ο/η κυρίαρχος έχουν φύλο, το υπό έχει;

Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό, και υπό αυτην την έννοια πολύ σωστά χρησιμοποίησες τη λέξη "καλλιεργείται". Τίποτα δεν έχει νόημα όταν προβάλλεται προς τα έξω χωρίς να είναι πραγματικά δικό μας κομμάτι. Αυτό εμένα δεν με ενοχλεί "κάπως", όπως λες, με χαλάει τελείως - όχι η απροσδιοριστία, αλλά το δήθεν, όποιο και να είναι αυτό.

Αν όμως κάποια στοιχεία, όπως εκείνα που είχες αναφέρει ("μια υποτακτική μπορεί να σοδομίζει ή και να σαδίζει τον Κ της και αντίστοιχα εάν ο Κ μπορεί να είναι μαζοχιστής") αποτελούν πραγματική προτίμηση ενός/μιας Κ, τότε αυτά δεν παύουν αυτόματα να είναι απροσδιοριστία; Είναι επιθυμίες, πολύ προσδιορισμένες μάλιστα. Πιθανόν για έναν/μια Κ που έχει παρόμοιες προτιμήσεις δεν χαλάει η "γεωμετρία των καθαρών σχημάτων".
Off topic, άλλη συζήτηση, στοπ.

 

Μια φράση...

Ομογενοποίηση με ότι αυτή συνεπάγεται ( "αρνητικά" και "θετικά" ) καθώς και οι παρεκκλίσεις απ' αυτή ( με ότι συνεπάγονται επίσης )...

Υ.Γ.

Και μετά λένε ότι σεντονιάζω μονάχα  

 

μα αφού με ρωτάς, πως να σταματήσω τη συζήτηση. άσε που έχω μια αλλεργία στις...μονολεκτικές εντολές!

φυσικά και είναι απόλυτα προσδιορισμένες επιθυμίες. η απροσδιοριστία εντοπίζεται στη διασταλτική ερμηνεία των όρων που συμβατικά χρησιμοποιούμε. άρα να αναζητήσουμε και άλλους ορισμούς, μήπως από μονολεκτικούς όρους να κινηθούμε σε περιφραστικούς.

όσο για τη γεωμετρία, εξαρτάται πάντα και από τη θέση του παρατηρητή. από μέσα μπορεί να σου φαίνεται άψογα δομημένη, από έξω όμως να δείχνει χαοτική...η επιλογή παραμένει πάντα δικαίωμα!

 

1. Κυριαρχικότητα και υποτακτικότητα αποτελούν δυο από τα κάμποσα, ας τα πούμε χαρακτηριστικά, των θηλαστικώνανε, άρα και του είδους άνθρωπας.
Σε κάθε άνθρωπα υπάρχει το κυριαρχικό και το υποτακτικό χαρακτηριστικό σε κλίμακα 1-99: δηλ. κάποιο άτομο είναι 23υ - 77κ ή ανάποδα, άλλο είναι 45κ - 55υ ή ανάποδα και πάει κορδόνι...
(Για λόγους που εκφεύγουν του παρόντος, φαίνεται πως το μεγαλύτερο πλήθος ποσοστώσεων δεν ξεπερνάει τα όρια του 80κ/υ - 20υ/κ).
Ισχύει το Κ + Υ = 100.

2. Οι άνθρωπες κάνουν το ταξίδι τους προς αυτό που θα λέγαμε το "καλύτερο" διαμέσου τριών "μέσων": Του μυαλού τους (μ), του συναισθήματός τους (σ) και του κορμιού τους (κ).
Ένα από αυτά τα "πράματα" είναι πιο ισχυρό από τ' άλλα (τυπικά αντίστοιχα παραδείγματα κομμάτι "τραβηγμένα σττερεοτυπικά" είναι κατά σειρά ο διανοούμενος, ο καλλιτέχνης, ο αθλητής, έτσι για να καταλαβαινόμαστε χοντρικά. Εννοείται πως το πιο ισχυρό "πράμα" δεν εξαφανίζει τα άλλα, για να μη παρεξηγιόμαστε. (Ποσοστιαία η μεγάλη συγκέντρωση κινείται στο πλαίσιο 60-20-20 έως 20-20-60).
Ισχύει το μ+σ+κ = 100.

3. Οι άνθρωπες βιώνουν την όποια κυριαρχικότητα ή υποτακτικότητα τους μέσω των "πραμάτων" παραπάνω (της παρ. 2 ντε)...
Είναι προφανές πως λόγω των απείρων συνδυασμών (και Κ + Υ = 10 να το κάνατε, αλλά και μ+σ+κ = 10, να το κάνατε πάλι άπειροι είναι, για να μη παρεξηγιόμαστε, αλλά τεσπά)...

Το πώς βιώνεται και εκδηλώνεται η υποτακτικότητα ή η κυριαρχικότητα στην αντίληψη ενός ατόμου, αλλά και στην αντίληψη των άλλων είναι ένα αρκετά πολύπλοκο θέμα.
Εξαρτάται κυρίως από ποιό από τα μ,σ, ή κ είναι προεξάρχον και σε ποιο βαθμό όσον αφορά στο άτομο καθεαυτό, αλλά και συναρτάται άμεσα και διαδραστικά από το κοινωνικό περιβάλλον.

Σε αυτό που λέμε σεξουαλική έκφραση, σημαντικό ρόλο παίζει το κορμί μας (κ). Το σε τι βαθμό οσμώνεται/ισορροπεί με τα άλλα δυο (μ και σ) στην αντίληψή μας καθορίζει και το προεξάρχον πεδίο εκδήλωσης της σεξουαλικότητάς μας ή μη. Οπότε γίνεται σαφές πως κυριαρχικότητα και υποτακτικότητα μπορούν να εκδηλωθούν όχι μόνο στη σεξουαλική μας έκφραση, αλλά και στην κοινωνικότητά μας, στην εργασία μας, στις σχέσεις μας σε κάθε πεδίο που δραστηριοποιούμαστε.

Σε αυτό το πλαίσιο γίνονται εύκολα (μάλλον) κατανοητό αυτό που λέμε κυριαρχικότητα/υποτακτικότητα, του ισοβαρούς της αντρικής/γυναικείας ποσόστωσης, αλλά και της διαφορετικής εκδήλωσης των φαινομένων, που τόσο δύσκολα γίνονται κατανοητές από άρρενα και θήλεα κυριαρχικών ή υποτακτικών χαρακτηριστικών άτομα, αλλά και όλων των άλλων συνιστωσών της σεξουαλικής μας έκφρασης και όχι μόνον...

Αυτά...

 

Αυτό το περί slave είναι ίσως και η πηγή της αρχικής μου σκέψης.
Αν αφαιρέσουμε την σεξουαλικότητα, η υποταγή/κυριαρχία συνεχίζει να υπάρχει;

 

Τολμω να πω οτι δεν ειναι υποταγη κ κυριαρχια στην pure μορφη τους, οταν αυτη ξεκιναει κ τελειωνει μονο στην εκφραση της σεξουαλικης εκτονωσης του υποκειμενου.

 

@MasterJp :
Δίχως την ανάλογη εμπειρία,πιθανολογώ πως η πράξη προσομοιάζει με το κλείσιμο των ματιών όταν απολαμβάνουμε ένα μουσικό κομμάτι
και ο μηχανισμός λειτουργίας με την όξυνση,σε αδιανόητα επίπεδα για τους άλλους, των υπολοίπων αισθήσεων της ακοής και της αφής,όταν χάσουμε την όραση μας.
Οσο για το βίωμα της σχέσης,..κάπως σαν το οικείο(με τα χρόνια) δωμάτιο,όπου μπορείς να σβήσεις το φως(σεξουαλικότητα) και παρ'όλα αυτά να συνεχίσεις να κινείσαι αλάνθαστα σαν γάτος ανάμεσα στα έπιπλα.
Προσωπικά και έχοντας αυτά κατά νου,εξακολουθώ να προτιμώ την πληρότητα έναντι του βάθους.

 

@MasterJp :Νομίζω πως η πληρότητα δεν στερείται βάθους,απλά στην προκειμένη περίπτωση,ίσως να υπολείπεται,αν και κάποιοι πιθανόν να διαφωνήσουν με αυτό.Εαν πρόκειται περί επιλογής,θα έλεγα πως συμβαίνει,ο,τι συνήθως συμβαίνει με τις επιλογές:Κάτι κερδίζεις,κάτι χάνεις.

 

Πολύ ωραίο θέμα με πολλά ενδιαφέροντα σχόλια.
Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι σύμφωνα με το πρωτόκολο του Leather Guard, κάθε ντομ πρέπει να εκπαιδευτεί από Μάστερ. Με αυτό θέλω να πω ότι η εκπαίδευση ενός νέου ντόμ θα γινόταν από ενός "ανωτέρου επιπέδου" και ιδίου φύλου κυρίαρχου αλλά μιλάμε πάντα για το Old Guard. Μαι του σέντς.

Αφήνω ένα ομορφούλι λινκ εδώ : https://thekinkyworldofvile.wordpress.com/category/old-guard/

 

Κάποιες φορές μπλοκάρεται συνειδητά.
Το πρόβλημα με το σεξ είναι πως το φορτώνουμε με βάρη που δεν του ανήκουν. Το μετατρέπουμε πολλές φορές σε πεδίο επίλυσης διαφορών και συγκρούσεων, αντί να το απολαμβάνουμε για αυτό που είναι. Είναι πολύ συνηθισμένη η πεποίθηση πως αν έχουμε καλό σεξ όλα μας τα προβλήματα θα λυθούν.

Θεωρώ απαραίτητο το διαχωρισμό της σεξουαλικής απόλαυσης από τις υπόλοιπες παραμέτρους της σχέσης, ώστε να αναδειχτούν "αυτούσιες", όπως επισημαίνετε παραπάνω. Η κυριαρχικότητα και η υποτακτικότητα στέκουν αφ' εαυτών. Δεν εδράζονται στην ανάγκη για σεξ, αλλά σε βαθύτερες, υπαρξιακές ανάγκες. Το σεξ απλά ακολουθεί το πλαίσιο της σχέσης. Κατ' επέκταση, η απόλαυση που αντλούμε από την ίδια τη σχέση επαυξάνεται από, αλλά δε συναρτάται με τη σεξουαλική.