... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Διαβάζω και αισθάνομαι .
Γι’ αυτό να μη σου κάνει εντύπωση ο «τίτλος» μου.
Αν θα συμμετείχα στο poll του vautrin θα ανήκα στην πρώτη περίπτωση και όχι τυχαία.
Ούτε τυχαία σχολιάστηκαν τα γραμμένα μου από (όχι τυχαία επίσης) πρόσωπα.
Τυχαίο; (….)
(Παρένθεση: μόνο μια μικρή στενοχώρια να είχε λείψει – η dora με έχει στη μπούκα, {γαμώτο},
το διάβασα χθες βράδυ, λίγο πριν το επιδόρπιο
– δεν μπόρεσα να φάω δεύτερο κομμάτι πουτίγκα {φτου}. [κλείνει η παρένθεση] )Διάβασα λοιπόν…

Κατάλαβα (δεν φταίω εγώ γι’ αυτό) ότι μόνο εδώ και έτσι σου συμβαίνει αυτό.

Καθόλου! Γιατί δεν το διατύπωνες έτσι εξ αρχής βρε καλό μου κορίτσι;
Ούτε την επίκληση της μαρτυρίας της doras χρειάζεσαι…

Σε πιστεύω! (αρκεί να το πιστεύεις κι’ εσύ).

Ναι, μόλις το αντελήφθην.
Προφανώς άνοιξες το νήμα για να δεις αν υπάρχουν άλλες περιπτώσεις
που να αφορούν τούτο το ακαδημαϊκό σου (όπως διευκρινίστηκε) ενδιαφέρον.

Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, αυτό τώρα μας το είπες,
Σε συνδυασμό με την παραδοχή σου πως βαριέσαι χαίρομαι που το ακούω.
Ξέρεις πόσες πασχίζουνε, χτυπιούνται, κατουριούνται για κάτι τέτοιο
και εσύ το έχεις τόσο χαλαρά;

Μα δεν με αφορά. Ο Κ σου είναι αρμόδιος.
Σου προτείνω να του θέσεις το ζήτημα για να σε διαφωτίσει.
Άσε που δεν στέλνω pm.
Κανα- δυο φορές που το έκανα με κορίτσια από το φόρουμ,
βγήκε παράρτημα στο msn.
Και να φανταστείς ότι δεν έχω ούτε msn, ούτε facebook
για να αποφεύγω κάτι τέτοια.
Άρα, το’ χες το δίκιο σου όταν με στόλισες…

Υ.Γ.

Καλή ερώτηση. Μόνο ένας τιτλούχος Master μπορεί να σ’ την απαντήσει επί του πραχθέντος.

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

αυτοκίνητο
μοτοσυκλέτα ποτε δεν είχα τέτοια
ήθελα πάντα γιαπωνέζικες
δεν λέω μαρκα για την διαφήμιση

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Προσωπικα εξελαβα το νημα σαν μια γενικευση περισσοτερο ομως απο οτι καταλαβα θες να σου προτεινουμε καποιες εξηγησεις. Εγω μιλησα εντελως γενικα αφενος γιατι δεν σε γνωριζω αφετερου γιατι συνυθως τα νηματα εμπεριεχουν προβληματισμους που αφορουν ενα ευρυτερο συνολο

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Ακριβώς γι' αυτό άνοιξα το νήμα.

Τα ερωτήματα θεωρώ πως είναι αρκετά ευανάγνωστα.

Χαίρομαι ειλικρινά που τελικά δεν χρειάζεται να συμπληρώσω την λίστα με τα hobbies  

Σας ευχαριστώ ειλικρινά, τουλάχιστον έγιναν κάποιες διευκρινήσεις.

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Σε μια υπερβολη της σκέψης αυτής, "δεν με απασχολει ο θανατος αφου όσο ζω αυτος ειναι απων ενώ οταν συμβεί θα ειμαι απων εγώ" (Sioran αν δεν κάνω λάθος).
...και να σκέφτομαι ότι όταν φτάσω σε μία άλφα ηλικία, που δεν θα έχω πια την δυνατότητα να πράξω, θα μετανιώνω και θα δυστυχώ...
Σαν να γυροφέρνεις την απάντηση αλλά να μην την δίνεις Eugenie.
Είσαι σίγουρη πως πρόκειται για άγχος του θανάτου, και όχι για την κοινή κατάρα όλων μας να μετράμε τον χρόνο?

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Και ο Επίκουρος κάτι τέτοιο ασπαζόταν, ότι στην ουσία δεν τον συναντούμε ποτέ. (τον Θάνατο)

Δεν είμαι σίγουρη για τίποτε, αγαπητέ tristan.  

Ίσως όντως ο τίτλος του νήματος να παραείναι απλοϊκός και ανώριμος, και να παραπέμπει αλλού.

Αν μπορούσα να τον αλλάξω, θα τον άλλαζα σε αυτό:
"Το Bdsm ως αφυπνιστική εμπειρία".

Και το βασικό ερώτημα θα ήταν:
Το έχει αντιληφθεί/βιώσει κάποιος άλλος (εκτός απο εμένα, που μερικές φορές είμαι βλαμένο και σκέφτομαι χαζά), με παρόμοιο τρόπο;

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Μια εμπειρια γινεται αφυπνιστικη οταν το ατομο που στην προσφερει σε αγγιζει σαν ηλεκτρικο ρευμα. Το "αγγιζει" μπορει να ειναι μεταφορικο η και κυριολεκτικο. Το βδσμ ως πρακτικη απο μονο του δεν με εχει αφυπνισει. Ομως ενα δυο ατομα εχουν αφυπνισει κατι μεσα μου μεσα απο βδσμικες αλλα και βανιλλα καταστασεις.
Αυτο που καθιστα αυτες τις εμπειριες τοσο...θρησκευτικες, ειναι η μεταμορφωση εντος μου σ'ενα πλασμα που δεν θυμαται τι ειναι θανατος. Για λιγο...



Μεσ'το δραμα με βρισκω, αλλα δε μπορω χωρις...

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Eνα βλαμμένο που σκέφτεται χαζά δεν θα αναρρωτιόταν ποτέ τέτοια πράγματα.  Οσο για τα βιώματα, δεν εμπίπτουν στις περιγραφές (γι αυτο και λεγονται βιώματα) οπότε δεν θα μάθουμε ποτέ.
Το σημαντικό ειναι να τα αναζητάμε, να τα μοιραζόμαστε ως εμπειρίες, και να τα αναπαράγουμε ως βιώματα.
Ισως τοτε καταφέρουμε να ξεγελάσουμε καπως τον χρόνο. Τον χρόνο, γιατί τον θάνατο... δύσκολα.

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Κατά βάθος ξέρεις ότι μια bdsm συνεύρευση δεν εμπεριέχει κανένα φόβο για τη ζωή σου, οσο άγριο και αν είναι το session. Νομίζω ότι αυτό που περιγράφεις είναι ένα παιχνίδι του μυαλού σου (που μου ακούγεται πολύ ωραίο βέβαια ) Πως θα μπορούσε άλλωστε να παίζεται η ζωή σου σε κάτι τέτοιο? Το BDSM σαφέστατα αποτελεί αφυπνιστική εμπειρία, αλλά για να γίνει η ζωή πιο ζωντανή! Και φυσικά δεν είσαι καθόλου βλαμμένο. Απλά βρίσκεις τρόπους να ζεις 

Σχετικά με το θάνατο γενικότερα, ας τον δούμε και από μια άλλη οπτική: αυτός ο φόβος είναι ενσωματωμένος στο DNA μας και για να μας προστατεύει - για να επιβιώσουμε εμείς προσωπικά και το είδος μας γενικότερα. Εάν ο φόβος για το θάνατο εκλείψει, γινόμαστε αυτοκαταστροφικοί... (το είπε και η assassina, που δεν τον φοβάται - ότι πολλές φορές τον προκαλεί κιόλας).

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Eugenie,

συγκρατήθηκα πολύ όταν πρωτοδιάβασα το ποστ σας. Αν δεν συγκρατιόμουν, δεν θα ήμουν τόσο ευγενικός όσο υπήρξε ο MasterDO. Ο λόγος που συγκρατήθηκα ήταν πως, αν δεν συγκρατιόμουν, δεν θα ήμουν σε σας ωφέλιμος, αλλά σε μένα.

Σας λέγω λοιπόν, σήμερα, τα εξής, που ίσως βρείτε ωφέλιμα, εσείς και οι παρομοίως προβληματιζόμενοι:

* Δεν υπάρχει "απλώς" βλαμμένο. Οποιος είναι βλαμμένος, είναι βλαμμένος κατά περίπλοκο τρόπο. Και αυτό καθιστά την άρση της βλάβης πολύ δύσκολη.

* Η σοβαρότερη βλάβη που κληρονομήσατε μαζί με την ανθρώπινη ιδιότητα είναι η νοημοσύνη ως δυνατότητα επεξεργασίας της συνείδησής σας (*)

* Εκ του παραπάνω, είναι αδύνατον να αποφύγετε να ζήσετε ως νεκρή, εκτός αν καταφύγετε σε λοβοτομή (**)

* Το πρόβλημα δεν νομίζω πως είναι ότι φοβάστε τον θάνατο. Είναι πως δεν τον φοβάστε αρκετά. Οποιος φοβάται κάτι αρκετά, σταματά να νιώθει δέος απέναντί του. Σταματά να σκέφτεται πόσο κοντά μπορεί να πάει σε αυτό που φοβάται. Το δέος είναι που είναι ιλιγγιώδες και παραλυτικό για τον άνθρωπο, όχι ο φόβος. Από το δέος επιθυμείτε να ξυπνήσετε και αναζητείτε αφυπνιστικές εμπειρίες.

* Η τρομερή σύγχυση δέους και φόβου διατρέχει όλη τη σκηνή του BDSM κατά απαίσιο τρόπο, ιδίως στους πειραματιζόμενους.

I hate to say it so bluntly but that's exactly what it is.

Θα μπορούσα να τα έχω συμπυκνώσει με έναν τρόπο που η γενιά σας έμαθε να αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Ιδού λοιπόν κι απ΄το γιουτιούμπι, μ΄ένα ωραίο δάνειο από τραγούδι που άκουγα κι εγώ όταν ήμουν στα χρόνια σας:



Φιλικά,
Dream


* = Ανήκω στους λίγους αιρετικούς που θεωρούν ότι η νοημοσύνη δεν έχει καμμία εξελικτική συμβολή στην επιβίωση του είδους μας, και εξηγώ συχνά ότι θαυμάζω στον άνθρωπο ότι επιβιώνει ως είδος ΠΑΡΑ τη νοημοσύνη του και όχι εξ αιτίας αυτής.

** = Μερικοί εδώ μέσα (και εκεί έξω) δείχνουν να το έχουν πλησιάσει αρκούντως - τους ζηλεύω.

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Παρόλα αυτά, δεν παραλείψατε να το επισημάνετε στην εισαγωγή σας, οπότε προκύπτει κι ένας ακόμη λόγος, υποθέτω, να θαυμάσουμε τον αυτοέλεγχό σας. 
Να αναφέρω κι εγώ, πως μετά από τέτοια εισαγωγή, δεν θα μπορούσα να νιώσω ότι "ωφελούμαι", σας ευχαριστώ για την προσπάθεια ωστόσο.

Μπορείτε να μου πείτε σας παρακαλώ πολύ, για ποιο λόγο αποφασίσατε να συμμετέχετε τελικά; Είναι ειλικρινής η απορία μου, αλήθεια.

Και αυτό από μένα...



Αν δεν είστε του χορευτικού, προτιμήστε αυτό



Ακόμη πιο φιλικά,
eugenoula.

 

Κατ' αρχήν δεν νομίζω ότι χρειάζεται να είναι κάποιος υ (ή βλαμμένο, for that matter) για να σκέφτεται έτσι. Πάρε π.χ. τους adrenaline junkies (με την ιδέα των οποίων αρχίζω να φλερτάρω επικίνδυνα lately). Different μεν, not dissimilar δε.

When the going gets tough, the tough get going.

Αφιερωμένα τα παρακάτω:

"I hurt myself today
To see if I still feel
I focus on the pain
The only thing that's real
[...]"​

"[...] Κι ότι με πόνεσε αγαπάω
Ο πόνος δείχνει ότι ζω
[...] Κι ο κόσμος μια φωτοτυπία
Κάποιον θα βρείτε να μου μοιάζει."​

Υ.Γ. Περί θανάτου, δες το ίσως αλλιώς:
Φοβάσαι το θάνατο ή απλά αγαπάς πολύ τη ζωή;  ​