ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Σκληραίνει ο τρόπος αντιμετώπισης του συνδικαλισμού, με υιοθέτηση μεθόδων νονών της νύχτας και τρομοκρατίας άλλων, σκοτεινών εποχών. Τα τελευταία κρούσματα είναι πολύ ανησυχητικά και πρέπει να αφυπνίσουν, γενικότερα, το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.

Την περασμένη Δευτέρα ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Μετρό δέχτηκε μαφιόζικη επίθεση από «συναδέλφους» του συνδικαλιστές μέσα σε σύσκεψη σωματείων των συγκοινωνιών. Συγκεκριμένα, συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ από το χώρο του Ηλεκτρικού επιτέθηκαν, ως κοινοί μπράβοι, χρησιμοποιώντας ακόμα και σπρέι πιπεριού(!) στέλνοντας τον Αντώνη Σταματόπουλο στο νοσοκομείο.
Ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής που ξεφεύγει από τα πρότυπα του επίσημου συνδικαλισμού του βολέματος, της συνδιαλλαγής και του ξεπουλήματος, δεν είναι λίγες οι φορές που εκνεύρισε την εξουσία.

Δεν δίστασε να πρωτοστατήσει σε πολυήμερες απεργίες κατά της απόλυσης των συμβασιούχων του Μετρό, δεν δίστασε να συστρατευτεί με το κίνημα της Πλατείας Συντάγματος και να δώσει μάχη μαζί με τους συναδέλφους του για να βρουν καταφύγιο στο σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα οι διαδηλωτές που δέχτηκαν αστυνομική επίθεση, στην 48ωρη απεργία του Ιουνίου.

Δεν δίστασε, ακόμα, να έρθει σε ρήξη με τη γραμμή και την τακτική των συνδικαλιστικών στελεχών που κάνουν υπόγειες συμφωνίες με τις διοικήσεις των επιχειρήσεων. Και αυτό, οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές, δεν του το συγχώρησαν ποτέ.

Την παρακρατικού τύπου οργάνωση «συγκέντρωσης υποστήριξης» αντιμετώπισαν συνδικαλιστές και εργαζόμενοι που βρέθηκαν στην Επιθεώρηση Εργασίας Παλλήνης για εργατικές διαφορές με την εταιρία security ICTS, η οποία δραστηριοποιείται και στο Αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Συγκεκριμένα, σε τριμερή συνάντηση για την υπόθεση απολυμένης συνδικαλίστριας από την εν λόγω εταιρία, όπου θα συζητούνταν και οι καταγγελίες άλλων εργαζομένων στην εταιρία που αφορούσαν περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας, καταστρατήγησης της εργατικής νομοθεσίας, απλήρωτης εργασίας, εκδικητικών απολύσεων, οι συνδικαλιστές του Συνδικάτου του Αεροδρομίου, της ομοσπονδίας εργαζομένων στη φύλαξη, του ΕΚΑ δέχτηκαν λεκτική και σωματική επίθεση από 80 περίπου εργαζόμενους που συγκεντρώθηκαν, μετά από κάλεσμα της εργοδοσίας, που μάλιστα καθιστούσε την παρουσία τους υποχρεωτική!

Η πρόθεσή τους να τρομοκρατήσουν τον επιθεωρητή Εργασίας, αλλά και όλους τους καταγγέλλοντες, ήταν εμφανέστατη. Μάλιστα, στην τριμερή αυτή συνάντηση το υπό ίδρυση επιχειρησιακό σωματείο, πήρε ξεκάθαρα τη θέση της εργοδοσίας, χρησιμοποιώντας επακριβώς την επιχειρηματολογία της.

Συλλήψεις συνδικαλιστών στη Χαλκιδική
Στη σύλληψη του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής και δύο μελών του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων ΚΕΛΥΦΟΣ Ν. Μαρμαρά, προχώρησαν οι αστυνομικές Αρχές την Τετάρτη το πρωί, έπειτα από μήνυση της διοίκησης του ξενοδοχείου Πόρτο Καρράς.

Οι συλλήψεις των συνδικαλιστών έγιναν στη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων του Πόρτο Καρράς (που ξεκίνησαν την προηγούμενη εβδομάδα) απαιτώντας τα δεδουλευμένα τους. Οι περισσότεροι από τους 800 εργαζόμενους παραμένουν απλήρωτοι εδώ και μήνες ενώ, όπως σημειώνουν, το ξενοδοχειακό συγκρότημα παρουσίασε αύξηση της κίνησής του φέτος το καλοκαίρι.

Η εταιρία υπέβαλε μήνυση σε βάρος 15 εργαζομένων και στο πλαίσιο αυτό συνελήφθησαν τρεις εξ αυτών. Οι συλληφθέντες συνδικαλιστές που παραπέμφθηκαν σε δικάσιμο από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χαλκιδικής αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες της διατάραξης… οικιακής ειρήνης, επειδή προφανώς είχαν αναρτήσει πανό στην είσοδο του ξενοδοχείου.

ΠΗΓΗ Μέθοδοι νύχτας και παρακράτους

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

'Dinner for one' feat.

Η γερμανική ταινία του 1963, το "Γεύμα για έναν" (Der 90. Geburtstag ή Dinner for one ή ευρώ για έναν ),
μετατράπηκε σε βίντεο παρωδία όπου πρωταγωνιστεί η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ ως Miss Sophie
και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί στο ρόλο του μπάτλερ, και έχει γίνει μεγάλη επιτυχία στο διαδίκτυο.

Στην αυθεντική ταινία μία ηλικιωμένη γυναίκα, η Miss Sophie, θέλει να γιορτάσει τα 90α της γενέθλια με τέσσερις φίλους της,
οι οποίοι όμως έχουν πεθάνει κι έτσι ο μπάτλερ της αναγκάζεται να παίξει το ρόλο των τεσσάρων καλεσμένων.

Tο βίντεο το δημιούργησε το γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ARD και έχει τίτλο
"Η 90η σύνοδος διάσωσης του ευρώ ή ευρώ για έναν".
(πηγη Capital)




Οποιαδήποτε "αντικειμενική" θετική εξέλιξη δεν θα είναι αρκετή εάν η παράμετρος "ελληνικό πολιτικό σύστημα" δεν ληφθεί σοβαρά υπόψη στην τελική εξίσωση. Ο πραγματικός μηχανισμός παραγωγής ελλειμμάτων παραμένει αλώβητος. Σοβαρά αμφισβητούμενος μεν, για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική περίοδο, αλλά αλώβητος. Για τον λόγο δε αυτόν, αμετανόητος και έτοιμος να επιβεβαιώσει, ανά πάση στιγμή και ευκαιρίας δοθείσης, τον χειρότερο εαυτό του. Αρκεί να σταχυολογήσει κανείς δηλώσεις, ένθεν και ένθεν, επίδοξων "διαδόχων" και φερέλπιδων πρωθυπουργών. Ηγετίσκοι της συμφοράς... Αποδέλοιπα... Αξιοθρήνητοι μπουκαδώροι και πορτοφολάδες... Μυξοπαρθένες... Διχασμένες προσωπικότητες, παρενδυτίες, τραγέλαφοι...

Εφόσον οι κυφορούμενες στα ευρωπαϊκά think tanks λύσεις δεν αντιμετωπίζουν ως θέμα ταμπού την αναδιάρθρωση, πέραν του ελληνικού χρέους, και του ελληνικού πολιτικού συστήματος, υπάρχει ελπίς. Εφόσον τα πρόσωπα που βαρύνονται με την ευθύνη της δημιουργίας, της διαμόρφωσης ή της περαιτέρω κατρακύλας του δημόσιου τομέα αντιμετωπισθούν με συνοπτικές διαδικασίες ως αναλώσιμοι, και ουχί ως θεσμικοί συνομιλητές (πρόκειται, κατά το μάλλον ή ήττον, για θεσμικά καθάρματα...), η οικονομία θα βρει πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί.

Η μεγαλύτερη συμβολή στην ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, θα είναι ο ενταφιασμός της προβληματικής, ανίκανης, διεφθαρμένης και αμετανόητης ελληνικής πολιτικής τάξης και η αντικατάστασή της από δυνάμεις που θα ενστερνίζονται και θα μπορούν να διαχειριστούν τη νέα πραγματικότητα. Κάθε άλλη λύση αποτελεί απλώς στρουθοκαμηλισμό. Οι δε στρουθοκάμηλοι μπορεί να αποφεύγουν την πραγματικότητα χώνοντας το κεφάλι στο χώμα, η πραγματικότητα όμως ουδόλως τις αποφεύγει. Όλο και κάποιο μεγάλο αρπαχτικό θα τις σαβουρώσει όσο επιμένουν να μη βλέπουν τι συμβαίνει γύρω τους...

Είμαι κι εγώ της γνώμης ότι η Ευρώπη δεν επιθυμεί ένα ελληνικό ναυάγιο. Όχι από φιλάνθρωπη διάθεση ούτε από οφειλή προς τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, αλλά από λόγους σκοπιμότητας. Ανώτερης, επιτακτικής σκοπιμότητας, επιτρέψτε μου να πω. Όπως εξελίσσεται το bras-de-fer Πολιτικής-Αγορών, το καλύτερο νέο που θα μπορούσε να προκύψει θα ήταν καλά νέα από αυτό που, καλώς ή κακώς, δικαίως ή αδίκως, εμφανίστηκε ως η "πηγή του κακού": την "αθεράπευτη", την "καταδικασμένη" Ελλάδα. Προϋπόθεση για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι η διάσωση της ελληνικής κοινωνίας και ο ταυτόχρονος ενταφιασμός της σημερινής ελληνικής πολιτικής. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε τη μόνη θετική συμβολή της δεύτερης στο όποιο εγχείρημα για τη σωτηρία της πρώτης...
(ποστ απο Ιουλιανος)

 

μην ξεχνάτε την επεκταση στην Κεντρική Ευρωπη με πρωτη την Αυστρια που μπαινει σε υφεση-κριση το μαξιμουμ μεχρι τον Απρίλιο 2012.

στην περίπτωση επιστροφής στη δραχμή, οι υποτιμήσεις – διολισθήσεις του εθνικού νομίσματος δε θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών εξαγωγών. Αυτό το σενάριο το ζήσαμε για είκοσι χρόνια, από το 1980-2000 όταν ή δραχμή απαξιωνόταν θεαματικά έναντι του δολαρίου και των άλλων νομισμάτων, (1980: 1 $ = 42,6 δρχ., 2000: 1$ = 308,9 δρχ.) ενώ οι εξαγωγές μετά βίας διπλασιάστηκαν από 5 δις δολάρια σε 10 δις δολάρια. Οι ελληνικές εξαγωγές υπερδιπλασιάστηκαν από το 2001-2008, επί ευρώ. Αυτά είναι δεδομένα που δεν αμφισβητούνται καθώς τα βλέπουμε! Στο παρόν άρθρο αναφερόμαστε μόνο σε κάποιες από τις απαντήσεις-κριτικές, που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο προτάσσοντας ένα σύνολο σκέψεων και επιχειρημάτων υπέρ της δραχμής. Για τις υπόλοιπες απόψεις-θέσεις αναγνωστών απλά σημειώνουμε το εξής: Με άναρθρες κραυγές και συνθηματολογία, δε κτίζεται οποιαδήποτε μορφή διαλόγου. Ορισμένοι παρομοιάζουν την Ελλάδα με την Αργεντινή ή την Ισλανδία ή την Ουγγαρία υιοθετώντας το ακόλουθο υπεραπλουστευμένο σκεπτικό: Ως προς την Αργεντινή ειδικότερα, εφόσον η αποσύνδεση της εθνικού της νομίσματος από το δολάριο και η απαξίωσή του εκτίναξε τις εξαγωγές της χώρας εκείνης, το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα (!!!).

Πρώτο μεθοδολογικό λάθος: Συγκρίνονται δύο ανόμοιες οικονομίες. Ενδεικτικά σημειώνεται ότι η Αργεντινή, στη χειρότερη περίοδο της δεκαετίας του 2000 είχε εμπορικό πλεόνασμα, ενώ η Ελλάδα έχει ένα υπερμέγεθες εμπορικό έλλειμμα.

Δεύτερο λάθος: Η δομή και η σύνθεση των ελληνικών εξαγωγών δεν έχει το παραμικρό κοινό με την αντίστοιχη της Αργεντινής. Μεγάλο μέρος των ελληνικών εξαγωγών δεν αντιδρά θετικά στις διολισθήσεις-υποτιμήσεις της δραχμής γιατί απλούστατα η ζήτησή τους δεν επηρεάζεται από τις τιμές.

Αυτά τα ζήσαμε, οπότε μη ψάχνουμε αντιγραφές παραδειγμάτων που, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τη δική μας οικονομία. Επίσης, πώς είναι δυνατόν να συγκρίνεται η Ισλανδία με την Ελλάδα, όταν πηγή της κρίσης της Ισλανδίας ήταν το τραπεζικό σύστημα;

Ως προς την Ουγγαρία, αν μελετηθεί ακόμη πιο προσεκτικά η δομή της οικονομίας της εύκολα θα διαπιστωθούν οι διαφορές της με την Ελλάδα. Κάποιος ορθά έθιξε την ποιότητα των προϊόντων, που αποτελεί κύριο ανασταλτικό παράγοντα των ελληνικών εξαγωγών. Αυτή άραγε θα αλλάξει με την επιστροφή στη δραχμή ή η εύκολη λύση της δραχμής θα οδηγήσει αποτρεπτικά (όπως έκανε κατά το 1980-2000) στο θέμα της βελτίωσης της ποιότητας;

Και ποια ήταν τέλος πάντων αυτή η πετυχημένη συνταγή της παλιάς δραχμής;

Ας δοθούν κάποια στοιχεία επιτυχίας από τους ένθερμους υποστηρικτές της! Σύμφωνα με ξένους αναλυτές και μελέτες (όπως της UBS, ακόμη και των υποστηρικτών της επίμαχης επιστροφής) η ελληνική οικονομία θα γνωρίσει ένα μοναδικό σοκ βραχυχρόνια: Θα μειωθεί η παραγωγή κατά 30-40% την πρώτη χρονιά της επιστροφής, θα μειωθούν τα εισοδήματα ετησίως από 3000-9000 ευρώ, θα εκτιναχθεί το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, θα υπάρχει φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό κ.λπ.
Βέβαια όσοι έχουν χρήματα στο εξωτερικό θα αγοράσουν ‘κοψοχρονιάς’ τα πάντα στην Ελλάδα. Μήπως κάποια ΜΜΕ παίζουν το παιγνίδι τους;

Δεν είναι ίσως τυχαίο το γεγονός, ότι μεγάλο μέρος των ένθερμων υποστηρικτών της επιστροφής στη δραχμή διαμένουν στο εξωτερικό, έχοντας αμοιβές, περιουσία και καταθέσεις σε δολάρια ή αγγλικές λίρες. Εύκολες και βολικές λύσεις, δε πρόκειται να μας βγάλουν από το αδιέξοδο που είμαστε. Η αναπαραγωγή της κουλτούρας της δεκαετίας του 1980-2000, δε θα μας κάνει Αργεντινή ή Ισλανδία ή Ουγγαρία. Καλό είναι να ακούμε από ανάμεσα και τους Αργεντινούς! Η ίδια αντίληψη για την οικονομία με τα ίδια άτομα (και αναφερόμαστε σε όλους στη Βουλή) δε θα δώσουν τις καταλληλότερες λύσεις. Χρειαζόμαστε πολιτικούς παντός καιρού και όχι μαθημένους μόνο στην καλοκαιρία χωρίς δεξιότητες, ανεπάγγελτους, ή εγκάθετους των πολιτικών γραφείων της χώρας που αναδείχθηκαν με τις ευλογίες των μεντόρων τους ή παιδιά του κομματικού σωλήνα αλλά καλούς συνδικαλιστές.

Χρειαζόμαστε άλλες προτάσεις!

Αρκετά ζήσαμε μια επίπλαστη ευτυχία ακολουθώντας εύκολες λύσεις τόσα χρόνια, που συχνά εκλογικεύονται χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, αγγίζοντας ενίοτε με την ίδια ευκολία τα όρια του λαϊκισμού!

 

Απάντηση: Re: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Αυτά ακριβώς (για να μην πω και χειρότερα) γίνονται σήμερα και με το ευρώ.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Δειλοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα.

Κώστας Βάρναλης

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδος σύμφωνα με τη EUROSTAT για το 2010 διαμορφώθηκε στο 10,5 %.
http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ITY_PUBLIC/2-26042011-AP/EN/2-26042011-AP-EN.PDF

Για το 2011 η κυβέρνηση προβλέπει να διαμορφωθεί γύρω στο 10 %.


Το διαβάσατε αυτό;


Μετά από τόσα χαράτσια, μειώσεις μισθών, συντάξεων, απολύσεις, ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια και παιδιά να λιποθυμούν στα σχολεία από την πείνα, η κυβέρνηση προβλέπει το έλλειμμα να κλείσει για το 2011 κοντά στο 10 %. Δηλαδή περίπου 0,5 % χαμηλότερο από το 2010.
Καταλάβατε που πήγαν οι θυσίες των πολιτών όλο το προηγούμενο χρόνο;


Απλά, έχουμε αποδεχθεί πλέον ότι μπορούν να μας κάνουν ό,τι θέλουν δίνοντας τα χρήματα για να εξυπηρετήσουν μόνο δάνεια και τόκους.

Ενδεικτικά αναφέρω πως το όφελος από την περικοπή των επικουρικών συντάξεων που προγραμματίζεται ανέρχεται στα 0,7 δις ευρώ τη στιγμή που για τόκους θα πρέπει να πληρώσουμε φέτος 19 δις ευρώ (στην καλύτερη των περιπτώσεων και μέσω του PSI θα περιοριστούν στα 13 δις περίπου)
ΤΟ ΒΗΜΑ - Λιτότητα 10 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό του 2012 - oικονομία


Βλέπει κανείς τι εξαθλίωση είναι διατεθειμένοι να φέρουν στις ζωές όλων για να μη χαθούν οι τόκοι των ξένων;
Θέλουν να σώσουν 0,7 δις ευρώ κάνοντας τους συνταξιούχους ζητιάνους όταν οι τόκοι των δανείων είναι μόνο για φέτος 13 δις (με την εφαρμογή μάλιστα του PSI).

Έχουμε συνειδητοποιήσει τι γίνεται;
Για να ισοσκελιστεί σε λίγα χρόνια ο προϋπολογισμός θα μας ξεκάνουν όλους.

Έννοια μας βέβαια και ο τραπεζίτης του χρηματιστηρίου του ‘99, έχει και νέα σχέδια για το 2012.

«Θα είναι πολύ δύσκολο» όπως προέβλεψε για τους πολίτες.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Η Ελλάδα μετά το ναυάγιο...

Όσο η κρίση θα προχωράει και δεν θα έχει φτάσει στον πυθμένα, τόσο οι κοινωνικές και πολιτικές συμβάσεις που διατηρούν τις συμπεριφορές εντός του πεδίου που μπορεί να οριστεί σαν πολιτισμένη κοινωνία, θα εκτραχύνονται και περισσότερες αντικοινωνικές και παραβατικές συμπεριφορές θα γίνονται επιτρεπτές.

Η κινηματογραφική ταινία Lifeboat του Αλφρεντ Χιτσκοκ γυρίστηκε το 1943 σε μια ταραγμένη εποχή με συνέπεια οι συμπεριφορές να είναι «ερεθισμένες».

Ένα γερμανικό υποβρύχιο τορπιλίζει ένα αγγλοαμερικανικό επιβατηγό πλοίο και μετά από λίγες ώρες μια ομάδα καταφέρνει να διασωθεί σε μια σωστική λέμβο. Μια επιδρομή συμμαχικών αεροπλάνων βυθίζει και το υποβρύχιο που είχε αναδυθεί.

Στη σωστική λέμβο οι διασωθέντες αποτελούν μια τομή κοινωνικών τάξεων και εθνών, καθώς και των καταστρωμάτων του πλοίου, από τις σουίτες της πρώτης θέσης μέχρι τους λαδάδες του μηχανοστασίου.

Τελευταίος ανασύρεται και ένας ναυαγός του γερμανικού υποβρυχίου.

Στην αρχή το κουμάντο της βάρκας το αναλαμβάνει με πρωτοβουλία ένας εργοστασιάρχης που έχει μάθει να διοικεί κόσμο. Μετά μέρος του πληρώματος της λέμβου εξεγείρεται και βάζει επικεφαλής ένα αριστερό συνδικαλιστή από το μηχανοστάσιο.

Στο τέλος το πηδάλιο το παίρνει ο Γερμανός, γιατί είναι ο μόνος που ξέρει να προσανατολίζεται. Κλπ.

Το εκπληκτικό στην ταινία είναι πως μεταλλάσσονται οι συμπεριφορές όταν βρίσκονται εκτός του πλαισίου των συμβάσεων και κανόνων μιας οργανωμένης κοινωνίας.

Η κρίση της χρεοκοπίας έχει αυξήσει τις πιθανότητες μιας χαώδους εξέλιξης στην ελληνική κοινωνία και από αυτή τη σκοπιά οι συμπεριφορές στο δρόμο, τις παρέες και παντού έχουν αρχίσει να υπερβαίνουν τις συνήθεις συμβάσεις και φόβους.

Από αυτή την έννοια η ταινία είναι μια καλή «κλειδαρότρυπα» να εμβαθύνει κάποιος στα όσα λαμβάνουν χώρα γύρω μας και θα λάβουν προσεχώς.

Στην ταινία, μόλις διαφαίνεται στον ορίζοντα πλοίο που μπορεί να διασώσει τους ναυαγούς, η ιεραρχία που είχε αναπτυχθεί στη βάρκα διαλύεται αμέσως και επανέρχονται οι παλιές κοινωνικές συμβάσεις και συμπεριφορές.

Οι θεωρίες συνωμοσίας δεν είναι τυχαίο που βρίσκουν γόνιμο έδαφος και στις τρεις παραπάνω κατηγορίες. Προϋποθέτουν πως κάποιος κινεί τα νήματα του κόσμου και της δημιουργίας. Άρα, κάθε ελευθερία μας να ορίσουμε το ατομικό πεπρωμένο και μέσω αυτού το κοινωνικό είναι μάταιη.
(pigi capital)

 

Δεν είναι πολλές είναι οι αιτίες που οδήγησαν τη χώρα σε αυτήν την κρίση, μοναδική σε παγκόσμια κλίμακα. Ως άλλοθι βέβαια για την ερμηνεία της, χρησιμοποιήθηκε η παγκόσμια δυσμενής συγκυρία μετά το 2008. Η δική μας όμως κρίση θα εκδηλωνόταν έτσι ή αλλιώς, λόγω του υπέρογκου μη μειούμενου χρέους, και ενός παραγωγικού ιστού διαρκώς συρρικνούμενου.

Δυο εξελίξεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως κύριοι προσδιοριστικοί παράγοντες της ελληνικής κρίσης:

Πρώτη: Καθ’ όλη την περίοδο μετά το 1977, οι κυβερνήσεις της χώρας εκχωρούσαν συστηματικά μέρος της κυριαρχίας του κράτους σε συντεχνίες και γενικά σε διάφορες ομάδες συμφερόντων. Αυτές ανταποδίδοντας, εξασφάλιζαν ψήφους κατά τις εκλογές σε βουλευτές και κόμματα. Έτσι ανδρώθηκε μια νομενκλατούρα συνδικαλιστών, που προοδευτικά άρχισε να συνδιοικεί στην ουσία το κράτος σε πολλούς τομείς του. Από την άλλη, εξασφάλιζε για τον εαυτόν της σκανδαλώδη προνόμια (π.χ. στις ΔΕΚΟ, ναυπηγεία, λιμάνι Πειραιά, ΟΣΕ κ.λπ), ιδίως μισθολογικά, κατηγοριοποιώντας έτσι τους εργαζόμενους σε ευνοημένους και μη.
Το αποτέλεσμα το βλέπουμε. Οι διαπλεκόμενοι με την εξουσία συνδικαλιστές διεκδικούν ακόμη και σήμερα ως αυτονόητη, τη διατήρηση των κεκτημένων προνομίων που επί χρόνια οι πολιτικές ηγεσίες παραχωρούσαν. Έτσι, τα προνόμια λόγου χάρη των εργαζομένων των ΔΕΚΟ δεν αγγίχτηκαν στο ελάχιστο κατά το πρώτο έτος του Μνημονίου. Αντίθετα, η πλειοψηφία των εργαζομένων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα έχασε ένα μεγάλο σύνολο τέτοιων κεκτημένων. Αν δεν ανακτήσει το κράτος την κυριαρχία που εκχώρησε, τότε θα διαιωνίζεται μέρος των στρεβλώσεων που υφίστανται.

Δεύτερη εξέλιξη, ως υποσύνολο της πρώτης: Οι βαρόνοι της πολιτικής της χώρας θεωρούν ότι οι δημόσιοι οργανισμοί και επιχειρήσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά προέκταση του πολιτικού τους γραφείου. Έτσι, είναι απόλυτα πεισμένοι ότι η στελέχωσή τους είναι συνάρτηση των δικών τους επιλογών είτε υπάρχει το opengov είτε όχι .

Πολιτικοί φίλοι, συγγενείς, συνεργάτες, με περιορισμένες δεξιότητες, μη έχοντας την παραμικρή γνώση του αντικειμένου του οργανισμού όπου τοποθετούνται, αναλαμβάνουν ακόμη και σήμερα τα ινία της διοίκησης των δημοσίων επιχειρήσεων της χώρας.

Έτσι, ακολουθούν τον πολιτικό τους ινστρούχτορα σε κάθε υπουργική θέση που αναλαμβάνει. Την μια ημέρα θεωρούνται ειδικοί σε θέματα διοίκησης υπηρεσιών επικοινωνίας, όποτε τοποθετούνται κάπου στην ΕΡΤ, την επόμενη θεωρούνται εξίσου ειδικοί σε θέματα αγοράς – άσχετα να δεν είχαν την παραμικρή επαφή μαζί της– οπότε τοποθετούνται σε καίριες θέσεις στο Υπουργείο Εμπορίου. Τέλος, στο πλαίσιο του πολιτικού μοιράσματος των νευραλγιών θέσεων των οργανισμών μιας πόλης, τοποθετούνται ως οι άκρως ειδικοί στο λιμάνι της, έχοντας συχνά την αίσθηση ότι το ταμείο του κράτους είναι τμήμα του πορτοφολιού τους. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί Πρόεδροι ή Διευθύνοντες Σύμβουλοι οργανισμών πληρώνουν 700 ευρώ για φιλοδώρημα σε εστιατόρια, και γιατί δεν μειώνονται τα ελλείμματα!.

Μια τέτοια κουλτούρα, ως υποσύνολο μιας αντιαναπτυξιακής ιδεολογίας, συνεχίζει δυστυχώς ακάθεκτη ακόμη και στις ημέρες μας. Εφόσον διαιωνίζεται, οι ιδιωτικοποιήσεις και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας σε χαμηλές τιμές θα είναι μονόδρομος. Από τα προαναφερθέντα συνάγεται ότι την ευθύνη για την μη ορθολογική λειτουργία των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών –και ως εκ τούτου της αναγκαστικής πια ιδιωτικοποίησης τους– φέρουν πλήρως όσοι πολιτικοί φέρονται ως ένθερμοι υποστηριχτές του δημόσιου χαρακτήρα τους.

 

Απάντηση: Re: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Υπάρχουν και ηλιθιότητες.

Όπως αυτή του παραπάνω καθηγητή (Sirbaid βάλε και καμιά πηγή) ο οποίος υποστηρίζει πως για την κρίση φταίνε οι υπέρογκες αμοιβές στις ΔΕΚΟ και η τοποθέτηση λάθος ατόμων στις διευθυντικές τους θέσεις.
Προσέξτε, ο αρθρογράφος είναι καθηγητής Οικονομικών του ΑΠΘ.

Το 2009 λοιπόν, χρονιά κατά την οποία οι ΔΕΚΟ έλαβαν τις υψηλότερες επιχορηγήσεις από τον τακτικό προϋπολογισμό, το συνολικό ποσό επιχορηγήσεων έφθασε τα 126 εκ. ευρώ.
http://www.minfin.gr/content-api/f/...pplication/pdf/20101013_DEKO-presentation.pdf

Η Ελλάδα λοιπόν έχει ένα χρέος της τάξης των 328 δις ευρώ κι ένα έλλειμμα 24,5 δις για το 2010 και κατά τα λοιπά η δημοσιονομική κρίση δημιουργήθηκε κατά τον καθηγητή από τις ΔΕΚΟ.

Βεβαίως δεν παραγνωρίζει κανείς ότι οι αμοιβές σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα είναι πολλές φορές υψηλότερες ή πως πιθανότατα έχουν τοποθετηθεί «ημέτεροι» στις διευθυντικές θέσεις, αλλά από το σημείο αυτό μέχρι το συμπέρασμα του καθηγητή οικονομικών (κι όχι από… ταξιτζή) πως οι ελληνικές ΔΕΚΟ είναι υπαίτιες για την οικονομική κρίση είναι κάτι παραπάνω από αστείο.

Η εύλογη απορία λοιπόν είναι η εξής:
Αυτός πως έγινε καθηγητής; Ή καλύτερα γιατί έγραψε αυτό το άρθρο;





Ο Δημήτρης Μάρδας, από το 2008, είναι Επικεφαλής Ομάδας Εργασίας για το Εμπόριο - Παραγωγή του Τομέα Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ. To 2007 ήταν υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Θεσσαλονίκης.


Α… να γιατί.
Μάλιστα το συγκεκριμένο άρθρο γράφτηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 2011, εποχή που η κυβέρνηση ήθελε να περάσει το νέο νομοσχέδιο αμοιβών που θα αφορούσε και τις ΔΕΚΟ.


Κατάλαβες ελληνάκο με ποιο τρόπο σου περνάνε τα νομοσχέδια;  

 

Κοινωνικός Σύνδεσμος

Γι ργος

 

Αμφισβητεις ότι υπάρχουν υπερογκες αμοιβες στις ΔΕΚΟ στους βολεμένους..??

Κανένας δεν ειπε.. οτι αυτοί μονο φταινε.. και κανενας δεν ειπε ότι αυτοί ειναι η ΜΟΝΗ αιτία της κρισης....

Θα μπορουσες να καταλαβεις οτι όταν πιέζεται ο Ελληνικος Λαος καποιοι συνεχίζουν και βολευονται...

Τωρα ολα τα αλλα για το ποιος εγραψε το αρθρο που εκανα copy paste πότε το εγραψε, με ποια ιδιότητα, δεν κανουν την πραγματικότητα που περιγραφει, λιγοτερη ή περισσότερο ισχυρή.

Στο συγκεκριμενο αρθρο (το οποίο ειναι μερος από μια σειρά) δεν με ενδιαφέρει ποιος το λεει, ποιας παράταξης, αλλα με ενδιαφερει το νοημα, το οποιο βρισκει ολους τους νοημονες Ελληνες σύμφωνους.

Η κριση οπως πιθανόν ξερεις αν εχεις διαβάσει οικονομική ιστορια τα τελευταια 150 χρόνια, θα δεις ότι διόλου τυχαια δεν ειναι... και εξυπηρετει κάποιους...

Η Κρίση δεν ειναι μονο στη χωρα μας, αλλα νομιζω ότι οφείλουμε να προσαρμοστουμε στις εισαγωμενες συνθηκες για να επιβιωσουμε...

Η Προσαρμογή περιλαμβανει πολλους τομεις και δεν θα πρεπει να τους παραλειπεις αλλιως σε βρισκουν απροετοιμαστο και σε φαγανε Ελληνάκο...

Και επιτελους περα από κριτικες και διαπιστωσεις να ακουστει και μια
πρόταση εφαρμοσιμη σε εναν τουλάχιστον τομεα από τους πολλους που αναμφισβητητα πασχουμε.

Και επειδη οπως εγω και εσυ γυρνας σε πολλα πιθανον blog θα ξερεςι ότι δεν φτανει να ασκουμε κριτική αλλα αυτά που προτεινουμε να τα εφαρμοζουμε.

Ο τιτλος ειναι "ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!" από μονο του δηλωνει κατι παραπάνω απο αναρτηση αρθρων τουλάχιστον να γίνεται και καμια συζήτηση επί των εφαρμοσιμων προτασεων.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Προσοχή-προσοχή "Μία αθώα αλλά πολύ ύπουλη ρύθμιση."
----------------------------------------------------------------------


Σύμφωνα με πληροφορίες, στο πολυνομοσχέδιο «σκούπα» που συζητείται αύριο στο υπουργικό συμβούλιο, είναι πιθανόν να ενσωματώνεται ρύθμιση με την οποία, οι οφειλέτες που αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη τους προς το Δημόσιο θα μπορούν να εξοφλήσουν μέρος αυτών, μεταφέροντας στο δημόσιο εμπράγματα δικαιώματα (πλήρη, ψιλή κυριότητα, επικαρπία) που έχουν σε ακίνητα αλλά και σε κινητά περιουσιακά στοιχεία (αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής, μετοχές, κ.α.).

Tι το κακό θα πεις εάν κάποιος που χρωστά στο Δημόσιο και δεν έχει χρήματα να κάνει το παραπάνω. Βέβαια δεν είναι κακό, ΑΛΛΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ γιατί έτσι ή αλλιώς η ρευστότητα όλου του ελληνικού συστήματος δεν φτάνει για να πληρωθούν τα χρέη μας, οπότε αναγκαστικά θα πρέπει να εκποιηθεί δημόσια και ιδιωτική περιουσία.

Τα πράγματα όμως σοβαρεύουν εδώ και πολύ μάλιστα …

Βάλτε ρητά και κατηγορηματικά "απαγορεύεται οιαδήποτε κατάσχεση ακινήτων που οφείλεται σε φόρους περιουσίας".

Εάν επιμένετε στην διάταξη ως έχει ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΩΡΑ,να ξέρουμε γιατί και αν πρέπει να δώσουμε τις περιουσίες μας.

Και για ποιές περιουσίες μιλάμε,μην για τα χωράφια που έχουμε εδώ και 100 χρόνια? Τι δουλειά έχουν οι πιστωτές σε αυτά,ήταν προιόν άμεσου ή έμμεσου δανεισμού?

Επλίζω να βγούν οι καραμπίνες πριν είναι πολύ αργά...
(pigi capital)