στο διπλανό θρανίο

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

εμένα όταν μου ράβανε το κεφάλι δε μ' άρεσε καθόλου.
Αλλά μετά που απαλλάχθηκα απ' αυτόν {δεν τον αφήνανε να με πλησιάσει} ήταν καλά...  

 

Re: Απάντηση: Re: στο διπλανό θρανίο

...καθολου χιουμοριστικο!
...αντιθετως ακριβολογω!
...φαντασου πως οταν βαζω και λιγουλακι χιουμορ, πνιγω ανθρωπο!   (ρωτα την ντεβιαντσαμπ !)

...μιλας με εναν που ειχε ξεκαθαρα ΒΔΣΜικη συνειδητοτητα στα 6 του!
...απο τη διαβολεμενη τυχη των συμπτωσεων να φλερταρει (...μαλλον να κεραυνοβοληθει απο το καρφωμα των ματιων της στα δικα του) με συνομηλικη του στο μπαλκονακι του σπιτιου της στον Α' οροφο ενω εκεινη ηταν γυμνη, με το σωμα της να κοιταει τον τοιχο (συνειρμος: τιμωρημενη) με το κεφαλι στραμενο προς εμενα στο πεζοδρομιο (συνειρμος: αναγνωριση αποδοχη, ενδιαφερον) και τα υγρα ματακια της στο προσωπακι το κλαμενο να "καρφωνονται" στα δικα μου (συνειρμος: φλερτ αναμεμειγμενο με ντροπη, εκθεση, λαχταρα για επικοινωνια, εκφραση συστολης απο την αβολη και υποτιμητικη σταση/κατασταση της) και το κορμι να παραμενει ακινητο, στον τοιχο (και μιλαμε για το τελειο κορμι στα 6της φαντασου!!!   ) (συνειρμος: υποταγη, δεσμευση στην υπακοη, φοβος για τις συνεπειες αν παρακουσει την εντολη : "ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ, ΑΜΕΣΩΣ ΚΙ ΑΚΙΝΗΤΗ!!!" υπομονη να υποφερει το "μαρτυριο" που της επεβληθη, αδυναμια να αποδεσμευσει την διανοια της απο τα δεσμα της σ' αυτο που την προσταξαν).

...ποσο χρονο λες θες για να διαβασεις τα πιο πανω;
...εμενα τα ματια μου κανανε πολυ λιγοτερο απο ενα δευτερολεπτο να τα αποστηθησω!!!

...νομιζεις πως εχει σημασια η ηλικια οταν τυχει να εισαι μαρτυρας σε κατι τετοιο που μολις περιεγραψα;
...εχει σημασια αν οι ερμηνιες που εδωσε η αθωα μου αντιληψη των 6 ακριβως οπως τις περιγραφω στα 47μου και αν ηταν πραγματικοτητα ή δικη μου εκδοχη της πραγματικοτητας; (τωρα το ποσο αθωα ηταν ισως χωραει συζητηση, μια και φωνες και αυστηροτητες και απειλες και σωματικη "βια" και κατι ξεγυρισμενες αναστροφες και πολλων πολλων λογιων κουβεντες ειχα βιωσει μεχρι τα τοτε μου...)


...το ιδιο βραδυ στο κρεβατακι μου (ναι στην "κουνια" μου   ) εστησα το "ντεκορ"!
Αμεσως η αντικατασταση των περιττων προσσωπων : πατερας της / μανα της (ασε που θα ηταν ντεκαβλουα ή παραπροχωρημενη παραφυλια για την (τοτε) ηλικια μου, η παρουσια τους στη φαντασιωση μου!)
...να σου και παιρνω εγω τη θεση τους!
...βιωματικα οπως ειπαμε ημουν ετοιμος! Εμπειρος και των λογων και των εργων! ...απλα ειχε ερθει η ωρα να ενσαρκωσω το ρολο για τον οποιο με προετοιμαζε η φυση.
...λιγακι προχω το παμπλικ για μενα (τοτε... αλλα κομματακι και τωρα θα ελεγα εκτος των προτιμησεων μου περα απο μερικες προυποθεσεις βεβαια) σκαρωνω ενα δωματιο/αποθηκη σκονισμενο με χωματινο πατωμα -εικονα πραγματικη απο το εξοχικο μου-.
...κεκλεισμενων των θυρων και υπο του ελεους μου πλεον...  

απο τις ηλικιες αυτες ανακαλυψα τη στηση και αναρρωτιομουν παντα γιατι συνεβαινε αυτο, μια και η εγγεφαλικη ηδονη ηταν που εδινε την ευχαριστηση και καθολου η σωματικη (...εκεινο το σκληρο μαραφετι που μου τη χαλαγε κι ολας που κοιτουσε προς τα πανω και δεν κατεβαινε, ουτε καν λυγαγε καθολου).
...τις πρωτες φορες μαλιστα που το συνειδητοποιησα ανησυχουσα πώς θα κατουραω πλεον ...φοβομουν μηπως μεινει ετσι μονιμα... (ακου φοβος...   )


..και μην απορρησεις που θα σου πω πως στα 15 μου δεν ειχα ακομα δει πως ειναι το μουνι (   )
ειχα ομως κατι τρελες φαντασιωσεις σαδιστικα δημιουργικες, και μια φαντασια τετοια ωστε να μου επιτρεπει να το "τοποθετω" οπου ηθελα!

...ανθρωπος της θαλασσας απο γεννας μου, εκει στον Ωρωπο χαζευα τα φερρυ μποουτς που πηγαινοερχοντουσαν Ερετρεια. Μαλιστα σ αυτη την ηλικια ειχα φτιαξει (κατασκευασει) και την πρωτη μου σανιδα για γουηντ σερφ (περισευε η ματσα και το καταρτι με ρεζερβα πανιων ενος κολλητου μου και ειχα την καυλα και τα κινητρα να το μαστορεψω). Γιατι το λεω εδω αυτο;
...γιατι με τις κατασκευες ειχα απο προεφηβικη ηλικια μια ανεση πολλη φαντασια και μια τεχνικη κλιση αλλο πραμα...!
...ε! λοιπον τις νυχτες εκανα αλλες καυλωτικες κατασκευες, με τη φαντασια μου, ωστε να ειμαι εξοπλισμενος για την στιγμη που θα χρειαζοντουσαν (...και ευτυχως χρειαστηκαν απο νωρις στη ζωη μου   )
...ετσι και δεν "τηρουσε" οτι εντολη της ειχα δωσει θα επρεπε να φοβαται πως θα εχει να αντιμετωπισει κομματακι ζορικες καταστασεις!!!
... εβλεπα λοιπον και ξαναβλεπα τα φερρυ μποουτς και σκαρφιστηκα τον τροπο που θα προκαλουσα το δεος της..!
... παρατηρωντας την ισαλο γραμμη (εκει που το νερο ακουμπαει στα πλευρα του πλοιου), η ισαλος ποτε εμπαινε και ποτε εβγαινε μεσα και εξω στο νερο.
...αν λοιπον κατασκευασω, σκεφτηκα, τρια "τσερκια" (γαμψα στεφανια, ημικυκλικα) ακαμπτα απο σιδερο που να ειναι στηριγμενα στο μηκος της ισαλου, στη μια τους ακρη, και η καθε μια απο τις ελευθερες ακρες τους να τελειωνει σε ακιδα σχετικα σουβλερη, καλιστα θα μπορουσα να την ακινητοποιησω στο πλευρο του πλοιου στηριζοντας την με αυτα.
Το ενα ζευγος πιεζοντας τα στηθη της κατα προτιμηση καρφωνοντας τις ρογες της, και συγκρατοντας την με την πιεση που θα της ασκουσαν, και το τριτο θα περναγε απο πισω της αναμεσα στα ποδια της και η ακιδα του θα πιεζε το μουνι της δυνατα , ωστε το κοριτσι να μην κινδυνευει να ελευθερωθει μεσοπελαγα...
...μαλιστα επειδη δεν ηξερα τοτε που ακριβως ηταν το μουνι θεωρησα πως οπως το δικο μας ειναι μπροστα (χονδροειδως) ε, και το μουνι απο μπροστα θα "ανοιγει" ...να δεχθει την ακιδα μου...
...ετσι και το τριτο θα επρεπε να εχει γαμψο σχημα και απο πισω να ερχεται 270 μοιρες, ακριβως εμπρος της ...στην κατασκευη της φαντασιας μου...

...δεν ξερω αν επιασες το ασφυξιεησιον πλεη παρεπιπτοντως... που ουτε τσοντα δεν ειχα δει ακομη!!!
ουτε το μουνι δεν ηξερα που ειναι!
...μη σου φαινεται παραξενο!
αμα εχεις την τυχη (/η την ατυχια αλλοι πιστευουν) να το γνωρισεις το ΒΔΣΜ πριν (...πολυυυυ πριν) γνωρισεις τις σεξουαλικες σου ορμες, οταν ερθουν μαντεψε που θα γυρνοβολανε...!
και μαλιστα βαλε και ποση χρονικη αβαντα σου δινει να σκεφτεις / σκαρφιστεις / φαντασιωσεις ποικιλα και διαφορετικα σεναρια και προσεγγισεις...   ...τωρα, αμα εχεις και τη μαστορια... βαλε με το νου σου...!  

αυτα για το παρακλαδι του νηματος και ελπιζω να μην παρεκλινα αδιορθωτα της ροτας του  


Γι:nod:ργος

ΥΓ ...εχω δαπανησει σκεψεις και φαια ουσια στον Ωρωπο περι τουτων, που πολυ αργοτερα νομισα πως εμενα φωτογραφιζε ο Θεοδωρακης οταν αναφεροταν στον Ωρωπο ...  

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

δεν έχω bdsm βιώματα από τόσο μικρές ηλικίες...

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Εγώ είχα κάποια ερεθίσματα. Όλα αυτά έδειχναν τον πόνο και το βασανισμό. Αυτά μεγάλωσαν όταν είδα κάποιες ταινίες και μπήκα σε αυτό το ρόλο. Η «Ιστορία της Ο» με σημάδεψε. Κατόπιν προχώρησα για να φτάσω μέχρι εδώ. Πάντως όλα αυτά νομίζω λειτούργησαν για να έχει συναιδητποιηθεί ως σκλάβος και αν έκανα τον κυρίαρχο θα αρρώσταινα.

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Άχου τι μου θύμησες...στην πρώτη λυκείου είχα έναν καθηγητή φυσικήs που είχα φαντασιωθεί ουκ ολίγες φορές πως με έστηνε στην έδρα και μου έριχνε ένα ωραίο spanking secretary style... 
χιχι αναμνήσεις... 

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Από μικρή διάβαζα πάρα πολύ και ξεχώριζα τη φαντασία από την πραγματικότητα. Αυτό που διάβαζα ήταν κάτι που δεν ήταν πραγματικότητα, ήταν κάτι άλλο. Αυτά που διάβαζα ήταν πράγματα που δεν συνέβαιναν στην πραγματικότητα.

Γι αυτό ποτέ δεν θεώρησα τις φαντασιώσεις μου ενδεικτικές οποιουδήποτε άλλου φαινομένου εκτός του ότι διάβαζα πολύ.

Οπότε αντιπαρέρχομαι το "όχι ορχιδέες για τη Μιςς Μπλάντις" και μην αφήσετε ποτέ τα παιδιά σας να το διαβάσουν αν και είναι σπάνιο βιβλίο, πού να βρεθεί πια το πρώτο αστυνομικό που έγραψε ο Τζέημς Τσέιζ. Δεν έχει σημασία πώς ένιωσα με το "Η καλύβα του Μπάρμπα - Θωμά", με τις Τρωάδες του Ευρυπίδη το Δεύτερο Φύλο, τα βασανιστήρια στο "Γεφύρι του Δρίνου" και άλλα.

Αντιπαρέρχομαι ότι έναν από τους πρώτους μου οργασμούς τους είχα ζεμένη "καταναγκαστικά" στα πλαίσια πρόβας για σχολική παράσταση.

Αντιπαρέρχομαι τον φιλόλογο που στα 45 του ήθελε να έχει ει δυνατόν όλες τις 15χρονες μαθήτριες ερωτευμένες μαζί του. Εγώ ήμουν και παραήμουν, όμως δεν ήθελα και δεν είχα φωτογραφία του στην κασετίνα μου. Δεν το είχε πάρει καλά...

Θα γράψω για τον πρώτο μου μεγάλο έρωτα, από τα 12 ως τα 17, με τον γιό των οικογενειακών φίλων. Κι αυτός "το είχε", μάλλον. Ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερός μου.

Στις μικρές μου ηλικίες, σχεδόν κάθε Σάββατο είμασταν σπίτι τους και κάθε Κυριακή αυτοί στο δικό μας. Τα Σαββατόβραδα, όταν δεν ήμουν σε πάρτυ, έπρεπε να τον περιμένω στο δωμάτιό του, σε όποιαν ήθελα από τρεις συγκεκριμένες στάσεις που μου είχε μάθει:

Η μια ήταν καθιστή με την πλάτη στον τοίχο, τη φούστα σηκωμένη και τα πόδια ανοιχτά και λυγισμένα, η άλλη ήταν με το ένα πόδι έτσι και το άλλο ψηλά στον τοίχο και η τρίτη ήταν στα τέσσερα, με τον κώλο τεντωμένο πάνω, τα πόδια ανοιχτά και τους ώμους ν ακουμπάνε το στρώμα.

Επέστρεφε σπίτι κατά τις μία, με έβρισκε σε μια από αυτές τις στάσεις και μετά κάναμε διάφορα εφηβικά που τώρα τα θυμάμαι και μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο. Μερικές φορές ερεθίζομαι. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι κρίμα που η αθωότητά μου δεν με είχε αφήσει να τα απολαμβάνω σε βάθος. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν πράγματι συνέβηκαν όλα αυτά.

Μου είχε δόσει το "Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλυ" και με είχε βάλει να μάθω απέξω διάφορα κομμάτια του και να του τα απαγγέλω όμορφα. Οι γονείς του είχαν φάει τον κόσμο να βρουν το χαμένο βιβλίο.

Για τιμωρία, μια φορά με είχε χτυπήσει πολύ και προσεκτικά, με το χέρι του μόνον. Εγώ είχα αντέξει, η άλλη κοπέλλα όχι, εγώ είχα απορήσει με την άλλη κοπέλλα και η άλλη κοπέλλα μ εμένα.

Όταν συνέβαινε να είμαστε μόνοι στο σπίτι, έβαζε στο πικάπ το


και με έβαζε να χαϊδεύομαι μπροστά του, από τα 14 ως τα 16 που άρχισαν τα τρεχάματα με τις πανελλήνιες, αυτό. Ήθελα πάρα πολύ να δω ποιό άλμπουμ ήταν να το πάρω κι εγώ με το χαρτζιλίκι μου να το έχω να το ακούω σπίτι μου και να χαϊδεύομαι όπως ήθελα, αλλά δεν με άφηνε, με τίποτα!

Μετά, πανελλήνιες, σπουδές, όλη μέρα στο πόδι, εκδρομές, πολιτικές συζητήσεις όλη νύχτα, ταξίδια, δουλειά, στόχοι, φιλοδοξίες. Ξεχάστηκαν τα πάντα, εκτός απ το διάβασμα που παρέμεινε μια μεγάλη απόλαυση και ο καλύτερος τρόπος ξεκούρασης από την πραγματικότητα. Τα ξαναβρήκα λίγο μετά τα 35...

@ deviantsub,
να το βάλω, λες, στο προφίλ μου το κομμάτι;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: στο διπλανό θρανίο

Απίθανη εικόνα. Όταν η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία.

Επαναλαμβάνω συχνά πως ορισμένοι άνθρωποι απλά "το έχουν". Όλα τα άλλα είναι τσιχλόφουσκες, της μόδας, επειδή έτσι είναι ευκολότερο να βρουν γκόμενα/ο, επειδή θεωρούν πως τους προσδίδει στυλ κλπ.

Η περιγραφή ήταν ανατριχιαστική {με κάθε έννοια} και ταυτόχρονα ενδεικτική της εφηβικής φαντασίας που, συχνά, οργιάζει. Σε συνδυασμό με την παιδική σκληρότητα που προ-ανέφερα και την κλίση προς τις κατασκευές, προκύπτει αυτό το πολύ γλαφυρό αποτέλεσμα ... που, ούτε σενάριο στο Χόλιγουντ δε θα τολμούσαν να το κάνουν.

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Δηλαδή, δεν είχε πάει σε τίποτα πονηρό το μυαλό σου;  
Κατηχητικό, γιακαδάκι κι έτσι;

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Από μικρός στα "βάσανα" λοιπόν. Με την καλή έννοια.  

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Καλό.  
Αλλά έχω μια απορία: πώς το spanking μπαίνει στο μυαλό των ελλήνων μαθητών όταν δεν αποτελούσε ποτέ μέρος της "εκπαιδευτικής" διαδικασίας μας; Από τις ταινίες; Εννοώ πως, καμία ξυλιά με το χάρακα στα χέρια δίνανε οι έλληνες εκπαιδευτικοί. Σε αντίθεση με τους Βρετανούς, τους Αμερικανούς κλπ.

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Αχ, τι ωραία πράγματα βγαίνουν στην επιφάνεια, στα καλά καθούμενα!!  

Φυσικά και να το βάλεις στο προφίλ σου!! :> Μα, τι ερώτηση! :>
{Τραβάτε με κι ας κλαίω είσαι ... :Ρ}

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Εγώ πάλι... πριν καλά καλά μάθω να... εκσπερματώνω... είχα φαντασιώσεις με χαρέμια επί χαρεμιών... σε ένα παλάτι όπου τα έπιπλα, οι τοίχοι, το κρεββάτι... τα πιάτα... ήταν γυμνά γυναικεία (ζωντανά) κορμιά...

Τώρα που μεγάλωσα... αϊ στο διά...ο χάλασα...   Άσε που δε μου "βγήκε" το όνειρο... και το έχω αποθημένο...  

Έχω κι'άλλα... αλλά αυτό είναι το πιο "ζωντανό"  


Ανδρ(ε)ας