μαστίγωμα για πρώτη φορά

Οι άνθρωποι φοβούνται τις επιθυμίες τους γιατί μεγαλώνουν σε μία κοινωνία γεμάτη ταμπού.
Δεν υπάρχουν αμαρτωλές πράξεις, εφόσον υπάρχει συναίνεση για τις πράξεις, αλλά υπάρχουν τα νομιζόμενα των ανθρώπων που βεβηλώνουν τις πράξεις.

Ό,τι τέρπει την ψυχή δεν μπορεί να είναι αμαρτία, όταν το καταλάβουμε αυτό, τότε ίσως να ζήσουμε λίγο πιο χαρούμενοι...

 

πάλι αυτή η παλιοπουτάνα φταίει; ρε ... δεν θα την πετύχω κάπου;

 

Όσο πιο πολύ σκάνε ερωτήματα τύπου:

Να γαμηθούμε με τον Μήτσο (ή το Κατινάκι) ή δεν κάνει ακόμα..?
Να μ' πηδήξει τα πωπά ο Μήτσος (ή το Κατινάκι) ή θα μ' αρέσει..?
Να γλειφτούμε με τον Μήτσο (ή το Κατινάκι) ή θα μ' αρέσει..?
Να μ' αργάσει το τομάρι ο Μήτσος (ή το Κατινάκι) ή θα μ' αρέσει..?
Να εκείνο ή να το άλλο ή θα μ' αρέσει..?
κλπ κλπ κλπ...

Τόσο πιο πολύ ξέμε πως τ' απόνερά τους θα τα φάμε στη μάπα...
Κι όχι τίποτ' άλλο θα μας ζητάνε και τα ρέστα κι από πάνω...
Που δεν τση είπαμε πώς να ξεστραβωθούνε..!
Κι ας ήτανε κουφάλες..!
Επιεικώς ουρτ..!
Ανηλεώς...

 

Ακριβως ετσι ειναι, οπως τα λες.

 

@tithon
Χρησιμοποίησα τη λέξη "κοινωνία" επειδή οι κανονισμοί του φόρουμ δεν μου επιτρέπουν να χρησιμοποιήσω τη λέξη που ήθελα.

Μέρες που είναι...καλή άνοιξη να έχουμε και εύχομαι ανάταση ψυχής ή ό,τι άλλο επιθυμεί ο καθένας  

 

Το καλύτερο μαστίγωμα γίνεται με καλώδιο τηλεόρασης

 

Όταν αποκτήσουμε ενημερότητα σχετικά με το από που έρχονται όλες αυτές οι ορμές, οι επιθυμίες για τον πόνο, την ταπείνωση, το μαστίγωμα και άλλα παρεμφερή, την ίδια την κυριαρχία ή την υποτακτικότητα, τότε και μόνο τότε μπορεί και να απεμπολήσουμε την ενοχή.
Και μετά τα ξαναλέμε.
Τότε και μόνο τότε μπορούμε να δούμε καθαρά ποιοι είμαστε, πια μοτίβα συσχετισμού, ποιες πεποιθήσεις και ποιοι ρόλοι κρύβονται από πίσω.
Τότε και μόνο τότε αποκτούμε επίγνωση του τι κάνουμε.
Αλλά επίσης τότε και μόνο τότε, συνειδητοποιούμε αν όντως θέλουμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε ή όχι.
Ενίοτε η ενημερότητα εξαλείφει την ανάγκη αυτή, πέρα της γνωσιακής κιναισθητικότητας και της καθ΄έξιν συνήθειας που έχουμε εδραιώσει, κυρίως στο υποσυνείδητο.
Τούτων ρηθέντων, η πρώτη φορά με το μαλακό, μακριά από καλώδια, γιατί δεν ξέρουμε ακριβώς τι μνήμες ξυπνάμε στο άτομο εκείνη την στιγμή, όπως δεν ξέρουμε και τι μηχανισμούς ενεργοποιούμε.
Την δεύτερη φορά, αρχίζει να δείχνει το πράγμα.

 

Συμφωνώ μαζί σου Μπρέντα

 

Τι συναισθήματα και τις σκέψεις μπορεί να περνάνε από το μυαλό μας εκείνη τη στιγμή είναι πολύ λεπτές και σίγουρα για να φτάσει σ’ αυτό το σημείο πρέπει να προχωρήσεις με αργά και σταθερά βήματα

 

Ζωνη! είπα και λαλησα.  

 

Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα...!!!

 

Αναλο

αναλογως το χερι   μου ‘χουν κρατησει και βδομαδα