μυρωδια των ποδιων

Ηταν βαρυ το αρωμα κ το χω ακομη. Μπρρρρ μπλιαχ!

 

Χαχαχαχα εγώ το χα ξεχάσει προπολλου.
Έχω διαβάσει και χειρότερα

 

Να πω την αληθεια @libra και εγω το ιδιο θυμηθηκα χαχαχαχα

 

Ο καθενας μπορει να συμπεριφερθει συμφωνα με τους συνειρμους του
Αναμεσα στα δυο ακρα υπαρχει ενα μεγαλο φασμα διαβαθμισης
Οκ, μπορω να κατανοησω τον φοβο μιας ακραιας υπερβολης που διατυπωσατε
Θα με βρισκατε συμφωνο προς αυτο το ακρο

Επιτρεψτε μου να σας αποκαλυψω το μεγεθος της καβλας που μου προσεφερε η εμπειρια μου στην αρχη της πρωτης ΒΔΣΜικης μου σχεσης

Μεχρι να συνειδητοποιηθει αμοιβαια η αποδοχη της D/s μορφης της φροντιζα να περνω απο το σπιτι της και να την παραλαμβανω φρεσκοσκουπισμενη απο τα λουτρα και τα επακολουθα της προσωπικης της φροντιδας και υγειινης.

Αμεσως μετα την συνειδητοποιηση αυτο αλλαξε
Η αποσταση των 2,5-3 χιλιομετρων που χωριζαν τα σπιτια μας, τα καλυπτε περπατωντας μεσα στις 12ποντες γοβες της

Αυτο μετετρεψε σε πολυ πιο ενδιαφερουσα την διαδικασια της εξετασης των κοιλοτητων της καθως και ολων των ευαισθητων σημειων του καλιγραμμου κορμιου της.
Με γρηγορες τακτικες κινησεις της ετοιμαζοταν να παρει τις διαδοχικες στασεις για την εξεταση της.
Γυμνη, γονατιστη πανω στο τραπεζι του σαλονιου, αποκαλυπτε την ζεστη, νωπη, ελαστικη, φρεσκια επιδερμιδα της, που σε πολλα σημεια της η τριβη και η επαφη της με το απεναντι δερμα ειχε δημιουργησει μια υγρασια που γλυστρουσε και ενα στεγνο δακτυλο πανω της.
Μαζευα την υγρασια αυτη, λοιπον,σκανδαλιζμενος να προωθησω το μουσκεμενο δακτυλο μου στην μη λιπαινομενη τρυπα του κωλου της πρωτα.
Ετσι χωρις την αναμειξη οσφρητικων περισπασμων αλλου λιπαντικου, μπορουσα να εχω την αυθεντικη της οσμη και γευση και δικαια σημειωνα την ενταση που αισθανοταν το αισθητηριο μου στο μιλιμετρε διαγραμμα της σελιδας που περιμενε στο ντοσιε αυτων των καταγραφων.
Μετα την σχολαστικη προοδο των ελεγχων των αρθρωσεων των ακρων της ανακαλυψα πως η πιο εντονη οσμη απο καιρου εις καιρο συναντουσα αναμεσα στα δακτυλα των ποδιων της που φωλιαζαν στο περιγεγραμμενο ιχνος της υγρασιας που δημιουργουσαν τα πελματα της γυρω τους.
Η σχολαστικη φροντιδα της καθαριοτητας της πολλες φορες εχανε την μαχη με τη τριβη και την αποθεση των βακτηριων που καλιεργουσαντα ελαφρα αεριζομενα πιπ τοε της.
Η επαναλληψη της ιδιας οσμης της κατα περιοδους μου δημιουργουσε μια αναζητηση καθε φορα που δεν ηταν εκει.
Μετα απο αρκετες φορες διαπιστωσα πως ηταν μοναδικη και χαρακτηριστικο γνωρισμα δικο της. Αυτο με εκανε να την αναζητω ολο και περισσοτερο ολο και πιο εντονα καθε φορα.
Απαιτησα να φροντιζει να αναδυεται στον επιθυμητο βαθμο ωστε να ικανοποιει αυτη τη νεα μου ανακαλυψη που προσθετε βουλημικα στις ηδονες μου.

Κατ' επεκταση η εντονοτερη φρεσκια "δυσοσμια" και αλλων σημειων του κορμιου της ακολουθησε σαν νεο ζητουμενο μου.
Δεν μπορω να πω πως η προσπαθεια της να τηρει τα επιπεδα εντος των απαιτησεων μου εστεφετο παντα απο επιτυχια.
Φροντιζα παντως παντα φιλοτιμα να σημειωνω με το μολιβι παμω στο μιλιμετρε χαρτι την καμπυλη της παρακολουθησης της καθως και με τη βιτσα πανω στις δικες της καμπυλες την υπενθυμιση για την διορθωση της.

 

Vomit fetish?
Σε νεο νημα.

 

Για να υπερθεματίσω σε ότι αναφέρεστε, θα πω, ότι ανθρωπολογικές μελέτες λένε ότι όταν τελειώνει ο έρωτας μεταξύ δύο ανθρώπων, το αμέσως επόμενο πράγμα που τους κρατά μαζί και δεν δύναται να εξηγηθεί με την λογική, είναι η αρέσκεια της φυσικής οσμής του άλλου, εθιζόμαστε σ΄αυτήν, με εξαρτησιογόνες προεκτάσεις...
Στην αρχή είναι δύσκολο να το προσδιορίσουμε με απόλυτη σαφήνεια καθώς τα αποσμητικά και τα αρώματα καλύπτουν τις φυσικές οσμές, αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο ερεθιστικό από τον φρέσκο ιδρώτα που αναστατώνει τις φερομόνες μας...
Αν αυτό δεν μας αρέσει στον άλλον, δύσκολα μένουμε δίπλα του...
Προσωπική διαπίστωση...Πόδια, μασχάλες, γεννητικά όργανα, έχουν ξεχωριστή οσμή σε κάθε άνθρωπο...
Άλλες ελκυστικές, άλλες απωθητικές...
Πάντως εγώ το λαγωνικό το κάνω σε μόνιμη βάση...Μυρίζω, τραβάω τζούρες και γεμίζω τον εγκέφαλό μου με την οσμή του άλλου....  

 

...ειδες που ερχεσαι στα ποδια μου;
...εεε στα λογια μου;

 

Πάντως εγώ το λαγωνικό το κάνω σε μόνιμη βάση...Μυρίζω, τραβάω τζούρες και γεμίζω τον εγκέφαλό μου με την οσμή του άλλου...

Ο λογος που ανοιξα το νημα ηταν ακριβως αυτος.
Πες (πειτε) μας ελευθερα τι σε (σας) κανει να νοιωθεις αυτο.

 

Η όσφρηση είναι η πιο ζωώδης αίσθηση.
Κάποτε είχα διαβάσει, σε μη σχετική των αισθήσεων μελέτη, πως η σημαντικότητά της καθορίζεται από τον , βίαιο ή μη , απογαλακτισμό του βρέφους ή νηπίου και το συνοδεύει για το υπόλοιπο της ζωής του. Άλλωστε η όσφρηση είναι, πρωτίστως, η αίσθηση που συνδέει το βρέφος με την τροφό - μητέρα.
Και σε εμένα, επίσης, είναι σημαντικότατη. Μου συμβαίνει να "οπισθοχωρήσω", ακόμα και να αντιπαθήσω λόγω μυρωδιάς. Όχι απαραίτητα "κακής".
*για τα πέλματα- δάχτυλα των ποδιών, δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον πέραν του να είναι περιποιημένα, ανεξαρτήτως φύλου.

 

Τη γνώμη μας ζήτησες, σου την είπα πλαγίως. Αν δεν κατάλαβες και μόνο από τον τίτλο ξερνάω με τις οσμές ποδιών.

 

οι πλαγιοι τροποι δηλωνουν πλαγιους ανθρωπους

δεν αφηνεις καμια αμφιβολια

 

μη βγαινεις οφ και χαλας το φοβερο θεμα σου!