κατι που Σ/σας στιγμάτισε

Να με στιγμάτισε, δεν με στιγμάτισε. Αλλά εικόνες/σκέψεις/λόγια που μου έμειναν λιγάκι χαραγμένα, αρκετά.
Θα παραθέσω ένα περιστατικό, κάποια που κάποτε σε μια συζήτηση μας, μου είχε πει, ότι δεν μπορούσε να διαχειριστεί στο παραμικρό την ελευθερία.
Και ότι προτιμούσε, κάποιος άλλος, να έπαιρνε για κείνη όλες τις αποφάσεις, ακόμη και για τα πιο μικρά πράγματα.
Τόσο πολύ δεν άντεχε την ελευθερία, που σκεπτόταν ότι ακόμη και η φυλακή θα ήταν προτιμότερη ( εδώ παρένθεση, αν είχε την παραμικρή ιδέα, του τι θα σήμαινε φυλακή, ίσως και ν' άλλαζε γνώμη. Κλείνει παρένθεση ).

Εκείνα της τα λόγια, ακόμη μετά από χρόνια δεν τα έχω ξεχάσει, ούτε το βλέμμα, ούτε την φωνή της καθώς τα πρόφερε.
Ήταν και παραμένει κάτι τόσο ξένο με τον δικό μου τρόπο λειτουργίας, που όσο κι αν προσπάθησα να το επεξεργαστώ, ικανοποιητική απάντηση δεν κατάφερα, να μου δώσω.
Κατέληξα, ότι κάποια πράγματα απλά είναι, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.

 

κατεληξες σωστα γιατι παντα θα εισαι ο τελευταιος που θα μπορει να σου δωσει απαντηση σε σκεψεις και ψυχολογικες καταστασεις που ειναι ξενες προς τον δικο σου τροπο σκεψης 
πετας ενα αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου και καθαριζεις χεχεχεχε

 

Όταν ένιωσα να κυλά το απαιτώ σε επαιτώ -και τούμπαλιν-, με την παρόρμηση "να πείσω", ως καταλύτη
κι όταν απόρησα προς στιγμήν, με την επιλογή ανθρώπων να συνδιαλέγονται ατέρμονα σε σκηνικό "βεντέτας", έχοντας ως όπλα εκατέρωθεν, αιώνια κρατούμενα σε παρακαταθήκες.

 

Την ένιωσα ότι έχει θέμα με τον έλεγχο από την πρώτη φορά που κάναμε vanilla sex, τελείωσε όταν ήταν απο πανω μου και με καβαλουσε. Ήταν τόσο ενεργοβόρα για αυτή της ανάγκη, φώναζε ότι θέλει να ξαλαφρωσει. Ήμασταν ξαπλωμένοι γυμνοί και έπαιζα με το κορμί της, όταν έφτασα στη ρόγα στο βυζι της η ανάσα της άλλαξε. Της άρεσε ο πόνος εκεί. Της είπα ότι θα έρθει μια μέρα που θα μου τα δώσει όλα. Συμφώνησε. Άρχισε να πονάει πολύ, άντεχε, Δεν ήξερε ότι αντέχει τόσο. Κάθε στιγμή που δεν έχει τον έλεγχο την ηρεμεί και περιμένει τη μέρα που θα υποταχτει πλήρως . Να νιώσει ελεύθερη . Αυτή η στιγμή με στιγμάτισε γιατί ήρθα πιο κοντά στις ανάγκες μου μέσα από τις ανάγκες της υ μου

 

Κάτι και κάποιοι...
Δεν με στιγματίζουν τόσο οι άνθρωποι όσο τα συναισθήματα που εγείρονται από τις καταστάσεις που ζω μαζί τους.

Με στιγμάτισε όμως ο άνθρωπος τον οποίο επιθυμώ να έχω δίπλα μου...
Το κίνκυ βανιλάκι μου...
Με έμαθε να παίρνω τα πράγματα πιο ήρεμα, να περιμένω, με έμαθε ότι οι απολαύσεις βρίσκονται ακόμη και στα 2 λεπτά που θα τον δω ίσα ίσα για να τον αγκαλιάσω και ας μην πούμε ούτε κουβέντα.

Με στιγμάτισε το ότι τον έχω ερωτευτεί. Όταν το νιώθεις πρώτη φορά στα 24 σου χρόνια, είναι περίεργο το φτερούγισμα και αυτή η λαχτάρα για να σμίξουν οι ψυχές.  

Ούτε την πρώτη φορά που μαστίγωσα άντρα δεν ένιωσα έτσι, γιατί τότε πολύ απλά ήξερα ότι μου αρέσει πολύ πιο πριν γίνει η πράξη...

 

Με στιγμάτισαν ανεξίτηλα και για πάντα δυο πράγματα:

**όταν η 45άρα γειτόνισσα στο εξοχικό μας το καλοκαίρι που ήμουν 16, και ενώ ήταν ξαπλωμένη μπρούμητα στην παραλία φορώντας μόνο το κάτω μέρος του μαγιώ της, μου ζήτησε να της βάλω αντιηλιακό στην πλάτη... το έκανα αδιαμαρτύρητα, εκείνη βογγούσε ηδονικά όση ώρα το έκανα, και μετά χωρίς προειδοποίηση γύρισε ανάσκελα, αποκαλύπτοντας το θεϊκό στήθος της

**και όταν το ίδιο καλοκαίρι και ενώ ήμουν στο σπίτι της και περίμενα την κόρη της/φίλη μου να ετοιμαστεί να βγούμε, την άκουσα να κλάνει, να σφίγγεται και να βογκάει στην τουαλέτα και ερεθίστηκα τόσο, που έχυσα καθισμένη στον καναπέ, σφίγγοντας απλά τα μπούτια μου μεταξύ τους..

 

Με έχει στιγματίσει η πρώτη σχέση με μια γυναίκα που έκανα το 2002 που σε ηλικία 20+ ετών δεν ήξερα πως να τη διαχειριστώ και κώλωσα: Το πρώτο σκηνικό ήταν ένα βράδυ που καυγαδίζαμε και μπροστά στην ντουλάπα με έπιασε απ' το λαιμό, που έκανε ένα ασυναίσθητο ήχο ο λάρυγγας μου, έβαλε τα κλάματα κι άρχισε να με φυλάει και να μου δαγκώνει τα χείλια. Επόμενο σκηνικό ήταν να απαιτήσει να τη δείρω και που δεν το έκανα και ακόμη δεν ψηλαφώ καν το σημείο του αν θα ήθελα. Το τελευταίο σκηνικό που τα παράτησα μετά απ' αυτό ήταν σε ένα ακόμη καυγά που έφυγα απ' το σπίτι της έξαλλος κι αφού με κυνηγούσε ώρες στους δρόμους με τρελά γκάζια - ήταν η εποχή της sebring που πέρασα κι ευτυχώς ξεπέρασα - όταν κατέληξα τρελαμένος να παρκάρω έξω απ' την αστυνομία για να αφήσω εκεί το αυτοκίνητο και να πάω να περπατήσω, φίλησε τον προφυλακτήρα μου με το δικό της, έχοντας στο τέρμα το ''μέχρι αίμα να βγει''.

 

Νομίζω ότι κάτι βελτιώνεται στην Ελλάδα και ο κόσμος γίνεται πιο ανοιχτόμυαλος

 

Ο Χατζιδάκις

 

Bdsmικά;

 

 
ιστορια της Ο.....

 

Ο καθένας ό,τι έζησε...
Ό,τι έγραψε...
Θα μπορούσε να ήταν κι αυτό, που είναι πιο ...γκαγκάν..!

Irrelevant...