεις να παίξετε για λίγες μέρες κι όλα λυμένα, νομίζεις θα στο αρνηθεί ; Τις συναισθηματικές - πνευματικές ανάγκες του σκλάβου, αυτά που ανέφερα πιο πάνω πολύ δύσκολα όμως θα στις καλύψει.

 

Απάντηση: ...και οι υποτακτικοι εχουν ψυχη!

Η συμβατότητα είναι σημαντική για μένα, χωρίς αυτή δεν θα μπορούσε να υπάρξει εξ αρχής σχέση. Δεν θεωρώ δηλαδή καν δυνατή την υπόθεση να βρίσκομαι με κάποιο, που τα ερωτικά του βίτσια είναι απόλυτα ασύμβατα με τα δικά μου.
Αλλά...

Μπαίνοντας σε μια Ds σχέση, πολλά υ. δεν έχουν ιδέα ποιες είναι οι πραγματικές τους ανάγκες και ποια πράγματα δεν είναι παρά ροζουλιές φαντασιώσεις που ουδεμία σχέση δεν έχουν με την ουσία του Ds.
Προσπαθούν - παλιά αυτό ίσχυε περισσότερο για άντρες φετιχιστές, αλλά παρακολουθώντας τα καινούρια τρεντς από τις σύγχρονες wannabe υποτακτικές βλέπω πως έγινε πιο καθολικο το θέμα- να ορίσουν οι ίδιοι πως, πότε, με ποιους τρόπους και ποιες εκφάνσεις οφείλει να έχει η κυριαρχικότητα των Κ τους. Αυτό καταρρίπτει την ουσία του Ds που αφορά έλεγχο Του Κ σ αυτά τα σημεία. Όταν μια "σκλάβα" λέει δημόσια στον "Κ" της, τι λέτε εκεί χωρίς εμένα και θα σας κανονίσω όταν πάμε σπίτι (ναι το άκουσα ΚΑΙ αυτό!) σημαίνει πως εκείνη ορίζει και ελέγχει στην ουσία τη σχέση κι εκείνος απλά κρατάει το μαστίγιο μόνο και μόνο επειδή εκείνη το γουστάρει!
Αυτό είναι ένα απ τα παραδείγματα του πως θα γινόταν μια σχέση αν ο Κ άλλη δουλειά δεν έκανε από το να εκπληρώνει συνεχώς τα θέλω του υ.


Όπως είπα πιο παλιά, στο νήμα https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t5030/ το οποίο βρίσκω πολύ σχετικό με αυτό:

Ο Κ έχει υποχρέωση να φροντίσει και να καλύψει τις ανάγκες του υ.

Αλλά είναι στη διακριτική του ευχέρεια αν, πότε και με ποιους τρόπους θα καλύψει τα θέλω του υ Του.

 

Re: Απάντηση: ...και οι υποτακτικοι εχουν ψυχη!

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μ'αυτά που έγραψες, τα παραδείγματα με το σεξ και τις σοκολάτες. Μπράβο, το διατυπώνεις πολύ σωστά και είναι όλη η ουσία, και κουνάω με κάποια μελαγχολία το κεφάλι που δεν έχουν όλοι την ίδια ουσία.

 

Απάντηση: ...και οι υποτακτικοι εχουν ψυχη!

Καπως αδιεξοδο μου ακουγεται αυτο,εκτος κι'αν υπαρχει τετοια συναισθηματικη εμπλοκη που να επικαλυπτει τα ελλειμματα.Ως ποτε ομως;

Ηφαιστε θα συμφωνησω ο,τι σε μια ουσιαστικη σχεση,προτεραιοτητα αποτελει η συναισθηματικη επικοινωνια και αλληλοκαλυψη.Αν υπαρξει αυτη,αν επιτευχθει ,ειναι λογικο ,αναμενομενο ,να επιδιωχθει απο τον κυριαρχο και η καλυψη των βιτσιων του υποτακτικου.Ωστοσω θα επιμεινω πως η υπαρξη συμβατοτητας,χημειας σε σεξουαλικο επιπεδο ειναι απαραιτητη για να σφυρηλατηθουν οι συναισθηματικοι δεσμοι μιας σχεσης,για να προχωρησει η ιστορια,διαφορετικα αργα η γρηγορα θ'αρχισεις να ενοχλεισαι και να μετρας αρνητικα πραγματακια,λεπτομερειες,συμπεριφορες,μικρα στιγμιοτυπα, που υπο αλλες συνθηκες θα παρεβλεπες,δεν θα κατεγραφες ,δεν θα σωρευες στην πορεια της σχεσης,βαζοντας την πιθανοτατα σε φθοροποιο τροχια.

Ομως εγω Λαρα δεν αναφερθηκα σε μια τετοια σμπεριφορα και σταση του υ.Δεν ισχυριζομαι πως πρεπει να κατευθυνει τον Κ στο πως και ποτε θα τον ικανοποιησει,δεν ειναι υ εν τελει σ'αυτη την περιπτωση,ισχυριζομαι πως ο Κ γνωριζοντας τι θελει ο υ θα πρεπει να φροντιζεινα τον καλυπτει,με αλλα λογια ισχυριζομαι πως ειναι απαραιτητη η ενσυναισθηση του κ,οποτε θα συμφωνουσα απολυτα με το παρακατω....

....αν αφαιρουσες το ..."αν" απο τη δευτερη προταση!  

 

Απάντηση: ...και οι υποτακτικοι εχουν ψυχη!

Άποψη μου, μια σχέση για να έχει μια έστω και μιρκή πιθανότητα να ευημερήσει πρέπει η σεξουαλικη΄επαφή των μερών να είναι επιτυχημένη... Από εκεί κανείς ξεκινά και βήμα βήμα προχωρά.

Πολλοί μπερδεύουν την "ανάγκη για υποταγή" με την άγρια λαχτάρα να αγαπηθούν (και να αγαπήσουν).

 

Δεν διαφωνώ ότι η σεξουαλική χημεία πρέπει να υπάρχει, αυτό είναι αυτονόητο, αλλά αν δεν κάνω λάθος αναφέρθηκε η λέξη βίτσια, και πραγματικά κάθε φορά που ακούω την λέξη βίτσια στα πλαίσια του bdsm, δεν την κατανοώ, γιατί αυτά που είναι βίτσια για τους vanilla, για τους bdsmers δεν είναι βίτσια. Τώρα εάν για κάποια Domme κάποια πράγματα θεωρούνται βίτσια, ενώ για μένα θεωρούνται νορμάλ καταστάσεις του bdsm, εννοείται ότι θα τα βάλω στην τρίτη και τέταρτη μοίρα, αυτό εννοούσα όταν το έγραψα, αν καλύπτονται οι συναισθηματικές μου ανάγκες για υποταγή και έλεγχο. 'Ομως αν κάποια Domme με θεωρούσε ανοιχτά διαταραγμένο ψυχολογικά επειδή δεν της αρέσει ούτε ένα bdsmικό "βίτσιο", μα ούτε ένα ! - τότε ναι, θα ήταν σοβαρότατο πρόβλημα. Βίτσιο εγώ θεωρώ μόνο κάτι που ενδιαφέρει σχεδόν αποκλειστικά τον άντρα ή την γυναίκα και τους αρκεί χωρίς να υπάρχει οποιοδήποτε άλλο στοιχείο bdsm, για παράδειγμα κάποιον που ερεθίζεται αποκλειστικά παρακολουθώντας τη γυναίκα του να κάνει έρωτα με άλλον άντρα, αλλά αδιαφορεί για οτιδήποτε άλλο του bdsm. Είναι απλό νομίζω να τα διαχωρίσουμε, οπότε δεν θα μιλούσα καν για βίτσια στο bdsm. Το βίτσιο είναι μια πολύ ειδική προτίμηση, δεν είναι κάτι του bdsm.

 

Απάντηση: ...και οι υποτακτικοι εχουν ψυχη!

Χαριν συντομιας το εγραψα βρε Ηφαιστε, βαριομουνα να γραψω "ιδιαιτερες προτιμησεις ", ουδεποτε εχω ισχυριστει πως τα βιτσια ειναι ανωμαλιες. 

 

'Εχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι μπερδεύουν την ανάγκη να κυριαρχήσουν με την ανάγκη να αγαπηθούν, ιδίως οι γυναίκες. Πολύ θα'θελα να ξέρω πόσες γυναίκες πραγματικά τις ερεθίζει να έχουν έναν άντρα στα πόδια τους ή δεμένο ή να τον μαστιγώνουν, και πόσες είναι ειλικρινείς ότι όλα αυτά πράγματι τις ερεθίζουν σεξουαλικά ή απλά μας τα κάνουν μόνο και μόνο γιατί δεν βρίσκουν κάποιον να τις αγαπήσει. Οι υποτακτικοί σπάνια μπερδεύουν αυτές τις δυο ανάγκες. Υποτακτικός που να μην τον ερεθίζει το γονάτισμα, το φίλημα των ποδιών, το μαστίγωμα, η υψωμένη γυναικεία φωνή, το χαστούκι, το bondage και όλα αυτά δεν υπάρχει, απλά κάποιοι από αυτούς ζητάνε να καλυφθούν και οι συναισθηματικές τους ανάγκες, μια εκ των οποίων είναι η αίσθηση του ανήκειν και η αγάπη. Μιλάω τουλάχιστον για λογαριασμό μου. Αν θέλαμε απλά αγάπη δεν θα την αναζητούσαμε σε bdsm κύκλους. Προσωπικά κάπου μου προκαλεί μελαγχολία όταν ο συναισθηματικός υποτακτικός χαρακτηρίζεται συνήθως με μεγάλη ευκολία μη υποτακτικός. Το ότι είσαι συναισθηματικός δεν σημαίνει ότι δεν ερεθίζεσαι από το bdsm.

 

Απάντηση: ...και οι υποτακτικοι εχουν ψυχη!

Η οποιαδήποτε σχέση αν θέλουμε να λειτουργεί κατά το δοκούν, όσο πιο σωστά γίνεται είναι απαραίτητο να επικεντρώνεται στα πάντα.Πόσο μάλλον μια M/s σχέση η D/s σχέση στην οποία υποτίθεται πως πρέπει να υπάρχει διαφάνεια,αλήθεια κτλ.Τώρα αν ο Κ δεν θέλει να δείξει το που είναι επικεντρωμένος κάθε φορά αυτό είναι δικό του θέμα.
Σαφώς όμως, (και αν μιλάμε για σχέση) δεν νομίζω πως η κάλυψη φαντασιώσεων είναι και το πιο σημαντικό σημείο της σχέσης για να επικεντρώσει κανείς την προσοχή του...

Μπορεί το κίνητρο να είναι η ανάγκη για υποταγή και η παραχώρηση του ελέγχου στον Κ, αλλά το πως αυτό θα επιτευχθεί είναι θέμα της σχέσης τους.
Μπορεί για μια σκλάβα να είναι αποκλειστικό καθήκον η ικανοποίηση του Κ και ταυτόχρονα, αυτό να είναι και η δική της ικανοποίηση.
Για να συμβεί αυτό, κατά την άποψη μου θα πρέπει απαραίτητα να υπάρχει συμβατότητα στην σχέση τους και να έχουν πολλές κοινές πτυχές για να τις αναπτύξουν...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ...
Τίποτα δεν είναι αμελητέος παράγοντας σε μια σχέση.Πόσο μάλλον σε μια σχέση Κ/υ.Εδώ τον ενδιαφέρει πότε και αν η σκλάβα του θα κατουρήσει και δεν τον ενδιαφέρει αν ικανοποιείται σεξουαλικά η για τις φαντασιώσεις της?Άλλο τι δείχνει και πως το δείχνει. Αλίμονο αν η σκλάβα επιθυμούσε να είναι σκλάβα κάποιου ο οποίος δεν ενδιαφέρεται γιαυτήν!

Λέμε πως χωρίς ενδιαφέρον και αγάπη καμία σχέση δεν διατηρείται.Να υποταχθείς σε ποιόν και γιατί? 

 

Εσείς στο χωριό σας πώς τα πιάνετε τα ποντίκια στη φάκα; Χωρίς τυρί; 

Το σημείο είναι το σημείο της συνειδητής επιλογής, όταν γνωρίζεις πλέον σε τί εισέρχεσαι, και έχεις την δυνατότητα και το σθένος να το επιλέξεις ή όχι. Πριν από το σημείο αυτό γίνονται πολλά, τα οποία έχουν σχέση με τις επιθυμίες του Υ, χωρίς όμως να υφίσταται επικέντρωση σε αυτές, αλλά περισσότερο μια σταδιακή "αποκέντρωση". Θα έλεγα ότι αυτά που γίνονται στην φάση προπαρασκευής όντως αποτελούν εν μέρει ένα δόλωμα - για ένα άπειρο Υ - διότι το Υ αυτό, αφ ενός δεν έχει αποσαφηνίσει εντός του ακριβώς τί επιθυμεί, αφ ετέρου δεν έχει την εμπειρία της υποταγής ώστε να μπορεί να την επιλέξει ή και να την απορρίψει. Ίσως να μην έχει καν την δυνατότητα να παραδώσει τον έλεγχο, αν δεν τον έχει ακόμη (και πώς να τον έχει, όταν δεν ξέρει καν τί θέλει; )

Όταν αρχίσει να καταλαβαίνει τί γίνεται, αρχίζουν σταδιακά οι επιθυμίες του αυτές να περνούν σε δεύτερη μοίρα, αν όντως "τόχει". Αν δεν "τόχει", φεύγει μόνο του (συνήθως). Μετά το σημείο της συνειδητής επιλογής, αρχίζει η ουσιαστική BDSM σχέση, η οποία επικεντρώνεται στην βούληση (και ευθύνη) του Ενός και στην πλήρη υπακοή (και πλήρη χαλάρωση) του Υ.

Είναι εύλογη η ερώτησή σου και την ακούω από πολλούς, την είχα μάλιστα κι εγώ κάποτε αυτή την ερώτηση - πριν από το σημείο της συνειδητής επιλογής, αλλά και για λίγο ακόμη μετά, μέχρι που έσβησε ως ερώτηση, διότι μου την απάντησα.

Το σεξ είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι μίας σχέσης, στον πυρήνα της οποίας βρίσκεται ο έλεγχος. Σε μία τέτοια σχέση, το σεξ, αν και όταν γίνεται, είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Ένας συνειδητοποιημένος Κ και ένα συνειδητοποιημένο Υ δεν εισέρχονται σε μία τέτοια σχέση για να γαμιούνται. Αυτό το κάνουν και χωρίς το BDSM. Και μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν, και μετά την σύναψη της σχέσης, με άλλους ή/και μεταξύ τους.

[Μια αναλογία για να γίνει κατανοητό αυτό που λέω: η καλή σου η νεράιδα σου χαρίζει ένα μαγικό ραβδάκι που φέρνει την ευτυχία. Εσύ όμως ζητάς, εκτός από το ραβδάκι, και μία μεζονέτα, ένα σπορ αυτοκίνητο, μία δωροεπιταγή για το Πλαίσιο, ένα καινούργιο κινητό και την τσόντα της Τζούλιας. Είσαι βλάκας ή δεν είσαι;]

Σχετικά με το αν οι υποτακτικοί έχουν ψυχή, θα πω το εξής: έχουν πρωτίστως ανάγκες, οι οποίες δεν αφορούν την ψυχή τους - αν υποθέσουμε ότι η ψυχή ως έννοια έχει κάποιο νόημα. Εάν γι αυτούς η έννοια αυτή σημαίνει κάτι, μπορούν να απευθυνθούν στον πνευματικό της ενορίας τους. Το ίδιο μπορούν να κάνουν και όσοι Κ έχουν παρόμοιες ανησυχίες...

Περί αναγκών λοιπόν ο λόγος. Εκεί τα λέει καλύτερα η Λάρα του E-p.

[quote='lara[E-p]
Αλλά είναι στη διακριτική του ευχέρεια αν, πότε και με ποιους τρόπους θα καλύψει τα θέλω του υ Του.[/quote]

Η άποψή μου είναι ότι το "αν" είναι απαραίτητο στην εξίσωση του slavery. Γι αυτό υπάρχουν τόσοι πολλοί πελάτες που συνωστίζονται στις pro-Dommes για ένα δίωρο. Για να δεχτεί κάποιος αυτό το "αν", δηλαδή για να γίνει σκλάβος, πρέπει κυριολεκτικά να πάει στην κόλαση. Το ξέρω, γιατί κι εγώ πέρασα μια βόλτα από κει.

Η συμβουλή μου είναι να διαλέγετε γενναιόδωρους Αφέντες και Αφέντρες και όχι τσιγγουναραίους. Λολ.