με αφορμή ένα άρθρο

Ποια είναι η διαφορά του συγκεκριμένου Forum με την κάθε lifo?
Απ' όσους γράψαμε μέχρι τώρα στο συγκεκριμένο νήμα, οι παρεμβάσεις πόσων δεν θα έμοιαζαν στο ελάχιστο σε κείνες που "έκραζαν" κάτω απ' το άρθρο της lifo?

ΟΚ, υπάρχει και νήμα εδώ που μιλάει γι' αυτό το θέμα. Δεν θυμάμαι ακριβώς τον τίτλο του, αλλά πάνω κάτω ήταν " το δικό μου φετίχ καλό, το δικό σου για τον πέοντα ".
Για να μην ξεχάσω τ' άπειρα και επαναλαμβανόμενα " άκυρα " σε όσα δεν μας αρέσουν ( κι ας μην μας αφορούν στο παραμικρό ) ή σε όσα δεν καταλαβαίνουμε.
Και αναφέρομαι πάντα σ' αυτό τον ιστότοπο που μας φιλοξενεί.

Άρα, πριν πει ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα. Ας πάρει μια βαθιά ανάσα κι ας μετρήσει ως το δέκα.

Υ.Γ.

Δεν γίνεται να είναι τα πάντα υποκειμενικά, μην και ζοριστεί κάποιος.
Ας είναι λάθος στο τέλος και κάποτε ας ανατραπούν ( τα λάθη αργά ή γρήγορα διορθώνονται ).

* Ονειρεύτηκα πολύ ( ασχολήθηκα σχεδόν αποκλειστικά με τις γνώμες που εξέφραζαν οι άλλοι για μένα ή με τις ζωές τους ).
Έτσι ξέχασα να ζήσω ( αυτό το πέρασμα θεωρώ, ότι μιλάει από μόνο του ).

 

Το Lifo εγώ προσωπικά το θεωρούσα πάντα ένα από τα καλύτερα υλικά για να σκουπίζεσαι μετά το χέσιμο. Πάντα μου προκαλούσε μεγάλη αποστροφή, όχι μόνο επειδή είναι όσο ρηχό είναι και ένα σινε-ρομάντζο αλλά κι επειδή αυτοπλασάρεται ως βαθύ και "διαφορετικό" τρομάρα του,

αλλά κι επειδή δυστυχώς με το να του δίνουν αξία αναντίστοιχη με την αξία του διαφθείρει και μπερδεύει το κοινό, τέλος πάντων όσους το θέωρουν κάτι σπουδαίο, οι έρμοι.

Γράψτο στα τέτοια σου και άσε το να λέει. Πιο πολλά ξέρει ένας πίθηκος από αεροναυπηγική παρά το Lifo από κοινωνικά θέματα.

 

Τα δύο σε ένα ...τα σπάνε! Χιτάκια!

 

σας ευχαριστώ όλους για το χρόνο που πήρατε να απαντήσετε στην απορία που εξέφρασα.
Δεν είναι σημαντική αξία στην ζωή μου η εν λόγω σελίδα και προφανώς την βλέπω με κριτικό μάτι και σχετικά φίλτρα.
Δεν παύει να είναι όμως ένας στατιστικός μέσος όρος για την κοινωνία μας και αυτό είναι που με θλίβει.
Βέβαια όπως αναφέρθηκε είναι δύσκολο να είσαι πραγματικά ανεκτικός και να μην κρίνεις κανένα. Και εγώ έχω κρίνει και συνεχίζω να το κάνω, αν και προσπαθώ συνέχεια να εξελιχθώ. Είναι μάλλον στην ανθρώπινη φύση.
Αυτό που πραγματικά με έχει βάλει σε σκέψεις, είναι ο σχολιασμός περί τρέλας κτλ και όλη αυτή η ειρωνία. Ειδικά το σχόλιο με τον κόσμο και τον πολιτισμό που εξελίσσεται. Νομίζω θα ήταν μόνο καλό για το ανθρώπινο είδος να είμασταν πιο ανεκτικοί. Στα πλαίσια της αυτοπροστασίας μας πάντα.

 

@pw

Δεν είναι κακό να κρίνουμε ή να κρινόμαστε. Το να κρίνεις δεν σημαίνει ότι δεν είσαι ανεκτικός. Δεν σημαίνει καν ότι συμφωνείς ή διαφωνείς. Είναι αλλοιωμένη όμως η αντίληψη της έννοιας της κριτικής. Γενικά επικρατεί, online και offline, η λογική "μου αρέσει = είναι καλό, δεν μου αρέσει = είναι κακό". Η οποία λογική είναι πολλά πράγματα, κριτική δεν είναι όμως. Συχνά επικρατεί όμως. Εδώ είναι η πραγματική τρέλα.

 

συγνώμη που επανέρχομαι, αλλά μου φαίνεται κρίσιμο, απο παρεμβάσεις διευκρινίστηκε ότι δεν εκπροσωπούν το στατιστικό μέσο όρο
αυτοί που ποστάρουν, έχουν, λιγότερο ή περισσότερο, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
δεν μας επιτρέπει αυτό να υποθέσουμε τη στάση των διάφορων υπολοίπων, προς καμμία κατεύθυνση.

 

σωστά, αν το δει κανείς από στατιστικής απόψεως, δεν είναι παρά ένα μικρό υποδείγμα ενός υποσυνόλου του πληθυσμού.
δεν γίνεται να εκφράσει κανείς συμπεράσματα επαγωγικά για το σύνολο. συμφωνώ

 

Οι λέξεις έχουν το βάρος τους, ο τρόπος έκφρασης των σκέψεων εξίσου. Αλλά πιο σημαντικές παραμένουν οι πράξεις.
Δεν ξέρω αν όλοι μας, θα θέλαμε να ζούμε σ' ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο. Έχω πάψει να χρησιμοποιώ την λέξη όλοι, όχι για να μην τσουβαλιάσω ( αφού όπως συχνά λέω, όσο και κάποιος να μας ανοίξει το "σακί", μέσα του μπαίνουμε μονάχα αν και όταν το θελήσουμε εμείς ), αλλά γιατί θεωρώ - πια - λογικό, να μην έχουμε όλοι τον ίδιο τρόπο λειτουργίας ή τις ίδιες αντιδράσεις. Ακόμη και σε θέματα στα οποία ίσως και να μοιάζαμε. Έλεγα, ένας κόσμος αγγελικά πλασμένος όπου οι έννοιες της ανοχής, του σεβασμού - σε κάθε είδους διαφορετικότητα -, της κατανόησης, του "ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν", θα ήταν ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση. Μπορεί να είμαι τυφλός εγώ, αλλά σ' ένα τέτοιο κόσμο δεν ζούμε. Και όσο γρηγορότερα το πάρουμε απόφαση, τόσο καλύτερο θα είναι για μας. Δεν χρειάζονται τάφροι, δεν χρειάζονται πανοπλίες, ούτε προταγμένες λόγχες για να προστατευθούμε από κάποιες "επιθέσεις". Αφού απλούστατα μάλλον οι περισσότεροι μας δεν είμαστε άτρωτοι. Όλο και κάποιο "χτύπημα" θα μας κάνει να ματώσουμε έστω και λιγάκι. Συζητάμε για κάτι πάρα πολύ προσωπικό, όπως θα ήταν η σεξουαλική/ερωτική σφαίρα του καθενός μας. Το λοιπόν, κάτι τόσο προσωπικό είναι δυνατόν να γίνει κατανοητό και αποδεκτό απ' τους πάντες? Και στο τέλος γιατί να γινόταν. Άντε και παύει ο χ, ψ, ω άγνωστος που θα πετύχουμε στον δρόμο, να μας στραβοκοιτάει ή να πετάει ατακούλες. Ε και? Γι' άλλη μια φορά.
Άντε και δεν μας λένε πια άρρωστους, ούτε διεστραμμένους, αλλάζει κάτι? Τι σκέφτεται για μας εκείνος/η/οι/ες που έχουν μαζί μας κάτι να μοιράσουν, κάτι το απτό, έχει μια κάποια αξία.
Τι σκέφτονται/λεν οι υπόλοιποι, ειλικρινά δεν βλέπω για ποιον λόγο να μας "χάλαγε". Θα μου πείτε, εύκολα τα λες ρε μάστορα. Μάλλον έφαγα άπειρες "φρίκες" - κυρίως με τον εαυτό μου και για χρόνια -, για να φτάσω στο σημείο να τα "λέω". Και έχω "ακούσει" - όχι πάντα ευχάριστα - και είχα πικραθεί. Έπιασα μια ζυγαριά και τα "μέτρησα". Τι διάλεξα?
Δεν έχει καν νόημα να το γράψω, αφού δεν θ' αφορούσε κανέναν εδώ μέσα. Πια έχω λιγότερα χρόνια μπροστά μου απ' ότι πίσω μου και δεν σκοπεύω να τα σπαταλήσω, με το τι πιστεύουν άνθρωπες που μαζί μου δεν θα είχαν καμία απολύτως σχέση. Όλα όσα έγραψα τόσο σ' αυτό το νήμα, όσο και από τότε που είμαι σ' αυτό το Forum, ήταν και είναι προσωπική άποψη.
Και πάντα τέτοια θα είναι. Προτείνω λίγη σκλήρυνση πέτσας κι αρκετή επιλεκτική ακοή. Εκτός κι έχουμε θέμα στο ν' αποδεχτούμε εμείς τους εαυτούς μας ή μας αρέσει να "πλακωνόμαστε" με αόρατους ή ορατούς μα ξεδοντιασμένους λύκους. Σ' αυτή την τελευταία περίπτωση αλλάζει το τροπάρι ( κι εγώ τουλάχιστον βρίσκω ένα κάποιο νόημα ).

Τεσπα, και σήμερα προπόνησα τα δαχτυλάκια μου ( γιατί από ουσία μάλλον ήταν για πολλοστή φορά μάπα το καρπούζι μου ). Όποιος/α κάνει την αποκοτιά να με διαβάσει, σίγουρα δεν θα κερδίσει τίποτε. Να είστε καλά όλοι/ες σας ( πάω για ξεκούραση και μου ήρθε αναπάντεχη καλοσύνη χαχα    )

 

επιλέγω σκλήρυνση πέτσας!
και επικροτώ