ο Ηδονιστης Dorian Gray.

Ο Ντόριαν πάντως, καταστράφηκε επειδή είδε την ψυχή του, επειδή αντίκρυσε σε εικόνα αυτό που εμείς μόνο μπορούμε να νοιωσουμε ή να υποθέσουμε.

Το πώς θα διαχειριζόταν την αιώνια νιότη, φήμη , ηδονή κτλ ήταν στο χέρι του. Δεν τον διέλυσε αυτό. Το ότι αυτά που έκανε είχαν αντίκτυπο και μάλιστα ορατό, ήταν το θέμα.
Εγώ αυτό κατάλαβα πάντως.

 

Δεν θα ήθελα να έχει ο διάβολος την ψυχή μου πάντως. Οποία και αν ήταν η προσφορά. Και όσο και αν έπρεπε να αντισταθώ, όσο δελεαστική, όσα λάθη, στο τέλος δεν θα την είχε.

 

Χμμμ, ενδιαφερουσα τοποθετηση... Να βαλω στο παιχνιδι και Μαρκησιο ντε Σαντ, τον φιλοσοφ ντυ κωλ, να δουμε αν ο "κακος" Οscard Wilde ηξερε τι εγραφε .. ή οχι...  

 

Αυτήν την κερδίζεις μόνος σου αγαπητέ. Και αν δεν είναι ήδη διεφθαρμένη, την διαφθείρεις ο ίδιος...

 

Τι κατέστρεψε τον Ντόριαν Γκρέι;
Οι ενοχές.
Ένας αληθινός ηδονιστής δεν θα είχε.

 

δεν ξερω απο ποκερ, αλλα αφου ειναι ετσι, γιατι να διαπραγματευτει ο Ετσι ? Περιμενει. Ετσι κι αλλιως θα γινει. Μονος σου το πες...

 

Πες μου εναν αληθινο ηδονιστη. Αντε, κι εναν δευτερο. Και τριτο.

 

Οι ενοχές είναι άλλωστε ο διάολος που φτιάχνουμε...
Πα να πει προφάσεις, το εν αμαρτίαις είναι ένα απειροελάχιστο υποσύνολο...
Τεσπά, θεοί και διάολοι, ανθρώπινα κατασκευάσματα είναι...
Μη τα παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά...
Κάνουν κακό στην ...υγεία..!

 

Πειρασμός το θέμα για να το σχολιάσει κανείς .
Πειρασμός και το να υποκύψει κανείς στο θέλγητρο της αιώνιας ηδονής.
Πειρασμός και το άλλο όνομα του Διαβόλου.
Αν δεν υπήρχε το βαρύ τίμημα της ψυχής που πρέπει να αποκαθιστά τις απώλειες της διαρκούς νεότητας και την αέναη αναπλήρωση της ηδονής ... θα ήταν αμάχητα δελεαστικό να υποκύψει κανείς στον πειρασμό αυτό .
Μας μαθαίνει όμως η ζωή καθημερινά πως όλα έχουν το δικό τους (σκληρό και δυσανάλογο πολλές φορές τίμημα) κι ο ίδιος ο Όσκαρ Ουάιλντ το επιβεβαιώνει στο βιβλίο του αυτό. Δεν είναι επομένως η συνείδηση, η αμαρτία κι ο φόβος της απώλειας που μας αποτρέπει από τον πειρασμό αυτό .... μα είναι η αξία που δίνουμε καθένας στη ψυχή μας, ακόμα κι αν πληρώνουμε το τίμημα των γηρατειών και της στέρησης κάποιων ηδονών ... είναι η αξία του πνεύματος, της καθαρής σκέψης που μας αφήνει ν' απολαμβάνουμε τη γνώση και την απέραντη ομορφιά της ζωής, ακόμα κι όταν ωριμάζουμε καθημερινά .

Εξαρτάται λοιπόν προς τα που γέρνει η ζυγαριά του καθενός μας.

 

... αφηνωντας πισω καποια ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ...

Καποια ΜΕΓΑΛΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ....

 

ΑΓΈΝΕΙΑ
ΜΕΓΆΛΗ ΑΓΈΝΕΙΑ