ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Σάββατο, 2 Ιουνίου 2012
REUTERS: ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ, ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΑΛΛΟΙ 20 ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ – ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ.


ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΕ...ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ,ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών παρουσιάζουν χώρες που βιώνουν οικονομική κρίση, όπως η Ελλάδα, ενώ όπως επισημαίνει το Reuters στο δημοσίευμά του, πίσω από κάθε αυτόχειρα υπάρχουν περισσότεροι από 20 άνθρωποι απελπισμένοι, οι οποίοι έχουν...αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν
Μάλιστα, όπως επισημαίνεται στο άρθρο του Reuters, πίσω από τις αυτοκτονίες ή τις απόπειρες, κρύβονται τα κρούσματα κατάθλιψης ή αλκοολισμού, σοβαρά ψυχικά προβλήματα τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μην γίνονται και ποτέ γνωστά, ωστόσο έχουν επιπτώσεις και μάλιστα θλιβερές στη ζωή των ανθρώπων.
Επίσης, επισημαίνεται ότι μια απόλυση μπορεί να οδηγήσει σε βαριά κατάθλιψη ή σε κάποιο άλλο είδος ψυχικής ασθένειας, ενώ σπάνια τα άτομα αυτά μπαίνουν στη διαδικασία να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Το ανθρώπινο κόστος της οικονομικής κρίσης είναι ιδιαίτερα μεγάλο, όπως αναφέρεται και στο εν λόγω άρθρο, ενώ σε αυτό συμπεριλαμβάνεται και το γεγονός ότι πολλοί νέοι καταφεύγουν στα ναρκωτικά.
Το άρθρο κλείνει με μια προτροπή προς τους πολιτικούς: «Επανακκινήστε την οικονομία για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε και πάλι...»

Εγώ θα έλεγα ....μπας και σωθούν ανθρώπινες ζωές βρε κτήνη ....

ΠΗΓΗ: REUTERS: ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ, ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΑΛΛΟΙ 20 ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ – ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ~ Κατοχικά Νέα

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Δεν ξέρω τι νομίζετε, πάντως έκανα τρελα γούστα με την επίθεση του κασιδιάρη εναντίον του καψη!

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Επειδή γράφονται διάφορα για τράπεζες αυτή την εποχή και τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μ αυτές αν γίνει κυβέρνηση, παραθέτω κάτι trivia που έχω ακούσει τυχαία από δω και από κει, για όποιον ενδιαφέρεται  

Αν κάποιος δεν θέλει να έχει άμεσες παρτίδες με τράπεζες αλλά και να μην κρατάει τα λεφτά του στο σπίτι να τον κλέβουν οι τυχόν μπουκαδόροι, με την προϋπόθεση ότι δεν ενδιαφέρεται να αποταμιεύσει, μπορεί να ανοίξει λογαριασμό σε ίδρυμα πληρωμών τύπου γουέστερ γιούνιον. Αυτά τα ιδρύματα, εφόσον έχουν άδεια να μεταφέρουν λεφτά από λογαριασμό σε λογαριασμό και όχι μόνον να κάνουν εμβάσματα, ανοίγουν λογαριασμό πληρωμών σε αντιστασιακούς των τραπεζών ή άλλους. Μπαίνουν μέσα τα λεφτά της μισθοδοσίας - σύνταξης κ.λπ και πληρώνονται με πάγιες εντολές, ηλεκτρικό, νερό, τηλέφωνα κ.λπ. Αυτά τα λεφτά δεν είναι εγγυημένα έτσι και πέσει έξω το ιδρυματάκι, δεν καλύπτονται από το ταμείο εγγύησης καταθέσεων ακόμα και σε τράπεζα να είναι ο λογαριασμός πληρωμών (δίνουν μάλιστα και καλά επιτόκια για τον λόγο αυτό που δεν λένε καθαρά). Επίσης, στην Ελλάδα δεν είναι ακατάσχετα, δηλαδή αν πτωχεύσει το ιδρυματάκι μπορεί να προλάβει να τα χρησιμοποιήσει για να κλείσει δικές του τρυπούλες στην δική του τσεπούλα, λόγω νομοθετικού κενού στην Ελλάδα. Στις άλλες Ε.Ε. χώρες είναι ακατάσχετα. Εδώ, αν κάποιος κουζουλός γραφειοκράτης προτείνει να διορθωθεί ο νόμος, αν τον συμπαθούν του αλλάζουν κουβέντα, αν τον αντιπαθούν του λένε να πα να γαμηθεί ή τον γαμούν επιτόπου.

Είναι ένας από τους τρόπους που έχει το σύστημα να προστατεύει τις τράπεζες.

Επειδή, χωρίς κυβέρνηση στέκονται οι μηχανισμοί και μάλιστα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όπως απέδειξε το Βέλγιο. Χωρίς τράπεζες δεν αντέχει ούτε μια μέρα ένας μηχανισμός π.χ. επειδή το τραπεζικό σύστημα δεν αντέχει πια να τα δίνει στη ΔΕΗ όπως έκανε εδώ και εικοσαετία, κινδυνεύουμε με μπλακ άουτ και η ΔΕΗ χτυπάει την πόρτα του ΤΠΔ.

Όσον αφορά τη χρήση των τραπεζών για την παροχέτευση πιστώσεων με έξωθεν νομοθετικές ρυθμίσεις, δημιουργεί το λεγόμενο credit rationing που ήταν η τελευταία λέξη της μόδας μέχρι το 1980, μετά άρχισε η αποκανονικοποίηση (deregulation) και έπαψαν όλοι να ασχολούνται . Αυτό το πράγμα, η ορθολογικοποίηση των πιστώσεων σήμαινε στην τελική ότι έμεναν έξω οι πιστούχοι που πληρούσαν τις προϋποθέσεις να πάρουν δάνειο και το δάνειο το έπαιρναν μαϊμούδες. Τώρα βέβαια, σε οικονομίες κάπως παρθένες και τα δάνεια σε μαϊμούδες υγιώς αποδοτικά θα είναι για καμία δεκαετία, γιατί βρίσκονται λεφτά να αποπληρώνονται.

Στην Ελλάδα οι τράπεζες χτυπήθηκαν από το PSI+. Ένα ακόμα Ελληνικό παράδοξο είναι ότι οι Έλληνες πολιτικοί είναι πιο πονηροί και πιο κερδαλαιόφρονες από τους Έλληνες τραπεζίτες, οι οποίοι είναι μετριότατοι, πλην ενός, ίσως. Βλέπει κάποιος την διαδικασία οικονομικής εξυγίανσης του ΟΤΕ, που δεν προστατεύεται ως τράπεζα και που έχει Γερμανούς διαχειριστές και λέει μέσα του "τα σέβη μου" οι τράπεζες μόνον να διαιωνίζουν προβλήματα ξέρουν.

Keynes (1933): "A sound and safe banker, alas, is not somebody that foresees danger and avoids it, but one that when he goes bankrupt, he does so in the most conventional way, along with his peers, so that no one can really blame him."

Υπάρχει μαρξιστική βιβλιογραφία για το τραπεζικό σύστημα, κάθε άλλο παρά ριζοσπαστική. Δέχεται τις φούσκες σε οποιαδήποτε κατάσταση. Φούσκες υπήρχαν πάντα, ασχέτως χρυσού. Πυραμίδες με βάση τα ταχυδρομικά δελτία, τζόγος πάνω στις τουλίπες της Ολλανδίας, πάμπολλες φούσκες σε βάθος οικονομικού χρόνου, το ίδιο και με το ευρώ.

Και τέλος, λέω εγώ τώρα, όταν κάποιος έχει νόμισμα που χρησιμοποιείται και ως διεθνές αποθεματικό και αυτό το νόμισμα βάλλεται από κάποιους το νόμισμα των οποίων ήταν το μόνο διεθνές αποθεματικό προ ευρώ, και όταν κάποιος έφτιαξε αυτό το νόμισμα για να επιβιώσει, επιθετικά μεν αλλά να επιβιώσει, τότε θα είναι πολύ πλαδαρός και μαλακός αν το εγκαταλείψει και φύγει άρον άρον και η πλαδαρότητα στον πόλεμο πληρώνεται με θάνατο και δη ταπεινωτικό θάνατο.

Μπορεί να διαβαστεί και έτσι τούτο εδώ το εξαιρετικό πόνημα περί ευθυνών καθενός

για το οποίο ευχαριστώ τα μάλα, πλην, αγωγή του πολίτη και περί ευθυνών μου γνωρίζω εδώ και τριακονταπενταετία περίπου και έχω ακριβώς την ίδια γνώμη με το προς μελέτη απόσπασμα, ενδεχομένως να προσδιορίζω διαφορετικά το πεδίο πολιτικής ευθύνης μου. Αλλά αυτό είναι δημοκρατία, όχι;

Όπως επίσης προστασία της δημοκρατίας είναι να επιλέγει κανείς τις πηγές του, όχι;

Ας σεξουαλίζεται - αν αυτή την εποχή μπορεί να σεξουαλίζεται - απ όπου καβλώνει αλλά η ποιότητα και η εγκυρότητα των στοιχείων που ο ίδιος ορίζει ως πληροφόρηση είναι αυτά που τον καθορίζουν στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησής του.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Μέσα σε ενάμιση αιώνα έχουν αλλάξει σχεδόν τα πάντα εξ αιτίας της τεχνολογικής έκρηξης
που επιτάχυνε τις εξελίξεις στον κόσμο με ρυθμούς τέτοιους
ώστε μια δεκαετία εξέλιξης του 20ου αιώνα να ισοδυναμεί με έναν αιώνα του παλιού καιρού.

Από τα λίγα που έμειναν αναλλοίωτα, να λειτουργούν με αναχρονιστικό τρόπο σε παρωχημένους ρυθμούς
είναι τα πολιτικά συστήματα γενικώς και η θρησκευτική επιρροή κατά τόπους και κοινωνίες.

Αν η δεύτερη ανάγεται στη διάσταση του μεταφυσικού,
οπότε και επιδέχεται διαφορετικού είδους προσέγγιση και ερμηνεία,
τα πρώτα, τα πολιτικά συστήματα δηλαδή, έχουν άμεση επίδραση και επιρροή στην πραγματική ζωή των ανθρώπων,
τέτοια ώστε να αποτελεί επί της ουσίας παράδοξο υψίστου μεγέθους το πώς κατορθώνουν και εξακολουθούν να επιβιώνουν,
κατευθύνοντας και ρυθμίζοντας την εξέλιξη της κοινωνίας σε βαθμό αντιστρόφως ανάλογο με την αναχρονιστική και ξεπερασμένη τους υπόσταση.

Αν φανταστούμε έναν εξωγήινο ταξιδιώτη που θα είχε τη δυνατότητα να επισκεφτεί τον πλανήτη μας, ταξιδεύοντας επιλεκτικά στο χρόνο
και υποθέσουμε ότι μας επισκέφτηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 19ου και για δεύτερη, στα τέλη του 20ου αιώνα,
σίγουρα θα είχε μείνει κατάπληκτος εκ του γεγονότος
ότι ο άνθρωπος που ταξίδευε με το κάρο και ο άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στο φεγγάρι κυβερνώνται και εξουσιάζονται από του ιδίου «μείγματος» πολιτικούς και πολιτικές.

Ενώ το φαινόμενο έχει σίγουρα κάποιες εξηγήσεις πολύ πέρα από τις κοντόφθαλμες και ανακυκλωμένες που συνήθως χρησιμοποιούμε για να ερμηνεύουμε τα πράγματα,
εν τούτοις, κάθε κοινωνική κρίση που επανέρχεται περιοδικά για να συγκλονίσει τον κόσμο,
εξακολουθούμε να προσπαθούμε να την αντιμετωπίσουμε με δάνεια από το παρελθόν,
προερχόμενα από κοινωνικά σχήματα και ιδεολογίες άλλων εποχών, δεκάδων ή και εκατοντάδων χρόνων πριν.

Αδιανόητο αν το καλοσκεφτεί κανείς!

Ίσως τελικά, παρά την όποια πρόοδο και τεχνολογική εξέλιξη,
το μεγαλύτερο ταμπού για την κοινωνία των ανθρώπων να είναι η χειραφέτηση.
Μάλλον δε, επειδή το πρόβλημα δεν λύνεται με τεχνολογικά ή επιστημονικά μέσα.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Γκαλμπραίηθ (1958), στο βιβλίο του "Η εύπορη κοινωνία" (the affluent society), εισήγαγε τον όρο "συμβατική επίγνωση", που είναι ελεύθερη μετάφραση δική μου του "conventional wisdom". Το αιτιολογικό για τον όρο αυτό ήταν ότι "θα είναι χρήσιμο να έχουμε μια συγκεκριμένη λέξη για τις ιδέες που έχουν κερδίσει την γενική αποδοχή σε βάθος χρόνου, η δε χρήση τους είναι προβλέψιμη. Εφεξής, αυτές τις ιδέες θα τις αποκαλώ συμβατική επίγνωση."

Με λίγα λόγια, σε ριζοσπαστικές και μη προβλέψιμες ως προς το αποτέλεσμά τους συλλογικές επιλογές σύρεται ένας πληθυσμός από την απελπισία και συγχρόνως επειδή τον κορόιδεψαν, λέγοντάς του ότι η επιλογή του είναι στην πραγματικότητα, συμβατική, σχεδόν ασφαλής και αν δεχτεί να θυσιάσει τα πάντα, βέβαια, πραγματοποιήσιμη.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Είναι ίσως γιατί οι κοινωνίες δεν σκέφτονται οι ίδιες για τον εαυτό τους,αλλά περιμένουν τις λύσεις έτοιμες απο τους πολιτικούς, τους ειδικούς, τους επαίοντες.
Τελικα ο Πλάτωνας έκανε πολύ μεγάλη ζημιά στην ανθρωπότητα...

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Ε,τώρα πως μπορεί να διαφωνήσει κανείς;
Δεν ξεκινάμε ομαδική βιντεοθεράπεία με κείνο το βιντεάκι που συνταγογράφησα, μπας και μπούμε κάποτε σε ανάρρωση;
Αρκετά αποκοιμηθήκαμε μ' εκείνο το περίφημο "Κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει".
ΕγέρθητΙ !!!

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

 

Εμείς και οι «αραπάδες»

Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Ο ανθρώπινος πόνος είναι μια κατάσταση υποκειμενική. Ειδάλλως, ένας διάσημος και πάμπλουτος ροκ σταρ, λ.χ., δεν θα αφηνόταν στη σταδιακή αποκτήνωση μέσω του αλκοόλ και των ναρκωτικών ή πάλι ένας ευκατάστατος Σουηδός συνταξιούχος δεν θα επέλεγε να ξεφύγει από την κατάθλιψη καταπίνοντας μεμιάς καμιά τριανταριά υπνωτικά χάπια. Επόμενο είναι να δεχθώ, επίσης, ότι η συγκρισιμότητα παρόμοιων καταστάσεων είναι πάντα σχετική και παρακινδυνευμένη.

Παρ’ όλα αυτά, προσπαθώ να φαντασθώ ποια στάση θα παίρναμε αν καλούμασταν να επιλέξουμε ανάμεσα, από τη μια πλευρά, στη ζωή εδώ, στην Ελλάδα του Μνημονίου, με όλες τις στερήσεις και τις θυσίες που μας περιμένουν, και, από την άλλη, στη ζωή σε μια χώρα όπου το προσδόκιμο της ζωής είναι τα 53 χρόνια και το 39% των παιδιών κάτω των πέντε ετών είναι λιποβαρή, όπου αντιστοιχεί ένας γιατρός ανά 50.000 κατοίκους (ενώ εμείς είμαστε τρίτοι στην παγκόσμια κατάταξη με 6 ανά 1.000 κατοίκους) και 8 αυτοκίνητα ανά 1.000 κατοίκους (ενώ σε εμάς 451), όπου μόνον το 2,2% διαθέτει κινητό τηλέφωνο (και οπωσδήποτε όχι iPhone ή Blackberry...) ενώ το δικό μας ποσοστό φθάνει το 90,3%. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσω πολύ για την απάντηση. Λαμβανομένων υπ’ όψιν ακόμη ότι η χώρα την οποία έχω στον νου μου είναι περίκλειστη, με μόνον το 0,02% της έκτασης να καλύπτεται από νερό, ότι η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 30 και 40 βαθμών Κελσίου επί 8 μήνες τον χρόνο και ότι οι συχνότερες αιτίες θανάτου είναι η ελονοσία, η φυματίωση, η μηνιγγίτιδα και η ιλαρά, δεν μου μένει η παραμικρή αμφιβολία ότι η συντριπτική πλειονότητα θα επιλέγαμε την Ελλάδα του Μνημονίου. Για τον λόγο ότι, πολύ απλά, η ζωή εδώ είναι καλύτερη, έστω και με το Μνημόνιο.

Αν η υπόθεσή μου δεν είναι εσφαλμένη, τότε τι μας έπιασε και γίναμε έξω φρενών με την Κριστίν Λαγκάρντ, επειδή τόλμησε να υπαινιχθεί ότι ίσως θα έπρεπε να αναλογισθούμε τη θέση μας υπό την προοπτική της πραγματικότητας στη Δημοκρατία του Νίγηρα; (Βέβαια, δεδομένου ότι κάπου 48% των ερωτηθέντων σε κάποια δημοσκόπηση θεωρεί ότι η καταγγελία του Μνημονίου δεν θα επιφέρει έξοδο από την Ευρωζώνη, δεν θα απέκλεια η αιτία της οργής να είναι η χονδροειδής άγνοια. Δεν θα με εξέπληττε ιδιαιτέρως, αν διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό των Νεοελλήνων πιστεύει ότι ο Νίγηρας είναι το πλουσιότερο καντόνι της Ελβετίας ή μικροσκοπικό δουκάτο που συνορεύει με το Λουξεμβούργο...) Και πώς εξηγείται, ειδικά, ότι οι περισσότερο θιγέντες από τον παραλληλισμό της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ ήσαν οι αριστεροί ή, τέλος πάντων, εκείνοι που ελεεινολογούν τον δαίμονα του νεοφιλελευθερισμού με αριστερή επιχειρηματολογία; (Ισως επειδή –τολμώ να πω– το Μνημόνιο απειλεί τα επαγγελματικά δικαιώματά τους, καθόσον η ιδιότητα του αριστερού στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης είχε καταντήσει επάγγελμα...)

Γιατί όλοι αυτοί διέρρηξαν τα ιμάτιά τους, μόλις άκουσαν ότι αυτή η «μαντάμ» (η οποία –άκουσον άκουσον– ούτε καν βάφει το μαλλί της!) τολμά να βάζει τον εξυπνότερο λαό του κόσμου στην ίδια ζυγαριά με τους «αραπάδες»; Πάντως, όχι επειδή συμμερίζονται τους λόγους για τους οποίους ζήτησε συγγνώμη η Λαγκάρντ (ή, επί το ελληνικότερον, Λανγκάρντ, σύμφωνα με την επικρατήσασα εκφορά του ονόματος από την τηλεόραση...), έστω και αν η συγγνώμη της φάνηκε να συμβάλλει στον κατευνασμό των πνευμάτων. Η συγγνώμη της Λαγκάρντ απευθυνόταν στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ και αφορούσε την πολιτική διάσταση της επίμαχης σύγκρισης που αποτόλμησε· όχι την ουσία, η οποία παραμένει. Αν όλοι αυτοί που εθίγησαν μπορούσαν να καταλάβουν το νόημα της συγγνώμης της Λαγκάρντ, θα ήσαν σε θέση να αντιληφθούν και την ουσία της παρατήρησης που τους ενόχλησε. Και αν πράγματι αντιλαμβάνονταν την ουσία, η ενόχληση σύντομα θα εξατμιζόταν όπως η πρωινή υγρασία στις ακτίνες του ήλιου. Αυτό που θα έμενε, τότε, θα ήταν χρήσιμο για να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε την πραγματική μας κατάσταση και το χρέος προς τον εαυτό μας και την ιστορία μας, να αναζητήσουμε «μια νέα πολιτική λογική προς την κατεύθυνσι της συνεννοήσεως με όρους εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης στην ευθύνη του ενός για τον άλλο», για να δανειστώ τη φράση του Στέλιου Ράμφου. (Βρίσκεται στο έξοχο και άκρως διαφωτιστικό δοκίμιο του συγγραφέα «Time out - Η ελληνική αίσθηση του χρόνου», από τις εκδόσεις Αρμός, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον προσπαθεί να καταλάβει τι μας συμβαίνει...)

Ταυτολογίες

«Το επόμενο βήμα για μας είναι η εμπέδωση της ασφάλειας, με τη μείωση της ανασφάλειας». Μεσημέρι Παρασκευής ήταν, όταν άκουσα από το ραδιόφωνο τον Αλέξη Τσίπρα να εκστομίζει την παραπάνω μνημειώδη φράση από το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι τακτικοί αναγνώστες γνωρίζετε την άποψή μου για τον άνθρωπο και το κόμμα του, ωστόσο οφείλω να παραδεχθώ ότι η φράση αυτή με έκανε αμέσως να νιώσω αισιοδοξία, επειδή μου μείωσε την απαισιοδοξία...

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Οχι κύριε Κασιμάτη μου, δεν μας ενόχλησε αυτό.
Αυτο που μας ενόχλησε είναι η απύθμενη υποκρισία και το θράσος της της Λαγκάρντ να προσπαθεί να μας πείσει οτι ενδιαφέρεται είτε για τα παιδιά του Νιγηρα που πεθαίνουν της πείνας είτε για τις "θυσίες των Ελλήνων"
Αν ενδιαφερόταν, κύριε Κασιμάτη μου, η κ.Λαγκάρντ ,που χεστήκαμε αν βάφει η δεν βάφει το μαλλί της θα μπορούσε να βγάλει στη δημοπρασία την περσινή της γκαρνταρόμπα και με τα λεφτά που θα μάζευε θα μπορούσε να ταίσει τα μισά παιδιά του Νίγηρα.
Αι σιχτιρ επιτέλους κύριε Κασιμάτη μου!

 

Re: Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Εννοειται πως δεν μου περνα απ το μυαλο να υποστηριξω την Λαγκατντ και κανεναν ισχυρο αυτου του κοσμου αλλα απο την αλλη κι αυτο που γραφεις ειναι απλα μια μπαρουφα και μια απυθμενη σαχλαμαρα. Σιγα μην ταισει η γκανταρομπα της τα παιδια του Νιγηρα και ειναι και το αλλο, Αν ακουγες την ειδηση οτι η Λαγκαρντ πουλησε τα ρουχα της για να ταισει τα παιδια του Νιγηρα απο τωρα φανταζομαι τι θα της εσουρνες. Ισως χειροτερα απ αυτα που της σουρνεις τωρα. Παραδεξου πως παλι για θρασσος και υποκρισια θα μιλουσες στην καλυτερη περιπτωση  

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Η Λαγκάρντ ήταν η ίδια που εκτέθηκε με αυτή την κουβέντα που είπε και θεωρώ λογικό να ενοχλήθηκε ο Νϊγηρας εξίσου μ' εμάς, αλλά βρίσκω τη διάσημη ρήση της ασήμαντη.

Εκτός από τον Κασιμάτη, και ο Πάγκαλος είπε σήμερα ότι έχει μια λογική η θέση της πως οι Έλληνες πρέπει να πληρώνουν τους φόρους τους. Όμως, στην πολιτική δεν είναι ποτέ μόνον η ουσία που μετράει. Είναι το λεγόμενο ύφος και ήθος, η πολιτική κουλτούρα που διαφαίνεται.

Ως Ελληνίδα που πληρώνει και με το παραπάνω "τους φόρους της" δεν έχω κανένα θέμα.

Ως πολιτικό άτομο θεωρώ την κουβέντα της περί Νίγηρα μια βαθύτατα απολιτική ασχετοσύνη. Τελείως άλλα προβλήματα εμείς, τελείως άλλα ο Νίγηρας, ασφαλώς άνθρωποι εκεί, άνθρωποι και εδώ και οι εκεί υποφέρουν περισσότερο από εμάς, αλλά αυτό το δεδομένο σε τι πολιτικά συμπεράσματα θα μπορούσε να οδηγεί; Πως αν ο Χ επιχειρηματίας πλήρωνε φόρους στο Ελληνικό δημόσιο τα παιδάκια στο Νίγηρα, με τα λεφτά του IMF που δίνονται σ εμάς θα είχαν θρανία; Μου θυμίζει το θεώρημα της πεταλούδας και δεν λειτουργούν διόλου έτσι τα θεσμικά οικονομικά και σε κάθε περίπτωση, αν η κα Λαγκάρντ νιώθει την ανάγκη να φροντίσει περισσότερο τον Νίγηρα, ας το κάνει, γιατί δεν το έκανε; Να την κάνουν και άγαλμα, να βγάζουν και τις κόρες τους "Κριστίν" και να τις στέλνουν σχολείο, χωρίς περιτομή μάλιστα.

Ας κρατήσει τα ταγιεράκια της η κυρία. Ίσως να μην έχει τίποτα άλλο εκτός από αυτά να δείξει.