ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Η τιμή είναι αμοιβαία, όπως αμοιβαία κατά πως φαίνεται είναι
η έγνοια και των δυο μας για ορισμένα πράγματα που αφορούν τον κόσμο που ζούμε.

Σεβαστή η οπτική σου γωνία αγαπητέ Sado M.
Από την πλευρά μου έχω να πω ότι δυστυχώς, αναφορικά με το ζήτημα των καινοτομιών που θίγεις
βλέπω πολύ περισσότερο να έχουν επικρατήσει εκείνες που έχουν να κάνουν με την απληστία του ατόμου,
όπως για παράδειγμα η περιβόητη μόχλευση,
καθορίζοντας τις τύχες των ανθρώπων σε πολύ πιο καθοριστικό βαθμό
από άλλες σύγχρονες σαν αυτές περί επικοινωνιακών μέσων που περιγράφεις.
Αναφέροντας λοιπόν με τη σειρά μου ένα παράδειγμα,
που φυσικά δεν απομειώνει στο ελάχιστο τα όσα δικά σου,
συμπεραίνω πως εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, συνέβαλε τα μέγιστα (δεν λέω αποκλειστικά)
ο καινοτόμος – τις τελευταίες δεκαετίες – τρόπος διαχείρισης των τραπεζικών ιδρυμάτων,
που μας οδήγησε στο παρανοϊκό σημείο να δανειζόμαστε σαν λαός τεράστια κεφάλαια από τους Ευρωπαίους του EFSF
την ώρα που η πλειοψηφία των πολιτών έχει αποστραγγιστεί,
τα οποία θα λάβουν τα τραπεζικά μας ιδρύματα ως μέσα διάσωσής τους
έπειτα από την ουσιαστική τους πτώχευση κατόπιν των υπερκερδοφόρων ρίσκων που ανέλαβαν,
πλουτίζοντας ολίγους μεγαλοεπενδυτές τζογαδόρους οι οποίοι τώρα καλούν σε βοήθεια.
Αφού λοιπόν ξανα- μανα- χρεωθούμε ως πολίτες και κράτος για να μην κατεβάσουν ρολά,
θα πάρουν αυτά τα κεφάλαια για να (υποτίθεται) μας τα δανείσουν
έτσι ώστε να κινηθεί η οικονομία, φυσικά με νέα πιο ληστρικά επιτόκια.
Τουτέστιν φίλτατε, η καινοτομία που όπως βλέπω εγώ τα πράγματα
καθορίζει αυτή ακριβώς τη στιγμή το παρόν και το μέλλον του κόσμου όλου,
επιτάσσει να χρεωθεί για δεκαετίες ο ελληνικός (ιρλανδικός/ ισλανδικός, κ.ο.κ.) λαός
[κατά κύριο λόγο τα χαμηλομεσαία στρώματα που δύσκολα φοροδιαφεύγουν]
υπέρογκα κεφάλαια για να καλύψει τις μαύρες τρύπες των τζόγων των τραπεζών, ώστε εκείνες να μας τα ξαναδανείσουν
(κατά πάσα πιθανότητα, πάλι στους γνωστούς μεγαλο- κεφαλαιούχους, ως αγύριστα),
ή σε κάποιους μικρούς που θα πληρώσουν για δεύτερη φορά σε τόκους
τα όποια χρήματα έχουν ήδη χρεωθεί ως φορολογούμενοι πολίτες για να επανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες.

Τι είναι άραγε πιο πιθανό να επιφέρει το μέλλον,
μετά την εφαρμογή καινοτομιών όπως η παραπάνω που σου περιέγραψα;
Τα συμπεράσματα στην κρίση σου..

Δεν διαφωνώ, πλην όμως εσύ βλέπεις την καλή πρόθεση εν τη γενέσει της όποιας καινοτομίας,
ενώ εγώ εστιάζω στα αποτελέσματα κατόπιν εφαρμογής.

Έχει όντως συναισθηματικό χαρακτήρα.
Αυτόν της διαπίστωσης ότι οι περισσότεροι από μας,
ενώ βιώνουμε τη συντριβή, εξακολουθούμε να αποπροσανατολιζόμαστε
μέσα σε έναν κυκεώνα υπερπληροφόρησης και υπερ-επικονωνίας,
όταν τα γεγονότα προβάλουν μπροστά μας ολοκάθαρα.

Επέτρεψέ μου επί του προκειμένου να διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις,
τουλάχιστον όσον αφορά την …χρονική σύμπτωση
κατά την οποία οι λαοί κάποιων χωρών της Αφρικής και Μ.Ανατολής
άξαφνα αποφάσισαν να εξεγερθούν απέναντι σε δυναστικά καθεστώτα
που μετρούσαν δεκαετίες επικράτησης στην εξουσία.

LOL, είναι απλώς το όνομα της γνωστής εταιρείας επεξεργασίας δεδομένων
που επεξεργάζεται εργολαβικά τα αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων.

Ομοίως και ανταποδίδω.
Καλή Ανάσταση και σε σένα.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Και μιας και θα πάτε στα Σούπερ Μάρκετ λόγω ημερών, μην ξεχάσετε να πάρετε γιαούρτια, (τα εχουν σε προσφορά) θα χρειαστούν... για μετά το Πάσχα, όταν περνάμε από τα εκλογικά κέντρα των πέντε κομμάτων που ηταν στην βουλή, μάθετε μόνο να στοχεύεται σωστά, ξέρετε εσεις προς τα που...

Υγ. Προς Θεου, ξυραφάκια δεν βάζουμε ποτέ μέσα στα γιαούρτια..., γιατί θέλουμε ζωντανά...τα λαμόγια, για να δούμε επιτέλους αυτα τα ανθρωπάκια στην θέση του κατηγορούμενου απροστάτευτα απο βουλευτικές ασυλίες και ΜΑΤ, οκ;

Πηγή... Νομίζω ότι είναι ολοι οι Έλληνες που, θέλουν μία δίκαιη και αξιοκρατική Ελλάδα!


Καλή Ανάσταση παλιόπαιδα....

 

Η ασφάλεια της συντεταγμένης συντριβής.


Μέχρι την ημέρα των εκλογών, ό,τι έχει γίνει έχει γίνει χωρίς να ερωτηθεί ο Έλληνας πολίτης. Ένας πολίτης που δεν σταμάτησε επί δύο και πλέον έτη να αγανακτεί, να μιλάει για χούντες που δεν τελείωσαν το εβδομήντα τρία, να κάνει λόγο ακόμη και για κρεμάλες.

Είναι καιρός λοιπόν να τελειώσουν τα ψέματα για όλους μας. Είναι καιρός να μετρηθούμε πόσοι είμαστε από εδώ και πόσοι από εκεί, όχι με φωνές αλλά στην πράξη.

Η διαφορά είναι ότι, αν το από εδώ στρατόπεδο είναι ομογενοποιημένο πλέον κανονικά και με τη βούλα, αν η διαφορά που χωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ είναι η διαφορά που χωρίζει την Άρια από την Αγάτσα, αν η διαφορά που χωρίζει τη Ντόρα από τον Μάνο είναι ότι τη την μεν Ντόρα την προβάλλουν εντελώς δυσανάλογα σε σχέση με την εκλογική της απήχηση 2 1/2 χρόνια τώρα όλα τα κανάλια, τον δε Μάνο τον προβάλλει εντελώς δυσανάλογα σε σχέση με την εκλογική του απήχηση 100 χρόνια τώρα ο Σκάι, αν η διαφορά που χωρίζει το μνημονιακό ΛΑΟΣ από το αντιμνημονιακό ΛΑΟΣ είναι μια κωλοτούμπα (ανά νανοσεκόντ) δρόμος,

Tο από εκεί στρατόπεδο είναι κατατμημένο σε κόμματα που εκπροσωπούν -από λίγο έως πάρα πολύ- διαφορετικές θέσεις. Μπορεί να διαφωνώ με αρκετές από αυτές τις θέσεις, αλλά σε αυτή τη φάση όποιος ψηφίσει μη μνημονιακά κόμματα κάνει κατά τεκμήριο την ίδια βασική πολιτική επιλογή με μένα. Με την ρητή και κατηγορηματική εξαίρεση της Χρυσής Αυγής. Μεγαλύτερος εχθρός κι από το δρόμο των μνημονίων είναι ο δικός της. Τελεία.

Σε αυτές τις εκλογές δεν δικαιούται να δηλώσει κανείς εξαπατημένος. Ο δρόμος του μνημονιακού στρατοπέδου είναι σαφέστατος. Όχι μόνο δοκιμάστηκε σε βάθος χρόνου τέτοιο ώστε να πείσει και τον πλέον δύσπιστο, αλλά και έχει προδιαγραφεί με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο η συνέχιση της πορείας του. Κάθε ψήφος που του χαρίζεται, είτε θετικά, είτε δια της αποχής ή των άκυρων και λευκών, είναι μια ψήφος αποφασιστικής σημασίας.

Ο δρόμος του από εκεί στρατοπέδου κάθε άλλο παρά σαφής είναι, κάθε άλλο παρά προδιαγεγραμμένος. Τον βάφτιζαν τόσο καιρό και θα τον βαφτίσουν τις επόμενες εβδομάδες, με όλα τους τα μέσα και με κάθε τρόπο, ως ένα δρόμο που οδηγεί στο χάος και την καταστροφή. Και το κρίσιμο ερώτημα είναι αν νομιμοποιείται ο αναποφάσιστος ψηφοφόρος να φοβηθεί από αυτό που θα του πούνε, αν νομιμοποιείται να μην εμπιστευθεί τον αχαρτογράφητο δρόμο.

Ναι, νομιμοποιείται. Αυτό σημαίνει δημοκρατία. Να βάζεις κάτω τα δεδομένα και να εκτιμάς τι προτιμάς. Αν όλα όσα έχουν προηγηθεί δεν σε πείθουν ότι ακόμη και ο πλέον αχαρτογράφητος δρόμος είναι προτιμότερος από τον χαρτογραφημένο σε μνημόνια, αν όλα όσα έχουν προηγηθεί δεν σε πείθουν πως έχεις την μοναδική ιστορική ευκαιρία να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων, να σηκώσεις κεφάλι και να πεις παύω να φοβάμαι, αναδέχομαι το ρίσκο, θέλω να πω «όχι» στη ασφάλεια της συντεταγμένης συντριβής, δεν θα συντριβώ εθελόδουλα, δεν μπορεί να απαιτείται από ένα λαό να εγκρίνει ένα σχέδιο που του κάνει κακό, δεν μπορεί ποτέ κανείς λαός να καλείται να επιλέξει ανάμεσα στο δήθεν μικρότερο από τα δύο κακά, το να επιλέγεις εν γνώσει σου το κακό φοβούμενος το υποτιθέμενο μεγαλύτερο δεν σε καθιστά σώφρονα πολίτη, όπως προσπαθούν να στο πουλήσουν, αλλά έναν οριστικά παραδομένο άνθρωπο, έναν άνθρωπο που έχει παραδώσει την μοίρα του στα χέρια φανταστικών δυνάμεων που νομίζει ότι βρίσκονται υπεράνω της συλλογικής δύναμης των λαών, αν λοιπόν όλα όσα έχουν προηγηθεί εξακολουθούν να μην σε πείθουν, τότε, ναι, είναι σαφέστατο δημοκρατικό σου δικαίωμα να φοβηθείς και να ψηφίσεις την εξακολούθηση του ίδιου δρόμου.

Δικαίωμά σου όμως παύει να είναι να ενοχληθείς μετεκλογικά για οτιδήποτε επιβληθεί ως μέτρο. Θα τους έχεις πει εσύ ο ίδιος ότι για τα επόμενα τέσσερα χρόνια έχουν κάθε δικαίωμα να το επιβάλλουν. Και καλά θα κάνουν να στο επιβάλλουν. Θα έχεις συμφωνήσει μαζί τους πως άλλη επιλογή δεν υπήρχε, πως προτιμάς να σου το κάνουν αυτοί το κακό με τον τρόπο που ξέρουν, πως δεν αντέχεις την ευθύνη να εξερευνήσεις αν υπάρχει άλλη επιλογή από τον μονόδρομο του επιβεβλημένου κακού.

Πηγή: Old Boy

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Αν και δεν τυγχάνω φανατικός περί τα εκκλησιαστικά, το παρακάτω με συγκίνησε.
Δείτε το από το 17.25 και μετά ...




Ορθόδοξα κηρύγματα αντίστασης σε όλη τη χώρα - "Δεν θα γονατίσουμε" (βίντεο)
14-04-2012 13:44:46



Μηνύματα αντίστασης στις σκοτεινές δυνάμεις που πέτυχαν να αναλάβουν τον έλεγχο της χώρας μέσω των εγχώριων συνεργατών τους, της πολιτικής και οικονομικής ελιτ, εκπέμπουν όλη την εβδομάδα στις Εκκλησίες όλης της χώρας ιερείς, ανεξαρτήτως βαθμού, από Μητροπολίτες, μέχρι απλοί παπάδες και ιεροκήρυκες.
Η Ορθοδοξία που κράτησε άσβεστη τη φλόγα του Ελληνισμού στις πιο δύσκολες στιγμές του Έθνους από την Άλωση μέχρι σήμερα, ορθώνει το ανάστημά της στην ξένη λαίλαπα που "σαν το λίβα που καίει τα σπαρτά" έχει θέση την χώρα υπό την κατοχή της μέσω των Μνημονίων και των αλεπάλληλων δανειακών συμβάσεων.

Στην Κόρινθο, σε μια συγκλονιστική ομιλία χθες το βράδυ κατά την συγκέντρωση των Επιταφίων ο κατά γενική ομολογία μετριοπαθής Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κορίνθου στην ομιλία του, ζήτησε "Να μην σκύψουμε το κεφάλι. Όσα χρήματα και να έχουν. Δεν φοβόμαστε κανέναν!!! Δεν θα γονατίσουμε μπροστά σε κανέναν που θέλει να μας επιβληθεί, που θέλει να μας καταστρέψει, που θέλει να μας εκμεταλλευτεί, που θέλει να κερδίσει τα σώματα και τις ψυχές μας, Όσα κόλπα και να κάνει".

Τα "Ματωμένα Ράσα" δεν έπαψαν ποτέ να είναι σχήμα λόγου. Η Ορθοδοξία, το τελευταίο ανάχωμα του Ελληνισμού, "ετοιμάζεται για την τελική σύγκρουση", καθώς όπως ανέφερε στο defencenet.gr μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, "Αν νομίζουν ότι θα καθίσουμε ήσυχα και θα αφήσουμε την χώρα να πέσει στα χέρια των ξένων και να μας διαφεντεύουν, κάνουν λάθος μεγάλο"...

Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο από το 17.25



DefenceNet - Ορθόδοξα κηρύγματα αντίστασης σε όλη τη χώρα - "Δεν θα γονατίσουμε" (βίντεο)

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Μaster Do, υπέροχη συζήτηση με πολλά ερείσματα, που με κάνει να νιώθω υποχρεωμένος για τον χρόνο που αφιερώνεις στα λεγόμενά μου, όπως βεβαία το ίδιο κάνω και εγώ με σένα. Από την άλλη θα ήθελα να φανούμε και οι δυο δίκαιοι προς τα υπόλοιπα μέλη, και να μην μονοπωλήσουμε το νήμα με τον ενθουσιασμό μας να προεκτείνουμε την συζήτηση μας εντός αυτού. Καλύτερα θα προσκαλούσα για περαιτέρω συνέχεια του συγκεκριμένου μοτίβου και κλίματος συζήτησης, τόσο εσένα όσο και οποιοδήποτε πλην του μηδενός αριθμό θηλυκού γένους συνομιλητή υποταχτικής φύσης με αμφιταλαντευόμενους προσανατολισμούς για βάθος πεδίου αναφορών και που θα ήθελε να συμμετάσχει μαζί μας με το τρόπο προσωπικών μηνυμάτων, αν η διάθεση υπάρξει, εκτός των παρόντων διευκρινήσεων. Πάραυτα θα προσθέσω τα παρακάτω προς αποφυγή διάκενου μεταξύ των όσων μέχρι τώρα έχουν ειπωθεί.

Μιλάς για δυο αντικείμενα η οντότητες. Την καινοτομία της κοινωνίας υπέρ των τραπεζών, και την μη υπαρκτή καινοτομία των τραπεζών υπέρ της κοινωνίας μέχρι στιγμής. Η κάθε τράπεζα δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από έμενα, εσένα, εκείνον όπου όλοι μαζί στοχαζόμαστε την οικονομία. Όσο για την καινοτομία της κοινωνίας υπέρ των τραπεζών με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Για την καινοτομία των τραπεζών υπάρχει και ένας οραματισμός που έχει προοπτική να συμβάλει υπέρ της κοινωνίας. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω εκείνα τα ιδρύματα δεν διαχειριζόντουσαν τίποτα άλλο εκτός από τα καταβαλλόμενα όλων. Το κενό αποπληρωμής απο τα χρωστούμενα στην όλη διαδικασία διαχείρισης που υπήρχε και υπάρχει μέχρι στιγμής παραμένει μια ευκαιρία ανεκμετάλλευτη ακόμα, και είναι η πηγή πολλών αρνητικών. Η μόνη καινοτομία εκείνων των ιδρυμάτων πάνω σε αυτό το θέμα ήταν και είναι μια εγγύηση (συνήθως ακίνητη) τάξεως μέχρι και 140% του δανειζόμενου ποσού και τίποτα άλλο. Δηλαδή αν κάποιος θέλει να επιχείρηση ένα ψητοπωλείο γιατί η σύζυγος φτιάχνει ωραίο κοτόπουλο στο φούρνο και είχε τις εγγυητικές δυνατότητες, η διαδικασία ήταν ότι κάποιος υπάλληλος του ιδρύματος συμπλήρωνε κάποια έγγραφα και τίποτα άλλο. Ούτε κανενα προαπαιτούμενο πιστοποιητικά επαγγελματικής διαχείρισης υγιεινής, ούτε πιστοποιητικού λογιστικής ικανότητας η δεξιοτεχνίας, ούτε καμιά εεγκεκριμένη έρευνα αγοράς για την τοποθεσία του ψητοπωλείου, ούτε καμιά προσφορα ακαδημαικης μελετης και συμβολης προς την τραπεζα κλπ ηταν και ειναι απαραιτητα για την διαδηκασια εκγχωρηγησης δανεικών. Ο δε υπάλληλος είχε στην διάθεση του μια τηλεφωνική γραμμή, μερικά γραφικά σαν εργαλεία για την διεκπεραίωση και τίποτα άλλο. Το μετέπειτα στάδιο διεκπεραίωσης ήταν και είναι η εξέταση αιτημάτων από υπάλληλους καλά αμπαρωμένους σε κάποια κεντρικά, που και αυτοί έχουν στην διάθεση μια τηλεφωνική γραμμή και λίγα γραφικά για την τελική πορεία κάθε αιτήματος με χαρακτήρα οικονομισμού. Το μόνο δειλό βήμα εξέτασης αιτημάτων είναι η ανάθεση ιδιώτη με εκτιμητικές γνώσεις στην αγορά ακίνητων, αλλά όχι ε εκτιμητές υπεργολάβους με πολυδιάστατα χαρακτηριστικά για το αντικείμενο, και που θα μπορέσει να ενεργεί ως αυτόπτηρ καθόλη την διάρκεια της τεκμηρίωσης όμως. Εξ ου και η πορεία στην έλλειψι καινοτομιών.

Ότι μαθαίνει κανείς καλά είναι.

Υπάρχουν δυο ανιψάκια που κάνουν αυτή την δουλειά. Το ένα για καθαρά εκλογικούς σκοπούς ολόχρονα, και το άλλο για καταναλωτικά. Μετεκλογικά η ίδια πλατφόρμα χρησιμοποιείται για άλλες προβλέψεις όπως πόσες φορές έβρεχε από ημερομηνία και μετά, μέχρι την στιγμή πρόγνωσις για το μέλλον, και συνεπώς οι άνθρωποι θα χρειαστούν ομπρέλες.


Καλα να περναμε.

 

Βαθιά το χέρι στην τσέπη

«Βροχή» από εκκαθαριστικά της Εφορίας για φόρους και εισφορές μετά τις εκλογές


«Βροχή» από φοροραβασάκια έρχεται για τους φορολογουμένους έπειτα από τις εκλογές, καθώς μετά τον Μάιο θα αρχίσουν να καταφθάνουν το ένα μετά το άλλο τα ειδοποιητήρια των έκτακτων εισφορών, των φόρων ακινήτων, αλλά και ο φόρος εισοδήματος, ο οποίος μετά τη μείωση του αφορολογήτου σε 5.000 ευρώ και τη συρρίκνωση των φοροαπαλλαγών, θα είναι υψηλότερος.

Σύμφωνα με Τα Νέα, η διαδικασία υποβολής των ηλεκτρονικών φορολογικών δηλώσεων, η οποία αγγίζει εφέτος υποχρεωτικά και τους μισθωτούς με ετήσιο εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ, αναμένεται να ξεκινήσει τρεις ημέρες μετά τις εκλογές, στις 9 Μαΐου.

Επίσης, τα σημειώματα ΕΤΑΚ είναι εδώ και μήνες έτοιμα αλλά η εντολή αποστολής τους δεν έχει δοθεί ακόμη στη Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων και τα ραβασάκια αναμένεται να ταχυδρομηθούν μετά τις εκλογές.

Αναλυτικά, μετά τις εκλογές παίρνουν σειρά για αποστολή τα παρακάτω εκκαθαριστικά:

1) Φόρος εισοδήματος. Η διαδικασία υποβολής των φορολογικών δηλώσεων θα ξεκινήσει στις 9 Μαΐου και θα ολοκληρωθεί στις 15 Ιουνίου. Οι φόροι που θα προκύψουν θα είναι αυξημένοι σε σχέση με πέρυσι καθώς το αφορολόγητο μειώθηκε στις 5.000 ευρώ ενώ έχουν περικοπεί φοροαπαλλαγές.

2) Έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης. Εφέτος η έκτακτη εισφορά θα είναι διπλή: μία για τα εισοδήματα του 2012, η οποία παρακρατείται σε μηνιαία βάση από τον μισθό από τις αρχές του έτους, και μία για τα εισοδήματα του 2011, η οποία θα έρθει με το εκκαθαριστικό της φορολογικής δήλωσης.

Η εξόφληση της έκτακτης εισφοράς θα γίνει μαζί με τον φόρο εισοδήματος σε έως τρεις δόσεις.

3) Τέλος επιτηδεύματος. Περίπου ένα εκατομμύριο ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρήσεις θα πληρώσουν εφέτος 500 ευρώ, από 300 πέρυσι. Το τέλος θα έρθει με το εκκαθαριστικό της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

4) ΕΤΑΚ 2009. Περισσότεροι από 270.000 φορολογούμενοι θα παραλάβουν τα «ξεχασμένα» εκκαθαριστικά σημειώματα για την καταβολή του ΕΤΑΚ 2009, με τον συνολικό φόρο στα 100 εκατ. ευρώ. Θα το πληρώσουν οι άγαμοι που την 1η Ιανουαρίου 2009 είχαν ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας άνω των 100.000 ευρώ και οι έγγαμοι με ακίνητα αξίας άνω των 200.000 ευρώ.

5) Έκτακτη εισφορά ακινήτων. Όσοι είχαν στην κατοχή τους την 1η Ιανουαρίου 2009 ατομική ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας άνω των 400.000 ευρώ, με τα εκκαθαριστικά σημειώματα του ΕΤΑΚ του 2009 θα πληρώσουν και έκτακτη εισφορά μεγάλης ακίνητης περιουσίας (κλιμακωτά, με συντελεστές από 0,1% έως 0,9%).

6) ΦΑΠ 2010. Περισσότεροι από 100.000 φορολογούμενοι, οι οποίοι κατείχαν την 1η Ιανουαρίου 2010 ακίνητα συνολικής αντικειμενικής αξίας άνω των 400.000 ευρώ, θα λάβουν τον λογαριασμό του φόρου ακίνητης περιουσίας του έτους 2010.

7) ΦΑΠ 2011. Περισσότεροι από 600.000 φορολογούμενοι που κατέχουν ακίνητα αξίας άνω των 200.000 ευρώ θα παραλάβουν και άλλα εκκαθαριστικά σημειώματα για την πληρωμή του ΦΑΠ του 2011.

8) Ειδικό τέλος ακινήτων για το 2012. Θα αρχίσει να ενσωματώνεται στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και η εξόφλησή του θα γίνει σε έως πέντε διμηνιαίες δόσεις.

Newsroom ΔΟΛ
in.gr

 

Αντισταθείτε στο Μέτωπο των "Χρεοκοπίστας"!
του Απόστολου Δοξιάδη
Αντισταθείτε στο Μέτωπο των "Χρεοκοπίστας"! | Post | Protagon
Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταγράφουν δυο εκ διαμέτρου αντίθετες επιθυμίες: από τη μια δηλώνουμε κατά μεγάλη πλειοψηφία ότι θέλουμε να μείνουμε στην Ευρώπη, από την άλλη δείχνουμε την προτίμησή μας σε κόμματα που αν επικρατήσουν θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μας βγάλουν. Η βασική αιτία για αυτή τη σχιζοφρένεια είναι η άγνοια των πραγματικών προθέσεων των σχημάτων που ο ιστορικός Βασίλης Παναγιωτόπουλος αποκάλεσε ευρηματικά "χρεοκοπίστας". Η άγνοια αυτή όμως ισοδυναμεί με άγνοια των κινδύνων που μας απειλούν. Αν ξέραμε, αν καταλαβαίναμε, δεν θα λέγαμε, κατά πλειοψηφία, ότι ψηφίζουμε για να εκτονωθούμε εκδηλώνοντας την οργή μας. Αυτό γίνεται με άλλους τρόπους. Στις εκλογές ψηφίζεις για να ορίσεις τι είναι καλύτερο για τη χώρα.
Για να βρούμε εκλογές εξ ίσου κρίσιμες για το μέλλον μας με τις επικείμενες, θα πρέπει να επιστρέψουμε στο 1920, όταν η έξωση του Ελευθερίου Βενιζέλου είχε ως απότοκο τη Μικρασιατική Καταστροφή. Στην ιστορία μας υπήρξαν κι άλλες δραματικές εποχές, βέβαια. Όμως στις περισσότεερς ο λαός ή αποδέχθηκε, ή πολέμησε, μια μοίρα που του επιβλήθηκε άθελά του―που δεν αποφάσισε. Αντίθετα, σε τρεις εβδομάδες, ακριβώς όπως και πριν από ενενηταδύο χρόνια, την απόφαση θα κληθούμε να πάρουμε εμείς οι ίδιοι. Θα επιλέξουμε άραγε την καταστροφή κι αυτό μάλιστα λόγω αγνοίας;
Εδώ δεν κρίνω απόψεις ψηφοφόρων. Η κρίση έχει δυσκολέψει τη ζωή εκατομμυρίων συμπολιτών μας, φέρνοντας εκατοντάδες χιλιάδες σε θέση απελπιστική. Οι άνθρωποι όταν ζορίζονται χάνουν την όποια δυνατότητα να κρίνουν λογικά και καταφεύγουν συχνά σε λύσεις ολέθριες, που προσφέρουν πρόσκαιρα ψυχική εκτόνωση. Ενώ όμως η ατομική πλάνη του κάθε πονεμένου ανθρώπου είναι κατανοητή, αυτό δεν ισχύει για τους ηγέτες και τα στελέχη των πολιτικών κομμάτων. Γι' αυτούς δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Αν δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα, ας μην ασχολούνται με την πολιτική. Μα αν τη γνωρίζουν και παρ' όλα αυτά την αγνοούν―όπως φοβούμαι συμβαίνει για τους περισσότερους―από ιδεοληψία, ιδιοτέλεια, επιπολαιότητα, βλακεία, ή συνδυασμό αυτών, είναι πραγματικά ασυγχώρητοι. Σε αυτούς τους ασυγχώρητους πολιτικούς των κομμάτων των Χρεοκοπίστας αναφέρομαι, που παρά τις διαφορές τους πορεύονται όλοι μαζί στον κοινό στόχο, της ρήξης με τους ευρωπαίους εταίρους μας. Κοινός στόχος σημαίνει κοινό μέτωπο: Το Μέτωπο των Χρεοκοπίστας.
Πέραν του φοβερού οράματος που τους ενώνει, οι Χρεοκοπίστας μπαίνουν σε δυο κατηγορίες. Στην πρώτη είναι οι ειλικρινέστεροι, αυτοί που λένε, ουσιαστικά: "Θέλουμε Σώνει και Καλά να Χρεοκοπήσουμε". Εδώ ανήκουν τα κόμματα των άκρων, ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή, αλλά και οι σκληροπυρηνικοί του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί ομνύουν σε ένα θρησκευτικού τύπου δόγμα, λενινιστικό, μαρξιστικό ή εθνικοσοσιαλιστικό, που εν ονόματι του αφηρημένου σχήματος της ιδεολογίας διαστρέφει την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας στους οπαδούς τους μιαν άλλη, τόσο φανταστική όσο αυτή του "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών". Το ότι τα μοντέλα που προτείνουν ως λύσεις αυτά τα κόμματα οδηγούν με βεβαιότητα σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως δεν πτοεί τα στελέχη τους. Αντιθέτως! Ούτε που θα κασταστραφεί η χώρα τους πειράζει. Ή, σωστότερα: η καταστροφή είναι για αυτούς άκρως επιθυμητή―αυτό βέβαια δεν το λένε― καθώς αποτελεί το μέσο για να μπορέσουν οι ηγεσίες να πάρουν την εξουσία. Γιατί βέβαια σε κάθε ακραίο κόμμα, η ιδεολογία είναι για τα κορόιδα, τους οπαδούς. Για τους επαγγελματίες πολιτικούς τους ο στόχος είναι η εξουσία, η ηδονή και οι απολαβές της.
Στη δεύτερη, ηπιότερη, κατηγορία των Χρεοκοπίστας ανήκουν οι "Σιγά καλέ μη Χρεοκοπήσουμε", που αν ζοριστούν με επιχειρήματα υποχωρούν ενίοτε στο "Ε, κι αν Χρεοκοπήσουμε τι να Κάνουμε!" Εδώ ανήκουν οι περισσότεροι της ΔΗΜΑΡ, των Ανεξάρτητων Έλληνων, του ΛΑΟΣ, καθώς και οι συνοδοιπορούντες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί αρχικά μας βεβαιώνουν ότι δεν πρόκειται να χρεοκοπήσουμε, ότι η Ευρώπη μας έχει ανάγκη και θα μας χρηματοδοτεί ό,τι κι αν κάνουμε ή δεν κάνουμε. Την προοπτική της χρεοκοπίας αν δεν τηρήσουμε τις συμφωνίες μας την αποκαλούν "παραμύθι", που το πιστεύουν κάποια κορόιδα σαν κι εμένα, που δεν καταλαβαίνουμε τη σοφία λύσεων όπως η μονόπλευρη διαγραφή του χρέους. Αλλά κι αν τα σπάσουμε τελικά με τους ευρωπαίους, λένε οι "λάιτ" Χρεοκοπίστας, οι ίδιοι ξέρουν άλλες καταπληκτικές λύσεις εξεύρεσης χρημάτων, όπως τα πετρέλαια, τα πάσης φύσεως αέρια, τους Ρώσους και τους Κινέζους—διαλέγετε και παίρνετε. Αυτές οι λύσεις, φυσικά, είναι όσο ρεαλιστικά εφικτές όσο τα μαγικά κόλπα του Χάρι Πότερ.
Κάποιοι ίσως πουν ότι με όλα αυτά αφήνω ως μόνη επιλογή ψήφου τα κόμματα που οι Χρεοκοπίστας αποκαλούν "Μνημονιακά", δηλαδή τα δυο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας που έχουν, πράγματι, τεράστια ευθύνη για τα σημερινά μας χάλια. Αυτό δεν είναι αλήθεια, αφού υπάρχουν σήμερα μικρά κόμματα που θέλουν να προωθήσουν μια πολιτική εξυγίανσης του άρρωστου, κομματικού-πελατειακού κράτους μας, που αποτελεί τη μέγιστη αιτία της κρίσης. (Εγώ άλλωστε έχω δηλώσει δημόσια ότι θα ψηφίσω τη "Δράση".) Αλλά και στο βαθμό που η συνειδητοποίηση του καταστροφικού μηνύματος των Χρεοκοπίστας οδηγήσει κάποιους στα δυο κόμματα εξουσίας, ας μην ξεχνάμε ότι αυτά εξέφρασαν σε όλη την πορεία της δημοκρατίας μας πάνω από 80% των ελλήνων.
Αυτή η τεράστια πλειοψηφία είναι οι πολίτες που δεν θέλουν να δουν τη χώρα να διαλύεται. Είμαστε όλοι εμείς που θέλουμε την Ελλάδα ευρωπαϊκή, δημιουργική και ελεύθερη, μακριά από ολοκληρωτικές κολάσεις, οιουδήποτε χρώματος. Εμείς όλοι που πρέπει να αντισταθούμε με την ψήφο μας στο καταστροφικό Μέτωπο των Χρεοκοπίστας.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

το βρίσκω εξαιρετικό  

 

 

Απάντηση: Re: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Έλεγα κι’ εγώ, μήπως έχω βρεθεί σε παράλληλο σύμπαν…
μέχρι που διάβασα και ήρθα στα ίσα μου…

Πες το ρε παιδάκι μου.. τόση ώρα.. μας έφυγε η ψυχή …
Αντε, να κοιμηθούμε ήσυχοι.



___________

Που πας και τις βρίσκεις ρε cornilie τέτοιες μορφές της πολιτικής διανόησης!

Υ.Γ.
Εγώ στη θέση σου θα είχα δαγκώσει τις ράβδους χρυσού που έχω,
θα είχα ράψει τα πακέτα με τα μετρητά στη φόδρα του παλτού μου
και θα ξαγρυπνούσα με το Καλάσνικοφ υπό μάλης.
(μη τυχόν και στις εκλογές μου προκύψουν Χρεοκοπίστας)
Δεν φαντάζομαι να έχεις κάνει οτιδήποτε λιγότερο, ε;

 

ΚΙ ΟΜΩΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ!

Του ΔΙΟΝΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΥ*

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ Δ. ΡΕΠΠΑ, ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΟΣΑ ΔΕΝ (ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ) ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ .. ΛΑΤΡΕΙΣ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΩΝ!

(Από το iefimerida.gr | Ηλεκτρονική εφημερίδα με άποψη, 13/4/2012)

Πόσο «υπερτροφικός» και «πνιγμένος» από ... στρατιές πλεονάζοντος προσωπικού είναι τελικά ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα; Ας επανεξετάσουμε τα πράγματα, υπό το φως (και) των στοιχείων που ανακοίνωσε προσφάτως ο Δημήτρης Ρέππας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, σήμερα απασχολούνται στο Δημόσιο 712.000 υπάλληλοι, εκ των οποίων οι μόνιμοι είναι 636.000. Ο συνολικός αριθμός τους έχει μειωθεί κατά 50.000 την τελευταία διετία.
Η περίφημη απογραφή του 2010, εκείνη που υποτίθεται ότι θα φανέρωνε τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους (ή οποιοδήποτε μεγαλύτερο νούμερο «τραβούσε» η ... ψυχή και η διάθεση αυτοσχεδιασμού καθενός), δεν κατάφερε να καταγράψει περισσότερα από 768.009 άτομα- συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας.


Γιατί λέμε «δεν κατάφερε»; Διότι, απλούστατα, ήταν τόσο έκδηλη η πρόθεση της κυβέρνησης του ΓΑΠ να «φουσκωθεί» ο συνολικός αριθμός, ώστε απογράφηκαν ως δημόσιοι υπάλληλοι κάμποσοι ... φαρμακοποιοί, μηχανικοί, αγρότες, μαγαζάτορες και εν γένει επαγγελματίες που διέθεταν την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου!



Αυτό συνέβη επειδή η απογραφή «έπιανε» όσους είχαν λάβει κρατικό χρήμα, έστω κι αν πρόκειται για τα 30 ή 60 ευρώ που δίνονται ως έξοδα παράστασης στους συνέδρους των δημοτικών συμβουλίων. Κάπως έτσι, με την απογραφή έγινε και ... παραγραφή της επαγγελματικής ιδιότητας μερικών χιλιάδων ανθρώπων. Απογράφηκαν ακόμη και ιδιώτες γιατροί που ήταν συμβεβλημένοι με κάποιο δημόσιο ταμείο.

Ήταν «κεραυνός εν αιθρία» τα ευρήματα της απογραφής του 2010; Κάθε άλλο. Επί της ουσίας επιβεβαίωσαν τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών για το τελευταίο τρίμηνο του 2009. Τα πράγματα, λοιπόν, ήταν σε αδρές γραμμές γνωστά.

Ο Παυλόπουλος, ο Ραγκούσης και τα κλειστά αφτιά.

Συνεχίζοντας για λίγο το «μακροβούτι» στο χρόνο, θα «αλιεύσουμε» ορισμένες αξιοπρόσεκτες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών- ειδικά ως προς τους συμβασιούχους. Λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές του 2009, στις 8 Σεπτεμβρίου, ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος δήλωνε στη «Real News» με κατηγορηματικότητα «Ο αριθμός των συμβασιούχων συνεχώς μειώνεται». Μερικούς μήνες αργότερα, ο διάδοχός του Γιάννης Ραγκούσης διαβεβαίωνε: «Οι θέσεις συμβασιούχων είναι μειωμένες κατά 35%» («Το Βήμα», 21 Μαρτίου 2010).

Ο,τι κι αν έλεγαν οι υπουργοί, ο κόσμος βομβαρδιζόταν με τερατώδεις «εκτιμήσεις». Ο αριθμός των συμβασιούχων στα χείλη καθενός γινόταν ... λάστιχο, ενώ ακόμη και οι ωρομίσθιοι συνυπολογίζονταν ως «κανονικοί» απασχολούμενοι στο Δημόσιο.

Στη συνέχεια, διάφοροι «παντογνώστες» (στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας συμπεριλαμβανομένων), μόνο που δεν ... στοιχημάτιζαν για το εάν η απογραφή θα αποκάλυπτε την ύπαρξη ενός ή 1,5 εκατομμυρίου δημοσίων υπαλλήλων. Μόλις ανακοινώθηκαν τα πορίσματά της, άκρα του τάφου σιωπή! Όχι για πολύ όμως. Οι εξωφρενικοί αριθμοί άρχισαν πάλι να ακούγονται στις τηλεοράσεις, αλλά και στη Βουλή – με αβάσταχτη ελαφρότητα. Πιθανότατα το ίδιο θα συνεχιστεί, μόλις ξεχαστούν και οι πρόσφατες ανακοινώσεις του κ. Ρέππα.

Εν πάση περιπτώσει, οι «φρέσκες» στατιστικές καταδεικνύουν σημαντική μείωση του αριθμού των υπαλλήλων, ενώ επίκεινται απολύσεις. Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί, ενστερνιζόμενος τη «λογική» της τρόικα – κι όχι μόνον αυτής: «Επιτέλους, φθάνουμε, πλησιάζουμε στα επίπεδα της υπόλοιπης Ευρώπης;». Το ερώτημα το καθιστά λογικό η ... περιρρέουσα φιλολογία και άτοπο η πραγματικότητα!

Πολύ πριν γνωστοποιηθεί αυτό το πρόσφατο «μείον 50 χιλιάδες», στις μελέτες που εκπονούσαν διεθνείς φορείς η Ελλάδα φιγουράριζε από ...τη μέση και κάτω των σχετικών καταλόγων. Εκείνων με τα ποσοστά απασχολούμενων στο Δημόσιο, επί του συνόλου των εργαζομένων της αντίστοιχης χώρας. Τα αποτελέσματα των ερευνών δεν συμπίπτουν απολύτως (διαφέρουν άλλωστε και οι μεθοδολογικές – αναλυτικές προσεγγίσεις), αλλά συγκλίνουν.

Δείγμα πρώτο: Μελέτη που διενεργήθηκε ως τμήμα της Εκθεσης Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκ μέρους ερευνητών του Αυστριακού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών και των Πανεπιστημίων Στρασβούργου και Μαγδεμβούργου.

Στην έρευνα αυτή εξετάζονται – και μάλιστα σε βάθος χρόνου τριών δεκαετιών- 17 ευρωπαϊκά κράτη. Η Ελλάδα κατατάσσεται 14η , με ποσοστό υπαλλήλων 11,4%, ελάχιστα πάνω από την Ιρλανδία (11%), την Ολλανδία (10,7%) και τη Γερμανία (10,2%). Πολύ περισσότερους δημόσιους υπάλληλους διαθέτει αναλογικά η Γαλλία (21,2%), αλλά και Αγγλία (17,8%). Πρώτη είναι η Σουηδία (30%) και δεύτερη η Δανία (29%), δηλαδή - αν αυτό έχει κάποια σημασία- η χώρα την οποία θεωρεί ως πρότυπο ο προηγούμενος πρωθυπουργός μας...

Στην ίδια έρευνα πιστοποιείται ότι οι δημόσιες δαπάνες στην Ελλάδα, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, ήταν μικρότερες από τις αντίστοιχες των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών.

Χωρίς τους ένστολους, κάτω κι από Γερμανία!

Δείγμα δεύτερο: Στοιχεία από τη βάση δεδομένων του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας Laborsta. Σύμφωνα με αυτά, το ελληνικό ποσοστό των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα επί του συνόλου της απασχόλησης ανέρχεται σε 16% - μεγαλύτερο παρουσιάζουν οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Το αντίστοιχο γαλλικό είναι 26%, το βελγικό 22,5%, το βρετανικό 18.9%. Οι Σκανδιναβοί σταθερά γύρω στο 30%. Βάσει του συγκεκριμένου δείγματος, εάν η σύγκριση περιοριστεί στη δημόσια διοίκηση και εξαιρεθούν από αυτήν οι ένστολοι, τότε το ελληνικό ποσοστό θα υστερεί έναντι του γερμανικού.

Δείγμα τρίτο- εγχώριο: Η μελέτη των εταιρειών Icap Group και Hay Group, η οποία παραδόθηκε την άνοιξη του 2011 στα υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών που την είχαν παραγγείλει. Στη μελέτη τονιζόταν: «Το μέγεθος της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα στην Ελλάδα συμβαδίζει με το αντίστοιχο μέγεθος των ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών, ειδικά της ΕΕ».

Το πόρισμα των δυο εταιρειών επεκτεινόταν και στο μισθολογικό, αφενός επισημαίνοντας ανισότητες ανάμεσα σε διάφορους τομείς του Δημοσίου, αφετέρου κάνοντας σύγκριση με τα της Ευρώπης: «Η μέση αμοιβή των απασχολούμενων στον Ελληνικό Δημόσιο τομέα είναι χαμηλότερη σε σχέση με τα μέσα ευρωπαϊκά μεγέθη»

Συγκεκριμένα, οι Icap Group και Hay Group γνωστοποίησαν πως στο ελληνικό δημόσιο το 50% του προσωπικού είχε απολαβές μέχρι 1.639 ευρώ μεικτά, καθώς και ότι περιοριζόταν στο 10% το τμήμα των υπαλλήλων που αμείβονταν με περισσότερα από 2.418 ευρώ μεικτά. Όσοι λάμβαναν πάνω από 5.856 ευρώ καταμετρήθηκαν στο 0,4%.

Όλα αυτά, επαναλαμβάνουμε, πριν από ένα χρόνο - αργότερα έγιναν κι άλλες μισθολογικές περικοπές. Στο 2012 το ελληνικό κράτος θα έχει πληρώσει σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων το 5,76% του ΑΕΠ και σε τόκους το 7.39% του ΑΕΠ. Το 2015 τα αντίστοιχα ποσοστά προβλέπονται 4,83% και 9,28%.

Ας επανέλθουμε όμως στο βασικό μας θέμα- τους μύθους για τα ποσοτικά μεγέθη της απασχόλησης στο δημόσιο. Επισημαίνουμε ότι οι προαναφερθείσες έρευνες - συγκρίσεις με τα της Ευρώπης δεν έχουν «προλάβει» ολόκληρα τα κύματα φυγής από τη δημόσια διοίκηση, όσα δηλαδή έχουν παρατηρηθεί έως τώρα.

Τα συμπεράσματα προκύπτουν αβίαστα. Ήδη έχουμε λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους από την υπόλοιπη Ευρώπη- κι ας αφήνει άφωνους πολλούς ... λάτρεις στερεοτύπων η εν λόγω διαπίστωση!

Λες και μιλάμε για φέτα...

«Μα εδώ τίθεται και θέμα ποιότητας, όχι μόνο ποσότητας», θα παρατηρήσει δικαιολογημένα κάποιος. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: Τρόικα και κυβερνώντες αντιμετωπίζουν το Δημόσιο όπως θα μιλούσαν για ... τυρί ή σαλάμι σε κάποιο μίνι μάρκετ ο πωλητής κι ο πελάτης. «Δυο εξακόσια βγήκε – να το αφήσω;»...

Οι παθογένειες της δημόσιας διοίκησης είναι πολλές, αλλά δεν αφορούν κανένα δυσανάλογα μεγάλο συνολικό αριθμό υπαλλήλων (παρακαλώ, η έμφαση στο «συνολικό»). Τα περί του αντιθέτου τυρβάζοντα κλισέ είναι απλουστευτικά, παραμορφωτικά και εν τέλει λαϊκίστικα.
Βολικά, πάντως. Πολλαπλώς βολικά για τις πολιτικές ελίτ και τα κόμματα που έχουν ασκήσει έως τώρα εξουσία.

Γιατί ...βολεύονται; Πρώτον, διότι έτσι δεν χρειάζεται να απολογούνται για τα – περισσότερα ή λιγότερα, κατά τομέα, περίπτωση ή εποχή- φαινόμενα ελλιπούς οργάνωσης, αναποτελεσματικότητας, κακών ιεραρχήσεων αναγκών, ακόμη και ανεπάρκειας τεχνολογικού εξοπλισμού.

Γιατί να δίνουν εξηγήσεις για το πώς και με ποιο προσανατολισμό κινήθηκαν οι κυβερνήσεις τους; Τα ρίχνουν όλα στους υπαλλήλους οι οποίοι, ακόμη κι αν δεν αφορίζονται συλλήβδην ως τεμπέληδες, αργόμισθοι και διεφθαρμένοι, σίγουρα είναι «υπεράριθμοι». Έτσι τα κόμματα εξουσίας ξεμπερδεύουν με μία εύκολη αυτοκριτική, επειδή διόρισαν. Έφταιγε η ... καλή τους η καρδιά, άντε και λίγη ψηφοθηρία. Ψεκάσαμε, σκουπίσαμε, τελειώσαμε...

Παντού «υπεράριθμοι»... Ακόμη κι εκεί (πχ ΕΑΒ) που όταν φεύγει κόσμος οι διοικήσεις κάνουν συμβάσεις λίγων μηνών σε συνταξιούχους, μπας και βγει δουλειά!...

Δεύτερον: Ζούμε στην εποχή της απόλυτης διαστροφής των εννοιών. Αφορίζεται ο «κρατισμός» για να καθαγιάζεται η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, της οποίας οι μεγαλύτεροι ... αστέρες εκτός των άλλων έχουν κάνει τη φοροδιαφυγή αγαπημένο χόμπι.

Σηκώνονται όπλα εναντίον του πελατειακού κράτους και τα σκάγια πετυχαίνουν τα υπολείμματα του κοινωνικού κράτους. Με αυτά που ακούμε ως κριτική για το παρελθόν, σε λίγο θα πιστέψουμε ότι πριν από μερικά χρόνια είχαμε κοινωνική προστασία Γερμανίας του Μπραντ ή Σουηδίας του Πάλμε, διαθέτοντας εθνικό πλούτο ... Ζιμπάμπουε. Κι όμως στην περίοδο 1998 -2007 που περικλείει την «ισχυρή Ελλάδα» των εξωφρενικά δαπανηρών Ολυμπιακών Αγώνων και του υψηλού ΑΕΠ, είχαμε για κοινωνική μέριμνα κατά κεφαλήν – και κατά μέσο όρο- 3.530 ευρώ, έναντι 6.252 της ευρωζώνης

Σε λίγο θα θεωρείται ... τεκμήριο «σπατάλης» ακόμη και η στοιχειώδης λειτουργία – εάν και όπου θα επιτυγχάνεται - σχολείων, νοσοκομείων, βρεφονηπιακών σταθμών, μέσων μαζικής μεταφοράς. Κάπου «πρέπει» να εκτονωθεί η οργή του κόσμου. Πάνω σε κάτι που θα συμβολίζει το πλήρως καταρρακωμένο δημόσιο, το ανήμπορο να διεκπεραιώσει κοινωφελείς λειτουργίες. Οι απασχολούμενοι στο Δημόσιο είναι η «λογικότερη» και «καλύτερη» λύση. Κάτι σαν «σωσίες» των ... πιο πάνω.

Τρίτον: Το «κυνήγι μαγισσών» φιλοδοξεί να πουλήσει χαιρεκακία, αλλά και αυταπάτες. «Αν τσακίσουν τους δημόσιους, ίσως να μη χρειαστεί να πάρουν κι άλλα από εμάς, τους υπόλοιπους». Τις περικοπές στο Δημόσιο τις συνόδευαν ποταμοί κροκοδείλιων δακρύων για το πόσο αδικημένοι είναι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Τελικά σε αυτά τα κροκοδείλια ... ποτάμια πνίγηκε το βιοτικό επίπεδο όλων...



*Δημοσιεύτηκε στο "Αριστερό Βήμα"

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Στις 6 Μαϊου οι Έλληνες ή θα γράψουν ιστορία οταν με την ψήφο τους πετάξουν εξω από την βουλή τα λαμόγια που επί χρόνια λήστευαν τα λεφτά της χώρας τους ή θα τους γράψει η ιστορία σαν τους πιο ακραίους μαζοχιστές του κόσμου, αν ξαναψηφίσουν αυτά τα λαμόγια...

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Η πρόθεση κάποιου να ψηφίσει ξανά ένα από τα 2 μεγάλα κόμματα δείχνει το φανατισμό και το μίσος του προς την άλλη πλευρά. Αυτή είναι η αλήθεια.
Δηλαδή, θα ξαναψηφίσω το κόμμα μου για να μη βγουν οι «άλλοι».

Π.χ. λέει ο πασοκτζής: «Καλύτερα να παραχωρήσω την κυριαρχία της χώρας μου στους ξένους (Ράϊχνεμπαχ, Μέρκελ, Λαγκάρντ) παρά στη Νέα Δημοκρατία».
Λέει ο νεοδημοκράτης: «Καλύτερα να κάνω μια κωλοτούμπα ακόμη και να τα πάω καλά με τους ξένους για να αρπάξω την καρέκλα και την εξουσία παρά να μας κυβερνήσουν οι πασοκτζήδες».

Μίσος που κρατά από την εποχή του εμφυλίου και διατηρήθηκε με τη βόλεψη ημετέρων εις βάρος των άλλων. Πάντα. Συνέχεια.
Αυτό που σου γάμησε τη ζωή.

Μίσος όμως.

Κι αυτό το σέβομαι.

Το ίδιο σεβαστό θέλω να γίνει και το δικό μου προς αυτούς.

Το μίσος το σέβομαι, την υποκρισία δεν αντέχω.




Υ.Γ. Όταν ακούω ΣΚΑΤΟΓΕΡΟΥΣ να αποκαλούν τους ξένους «εταίρους», σκέφτομαι πως πρέπει να έβγαλαν πολλά χρήματα στην κατοχή αυτοί και ο πατέρας τους πουλώντας λαδάκι.