ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

04-07-2012:Ταυτοποιήθηκαν είκοσι οχτώ (28) άτομα που συμμετείχαν στα επεισόδια, βανδαλισμούς, φθορές, λεηλασίες και συναφή αδικήματα στο κέντρο της Αθήνας την 12.02.2012 - Υπ. Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη - Ελληνική Αστυνομία




Ρε τους αναρχοαριστερούς με το παρεάκι τους λαθραίους.

 

ΜούφαNet » Protagon » 04/07/2012

Συσκευή ελέγχου ελληνικού DNA από τη Χρυσή Αυγή

Τον «Ιχωροψάχτη» ένα υπερσύγχρονο μηχάνημα αιμοληψίας, που μπορεί να να πιστοποιήσει επιτόπου την αυθεντικότητα του ελληνικού αίματος παρουσίασε χθες στο κοινό ο Νίκος Μιχαλολιάκος



 



Συσκευή ελέγχου ελληνικού DNA από τη Χρυσή Αυγή

Τον «Ιχωροψάχτη» ένα υπερσύγχρονο μηχάνημα αιμοληψίας, που μπορεί να να πιστοποιήσει επιτόπου την αυθεντικότητα του ελληνικού αίματος παρουσίασε χθες στο κοινό ο Νίκος Μιχαλολιάκος

Μια αδιάβλητη μέθοδος που μπορεί να αποκλείσει οποιοδήποτε ξένο ή έστω ημίαιμο μίασμα επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί και να χρησιμοποιήσει της αγνές ελληνικές ανθρωπιστικές δραστηριότητες της Χρυσής Αυγής! Αυτή ειναι η αποστομωτική απάντηση σε όσους προδότες αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό και ειρωνεία την ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής σχετικά με τα Κοινωνικά Παντοπωλεία για Έλληνες και για την προσφορά Ελληνικού Αίματος σε όσους Έλληνες το χρειάζονται.

Με τον «Ιχωροψάχτη», όποιος θελήσει να κάνει χρήση των υπηρεσιών του «Γαλανόλευκου Σταυρού» (δηλαδή κάτι σαν τον Ερυθρό Σταυρό, αλλά μόνο για υπερήφανους Έλληνες), αρκεί να υποβληθεί σε μια απλή ανάλυση αίματος. Μέσα σε λίγα λεπτά, η συσκευή θα ανιχνεύσει στο αίμα, όλες εκείνες τις ουσίες που πιστοποιούν την υπερήφανη ελληνικότητα: Την Βυζαντίνη, την Εψιλίνη, την Καραγκιοζίνη, την Μεανδρίνη και την επαρκή περιεκτικότητα σε «Λεωνιδοπετάλια».

Ο «Ιχωροψάχτης» που πήρε το όνομά του από την ουσία «Ιχώρ» η οποία, σύμφωνα με έγκυρα blogs στο internet, βρίσκεται μόνο μέσα στο ελληνικό αίμα και μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους άλλους κατώτερους λαούς, είναι αποτέλεσμα έρευνας της ομάδας Εθνικιστών επιστημόνων που με επικεφαλής τον καθηγητή Μενγκελάκο, πραγματοποίησε τα τελευταία χρόνια σειρά πειραμάτων σε αλλοδαπούς, προκειμένου να την τελειοποιήσει.

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου τι θα συμβαίνει σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι το αίμα δεν είναι 100% ελληνικό ή ότι δεν είναι επαρκώς υπερήφανο, ο Νίκος Μιχαλολιάκος απάντησε ότι μόλις χτυπήσει ο συναγερμός, προβλέπονται διάφορες τιμωρίες, ανάλογα με τις ουσίες που λείπουν. Και πρόσθεσε ότι έτσι κι αλλιώς η εξέταση θα γίνεται με τον αιμοδότη ξαπλωμένο και δεμένο πάνω σε «ειδικό» στρώμα με κατάλληλο «εξοπλισμό».

Πάντως, με τη μέθοδο του Ιχωροψάχτη, θα περάσουν στο περιθώριο οι παλαιότερες «εμπειρικές» μέθοδοι πιστοποίησης της ελληνικότητας, όπως ο έλεγχος για αύξηση σφυγμών στο άκουσμα του Εθνικού Ύμνου ή η ικανότητα να φοράς περικεφαλαία του Λεωνίδα για μια ολόκληρη μέρα, χωρίς να χαλάσει το μαλλί.

Τέλος, ο Νίκος Μιχαλολιάκος, αναφερόμενος στις μελλοντικές δραστηριότητες του «Γαλανόλευκου Σταυρού», μίλησε για την πρόθεσή του να κυκλοφορήσει το ελληνικό αίμα και σε εντομοαπωθητικό σπρέι, αφού μόνο αυτό έχει την δυνατότητα να υπερισχύει και να σκοτώνει ξένους οργανισμούς που εισβάλλουν στο σπίτι, όπως κουνούπια, μύγες, πακιστανούς, κλπ.

 

ΤΟ ΒΗΜΑ - Νικολακόπουλος Δημήτρης

Ρεζά Λαχιτζί: «Κάναμε λάθη στην Ελλάδα»

Ο εμπειρογνώμονας του ΟΟΣΑ εξηγεί γιατί απέτυχε το Μνημόνιο

Ο Ρεζά Λαχιτζί είναι οικονομολόγος, εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Υπό αυτή του την ιδιότητα έχει έλθει στην Ελλάδα, όπου είχε συναντήσεις με έλληνες αξιωματούχους, ως εκπρόσωπος του Οργανισμού. Επιπλέον, είναι ο κύριος συντάκτης της έκθεσης του ΟΟΣΑ «Ελλάδα: Επανεξέταση του κράτους».


Η έκθεση αυτή παραδόθηκε στην ελληνική κυβέρνηση το 2011 και, έκτοτε, αποτελεί τον «μπούσουλα» για τη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, την οποία ξεκίνησε ο πρώην υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Δ. Ρέππας και η ομάδα της task force.


Ο κ. Λαχιτζί απέστειλε πρόσφατα ένα κείμενο, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Έρευνας Ρυθμιστικών Πολιτικών, υπό τον εύγλωττο τίτλο:«Τα λάθη που κάναμε στην Ελλάδα». Στο κείμενο, το οποίο δημοσιεύθηκε και σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Γαλλίας, ο κ. Λαχιτζί επιχειρεί να εξηγήσει, με βάση συγκεκριμένα οικονομικά μεγέθη, γιατί απέτυχε το Μμημόνιο.


«Η Ελλάδα βυθίζεται σε μια επικίνδυνη κοινωνική κρίση και πολιτική αστάθεια», καταλήγει ο εμπειρογνώμονας του ΟΟΣΑ. «Όλα αυτά δεν φαίνεται να έχουν προκαλέσει καμιά αμφιβολία στους υπευθύνους που καθορίζουν το ρυθμό των αλλαγών. Είναι επείγον να αναγνωρίσουν σήμερα τα λάθη τους και να τροποποιήσουν αναλόγως τις πράξεις τους».


Ολόκληρο το κείμενο του κ.Ρετζά Λαχιτζί έχει ως εξής:


«Οι βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου στην Ελλάδα είχαν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό νέας κυβέρνησης, ευνοϊκά διατεθειμένης για διάλογο με τους διεθνείς πιστωτές της χώρας, ανοίγοντας το δρόμο για την επαναδιαπραγμάτευση μεταξύ των δυο μερών. Σ' αυτό το στάδιο θα ήταν χρήσιμο να αναθεωρήσουμε τα δυο έτη διαχείρισης της κρίσης στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της Τρόικας (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα) έτσι ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη λαθών του παρελθόντος που οδήγησαν στο αδιέξοδο του καλοκαιριού.


Πρώτα απ' όλα παρατηρείται ότι το πρόγραμμα εξυγίανσης της ελληνικής δημόσιας οικονομίας, του οποίου οι όροι τέθηκαν από την Τρόικα, είναι αναποτελεσματικό, καθώς και ότι το εύρος του οικονομικού και κοινωνικού κόστους που αδίκως επιβλήθηκε στη χώρα είναι πολύ μεγάλο. Σε αντάλλαγμα του πρώτου πακέτου οικονομικής στήριξης ύψους 110 δις ευρώ που δόθηκε στην Ελλάδα το 2010, η Τρόικα επέβαλε στην κυβέρνηση ένα Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής (ΠΟΠ) πρωτόγνωρης αυστηρότητας: με αύξηση των εσόδων (φορολογικών και άλλων) ίση με 5,5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) και με δραστικές μειώσεις μισθών και συντάξεων στο πλαίσιο του δημοσίου τομέα, η ελληνική κυβέρνηση μείωσε το 2010 το διαρθρωτικό δημόσιο έλλειμμα (1) περισσότερο από 9% του ΑΕΠ, πράγμα που αποτελεί μακράν τη μεγαλύτερη προσπάθεια προσαρμογής που πραγματοποιήθηκε σε ένα μόνο έτος από ανεπτυγμένη χώρα.


Η λογική των οικονομικών θα υπαγόρευε να αφεθεί η χώρα να συνέλθει από τον αντίκτυπο μιας τέτοιας εκκαθάρισης και να ξαναβρεί ένα ρυθμό δραστηριότητας ο οποίος από μόνος του θα επέτρεπε τη συνέχιση της μείωσης του ελλείμματος. Δυστυχώς, το πλαφόν που ορίζεται από το ΠΟΠ απαιτούσε την επιτάχυνση των μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης με σκοπό την επιστροφή της Ελλάδας στις χρηματοπιστωτικές αγορές από την άνοιξη του 2012.


Τον Ιούνιο 2011 ήταν προφανές ότι αυτοί οι στόχοι δεν θα επιτυγχάνονταν: ο ρυθμός καθοριζόταν από τα φορολογικά έσοδα ενώ το δημόσιο χρέος, τροφοδοτούμενο από εξαιρετικά επαχθείς πληρωμές επιτοκίων, συνέχιζε να διογκώνεται. Ελλείψει νέας οικονομικής στήριξης που θα κάλυπτε τις ανάγκες από το 2012 και πέρα, η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε πάλι την προοπτική ελλείμματος. Το Σεπτέμβριο του 2011 εκπονήθηκε βιαστικά ένα δεύτερο πλάνο διάσωσης ύψους 130 δις ευρώ, μαζί με ένα νέο Μνημόνιο Συνεργασίας που οδήγησε σε μια σειρά συμπληρωματικών μέτρων και υπογράφηκε τελικά από μια εξαντλημένη ελληνική κυβέρνηση στις 11 Μαΐου 2012, πριν την προκήρυξη των αναμενόμενων εκλογών.


Η διαδοχή των περιοριστικών μέτρων και η ανακοίνωση για ακόμα πιο δραστικές μειώσεις κράτησαν την οικονομία σε μια κατάσταση παρατεταμένης ύφεσης. Αντί να βρεθεί σε τροχιά ανάκαμψης από το 2011 όπως προέβλεπε η Τρόικα στο αρχικό ΠΟΠ, η Ελλάδα βιώνει το 2012 την πέμπτη συνεχόμενη χρονιά ύφεσης, που σημαίνει μια αθροιστική πτώση του ΑΕΠ περίπου 20%, παρόμοια με τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930 στις ΗΠΑ. Το ποσοστό της ανεργίας, που κόντευε το 23% το πρώτο τρίμηνο του 2012, έχει υπερτριπλασιαστεί μέσα σε τέσσερα χρόνια. Ξεπερνάει πλέον το 50% στα άτομα μεταξύ 15-24 ετών.


Είναι μεγάλος ο πειρασμός να αποδοθεί η ευθύνη γι' αυτήν την καταστροφή σε αμέλεια των Ελλήνων και να αποσιωπηθεί η ευθύνη του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών. Ωστόσο πρέπει να αναγνωριστεί ότι το πρόγραμμα εξυγίανσης καταστρώθηκε με μια εξωφρενική λογική τυχαίων μειώσεων που αντιπροσώπευαν παράλογους δημοσιονομικούς στόχους χωρίς καμιά εκτίμηση των συνεπειών, της δυνατότητας εφαρμογής των προβλεπόμενων μέτρων από τη χώρα, ή των αναγκών της χώρας.


Ακόμα χειρότερα φτάσαμε να επιβάλλονται στην ελληνική κυβέρνηση δεσμεύσεις οι οποίες ήταν γνωστό ότι δεν μπορούσαν να τηρηθούν. Το νέο Μνημόνιο Συνεργασίας περιλαμβάνει έτσι την πρόβλεψη μείωσης των κοινωνικών δαπανών κατά 1,5% του ΑΕΠ, εξαιρουμένων των δαπανών υγείας και των συντάξεων.


Αυτές οι δαπάνες, που αποτελούνται κυρίως από τις συντάξεις αναπηρίας, τις περισσότερες κύριες συντάξεις γήρατος και τα επιδόματα ανεργίας, αντιπροσωπεύουν το 4,5% του ΑΕΠ, που είναι αρκετά χαμηλό σε σχέση με τα ευρωπαϊκά στάνταρντ. Ανεξάρτητα από το μισθό που λάμβανε όταν εργαζόταν, ο Έλληνας άνεργος λαμβάνει μια σταθερή αποζημίωση ύψους 470 ευρώ το μήνα για 12 μήνες, με τη λήξη των οποίων δεν καλύπτεται πλέον από την κοινωνική προστασία.


Το 2009 μόνο 17% των ατόμων σε αναζήτηση εργασίας λάμβαναν επίδομα ανεργίας, ενώ π.χ. στη Γαλλία το ποσοστό είναι 53%. Προκειμένου να μειωθούν οι δαπάνες αυτές κατά το ένα τρίτο την ίδια στιγμή που ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται αλματωδώς, θα πρέπει να μειωθούν δραστικά τα επιδόματα πράγμα που θα φέρει ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού κάτω από τα όρια της φτώχειας. Καμιά κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να τηρήσει μια τέτοια δέσμευση, η οποία δεν έχει νόημα ούτε όσον αφορά την οικονομική αποτελεσματικότητα ούτε όσον αφορά την κοινωνική δικαιοσύνη.


Το δεύτερο σημαντικό δίδαγμα αυτών των δυο ετών είναι ότι η εξωτερική παρέμβαση, αν και δυναμική, δεν μπόρεσε να διορθώσει τα θεμελιώδη προβλήματα που βρίσκονται στη ρίζα της δημοσιονομικής κρίσης. Από τα προβλήματα αυτά ξεχωρίζει η δυσλειτουργία του κράτους. Μια πρόσφατη μελέτη του ΟΟΣΑ περιέχει μια χαρτογράφηση της ελληνικής κεντρικής διοίκησης από όπου προκύπτει μια εντύπωση πλήρους παράλυσης οφειλόμενης σε δεκαετίες άκαμπτης γραφειοκρατίας, πολλαπλασιασμού περιττών δομών και κατακερματισμένων ευθυνών (2).


Αντίθετα με τη διαδεδομένη εντύπωση, ο ελληνικός δημόσιος τομέας δεν έχει δυσανάλογα πολλούς υπαλλήλους, αν και υπάρχει μια αβεβαιότητα για το πραγματικό του μέγεθος. Ωστόσο ένα υπουργείο αποτελείται κατά μέσο όρο από 302 υπηρεσίες σε κεντρικό επίπεδο (στις οποίες προστίθενται 137 αποκεντρωμένες υπηρεσίες), εκ των οποίων το 20% στελεχώνονται μόνο από έναν προϊστάμενο. Οι δομές συντονισμού είναι ανύπαρκτες ή καθαρά τυπικές. Η δημόσια διοίκηση ασχολείται μόνο με την προετοιμασία νόμων και κανόνων, των οποίων η πλειοψηφία έχει ως αντικείμενο την ορθή λειτουργία της ίδιας της διοίκησης.


Κατά την τελευταία δεκαετία παράγονταν περίπου 12.000 τέτοιες νομοθετικές πράξεις το χρόνο, χωρίς την παραμικρή δυνατότητα διασφάλισης και επαλήθευσης της εφαρμογής τους. Η απουσία ελέγχου του προϋπολογισμού, ο πληθωρισμός των δαπανών και η αδυναμία είσπραξης μεγάλου μέρους των φορολογικών εσόδων δεν είναι, σε τελική ανάλυση, παρά συγκεκριμένες πλευρές της εκπληκτικής ανεπάρκειας του ελληνικού Κράτους.


Το πιο σημαντικό σφάλμα της Τρόικας ήταν ότι δεν κατάλαβε πως οι προσπάθειές της έπρεπε πρώτα να στραφούν προς τη δημιουργία ενός σύγχρονου ελληνικού κράτους. Από τη στιγμή που είχε αποφασίσει να παρέμβει στη διεξαγωγή των υποθέσεων της χώρας, επιβαλόταν να περάσει από μια διαδικασία δραστικής εκλογίκευσης των διοικητικών δομών, των αλυσίδων αποφάσεων και του κανονιστικού μηχανισμού, να ενισχύσει τα όργανα και τις διαδικασίες ελέγχου, και ειδικότερα το ρόλο επίβλεψης του Κοινοβουλίου, να αναπτύξει τη δυνατότητα συντονισμού από τον πρωθυπουργό, να επιβάλει σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς να τηρούν και να δημοσιεύουν λογαριασμούς, να ενθαρρύνει τη συλλογή δεδομένων και την αξιολόγηση των συνεπειών των δημόσιων αποφάσεων.


Μια τέτοια αναθεώρηση του δημόσιου τομέα θα επέτρεπε μια ευφυέστερη στόχευση των δημοσιονομικών περιορισμών και θα προήγαγε την ιδέα ότι παρήλθε ο καιρός της ανευθυνότητας, κυρίως δημοσιονομικής, και της παράκαμψης των νόμων. Η αναθεώρηση αυτή θα έδινε το λόγο στους Έλληνες πολίτες που δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σ' αυτό το σύστημα, κυρίως σε ικανούς υπαλλήλους που προσπαθούν για τη μεταρρύθμιση για πολύ περισσότερο χρόνο από την Τρόικα. Θα είχε τη στήριξη του ελληνικού λαού και θα βελτίωνε άμεσα ορισμένες πτυχές των συνθηκών ζωής. Ωστόσο τίποτα δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση, ή μόνο με συμπτωματικό και περιθωριοποιημένο τρόπο.


Αντίθετα η προσέγγιση που ακολουθήθηκε, είχε ως στόχο να ορίσει τις λεγόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις ανάγκες της χώρας και να αφήσει την εφαρμογή τους στην κυβέρνηση(3). Φυσικά τα μέτρα που υιοθετήθηκαν κατά ένα μέρος δεν τέθηκαν σε εφαρμογή. Αυτό προκάλεσε τον εκνευρισμό των ξένων υπευθύνων οι οποίοι, χωρίς να παραδεχθούν την αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης, κατήγγειλαν την απροθυμία της.


Ένα άλλο κομμάτι των μέτρων είχε μόνο επιφανειακά αποτελέσματα των οποίων τα όρια θα φανούν με το πέρασμα του χρόνου. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι μια από τις κύριες διατάξεις για την αναμόρφωση των συντάξεων που υιοθετήθηκε το 2010 και προέβλεπε τη συγκέντρωση των πολυάριθμων οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης που υπήρχαν στη χώρα μέχρι τότε σε δεκατρία κύρια ταμεία με στόχο τη βελτίωση της διαχείρισης, την απελευθέρωση πόρων και κυρίως την επιβολή διαφάνειας. Η συγκέντρωση των ταμείων πραγματοποιήθηκε, όμως μόνο τυπικά εφόσον οι αρχικοί οργανισμοί στην πραγματικότητα διατηρήθηκαν συνεχίζοντας να έχουν μεγάλη αυτονομία, αλλά κάτω από την ομπρέλα των κύριων ταμείων, σε ότι αφορά τη λογιστική τους, τους κανονισμούς και την οικονομική διαχείριση.


Τελικά, ορισμένα μέτρα θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα τη χειροτέρευση των αδυναμιών του ελληνικού κράτους. Αυτό ισχύει για το ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που αφορούσε κυρίως υποδομές και βιομηχανίες δικτύου σε μια χώρα στην οποία οι δυνατότητες ελέγχου είναι γνωστό ότι είναι ανεπαρκείς. Έτσι είναι προφανές ότι το πρόγραμμα εξυγίανσης έχει μέχρι σήμερα ένα χαρακτήρα άνισο και μονόπλευρο σχετικά με τη δημόσια πολιτική στην Ελλάδα.


Αυτά τα σφάλματα αξιολόγησης μας οδηγούν να αναρωτηθούμε αν τα μέλη της Τρόικας, και ειδικότερα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είχαν, οποιαδήποτε στιγμή, μια καθαρή θεώρηση της τακτικής που έπρεπε να εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Είναι αλήθεια ότι τα όργανα που δομούν την ευρωπαϊκή ένωση δεν έχουν καθόλου προσαρμοστεί στις ιδιαιτερότητες μιας χώρας όπως η Ελλάδα, της οποίας η περίπτωση θα μπορούσε άνετα να είναι μοναδική. Το μάννα των διαρθρωτικών ταμείων της δόθηκε χωρίς σοβαρή αξιολόγηση και παρακολούθηση των αποτελεσμάτων. Αν και αναμφίβολα τα ταμεία ήταν στη βάση χρηματοδότησης σημαντικών έργων για τη χώρα, ευνόησαν ωστόσο την ανάπτυξη μιας παράλληλης διοίκησης που ήταν επιφορτισμένη με τη διαχείρισή τους χωρίς να αποφευχθεί η παγίδα της διαφθοράς, καθώς και της διατήρησης μιας μακροοικονομικής εξάρτησης σε σχέση με τη μεταφορά κεφαλαίων από το εξωτερικό. Όσον αφορά το νομοθετικό πλάνο, δόθηκε έμφαση στην ενσωμάτωση των ευρωπαϊκών οδηγιών χωρίς ενδιαφέρον για το τι θα συνέβαινε στην πράξη.


Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναρωτήθηκε πραγματικά για το νόημα υιοθέτησης της Οδηγίας SevesoII, η οποία προβλέπει την οριοθέτηση ζωνών αποκλεισμού γύρω από τις χαρακτηρισμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε μια χώρα που δεν έχει ούτε κτηματολόγιο ούτε σοβαρό σχέδιο χρήσης γης; Αντιμέτωπη με την κρίση, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη που στηρίζουν τη δράση της φαίνεται ότι αντιστάθμισαν την έλλειψη κατανόησης των προβλημάτων και οραματισμού για τη δράση αντιμετώπισης με απλοϊκές ιδέες διαρθρωτικής προσαρμογής.


Αυτές οι ιδέες, που έχουν παρουσιαστεί εδώ και είκοσι χρόνια με το όνομα θεραπεία μέσω σοκ, είχαν τα γνωστά αποτελέσματα σε ορισμένες χώρες του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ και από τότε η οικονομική θεωρία τονίζει συνεχώς τη σημασία των θεσμών. Εν τω μεταξύ η Ελλάδα βυθίζεται σε μια επικίνδυνη κοινωνική κρίση και πολιτική αστάθεια. Όλα αυτά δεν φαίνεται να έχουν προκαλέσει καμιά αμφιβολία στους υπευθύνους που καθορίζουν το ρυθμό των αλλαγών. Είναι επείγον να αναγνωρίσουν σήμερα τα λάθη τους και να τροποποιήσουν αναλόγως τις πράξεις τους.


======================================


Σημειώσεις : (1). Δηλαδή το έλλειμμα διορθωμένο από την επίδραση, ισχυρά αρνητική, του κύκλου της οικονομικής δραστηριότητας.
(2).OECD Public Governance Reviews: Greece - Review of the Central Administration. OECD, Paris, 2011.
(3). Με την εξαίρεση της δημοσιονομικής διαχείρισης και της διαχείρισης του προϋπολογισμού, τις οποίες διαχειρίστηκε εξ ολοκλήρου η Τρόικα.»

 

Μπράβο στον Νίκο Ζαχαριάδη του Μουφα νετ. .....   

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Μόνο στην αριστερά υπάρχει σοβαρότητα.

Αν έχετε βαρεθεί τους κωλοτούμπες πολιτικούς, μόνο Κουβέλη παιδιά πρέπει να υποστηρίξουμε.
Σταθερός, στιβαρός και σαφής στο λόγο του.

Αριστερά και πάλι αριστερά.

 

Πολύ καλό...

Έτσι αυτοκτονούν αυτοί που σας χρωστούν

05/07/2012

Δεν έχω ακούσει τόση συμπυκνωμένη, επικίνδυνη βλακεία, όση με την αφορμή του ευρωπρωταθλήματος και της Συνόδου κορυφής. Όχι δεν αναφέρομαι στο συσχετισμό ποδοσφαίρου και πολιτικής. Οι γέφυρες αναλογικότητας υπάρχουν και όποιος αμφιβάλλει ας θυμηθεί τον Γκράμσι που όριζε τον ψυχισμό του θεατή σαν “στιγμές ελευθερίας σε έναν ανελεύθερο κόσμο”. Το δικαίωμα του πληβειακού εαυτού με άλλα λόγια, που σημερινός κλασικός του εκπρόσωπος είναι ο συνθηματολόγος παρουσιαστής Χελάκης.

Μιλώ για τον βλαβερά ρηχό τρόπο που ο δημόσιος ελληνικός χώρος αντιμετώπισε τη Σύνοδο κορυφής, την “ήττα” της Γερμανίας, τη “νίκη” του Μόντι και την αυτονόητη δικαίωση της Ελλάδας, όπου “προφανώς” τα 50 δις ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών πρέπει να αποδεσμευθούν του χρέους. Το τελευταίο ακούσθηκε από τα πλέον επίσημα χείλη, στην ανακοίνωση του κ. Παπούλια.

Κι έτσι η Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα σύστημα που στηρίζεται στο αμοιβαίο όφελος και προκρίνει τη συνεργασία (win win strategy), η οποία προκύπτει από αμοιβαίες υποχωρήσεις, διαβάζεται στην Ελλάδα με βάση τον ανταγωνισμό, σαν παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος (competition strategy). Ό,τι “κερδίζει” η Ιταλία το “χάνει” η Γερμανία, τα πάντα είναι διλημματικά, φίλοι κι εχθροί, καλοί και κακοί.

Οι πρωτοετείς της Ψυχολογίας μαθαίνουν πως τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση αναπτύσσουν μηχανισμούς αντιστάθμισης που στηρίζονται στην υπερβολική αυτοπεποίθηση. Ενώ δηλαδή κατά βάθος πιστεύουν πως δεν αξίζουν ούτε ένα “ευρώ”, κινούνται με την σιγουριά σχημάτων και ιδιοκατασκευών απόλυτης βεβαιότητας. Η συμπεριφορά αυτή προοδευτικά επιβάλλεται σαν τρόπος σκέψης και το χάσμα ανάμεσα στο είναι και στο φαίνεσθαι μεγαλώνει. Το κλειστό αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα κάποια στιγμή κουτουλά με την πραγματικότητα και οι άνθρωποι καταρρέουν...

Το κοινωνικό ανάλογο, το ισοδύναμο στην επίκαιρη τροικανή διάλεκτο, ονομάζεται σκέψη με στερεότυπα. Δημόσιος λόγος ανεπεξέργαστος, ανάγνωση της πραγματικότητα με καλούς και κακούς, φίλους και εχθρούς. Η συλλογική σκέψη είναι αναγωγική και η ερμηνεία συνήθως σχετίζεται με συνωμοσία. Σύστημα κλειστό, εγκλωβισμός και έθνος ανάδελφο. Κάθε φορά διαλέγουμε στρατόπεδο. Με τους Νότιους ή τους Βόρειους, με την Ανατολή ή τη Δύση.

Στον Ψυχρό πόλεμο κάτι τέτοιο ίσως είχε νόημα. Στον πολυκεντρικό σημερινό κόσμο και μάλιστα στα πλαίσια της Ευρώπης είναι ο δρόμος για την καταστροφή.

Η Γερμανία στη σύνοδο υπεράσπισε την άποψη της δημοσιονομικής εξυγίανσης και η Ιταλία της τραπεζικής ενοποίησης και πιστωτικής αλληλεγγύης. Συγκρούσθηκαν. Και οι δύο όμως υποστήριζαν πλευρές Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με ανάπτυξη. Σε αυτή την κοινή βάση θα διαμορφωθούν οι κατάλληλοι συμβιβασμοί που θα προωθούν παράλληλα τις διαφορετικές απόψεις και κατευθύνσεις.

Τι κατάλαβε από αυτό η δημόσια Ελλάς; Ότι την έφαγαν οι Γερμανοί και χαρήκαμε ιδιαίτερα. Κι ότι θα είναι αδικία να μην μας εξαιρέσουν τα 50 δις. Στο ίδιο μήκος κύματος με τον κ. Παπούλια, ο νεολαίος Τσίπρας το χόντρυνε! Να μην πατήσει η τρόικα αν δεν συμφωνήσει στην εξαίρεση των 50 δις. Ο ίδιος κ. Τσίπρας, που τον Μόντι τον έχει καταγγείλει για τραπεζίτη, τεχνοκράτη, καπιταλιστή και τα υπόλοιπα. Και μαζί είχε καταγγείλει και το μνημόνιο που έδωσε αυτή τη δυνατότητα των 50δις στις τράπεζες και τον λακέ τραπεζίτη Παπαδήμο.

Είναι δυνατό σε τέτοιο κλίμα, να διαπραγματευθούμε οτιδήποτε με τους εταίρους; Όταν δηλαδή δεν υπάρχει κοινό συμφέρον -περισσότερη Ευρώπη- αλλά μόνο απειλή κοινού κινδύνου -χρεοκοπία Ελλάδας, διάλυση Ευρώ; Στα ανταγωνιστικά σχήματα είναι απλό. Περισσότερες πιθανότητες έχει να κερδίσει ο πιο δυνατός. Θεωρούμε ότι είμαστε οι πιο δυνατοί; Αν όχι, τότε θα έπρεπε εμείς να προσπαθούμε να βρούμε το πεδίο του κοινού συμφέροντος, όχι το αντίστροφο.

Επειδή ο δημόσιος λόγος, που τα Μέσα ευχαρίστως αναπαράγουν και διευρύνουν, είναι τόσο συγκρουσιακά στερεοτυπικός, είμαστε εξαιρετικά ευάλωτοι σε προκλήσεις “δηλώσεων” και “διαρροών” στη διεθνή σκακιέρα. Το twitter της Λαγκάρντ, η διαρροή του ΥΠΕΞ Γερμανίας, η όγδοη φράση της πέμπτης παραγράφου της συνέντευξης Σόιμπλε αρκούν για να προσανατολίσουν την φόρτιση και μόνιμη πόλωση του ελληνικού μαγνήτη. Εύκολα θύματα, άκοπα ενεργούμενα. Μας κάνει όποιος θέλει, ό,τι θέλει! Και αρκετοί μας θέλουν εκτός Ευρώπης. Ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου που κατοικεί στην ωραιότερη χώρα και ανακάλυψε την δημοκρατία όταν οι άλλοι ήταν στα δένδρα -να οι τέλεια κατασκευασμένες βεβαιότητες - ζει μονίμως σε κατάσταση νευρικής κρίσης, άγεται και φέρεται από κάθε ασήμαντη αφορμή και μονίμως προσβάλλεται – να η σιγουριά της χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Με τέτοια μυαλά τι να διεκδικήσεις από την τρόικα, τι να συζητήσουμε μεταξύ μας; Η τρόικα είναι οι αντίπαλοι μας και ό,τι κερδίσουμε το χάνουν εκείνοι; Ή είμαστε στην ίδια βάρκα για την Ελλάδα και την Ευρώπη της ανάπτυξης και διαφωνούμε στα μέτρα και τις προτεραιότητες πολιτικών; Χωρίς ξεκαθάρισμα στα θεμελιώδη προγραμματικές δηλώσεις δεν γίνονται. Κυρίως δεν εφαρμόζονται. Μας σπρώχνουν και μερικοί Σόιμπλε στον γκρεμό και πάμε λεβέντικα.http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=16627

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

«Τώρα δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα»


Εκτός πορείας το πρόγραμμα, δήλωσε ο Γ.Στουρνάρας στους Financial Times






Αθήνα
Το οικονομικό πρόγραμμα είναι εκτός πορείας και δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα από τους πιστωτές μας, εάν δεν το επαναφέρουμε στην ορθή του πορεία, δήλωσε στους Financial Times ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας.

Ακόμη, ανέφερε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ότι «βλέπει φως στην άκρη του τούνελ, αλλά το τούνελ είναι μακρύ».

Η δήλωση του υπουργού Οικονομικών έρχεται μετά τα ραντεβού του με την τρόικα, στη διάρκεια του οποίου οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ τού ανέφεραν πως στο Eurogroup της Δευτέρας θα περάσει δύσκολες ώρες εξαιτίας της κακής πορείας του μεταρρυθμιστικού προγράμματος.

Εκείνος χαριτολογώντας τους απάντησε: «Το γνωρίζω».

Την Κυριακή, μετά την ομιλία του στη Βουλή στην ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ο κ. Στουρνάρας θα έχει νέο ραντεβού με την τρόικα κατόπιν αιτήματος των ιδίων.

Πάντως, η τρόικα αναμένει τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης πριν βγάλει τις κόκκινες κάρτες για τις καθυστέρησεις σε όλους σχεδόν τους τομείς του προγράμματος. Οι τελικοί έλεγχοι αναμένονται στα τέλη Ιουλίου - αρχές Αυγούστου.

Η επίσημη θέση της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι πολλα σημεία του προγράμματος είναι εκτός στόχου, αλλά αυτό οφείλεται κυρίως στην παρατεταμένη ύφεση.

Από την πλευρά τους οι δανειστές διαμηνύουν ότι δεν συζητούν τίποτα πριν επανέλθει το πρόγραμμα σε σωστή πορεία.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η προκλητική δήλωση της διευθύντριας του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ πως δεν έχει καμία διάθεση για επαναδιαπραγμάτευση με την Ελλάδα.

Εν τω μεταξύ, σοβαρές αποκλίσεις στην εκτέλεση του συμπληρωματικού Προϋπολογισμού του 2012 καταγράφονται στις πρώτες συναντήσεις των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας με υπηρεσιακούς παράγοντες στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάζεται στην υστέρηση των εσόδων που προβλέπεται ότι θα επιδεινωθεί στο δεύτερο εξάμηνο του έτους λόγω της ύφεσης.

in.gr - Εκτός πορείας το πρόγραμμα, δήλωσε ο Γ.Στουρνάρας στους Financial Times - Ειδήσεις - Οικονομία

"Βλέπει φως στην άκρη του τούνελ ....αλλά το τούνελ είναι ....μακρύ ..."

"Πρέπει να επαναφέρουμε το πρόγραμμα στην ορθή του πορεία ...."

Με απλά λόγια ....Μισθωτοί-συνταξιούχοι, και μικρομεσαίοι .....καλή ψυχή .....!

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

SAVE GREEK WATER FROM PRIVATIZATION - ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ



Εμπειρία από άλλες χώρες έχει καταδείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει οδηγήσει σε εκτίναξη των τιμών και σε ορισμένες περιπτώσεις σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας και ευημερίας. Η πρόσβαση στο νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα (ΟΗΕ 2010)

Προς την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ελληνική Δικαιοσύνη


Εμείς οι Έλληνες πολίτες που υπογράφουμε την παρούσα επιστολή, είμαστε αντίθετοι στην πώληση σε ιδιώτες των εταιριών Ύδρευσης σε όλη την ελληνική Επικράτεια.

Θεωρούμε ότι μια τέτοια εξέλιξη είναι εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και επιφυλασσόμαστε για το δικαίωμα μιας ιδιωτικής εταιρίας αλλά και οποιασδήποτε νομικής μορφής να έχει στην ιδιοκτησία της αποκλειστικά ή μερικά δικαιώματα χρήσης των υδάτινων πόρων που αποτελούν φυσικό αγαθό και μάλιστα απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση ανθρώπων, φυτών και ζώων, αγαθό που προστατεύεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία πλαίσιο 2000/60) (1) αλλά και τον ΟΗΕ που στις 28 Ιουλίου 2010 ενέκρινε ψήφισμα, για να προσθέσει την πρόσβαση σε καθαρό νερό στη διακήρυξη του για τα ανθρώπινα δικαιώματα (AG/10967) (2).


Σχετικά με την ΕΥΔΑΠ, που επί ιδρύσεως της (Ν.1068-1980) ανήκε αποκλειστικά στο κράτος, παρακολουθήσαμε ήδη την σταδιακή αλλαγή του θεσμικού της πλαισίου κατά την μετοχοποίηση της επί πρωθυπουργίας Κ.Σημίτη (Ν.2794-1999) και αμφισβητούμε καταφανώς την ορθότητα της πιο πρόσφατης εξέλιξης εκείνης του να συμπεριληφθεί η ΕΥΔΑΠ καθώς και η κερδοφόρα ΕΥΑΘ (4) στην ανώνυμη εταιρία «ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.» (Ν3986-2011) (3) που όπως αναφέρεται στο άρθρο 1.2 «Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας».(5) Εκτός της ΕΥΔΑΠ, άμεση σχέση με τους υδάτινους πόρους έχει και η ΔΕΗ. Οι τεχνητές λίμνες, οι ταμιευτήρες και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια είναι βασικά στην ύδρευση και άρδευση μέσω των δημοτικών σχετικών επιχειρήσεων. Η πώληση τέτοιων περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ είναι το ίδιο κατακριτέα. (6)(7)

Η νομοθεσία στις Η.Π.Α, που απαγορεύει ή περιορίζει τη συλλογή βρόχινου νερού υπό τη μονότονη ρητορική της «προστασίας» των πόρων, δείχνει την τάση που επικρατεί. Αν οι ιδιωτικοποιήσεις σήμερα αφορούν υπηρεσίες και υποδομές αύριο έχουν ως στόχο τους ίδιους τους φυσικούς πόρους που αποτελούν συλλογικό αγαθό. Ενώ κρύβουν επιμελώς το μόνο πραγματικό ενδιαφέρον των ιδιωτών επενδυτών στον τομέα της ύδρευσης, δηλαδή το κέρδος.

Ίσως η Ελληνική κυβέρνηση αγνοεί περιστατικά όπως τα ακόλουθα:

Χιλή: η Παγκόσμια Τράπεζα επέβαλλε σαν δανειοδοτικό όρο στη χώρα εγγύηση κέρδους 33% στη γαλλική εταιρία ύδρευσης Suez Lyonnaise des Eaux

Αυστραλία: Το 1998 λίγο καιρό αφότου ανέλαβε την ύδρευση η γαλλική Suez Lyonnaise des Eaux το νερό στο Σύδνεϋ βρέθηκε μολυσμένο από παράσιτα και κρυπτοσπορίδια.

Καναδας: Τουλάχιστον 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αφού μολύνθηκαν από το βακτηριο E coli στο Walkerton, Ontario ύστερα από τη ιδιωτικοποίηση του ελέγχου ποιότητας του νερού που πέρασε στον έλεγχο της A&L Labs. Η εταιρία χαρακτήρισε τα αποτελέσματα των ελέγχων «απόρρητη πνευματική ιδιοκτησία» και αρνήθηκε να τα κοινοποιήσει.

Μαρόκο: Οι καταναλωτές είδαν την τιμή του νερού να ανεβαίνει 3 φορές πάνω αφότου ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρία ύδρευσης στην Casablanca.

Αργεντινή: Όταν θυγατρική της Suez Lyonnaise des Eaux αγόρασε την κρατική επιχείρηση νερού Obras Sanitarias de la Nacion, οι τιμές διπλασιάστηκαν και η ποιότητα του νερού χειροτέρευσε. Η εταιρίας αναγκάστηκε να αποχωρήσει όταν οι κάτοικοι μαζικά αρνήθηκαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

Μ.Βρετανία Οι λογαριασμοί ύδρευσης και αποχέτευσης αυξήθηκαν κατά 67% μεταξύ 1989 και 1995. Το ποσοστό διακοπών των παροχών ανέβηκε κατά 177%

Ν.Ζηλανδία: Οι πολίτες βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την εμπορευματοποίηση του νερού.

Ν.Αφρική: Το νερό έγινε απροσπέλαστο, πανάκριβο και μη ασφαλές όταν η εταιρία Suez Lyonnaise des Eaux ανέλαβε την ύδρευση στο Johannesburg. Υπήρξαν εκτεταμένες μολύνσεις και χιλιάδες άνθρωποι είδαν την παροχή τους να διακόπτεται.

Βολιβία: Το 1999 η Παγκόσμια Τράπεζα συστήνει ιδιωτικοποίηση της δημοτικής εταιρίας ύδρευσης της Cochabamba, Servicio Municipal del Agua Potable y Alcantarillado (SENIAPA). Αξιωματούχοι της τράπεζας απείλησαν ανοιχτά να παρακρατήσουν 600 εκατομμύρια $ από την δανειακή σύμβαση αν η Βολιβία δεν αποδεχόταν.

Εκπρόσωποι της εταιρίας Suez Lyonnaise des Eaux, κατόχου του 5,46% του μετοχικού κεφαλαίου της εισηγμένης ΕΥΑΘ (8) σύμφωνα με τον κ. Παπαδάκη αφού εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για την ιδιωτικοποίηση, γνωστοποίησαν ότι θα έχουν συνάντηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), Κώστα Μητρόπουλο, προκειμένου να κοινοποιήσουν και επισήμως την πρόθεση συμμετοχής στον σχετικό διαγωνισμό Στην πρώτη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, η Suez είχε συγκροτήσει κοινοπραξία με την ΑΚΤΩΡ. .(6-6-2012 Καθημερινή) kathimerini.gr | Η γαλλική Suez ενδιαφέρεται να αποκτήσει την ΕΥΑΘ

Γι αυτούς τους λόγους αλλά και για τον λόγο ότι δεν αναγνωρίζουμε σε κανέναν αιρετό ή μη προσωρινό διαχειριστή της δημόσιας περιουσίας, σε εθνικό, περιφερειακό ή δημοτικό επίπεδο, το ηθικό δικαίωμα να παίρνει αποφάσεις σε θέματα που υπερβαίνουν το πεδίο δράσης ακόμη και της αρχής του κράτους, που δεν είναι αέναο, ζητούμε να αποσυρθούν οι εταιρίες ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ αλλά και όποιες άλλες δημοτικές εταιρίες ύδρευσης από το μενού των αποκρατικοποιήσεων και να προστατευθούν οι πηγές σε όλη την επικράτεια. Δηλώνουμε ως πολίτες επαρκώς ευχαριστημένοι από την λειτουργία των συγκεκριμένων επιχειρήσεων. και εκφράζουμε δημόσια τη βούλησή μας να αντισταθούμε με κάθε νόμιμο μέσο και με συλλογικές δράσεις διαμαρτυρίας σε περίπτωση που δεν εισακουστούμε.

Σε μια εποχή που η δημόσια παιδεία και υγεία, συρρικνώνονται ως πολυτέλειες που δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Αν το βασικό κοινωνικό συμβόλαιο, εκείνο της ανταποδοτικότητας καταρρεύσει, κανείς πολίτης δεν θα υποχρεούται να πληρώνει έμμεσους και άμεσους φόρους. Ακόμη κι αν προχωρήσετε ερήμην μας, εμείς οι Έλληνες πολίτες θα αγωνιστούμε να ακυρώσουμε αυτήν σας την ενέργεια όπως συνέβη στο Παρίσι την 1/1//2010. (9)

Όπως έχει δείξει η ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων, το νερό πάντα γυρνάει στην πηγή του.

Ειλικρινώς

Οι υπογράφοντες


(1) οδηγία πλαίσιο 2000/60: η διαχείριση των υδάτων θα πρέπει να διέπεται από την αρχή της αειφορίας*, δηλαδή της προώθησης της βιώσιμης χρήσης του νερού και της δημιουργίας μιας πολιτικής, η οποία σέβεται τα ύδατα και τα προστατεύει από τις οικονομικές δραστηριότητες του ανθρώπου)

(2) Υπογράφτηκε από 122 χώρες, ενώ 41 χώρες δεν συμμετείχαν στη ψηφοφορία, ανάμεσα τους οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Μεγάλη Βρετανία και η Αυστραλία. Η Κίνα, η Ρωσία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Βραζιλία χαιρέτισαν την εν λόγω απόφαση, ενώ ο Καναδάς προσπάθησε να την αποτρέψει. UN AG/10967

L’Assemblée « reconnaît » le droit à l’eau potable comme un droit fondamental et nomme Carman Lapointe du Canada Secrétaire générale adjointe au contrôle interne

(3) Συγκεκριμένα Η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. ανακοινώνει, σύμφωνα με το Ν. 3556/2007 και την από 27.1.2012 σχετική γνωστοποίηση, τη μεταβίβαση από το Ελληνικό Δημόσιο 29.074.500 μετοχών της ΕΥΔΑΠ Α.Ε., και ισάριθμων δικαιωμάτων ψήφου, ήτοι ποσοστό 27,30% του μετοχικού κεφαλαίου της Εταιρείας στο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ». Η μεταβίβαση έγινε κατόπιν εκτέλεσης εξωχρηματιστηριακής συναλλαγής, σε εφαρμογή των παραγράφων 4 & 5 του άρθρου 2 του Ν. 3986/2011 (ΦΕΚ 152/Α’) και της υπ’ αριθμ. 195/2011 (ΦΕΚ 2501/Β’) Απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ)).

(4) Η ΕΥΑΘ Α.Ε. ανακοινώνει, σύμφωνα με το Ν. 3556/2007 και την από 11.5.2012 σχετική γνωστοποίηση, τη μεταβίβαση από το Ελληνικό Δημόσιο 12.348.000 μετοχών της ΕΥΑΘ Α.Ε., και ισάριθμων δικαιωμάτων ψήφου, ήτοι ποσοστό 34,017% του μετοχικού κεφαλαίου της Εταιρείας στο "Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ". Αποτέλεσμα της ως άνω πράξης ήταν η μεταβολή του ποσοστού συμμετοχής του ΤΑΙΠΕΔ στο μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρείας από 40% σε 74,017%. Η μεταβίβαση έγινε κατόπιν εκτέλεσης εξωχρηματιστηριακής συναλλαγής, σε εφαρμογή των παραγράφων 4 & 5 του άρθρου 2 του Ν. 3986/2011 (ΦΕΚ 152/Α’) και της υπ’ αριθμ. 206/2012 (ΦΕΚ 1363) Απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ).

Αύξηση 92,3% παρουσίασαν τα καθαρά κέρδη της εισηγμένης ΕΥΑΘ Α.Ε. το πρώτο 6μηνο του 2011, ανερχόμενα σε 12 εκατ. ευρώ έναντι 6,2 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Ο τζίρος ανήλθε στο ποσό των 38,89 εκατ. ευρώ έναντι 37,73 εκατ. την αντίστοιχη περσινή περίοδο σημειώνοντας αύξηση 3%, ενώ τα προ φόρων κέρδη έφτασαν το ποσό των 15 εκατ. ευρώ έναντι 12,94 εκατ. πέρυσι παρουσιάζοντας αύξηση 16%. Η εντυπωσιακή αύξηση των κερδών οφείλεται κυρίως στη μείωση και τον εξορθολογισμό των δαπανών κάθε είδους (διοίκησης και διάθεσης), στην αύξηση των εσόδων και στη μείωση των φορολογικών βαρών. Σημειωτέον ότι την προηγούμενη περίοδο η εταιρεία είχε επιβαρυνθεί επιπλέον με την έκτακτη εισφορά του νόμου 3845/2010 και τον πρόσθετο φόρο από διαφορές φορολογικού ελέγχου προηγούμενης πενταετίας (2004-2008).

(5) σύμφωνα με το άρθρο 2.8 «Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων μπορεί να κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για λόγους μείζονος σημασίας δημοσίου συμφέροντος, αν κρίνονται αναγκαία για την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο ή αν κρίνονται αναγκαία για την πραγματοποίηση επενδυτικού σχεδίου ειδικού διαδόχου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο.», άρθρο εξίσου αμφισβητήσιμου με το α.14 περί παραχώρησης χρήσης αιγιαλού και παραλίας

(6) Το γεγονός ότι η ΔΕΗ έχει άμεση σχέση με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων αποδεικνύεται από το παρακάτω απόσπασμα από τον ιστιότοπο της εταιρίας: « Η ΔΕΗ Α.Ε. αναγνωρίζοντας το ζήτημα του νερού, όχι απλώς ως ένα τεχνικό θέμα αλλά σε συνδυασμό με άλλες ευρύτερες επιλογές, υλοποιεί μια σειρά μέτρων και δράσεων που χαρακτηρίζονται για τον προληπτικό τους χαρακτήρα ως προς την προστασία και ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτων, με υπευθυνότητα και με γνώμονα τη μεγιστοποίηση του συνολικού κοινωνικού, περιφερειακού, χωροταξικού και περιβαλλοντικού οφέλους από τις συνδυασμένες αυτές χρήσεις των έργων της.

Η Επιχείρηση, εκμεταλλευόμενη το έντονο φυσικό ανάγλυφο της χώρας μας, κατασκευάζει φράγματα κατά τη ροή των ποταμών και δημιουργεί τεχνητές λίμνες ή αλλιώς ταμιευτήρες, αξιοποιώντας το υδροδυναμικό της χώρας, σύμφωνα πάντα με τις αρχές της αειφορίας, δηλαδή το σεβασμό στο ισοζύγιο προσφοράς και ζήτησης σε επίπεδο λεκάνης απορροής του κάθε υδατικού διαμερίσματος. Η ΔΕΗ Α.Ε. με τα φράγματα που κατασκεύασε στα κυριότερα ποτάμια της Ελλάδας, συμβάλλει σημαντικά στη διαχείριση των υδατικών πόρων της χώρας και στην εξυπηρέτηση των αναγκών των τοπικών κοινωνιών. Με τα μεγάλα ΥΗΕ που λειτουργούν σήμερα, αξιοποιείται το 30-35% περίπου του τεχνικά εκμεταλλεύσιμου υδροδυναμικού της χώρας, καλύπτοντας το 10% της συνολικής ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και διαθέτοντας το 30% περίπου της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος του διασυνδεδεμένου συστήματος. Συγχρόνως, αξιοποιώντας τους εγχώριους πόρους της χώρας, τα έργα αυτά, μειώνουν την ενεργειακή εξάρτηση από το εξωτερικό και παράλληλα υποκαθιστούν ορυκτά καύσιμα, συμβάλλοντας στον περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου. Δεδομένου δε, ότι οι απαιτήσεις σε νερό (δυνάμει ανανεούμενο αγαθό) συνεχώς αυξάνονται, η αποθήκευση αυτού του αγαθού γίνεται πλέον επιτακτική ανάγκη» πιο αναλυτικές πληροφορίες : http://www.dei.gr/Documents/imera.nerou.pdf

(7) «Λίστα με τους προς πώληση υδροηλεκτρικούς σταθμούς της ΔΕΗ δεν υπάρχει, αλλά σταθμοί θα πουληθούν», ήταν η απάντηση του υφυπουργού Περιβάλλοντος Γιάννη Μανιάτη στην Ηρώ Διώτη στις 9/3/2012

ΔΕΗ: Θα πουληθούν υδροηλεκτρικοί σταθμοί, δεν ξέρουν ποιους - Η Αυγή online

(8) 1. Το Ελληνικό Δημόσιο κατέχει δικαιώματα ψήφου 26.868.000 ήτοι ποσοστό 74,02%

2. Η «SUEZ ENVIRONEMENT» κατέχει δικαιώματα ψήφου 1.982.870 ήτοι ποσοστό 5,462%

3. Η HMG GLOBETROTTER κατείχε δικαιώματα ψήφου 384.062 ποσοστό 1,06%

9. Από την 1/1/201ο οι υπηρεσίες νερού στο Παρίσι επέστρεψαν σε δημόσιο έλεγχο

περισσότερα εδώ.

Transnational Institute | Paris: local authorities regain control of water management


* Στη Συνθήκη του Άμστερνταμ θεσμοθετήθηκε η έννοια της «αειφόρου ανάπτυξης» που ενεγράφη στο προοίμιο της ΣΕΕ και στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα άρθρα Β ΣΕΕ και 2 ΣΕΚ.1794 Ο όρος αειφόρος ανάπτυξη καθιερώθηκε από την Διεθνή Επιτροπή για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη1795 το 1987 στην Έκθεση της το «Κοινό μας Μέλλον» γνωστή και ως Έκθεση Brundtland. Στην έκθεση αυτή έθεσε την έννοια της αειφόρου ανάπτυξης ως βασική για την προστασία του περιβάλλοντος και έδωσε το εξής ορισμό: «η ανάπτυξη η οποία ικανοποιεί τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να διακυβεύει την ικανότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες». Ο ορισμός αυτός περιέχει δύο βασικές επιταγές, την ικανοποίηση κατά προτεραιότητα των αναγκών των φτωχών κατοίκων και την ιδέα της ορθολογικής χρήσης και της επιβολής περιορισμών, ώστε να ικανοποιηθούν και οι ανάγκες των μελλοντικών γενεών. Η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης, επαναπροσδιορίστηκε με την απόφαση 55/199 της 5ης Φεβρουαρίου 2001 της Επιτροπής Αειφόρου Ανάπτυξης, η οποία προέβλεψε ότι συστατικά μέρη της είναι η προστασία του περιβάλλοντος, η κοινωνική ανάπτυξη και η οικονομική ανάπτυξη.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

"Μαύρες" προβλέψεις Phoenix Capital: "Η Γαλλία στον ΕΜΧ - Η Γερμανία εκτός ευρώ"!



"Όλα εξαρτώνται από την Γερμανία στην ευρωζώνη και μάλλον στο τέλος θα αποχωρήσει αυτή από τη νομισματική ένωση"!

Τη διάγνωση την έχει επαναλάβει και στο παρελθόν ο έγκυρος αναλυτής του χρηματοπιστωτικού γίγαντα Phoenix Capital Research, Graham Summers, αλλά αυτή την φορά εμφανίζεται περισσότερο βέβαιος από ποτέ ότι "Η Γερμανία θα κοιτάξει να καλύψει τα νώτα της, παρά να σώσει το ευρώ"...

Και επικαλείται στην ανάλυσή του την απόφαση της Γερμανίδας καγκελαρίου η οποία επιλέγει κοινή έκδοση ομολόγων εντός της χώρας της για να ενισχύσει το γερμανικό ομοσπονδιακό της κράτος, απορρίπτοντας σθεναρά τα ευρωομόλογα.

"Η Γερμανία -όπως από καιρό εκτιμούσα- θα επικεντρωθεί στα εγχώρια ομόλογα της, επιλέγοντας να αφήσει το ευρώ στην τύχη του", τονίζει ο Summers, επισημαίνοντας ότι η ευρωπαϊκή δύναμη αρέσκεται να "εγγυάται" και όχι να "σώζει".

O Summers εκτιμά την ίδια στιγμή ότι η Γερμανία θα μπορούσε να εγκαταλείψει το ευρώ ανά πάσα στιγμή εφ'όσων η κρίση θα εξαπλωθεί και στη Γαλλία. Για το αν θα συμβεί αυτό εμφανίζεται βέβαιος: Από το φθινόπωρο και μετά και η Γαλλία εισέρχεται στην διακεκαυμένη ζώνη... "Στο σημείο αυτό οι κουβέντες περί διασώσεων δεν θα έχουν νόημα. Αν η Γαλλία χρειαστεί χρηματοδότηση -που θα χρειαστεί- το παιχνίδι τελείωσε. Ο ESM δεν θα μπορέσει να σηκώσει το βάρος μιας too-big-to-fail χώρας"!

Στο μεταξύ, οι πλούσιοι Γάλλοι μεταφέρουν ρευστό και περιουσιακά στο Λονδίνο, γεγονός που υποδεικνύει την αναπόφευκτη πορεία της Γαλλίας, σύμφωνα με δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Spiegel.

"Ο αντίκτυπος των κεφαλαιακών εκροών από τη Γαλλία θα πιέσει ακόμη υψηλότερα τα επίπεδα της απομόχλευσης των τραπεζών της, την στιγμή που η έκθεσή τους στις αδύναμες χώρες ξεπερνά το 30%", εκτιμά η ανάλυση του Summers για την Phoenix Capital.

"Η Γερμανία θα φύγει μακριά στο τέλος", καταλήγει ο Summers, συμβουλεύοντας τους επενδυτές να εκμεταλλευτούν ό,τι έχει απομείνει από το ράλι στης Συνόδου.

Σε άλλη ταυτόχρονη ανάλυση, με τίτλο "Ιδού οι τρεις λόγοι για τους οποίους εγγυημένα η Ευρώπη θα καταρρεύσει κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον", η Phoenix Capital αναφέρει:

1) Η μόχλευση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Η μόχλευση των ευρωπαϊκών τραπεζών αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αγκάθια για την Ευρώπη. Η διαδικασία απομόχλευσης, στον αντίποδα, χαρακτηρίζεται μια μακρά και επίπονη διαδικασία. Δεν μπορεί στο σημείο αυτό να μη ληφθούν υπόψη και οι πρόσφατες προειδοποιήσεις του Μ. El Erian, επικεφαλής της Pimco, του μεγαλύτερου fund διαχείρισης ομολόγων παγκοσμίως, για τα αυξημένα επίπεδα μόχλευσης των γαλλικών τραπεζών. "Οι γαλλικές τράπεζες αποτελούν μια σοβαρή πηγή ανησυχίας" έχει επισημάνει ο El Erian.

2) Το ένα τέταρτο του ισολογισμού της ΕΚΤ αφορά σε κρατικά ομόλογα των PIIGS. Μέρος της προσπάθειας της ΕΚΤ να "σώσει το σύστημα" την οδήγησε οδήγησε τελικά στο να "φορτωθεί" μεγάλο μέρος του χρέους των χωρών της αδύναμης περιφέρειας. Η ΕΚΤ κατόρθωσε "με επιτυχία" να διαχειριστεί την αναδιάρθρωση του μικρού, συγκριτικά, ελληνικού χρέους. Αλλά, τι θα συμβεί με τα ομόλογα των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου; Να κάνει κάτι αντίστοιχο είναι αδύνατο και ανέφικτο. Μάλιστα δεν θα προσπαθήσει καν. Ο ισολογισμός της ΕΚΤ ξεπέρασε πρόσφατα τα επίπεδα ρεκόρ των 3 τρισ. ευρώ. Εάν οι τράπεζες που έχουν δανειστεί κεφάλαια από την ΕΚΤ δεν μπορέσουν να τα επιστρέψουν και τα collaterals τους χάσουν την αξία τους, τότε η κεντρική τράπεζα θα καταγράψε ζημίες, οι οποίες αυτόματα θα περάσουν στις εθνικές κεντρικές τράπεζες...

3) H EKT είναι πολύ μικρή για να βάλει φρένο σε όλη αυτή την αναταραχή. O καθένας μπορεί να σκεφτεί το εξής... Η ΕΚΤ μπορεί απλά να τυπώσει χρήμα. Αυτό όμως δεν είναι ορθό. Γιατί; Γιατί υπάρχει και η Γερμανία, η οποία είναι εντελώς αντίθετη με αυτή τη λογική. "H Eυρώπη δεν μπορεί να διασωθεί. Είναι πολύ μεγάλη και εγκλωβισμένη στη μόχλευση. Η κατάρρευση θα έρθει και η ΕΚΤ θα είναι ανήμπορη να την αποτρέψει...", καταλήγει η Phoenix Capital.

Λέτε αντί για τον Τσίπρα, την έκπληξη να την κάνει η ... Μέρκελ;

Και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα λέμε εμείς!

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 

Οι μύθοι που μας στοιχειώνουν

Ενός μύθου μύριοι έπονται

Κάθε συλλογικότητα (εθνική, θρησκευτική, πολιτική, κοινωνική, επαγγελματική) έχει ανάγκη από ένα συνεκτικό μύθο για να την συνενώνει, να την εμπνέει, να την προάγει. Ο δικός μας, πολύ φοβάμαι πως είναι αυτός του ανάδελφου πλην όμως περιούσιου λαού. Λέμε λοιπόν πως "επειδή οι αρχαίοι ημών πρόγονοι άναψαν τους φάρους του παγκόσμιου πολιτισμού, αφήνοντας μας ως κληρονομιά ατελεύτητες λευκές επιταγές, οι πάντες μας ζηλεύουν και μας επιβουλεύονται. Συνωμοτούν διαρκώς εναντίον μας και ευθύνονται για ότι κακό μας βρίσκει."

Μύθος δεύτερος: "Ανήκομεν εις την Δύσιν"

Χτίσαμε το νεοελληνικό κράτος σε μία θεμελιώδη αντίφαση. Επαναστατήσαμε και απελευθερωθήκαμε από τον Οθωμανικό ζυγό, με τη καθοριστική συμβολή του ρομαντικού φιλελληνισμού και εμπνευσμένοι από το νεωτεριστικό ευρωπαϊκό πρότυπο. Όμως μέχρι και σήμερα μένουμε πιστοί στις αρχές λειτουργίας του οθωμανικού κράτους, αγωνιζόμενοι να μην αλλάξει τίποτα από τον κρατικό προστατευτισμό, δέσμιοι στην πεμπτουσία λειτουργίας του οθωμανικού μοντέλου, το ρουσφέτι, το ανταλλάξιμο.

Μύθος τρίτος: "Ο λαός είναι σοφός και η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα"

Κι όμως. Και η Δημοκρατία έχει αδιέξοδα και ο λαός σφάλει. Το δικαιούται άλλωστε, όπως είχε πει και ο αξέχαστος Μπάμπης Δρακόπουλος το μακρινό 1977 και πέσανε όλοι να τον φάνε. Είναι μακρά συνήθεια βλέπετε το χάιδεμα των αφτιών του σοφού λαού. Με αυτή τη λογική, θριάμβευσαν τα κόμματα που υπόσχονταν την επαναφορά στην προ-Μνημονίων μακαριότητα και τιμωρήθηκε το ΠΑΣΟΚ που μας οδήγησε στον ...σαδισμό των Μνημονίων.

Μύθος τέταρτος: "Η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας φέρνει το τέλος της μεταπολίτευσης"

Η έστω εξ ανάγκης απομάκρυνση του ΠΑΣΟΚ από το πρότυπο του πελατειακού κόμματος και τις πρακτικές της πολιτικής αντιπαροχής, οδηγεί ένα σημαντικότατο ποσοστό των παραδοσιακών του ψηφοφόρων σε εκείνο το κόμμα που υπόσχεται την επαναφορά των απολεσθέντων. Οι πελάτες του συστήματος που νιώθουν ότι οι σχέσεις τους μ' αυτό έγιναν ετεροβαρείς, ως προδομένοι αλλάζουν μαγαζί. Δεν νομίζω να υπάρχει διαχρονικά και παγκοσμίως αντίστοιχο φαινόμενο όπου η Αριστερά να αγωνίζεται λυσσαλέα ώστε να μην αλλάξει τίποτα, αντί να παλεύει να τα αλλάξει όλα. Έτσι, ότι με χίλια ζόρια κατάφερε να αποδιώξει το ΠΑΣΟΚ ως αναχρονιστικό και επιζήμιο για το δημόσιο συμφέρον, το αγκάλιασε ο ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε ο προνομιακός υποδοχέας του κάθε πικραμένου, κυρίως του ευρύτερου δημόσιου τομέα που έβλεπε τα προνόμιά του να τρίζουν. Κατ' αντιστοιχία ο δεξιός ριζοσπαστισμός εκφράζεται με το ακραία λαϊκιστικό και εθνικιστικό κόμμα των "Ανεξάρτητων Ελλήνων", κάνοντας όπως λέει ο λαός, τον Καμμένο "νοματαίο" από το πουθενά.

Παράλληλα καταρρίπτεται και ο μύθος περί της ανεκτικότητας του ελληνικού λαού, για τον οποίο ξενοφοβία, ρατσισμός, αυταρχισμός κι επιβολή είναι άγνωστοι όροι. Κι έτσι διερωτόμαστε πως η πιο αντιστασιακή στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο χώρα της Ευρώπης, έχει στο κοινοβούλιό της το ισχυρότερο νεοναζιστικό κόμμα.

Μύθος πέμπτος: "Δανειστές μας οι τοκογλύφοι τραπεζίτες"

Οι μηχανισμοί στήριξης (προσωρινός και μόνιμος) χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους πολίτες των χωρών μελών της ευρωζώνης. Έτσι ο Εσθονός, ο Σλοβάκος ή ο Σλοβένος πολίτης με μέσο μηνιαίο μισθό 400-450 ευρώ μας δανείζει με το...τοκογλυφικό επιτόκιο των 2.50%, όπως ακριβώς και ο Ισπανός που μέχρι προχθές δανειζόταν από τις αγορές με 6.50%.

Το κατά τα λοιπά ορθολογικό αίτημα μας περί επιμήκυνσης του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής θα επιβαρύνει με κάποιες δεκάδες δις ευρώ τους δανειστές μας και βεβαίως θα απαιτήσει νέες αποφάσεις από τα κοινοβούλια, πράγμα κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί για την Ελλάδα στις κοινωνίες των χωρών μελών.

Πέρασε στα ψιλά η ταυτόχρονη δημοσκόπηση τεσσάρων μεγάλων εφημερίδων σε Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 24/6/12, όπου οι πολίτες, κι όχι οι κυβερνήσεις ή οργανισμοί, δυσπιστούν με συντριπτικά ποσοστά (της τάξης του 80%) ως προς την αξιοπιστία της χώρας μας θεωρώντας χαμένα χρήματα τα δανεικά που μας δίνουν.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι η απειλή περί καταγγελίας ή μη-αναγνώρισης Μνημονίου και δανειακών συμβάσεων, με την ταυτόχρονη απαίτηση της ροής των δόσεων - αλλιώς η χρεοκοπία μας θα σημάνει την κατάρρευση της ευρωζώνης - εκλαμβάνεται απ' όλους, φίλους και αντιπάλους, ως αισχρός κι απαράδεκτος εκβιασμός.

Καταφέραμε να εμφανιστούμε ως οι "Σομαλοί πειρατές" της Ευρώπης. Ζητάμε λύτρα από τους άλλους για να μη τους συμπαρασύρουμε μαζί μας στην άβυσσο. Αφήστε δε που κανείς πλέον δεν αμφιβάλλει ότι εν τέλει το οικονομικό κόστος εξόδου μας από το κοινό νόμισμα θα είναι πολύ μικρότερο της διαιώνισης του ελληνικού προβλήματος. Ανυπολόγιστο βεβαίως θα είναι το πολιτικό.

Μύθος έκτος: "Μπορούσαμε να αποφύγουμε την Τρόικα"

Η πρόσφατη προσφυγή της Κύπρου στο μηχανισμό στήριξης καταρρίπτει περίτρανα τις αφελείς δοξασίες περί διαθεσιμότητας της ομοδόξου Ρωσίας αλλά και της Κίνας να μας δανείσουν περίπου χαριστικά, αλλά η κυβέρνηση Παπανδρέου προδοτικά αρνήθηκε. Ο σύντροφος Χριστόφιας προσφεύγει στην Τρόικα για ένα υποπολλαπλάσιο σε σχέση με το δικό μας δάνειο επειδή οι απαιτήσεις των άλλων ήταν απλώς επαχθέστερες.

Μύθος έβδομος: "Τα Μνημόνια πηγή των δεινών μας"

Αριστερή και δεξιά προπαγάνδα από κοινού με την επικρατούσα στον τύπο, κυρίως ηλεκτρονικό, σχολή της λαϊκίστικης δημαγωγίας, διαμορφώνουν στην κοινωνία την πεποίθηση ότι η οικονομική και κοινωνική συντριβή της χώρας οφείλεται στα Μνημόνια που ψήφισαν "οι προδότες και δωσίλογοι" βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (το δεύτερο και οι της ΝΔ), ενώ "οι φίλοι του λαού" εκ του ασφαλούς, κρατήθηκαν αμόλυντοι. Όμως τα Μνημόνια είναι τα μόνα ουσιαστικά επιχειρησιακά σχέδια που ευτύχησε να διαθέτει η νεότερη Ελλάδα. Αποτελούν τον πολιτικό σχεδιασμό της αντιμετώπισης όλων των παθογενειών του μεταπολιτευτικού μοντέλου που μας κατάντησαν εδώ. Οι εταίροι μας προκειμένου να πιάσουν τόπο τα δανεικά τους, δηλαδή να καταφέρουμε να σταθούμε στα πόδια μας κάποια στιγμή χωρίς δεκανίκια, μας ζητούν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που μόνοι μας προ πολλού έπρεπε να είχαμε υιοθετήσει. Ο εξορθολογισμός της ιατροφαρμακευτικής δαπάνης, η μείωση των αμυντικών δαπανών, του λειτουργικού κόστους του κράτους, η ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης, ο εκσυγχρονισμός των δομών της Παιδείας, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, η εξυγίανση των ασφαλιστικών ταμείων, η καταγραφή και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, οι δομικές μεταρρυθμίσεις του κράτους ώστε από βραχνάς να καταστεί σύμμαχος της υγιούς επιχειρηματικότητας - δηλαδή της πραγματικής οικονομίας - η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας με το πραγματικό άνοιγμα των προνομιακών επαγγελμάτων, είναι μέτρα απαραίτητα για τη δημοσιονομική εξυγίανση που οφείλουμε κυρίως στα παιδιά μας.

Τι σόι αριστερή αντίληψη είναι το να σπρώξουμε τις οφειλές μας στις μελλοντικές γενιές, τι διαγενεακή δικαιοσύνη πρεσβεύει αυτή η Αριστερά;

Είναι εντελώς άλλης τάξης ζήτημα το ότι για λόγους αδυναμίας προώθησης των μεγάλων μεταρρυθμίσεων προτιμήθηκαν οι ισοπεδωτικές, άδικες και αναποτελεσματικές μειώσεις μισθών και συντάξεων. Οι συντεχνίες και οι αντιμεταρρυθμιστικές δυνάμεις εντός και εκτός κυβερνήσεων στάθηκαν ισχυρότερες των μεταρρυθμιστών, δυστυχώς.

Μύθος όγδοος: "Περί επαναδιαπραγμάτευσης"

Βεβαίως το Μνημόνιο έχει μια δυναμική. Προβλέπεται ούτως ή άλλως η συνεχής αξιολόγηση αποτελεσμάτων και η αναδιαπραγμάτευση μέτρων. Πάντοτε δε διαθέτουμε τη δυνατότητα επιλογής λήψης των περίφημων "ισοδύναμων" εναλλακτικών μέτρων. Δίχως ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που θίγουν όμως κεκτημένα καθώς και τη βόλεψη που έθρεψε για μισό περίπου αιώνα τις σχέσεις της εξουσίας με την κοινωνία των πελατών, προκοπή δε γίνεται.

Επιμύθιο: "Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί. Η κοινωνία όμως θέλει;"

Αν όντως θέλει, πρέπει να στηρίξει τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, να σπρώξει και να ενισχύσει πρωτοβουλίες δομικών αλλαγών, των μόνων ικανών να μας βάλουν ξανά στο κάδρο των πραγματικά ισότιμων εταίρων της ευρωπαϊκής οικογένειας. Ιδιαιτέρως τώρα που όλοι αντιλαμβάνονται πλέον πως μόνο με λιτότητα, χωρίς ανάπτυξη και απασχόληση, η ευρωπαϊκή οικονομία δε σώζεται.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

οϊ οϊ μάνα μου...
εδω τώρα που εφαρμόζονται με αποκλίσεις και καθυστερήσεις και πηδάει κάθε μέρα κι απο ένας απ΄τις ταράτσες, που να εφαρμοστούν πλήρως να δείς τι έχει να γίνει

**τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...

 

Re: Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

underherfeet διαβασες καλα τι γραφει στο τελος της παραγραφου;
Γιατι δεν μιλάμε ποτε επι της ουσιας; Τα οποια καλα του μνημονιου δεν εφαρμοστηκαν, εφαρμοστηκαν μονο οι περικοπες σε μισθους και συνταξεις η μηπως οχι;
Οι λογοι που εγινε αυτο ειναι στην αναλογη παραγραφο του ιδιου αρθρου
Οριστε και ολοκληρη η παραγραφος

Πες μου λοιπον χωρις κοπι πειστ και χωρις συνθηματολογιες σε ποιο σημειο διαφωνεις και γιατι;