πολιτική αντιπαλότητα των φύλων

Εγώ λέω να μαζευτούμε όλοι μαζί να πάμε να γράψουμε κανένα νόμο.
Άμα θες κάτι να γίνει καλά πρέπει να το κάνεις μόνος σου βρε αδελφέ πως θα γίνει!

 

Ε και πάλι γκρινιαρίσματα θα έχομε, όλο και κάποιος θα νιώθει ξεβολεμένος και θα χτυπά το κωλίδι χαμέ  

 

Η βία δεν είναι μία, δεν είναι όλες οι εντάσεις και οι εκφάνσεις της βίας ίδιες δεν διέπονται από ίδιους νόμους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι περιστατικά βίας πρέπει να παραβλέπονται ή να μένουν ατιμώρητα.

Τώρα όσον αφορά στο νομοσχέδιο.
Κάποια άρθρα αφορούν μόνο γυναίκες κάποια όχι, διότι αναφέρεται σε συγκεκριμένες εκφάνσεις βίας κατά των γυναικών που κατά την γνώμη μου ισχύουν, είναι υπαρκτές και χρήζουν νομικής κάλυψης.
Δεν αρνήθηκα ποτέ ότι το νομοσχέδιο κατά το ήμιση αφορά σε γυναίκες. Υπάρχουν και νομοσχέδια που αφορούν αποκλειστικά σε ταξιτζήδες, σε δικηγόρους, σε μανάβηδες, σε άτομα με ειδικές ανάγκες, σε αλλοδαπούς.
Γιατί να υπάρχουν ειδικοί νόμοι για άτομα με ειδικές ανάγκες; Όλοι άνθρωποι δεν είμαστε; Προφανώς και υπάρχουν αυτοί οι νόμοι γιατί λειτουργούν βοηθητικά ("συνιστώντα διακριτική μεταχείριση") σε αυτή την μερίδα των πολιτών που την έχουν ανάγκη.

Το θέμα που συζητάμε τόσες σελίδες τώρα είναι η "μάχη των φύλων" εάν με ρωτάτε εάν υπάρχει διακριτική μεταχείριση σύμφωνα με το νομοσχέδιο η γνώμη μου είναι ναι.
Εάν με ρωτάτε εάν αυτή η διάκριση "ρίχνει τους άντρες" ή ρίχνει λάδι στη φωτιά που λέγεται "μάχη των φύλων" η γνώμη μου είναι όχι.
Προστατεύει γυναίκες που είναι θύματα βίας (ξυλοδαρμούς, κλειτοριδεκτομές, ανήλικες, σεξουαλική κακοποίηση κτλ.)

 

Όσον αφορά αυτού του είδους τη βία, εκτός προφανώς από περιπτώσεις που αφορούν μόνο γυναίκες - και είναι συγκεκριμένες, αρ. 36α όσον αφορά την κολπική διείσδυση, 38, 39α - τέτοια βία είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους, γυναίκες και άντρες, ανήλικες και ενήλικες, μέσα και έξω από το οικογενειακό περιβάλλον.
Για ποιό λόγο να αναφέρεται παράδειγμα (αρ. 29.1) ότι "Τα Μέρη θα λαμβάνουν όλα τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να παράσχουν στα θύματα [σ.σ. γυναίκες και άτομα που υφίστανται οικογενειακή βία] επαρκή αστικά ένδικα μέσα κατά του δράστη";
Όχι και σε ανήλικα αγόρια; Όχι και σε άντρες; Για ποιό λόγο;

Διαφορετική είναι η περίπτωση της ειδικής νομοθεσίας για θέματα που αφορούν αποκλειστικά συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών. Σίγουρα υπάρχουν ζητήματα που αφορούν μόνο ταξιτζήδες ή μανάβηδες, που οι υπόλοιποι πολίτες δεν θα συναντήσουν ποτέ. Αλλά όταν πρόκειται για ίδια εγκλήματα, όλοι οι πολίτες ανεξαιρέτως δικαιούνται ίση, μη διακριτική μεταχείριση.

Προστατεύει άτομα αντρικού φύλου, ανήλικα ή ενήλικα, από ξυλοδαρμό, βιασμό, σεξουαλική κακοποίηση κλπ που προέρχεται εκτός από το οικογενειακό περιβάλλον; Για ποιό λόγο όχι; Γιατί να υπάρχει διάκριση σε κάτι που μπορεί να υφίσταται οποιοδήποτε άτομο;
Αυτή είναι η αντίρρισή μου. Όσο στην καταπολέμηση σε τέτοιες μορφές βίας συνεχίζουμε να ξεχωρίζουμε, τόσο διαιωνίζεται η διάκριση.

Και ακόμη χειρότερο, για την αντίληψή μου αυτή η σύμβαση διαιωνίζει - πιθανότατα εν αγνοία των νομοθετών - την αντίληψη της κατωτερότητας της γυναίκας ως ξεχωριστό είδος, που χρειάζεται ειδική προστασία και ειδικούς νόμους, επαναλαμβάνω για εγκλήματα που μπορούν να αφορούν οποιοδήποτε άτομο, και που λόγω αυτών των διακρίσεων δεν θεωρείται ακόμη ισότιμο μέλος της κοινωνίας, με ίσα δικαιώματα.

Προσωπικά μου φαίνεται γελοίο το άρθρο 4, το οποίο δηλώνει
"Τα μέρη θα λαμβάνουν όλα τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να προωθήσουν και προστατέψουν το δικαίωμα του καθενός, ιδιαίτερα των γυναικών, να ζει ελεύθερος από την άσκηση βίας τόσο όσον αφορά τη δημόσια όσο και την ιδιωτική σφαίρα."

Το συντηρώ-τη-διάκριση-μέχρι-να-σταματήσουν-να-υπάρξουν-διακρίσεις μου φαίνεται φαύλο και τουλάχιστον ανώφελο.

 

Το πρόβλημα της σύμβασης δεν είναι η συζητηση για την βία κατά των γυναικών. Το πρόβλημα ειναι πως η συμβαση αναπαράγει τον σεξισμό.

Ουδέποτε αποτέλεσε πρόβλημα ή σεξισμο, η διάκριση των φύλων με βάση τις αντικειμενικές ιδιαιτερότητες του καθενός.

Το νομοσχέδιο για τους λοατκι δεν αναπαρήγαγε κανέναν σεξισμό, παρόλο που τους αντιμετώπιζε ως ξεχωριστο κομμάτι της κοινωνίας. Ήταν με βάση αντικειμενικές ιδιαιτερότητες.

Δεν ειναι κακή η διακριση. Ο τρόπος που γίνεται, μπορεί να είναι.

Αν πω "είμαι λευκή και ο αφρικανος μαύρος", δεν είναι ρατσισμός. Αντικειμενικά έτσι είναι.

Αν πω "είμαι λευκή και ειμαι θύμα. Είναι μαύρος και είναι θύτης", αυτό είναι ρατσισμός.
Βγάζοντας ένα νομοσχέδιο που αναφέρεται σε "θύτες μαύρους και θύματα λευκούς", αναπαράγω τον ρατσισμό.

 

Συμφωνω. Ομως μια "ευνοικη διακριση" που παει κοντρα σε αλλες διακρισεις παλιοτερες ειναι και αυτη εξισου "ρατσιστικη". Το ξερεις οτι το BBC προσλαμβανει μονο εγχρωμους γιατι θεωρει πως εχει υπερβολικα πολλους λευκους; https://www.theguardian.com/media/2014/jul/15/bbc-racist-diversity-white-working-class-tory-mp

Δηλαδη αν καποιος ειναι πολυ καλος αλλα απο "λαθος" ρατσα, βγαινει εκτος λιστας. Εχει και πολυ χειροτερα παραδειγματα βεβαια, αλλα αυτο ειναι ενα που θυμαμαι.

 

θα θέλατε να πείτε τι είναι η «μάχη των φύλων» (που περιγράφει η σύμβαση ή που εσείς αντιλαμβάνεστε) καθώς την επικαλείστε;

 

Να το πω και "πολιτική αντιπαλότητα των φύλων"; Άντε να το πω, ακούω beatles και έχω κέφια  
Και αυτό που λέω είναι ότι δεν το περιγράφει η σύμβαση.

 

όχι, σοβαρά ρώτησα, με την ησυχία σας να απαντήσετε, αν έχετε γνώμη. εσείς ή οποιοσδήποτε καταλαβαίνει τι είναι. στη δική μου αντίληψη είναι προϊόν καλλιεργημένο και αποπροσανατολιστικό, αλλά μπορεί να μου διαφεύγει κάτι.

 

Το ποιό; Το νομοσχέδιο ή η φράση "η μάχη των φύλων";

 

για τη μάχη των φύλων ρώτησα.

 

Η "μάχη των φύλων" ως φράση, ως έννοια ήταν από πάντα οικεία και δεν εννοώ ότι μας το είχαν περάσει με δόλο κάποια κεφάλια σε σκοτεινά γραφεία χαϊδεύοντας άσπρες γάτες υποχθόνια.
Από το σχολείο ακόμη υπήρχε μία playful αντιπαλότητα απέναντι στον άγνωστο Χ που ήταν το αντίθετο φύλο. Μέχρι και στιχάκια από τραγούδια θυμάμαι που λέγαμε στα αγόρια και αντίστοιχα εκείνα σε εμάς.
Την πληροφορία ότι το παιδάκι απέναντι είναι αγόρι την είχαμε, τι να την κάνουμε δεν ξέραμε. Ακόμη κι εγώ που μεγάλωσα με αγόρια μόλις πήγα σχολείο περισσότερο με κορίτσια έκανα παρέα.
Μετά που μπήκε η έλξη στην μέση έμπλεξε το κουβάρι.

Στα αρνητικά τώρα η "μάχη των φύλων" ως φράση και προϊόν είναι και πολύ πιασιάρικο μάλιστα. Από τηλεπαιχνίδια σε επιτραπέζια παιχνίδια βασική αρχή της διαφήμισης να ορίσει target group.
Άλλα τα παιχνίδια, ρούχα, αυτοκίνητα για κορίτσια και άλλα για αγόρια. Δημιούργησε στερεότυπα (βλ. γυναίκα οδηγός, άντρας γουρούνι κτλ) και ακριβώς επειδή περάστηκε μέσω της pop κουλτούρας το τσιμπήσαμε.
Μάθαμε τι είναι το chick flick & το αντίστοιχο dick flick, τις γυναικοπαρέες, τις ανδροπαρέες και όλα αυτά τα χαριτωμένα που πάντα τα ξερνούσα από τα μάτια.

Μακρυγορώ γιατί θεωρώ ότι όλα τα παραπάνω κι άλλα χιλιάδες τόσα δημιουργούν το φάσμα της κοινωνίας. Εκτός κι αν την κάνουμε σαν τον Νίτσε και πάρουμε τα βουνά, είμαστε μέρος της κοινωνίας και μας διαμορφώνει θέλωντας και μη.
Για καλό ή για κακό. Η "μάχη των φύλων" λοιπόν είναι ένα από τα πολλά προϊόντα της εποχής μας, με βρίσκει σύμφωνη σαν ιδεολογία; Όχι. Πάντα είχα την τάση να πηγαίνω λίγο κόντρα στα στερεοτυπικά "γυναικεία" thingies ναι.

Δηλώνω θύμα της pop κουλτούρας για την χρήση της φράσης, έπεσα κι εγώ στα ευκολάκια μου, αλλά είμαι κι εγώ "προϊόν" της εποχής μου...