μια κοινότοπη ερώτηση σε υποτακτικά πρόσωπα, τι καθορίζει την εν υποταγή συμπεριφορά σας;

Διαβάζοντας το θέμα του νήματος και εν συνεχεία τις απαντήσεις που δόθηκαν προσπαθώ να καταλάβω το ακριβές ζητούμενο. Αν αντιλαμβάνομαι σωστά, λοιπόν, το ερώτημα είναι: τη στιγμή ακριβώς που συνειδητά αντιλαμβάνεται κανείς ότι επιθυμεί να συσχετίζεται ερωτικά ως υ, πώς αυτό έρχεται και συνάδει με κάποιες γενικότερες συμπεριφορές / θέσεις του.

Δεν θα αναλύσω πώς και με ποιες διεργασίες έφτασα στο D/s αλλά θα εστιάσω στο τι κατάλαβα για την έως τώρα συμπεριφορά/θέση μου αντιλαμβανόμενη πλέον συνειδητά ότι είμαι υποτακτικής ψυχολογίας. Αυτή η αντιστροφή συμβαίνει γιατί δεν ήταν κάποια συμπεριφορά μου ο λόγος που με έκανε να αναζητήσω το D/s. Αυτό προέκυψε ως ενστικτώδης ανάγκη - μονόδρομος που έγινε πλήρως αντιληπτή όταν ήλθε η στοιχειώδης εμπειρία.

• Ετεροπροσδιορισμός/συγχώνευση

Σε όλες μου τις κοντινές σχέσεις (οικογενειακές, ερωτικές, φιλικές, επαγγελματικές) είχα την τάση να προσδιορίζομαι μέσω του άλλου: με τα δικά του κριτήρια, αρχές, προσδοκίες κλπ. Αυτό οφείλεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτηριστικό μου που δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να το μοιραστώ δημόσια. Το αποτέλεσμα ήταν να υπολογίζω πολύ τη γνώμη του άλλου για εμένα, να στενοχωριέμαι όταν τον απογοητεύω, να χαίρομαι όταν με επιβραβεύει,να φοβάμαι τη ρίξη. Χρησιμοποιώ παρελθοντικό χρόνο γιατί με το που αντιλήφθηκα συνειδητά την υποτακτική ψυχολογία μου και είδα τι έχω πραγματικά ανάγκη, το μείωσα συνειδητά. Αυτή η συμπεριφορά με οδήγησε πολλές φορές στο παρελθόν σε σχέσεις χειραγώγησης, να αμφισβητώ τον εαυτό μου και το ένστικτό μου γιατί εμπιστευόμουν πιο πολύ το αξιακό σύστημα του άλλου. Επίσης, έφτανα στο σημείο της συγχώνευσης, υιοθετώντας τα πάντα που είχαν σχέση με τον άλλο.

• Πλαίσιο

Πάντα είχα ανάγκη την πειθαρχία και τον έλεγχο, τη δομή, το πλαισίο για να λειτουργήσω ισορροπημένα. Όσο πιο σφιχτό το πλαίσιο τόσο το καλύτερο, τόσο πιο ελεύθερη νοιώθω. Ειδάλλως είμαι ή του ύψους ή του βάθους. Και όπως έχω αναλύσει και σε άλλο post, όλα αυτά έχω ανάγκη να εκπορεύονται πάντα από κάποιον άλλο. Σε συμπεριφορές μου εκτός D/s αυτό μπορούσε να ξεκινά από την οικογένεια, από κάποιο άλλο άτομο, τον/την σύντροφό μου κλπ. Όταν, μάλιστα, στις ερωτικές μου σχέσεις αυτό με τα χρόνια ατονούσε ή η (υποσυνείδητη) προσδοκία μου δεν επαληθευόταν η σχέση τελείωνε.

• Ανήκειν

Πάντα ήθελα να ανήκω σε κάποιον. Παλιά αυτό συγχεόταν με την έννοια της κτητικότητας και της μονογαμίας. Πλέον όχι. Απλά θέλω να είμαι ιδιοκτησία κάποιου.

 

Μια υποτακτική δεν έχει χρέος πουθενά ένας κυρίαρχος δεν έχει χρέος πουθενά.. Ένας παπάς έχει χρέος ένας χρυσαύγιτης ένας ναζί ένας ισλαμιστης ένας μουσουλμάνος.. Αλλά όχι οι σχέσεις όχι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έχουν χρέος.. Δεν χρωστάνε σε κανέναν δεν τους χρωστάει κάνεις.. Το ονομάζουν ελευθερία ανθρώπων να δώσουν και να πάρουν δοτικότητα και επιβολή..

 

Αρκετά ενδιαφέρον νήμα. Αξίζει επαναφορά.
Θα ήθελα να το επεκτείνω/συμπληρώσω και με το https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Προσωποπαγής-Κυριαρχία-και-Τελετουργική-Ρουτίνα.96226/

 

Ήταν μια ωραία βραδιά πριν αρκετά χρόνια, ένας καθηγητής μου στο διδακτορικό, αρχίσαμε να πειράζουμε ο ένας τον άλλο, άρχισα (αφελώς) να λέω πόσο μου αρέσει το rough σεξ, δηλαδή είχα κάνει διάφορες σκηνές χωρίς πλαίσιο, και μετά από τρεις βραδιές που συνέχιζε να με προβοκάρει και να διερευνά τις συμπεριφορές, μου το ξεφούρνισε. Φρικαρα, ουσα super high power, και ακόμα είμαι. Αλλά είμαι και της δοκιμής...και το δοκίμασα. Βασίζεται στην απέραντη εμπιστοσύνη και ασφάλεια, προχωράει στο ποσο ξεκούραστο είναι για εμένα να αδειάζω και να παραδίδω τα πάντα για τις ώρες που είμαστε μαζί, και καταλήγει σε...fun ☺️ Και αφτερκερ. Νομίζω κατάλαβα ότι είμαι υποτακτική κατά την διάρκεια των πρώτων συζητήσεων για τους όρους. Με ξεκούραζε απίστευτα η σκέψη του power exchange.