μια μικρή εικόνα της ψυχής...

Πρώτη μέρα στα λημέρια σας, με πραγματικά πολύ ζουμερές εικόνες να ταξιδεύουν στο μυαλό μου (και όσο ανακαλύπτω τον κόσμο σας γίνονται και περισσότερο)

Η εμπειρία μου δεν είναι δυνατή, αλλά σίγουρα αναγνωρίζω τα μονοπάτια που με γεμίζουν όλο και περισσότερο με τον καιρό.

Πρώτες εικόνες μου στα 18, που άρχισα να πειραματίζομαι στη σεξουαλική μου ζωή. Ο τότε σύντροφός μου, ήταν αυτός που μου έδωσε το ερέθισμα, να... ερεθίζω το κορμί μου με έντονους τρόπους και να μου αρέσει.

Τα μικρά μας παιχνίδια, βγήκαν σε εντελώς διαφορετικό σημείο από το προβλεπόμενο.

Ξεκίνησε να με δένει, ελαφρά στην αρχή, απλά και μόνο για να βγάλουμε κάποιες προσωπικές μας φώτο... Από εκεί ξεκίνησε το παιχνίδι.

Το ελαφρύ δέσιμο, ζήτησα με τον καιρό να γίνει πιο έντονο μέχρι να κοκκινίζουν έντονα οι καρποί μου και να μου δείχνει τις φώτο εκείνη τη στιγμή, να βλέπω την κατάντια μου, η απαλή αίσθηση του πούτσου του και γίνεται έντονη για να μου σχίζει τη σάρκα από όπου αυτό ήταν δυνατό, το απαλό χάδι κατά μήκος του κορμιού μου να γίνεται βίαιο μέχρι μα ματώσω...

Με τον καιρό έβρισκε την ευκαιρία έχοντας με δεμένη να παίζει όλο και πιο περίεργα... Να στάζει κεριά πάνω μου, να με χτυπά με τη ζώνη του, με καλώδια...

Αυτό το παιχνίδι άρχισε να μου αρέσει όλο και περισσότερο... Με τον καιρό είχα την ανάγκη να μου δίνει εντολές και να με τιμωρεί όταν δεν ήμουν υπάκουη (πολλές φορές το έκανα και επίτηδες για να δω ποια θα είναι η επόμενη τιμωρία του). Ήθελα από τα χείλη του να ακούω εκφράσεις που με υποτιμούσαν και με έκαναν να νιώθω τελευταία. Φτάσαμε σε σημείο να τον αποκαλώ αφέντη και να μουσκεύω μόνο με αυτό...

Η σχέση μας κράτησε μέχρι τα 22 μου και από τότε η αλήθεια είναι πως δεν είχα καταφέρει να βρω συνοδοιπόρο στο παιχνίδι του κορμιού-μυαλού μου...

Ίσως μερικές ιστορίες που απλά κράταγαν μερικές στιγμές, αλλά γέμιζαν τα κενά μου.

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε...

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

Καλησπέρα "mtsek85". Δηλαδή τωρα έχεις βρει τον συνοδοιπόρο σου?? Απ' ότι καταλαβαίνω η μοιρα έχει κτυπήσει και τους δυο μας. Τσεκαρε το προφίλ μου και το threat "itroduce yourself" και θα καταλάβεις...

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

Καλως ορισες!Ομορφη παρουσιαση,μεστη και αληθινη.
Η αποχη ειναι καλυτερη απο ανουσιες εμπειριες και η μετριοτητα ψυχοφθορα.

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

Καλώς ήρθες  

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

Σας ευχαριστώ όλους για το καλωσόρισμα!.

Η αλήθεια είναι πως όταν μπεις σε ένα τρυπάκι και βρεις το κλειδί για την πόρτα της "ολοκλήρωσης", είναι δύσκολο να υπάρχει αποχή για μεγάλο διάστημα.

Βέβαια προσπαθούσα να δίνω ερεθίσματα για να έχω το αποτέλεσμα, αλλά δεν ήταν πάντα βατό...

Δεν περίμενα πάντως να υπάρχει πολύς κόσμος που υποστηρίζει αντίστοιχες "συνήθειες" και να δηλώνει με πάθος την ανάγκη του. Θα είναι όμορφη η συντροφιά σας.

 

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

Καλώς ήρθες. ευχομαι οτι καλυτερο.

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

πραγματικά ψυχοφθόρα μπορώ να πω... Αλλά έτσι μπορείς να συνειδητοποιήσεις τι πραγματικά κρύβεις μέσα σου

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

Καλώς ήρθες, κορίτσι και καλά να περνάς..

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

[QUOTE=NobodyKP;396252]Καλώς ήρθες, κορίτσι και καλά να περνάς..[/QUOTE]

Σε ευχαριστω για το καλοσορισμα.
Η αληθεια ειναι πως υπαρχουν αξιοζηλευτες στιγμες ατομων εδω μεσα...! Ελπιζω να ζησω τοσο εντονα στο μελλον!

 

Απάντηση: μια μικρή εικόνα της ψυχής...

Καλώς όρισες και απο μένα .
Εύχομαι να βρείς σύντομα αυτό που ψάχνεις αποφεύγοντας τις "λούμπες".

 

κάλος την και ας άργησες...

με το κάλο και καλά παιχνίδια..