τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Αυτό που έγραψες εδώ συγκεκριμένα είναι που δεν μπορώ να κατανοήσω.
Είμαι σκλάβα κι όμως πολύ θα γούσταρα αν μου επέτρεπαν τα οικονομικά μου να είχα μια πόρσε. Μ αρέσει αισθητικά, μ αρέσει η ταχύτητα, είναι ένα αμάξι που θα απολάμβανα.
Εξήγησε μου σε παρακαλώ αν θες, που ακριβώς βρίσκεται κατά τη γνώμη σου η ασυμφωνία μεταξύ σκλάβας και πόρσε.

Και βέβαια ισχύει αυτό που έγραψε πιο πάνω ο Κωνσταντίνος πως η διαφορά της σκλάβας από τη μη σκλάβα θα είναι η ευκολία με την οποία η πρώτη με μια διαταγή μπορεί να αποποιηθεί την πόρσε.

Υ.Γ. Για το θέμα της αριστεράς δεν θα συζητήσω, είναι ξεκάθαρο πως άλλο έχω εγώ στο μυαλό μου κι άλλο εκείνοι που θεωρούν πως ορισμός του αριστερού, είναι το φτωχός.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

@ lara[E-p],
για μένα η αντίφαση εντοπίζεται κυρίως στο ότι αυτός ο άνθρωπος δίνει προτεραιότητα στην άμεση προσωπική απόλαυσή του και δεν έχει αναστολή καμία ως προς τη ματαιοδοξία του.

Δεν νομίζω ότι θα έδινε κάποιος πίσω την Πόρσε του από υπακοή στον Αφέντη του, νομίζω ότι είτε δεν θα έπαιρνε Πόρσε εξ' αρχής, διότι επιθυμεί να είναι σκλάβος χωρίς Πόρσε, είτε θα κοίταζε να έχει Αφέντη που δεν αξιολογεί αν έχει Πόρσε ο σκλάβος Του. Και αντίστροφα, δεν έχω την εικόνα ότι κάποιος Κυρίαρχος θα απαιτούσε από τον σκλάβο να αναδιπλωθεί σε τέτοια θέματα, έχω την εικόνα ότι απλά, αν δεν Του ήταν αισθητικά αποδεκτό να έχει ο σκλάβος Του Πόρσε, δεν θα αναλάμβανε το συγκεκριμένο άτομο.

@ underherfeet,
όλα αυτά που λες για τους παντρεμένους που κάνουν M/s εξωσυζυγικό, και που δεν είχαν θέση στο νήμα μου μαζί με τον τζερτζελέ που ξέσπασε, γιατί δεν ισχύουν για τους παντρεμένους που τρώγονται με τα ρούχα τους σ έναν γάμο που δεν τους κάνει ή που κάνουν διάφορα άλλα εκτός γάμου αλλά όχι M/s;

Όσον αφορά εμένα, για να είναι κανείς αυτό που θέλει και να ευτυχεί με τον τρόπο που επιθυμεί, πρέπει να γνωρίζει να λέει και κανένα όχι.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Πόσο μεγάλη αλήθεια αυτό.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον νήμα
Στην πορεία όμως έγινε ακόμα πιο ενδιαφέρον
Έχω διαβάσει τα πάντα εδώ μέσα , μέχρι που εκνευρίστηκα , εγώ που για να νευριάσω πρέπει να με βάλουν δάχτυλο
Μέχρι και την νομιμοποίηση του κέρατου διάβασα
Πολλά βέβαια είχαν και πλακά ομολογουμένως
Μια ερώτηση μόνο θα κάνω και μετά θα καθίσω να σας παρακολουθήσω
Η dora με την elfcat τι ώρα μαλώνουν ???
Γιατί δεν θέλω να το χάσω με τπτ , είναι θεσμός για το φόρουμ μας μετά από τέτοια νήματα

 

Moderator's notification:

Κρατείστε τις προσωπικές σας αντιπαραθέσεις έξω από τα fora και μην επιβαρύνετε άλλο πια το νήμα με flames.

Περαιτέρω προσβλητικά σχόλια θα διαγράφονται επιφέροντας τις προβλεπόμενες ποινές.

Τα abusive σχόλια που είχαν αναρτηθεί έως τώρα μεταφέρθηκαν στο "Εκτός θέματος και άνευ τίτλου".

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Απορία μη ηλιθίου:
Είναι φαεινότερον του ηλίου πως ζουν ανάμεσά μας άτομα
που ανεξαρτήτως στάτους, έχουν κάθετες απόψεις
σκληρότητας σκυροδέματος
οι οποίες (απόψεις)
-παραδόξως πως -
αν και λανσάρονται ως θεσφατοειδείς
χρειάζονται συχνά πυκνά έξτρα οπλισμό / υποστήλωση / αντιστήριξη
ψευδοαλαζονικών παραινέσεων
[οι πούροι αλαζόνες είναι κάτι σαν το Λύκο της Τασμανίας (σπάνια μέχρις εξαφανίσεως ράτσα ) ]
προς mods,
για μεταφορές - μετακομίσεις -γενοκτονίες μη αρεστών δημοσιεύσεων,
σάμπως τα γνήσια θέσφατα να χρειάζονται ποτέ τους μπουντέλια
ώσάν να μην είναι ικανά να στηριχτούν μοναχά τους.
Μ’ άλλα λόγια μιλάμε για Απόψεις Μπετόν Αρμέ.

Καλά και άγια, αφού ο βαυκαλισμός είναι πηγή ζωής.

Απορία - λοιπόν - μη ηλιθίου.

Αφού τα έχουν όλα τους τα bdsmικά τόσο ξεκάθαρα και τακτοποιημένα
που πάει να πει τη γεύτηκαν την ηδονή και την ικανοποίηση με τη σέσουλα
και τη μοίρασαν κιόλας τόσο απλόχερα ολούθε,
αφού κατέκτησαν την ευδαιμονία του οπλισμένου σκυροδέματος
και τη διακονούν συνάμα στα μήκη και τα πλάτη της πολιτείας των επί δοκιμή ηθελημένων αφελών

αφού λοιπόν γέγονε,

γιατί επιμένουν να ξεροσταλιάζουν νυχθημερόν προσπαθώντας να αλιεύσουν και να πείσουν;

Ο χορτάτος άνθρωπος περνάει έξω απ΄την ταβέρνα και συνεχίζει το δρόμο του.
Ο πεινασμένος μπαίνει μέσα και χορταίνει.
Ο λιγούρης κάθεται στην εξώπορτα και παίρνει μυρωδιά.
(συνήθως απ΄τα μαγειρικά λίπη.)

Υπάρχει βέβαια και ο αδηφάγος
αλλά αυτόν είναι να τον λυπάσαι.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Όσον αφορά εμένα,
(επειδή έχω τη γνώμη ότι τα γραφόμενά σας αφορούν τους πλείστους ανάμεσά μας,
αλλά απευθύνονται κυρίως σ' έμένα),
είναι γνωστό τοις πάσοι,
πως χρειάζομαι λογικά επιχειρήματα,
για να στηρίζω τις συναισθηματικές μου επιλογές,
αλλιώς δεν τις εμπιστεύομαι.
Στην προκειμένη δεν είχα επιχειρήματα,
λίγο λίγο τα απέκτησα,
με τις σκέψεις που μου προκάλεσε ο διάλογος.

Έπειτα, συμπληρώνω,
είναι και το άλλο που ξέχασα να γράψω,
είμαι 46 χρονών,
σαρώς, όταν ήμουν δέκα χρόνια νεώτερη,
θα έκανα ό,τι μου κατέβαινε,
και όπου με έβγαζε,
κα καλά θα έκανα, γιατί έτσι μαθαίνουν οι νέοι
και γιατί έχουν τις αντοχές να κάνουν τις υπερβάσεις εκείνες,
που θα στηρίξουν τις άμεσες, χωρίς περίσκεψη δηλαδή,
επιλογές τους.

Τις αντοχές μου τις έχω για συγκεκριμένα πράγματα και για ό,τι λάχει που δεν έλεγχα,
(και που στην ηλικία μας σπανίως το "ό,τι λάχει" είναι ευχάριστο),
όχι για να κάνω του κεφαλιού μου.
Τώρα πια θέλω να κάνω αυτό που πραγματικά επιθυμώ και όχι αυτό που μου κατέβηκε,
επειδή οι επιλογές μου, πια, δεν είναι αναζήτησης, αλλά με χαρακτηρίζουν κάπως βαθύτερα,
και να πηγαίνω με το κεφάλι σκυμμένο,
να πουλήσω το αυτοκίνητο που επέλεξα,
επειδή είχα κάνει λάθος,
μου φαίνεται καλό για άλλους αλλά όχι για μένα.
Ή επιλέγω σωστά και αντιπροσωπευτικά και στηρίζω την επιλογή μου,
ασχέτως στάτους - όπως αναφέρετε,
ή ... ας το αφήσω καλύτερα.

Δεν ήταν τυχαίο που έθεσα προς συζήτηση,
το θέμα αναζήτησης κοινωνικής προβολής και αντοχών στην έλλειψη ανέσεων,
αν και ίσως θα έπρεπε να το συσχετίσω με την ηλικία και όχι με την στάση ζωής όπως έκανα.

Οι λοιπές σας αμφιβολίες,
εφόσον αναφέρονται σ εμένα,
σχετικά με το αν καλώς ή κακώς και με θράσος,
αφού ευχαριστήθηκα άπαξ ή και δίπαξ,
αξιώνω να ευχαριστηθώ επίσης μελλοντικά και
ίσως στο διηνεκές,
αρκεί να είναι αυτή η ευχαρίστηση κάπως στο πλαίσιο αναφοράς μου,
να την αξίζω δηλαδή,
πιστεύω ότι δεν είναι από αυτές που μπορούν να καθησυχαστούν με διάλογο,
ως εκ τούτου,
προκύπτει,
αν και δεν το ήθελα,
ότι μάλλον δεν θα μπορέσουν να αποτελέσουν θέμα συζήτησης,
καθότι προσωπικές και μη γενικού χαρακτήρα.

Αν και ο καλός ο Μαστερ,
δεν θυμίζει σε τίποτα ταβέρνα που σερβίρει ό,τι της ζητήσεις,
φτιαγμένο εκείνη τη στιγμή,
για την πάρτυ του αιτούντος.

Σε κάθε περίπτωση, δεν ξεροσταλιάζω εδώ,
απλά είναι ο οικείος χώρος ηλεκτρονικής επικοινωνίας,
δεν προσπαθώ να αλιεύσω και
δεν προσπαθώ να πείσω,
οπότε αν και αυτό αναφερόταν σ εμένα,
ήταν ένα λάθος/

ελπίζω να μείνατε ευχαριστημένος  

την καλημέρα μου  

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Sorry που σας διακόπτω από τον ειρμό των σκεψεών σας αλλά θέλω να κάνω μία ερώτηση.
Υπάρχει στο φόρουμ σκλάβα με πόρσε ή ακόμα καλύτερα με ferrari;

Παρακαλώ όποιος/α γνωρίζει τέτοια σκλάβα να μου στείλει το νικ ή το τηλεφωνό της σε πμ.  

Ευχαριστώ εκ των προτέρων!


ΥΓ. tender lilly επι του θέματος θα τοποθετηθώ αργότερα, γιατί αυτό που προτρέχει τώρα είναι η ferrari, sorry η σκλάβα ήθελα να πω...

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Ας μην υπερβάλουμε: δεν έμενε ανέγγιχτο το κορμί της,
αλλά μέσα της μεγάλωνε η υποψία ότι το άγγιζαν
λιγότερο απ΄όσο του άξιζε.
Μ.Κ. Η Αγνοια​

Disclaimer: διαβάζοντας τα παρακάτω αφαιρέστε από το νου σας οποιονδήποτε συσχετισμό των πολιτικών εννοιών με τα εν ελλάδι (έλα βράδυ..) ή αλλαχού εδρεύοντα κόμματα, κομματίδια και κομμωτήρια. Αλλιώς, μην τα διαβάζετε.





Αν ξεφύγουμε κατ΄ελάχιστον από τις γαλλικές καρέκλες της εθνοσυνέλευσης, την ψαλτική ή τον καβάλο, είναι κάπως δύσκολο να ορίσουμε τί είναι αριστερός και τί δεξιός, χωρίς να διαφωνήσουμε με τον εαυτό μας.

Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα της τροπής που πήρε ο Δυτικός πολιτισμός τον ακριβώς προηγούμενο αιώνα -φευ! τον αιώνα που κάποιοι νόμισαν πως όλα ξεκαθάρισαν επ΄αυτού!- αλλά η δυσκολία ήταν ήδη πασίγνωστη από το '60 και μετά: οι παλαιοΚνίτες θα θυμούνται τη διάσταση μεταξύ του "φύσει δεξιός" και "θέσει δεξιός" (hint: οι Κνίτες ήταν αρκετά ευφυείς ώστε να αποφεύγουν να ορίσουν τί είναι φύσει ή θέσει αριστερός)

Σαν να μην έφτανε η πολιτική, οι πολιτικοί (μη χέσω...) ήρθαν να κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα. Ετσι καταλήγουμε να έχουμε περιπτώσεις όπως αυτή:

που δείχνουν πόσο βαθιά αριστερό (και πιθανώς παρεξηγημένο) παιδί είναι ο Elysium.

Απ΄την άλλη, εκτός από τους μαρξικούς οικονομολόγους, μόνον οι δεξιοί επιμένουν, ακόμη και σήμερα, να διαχωρίζουν τις κοινωνικές ομάδες ανάλογα με τον πλούτο και να ονοματίζουν έτσι "τάξεις". Μη σου πω και οι ακροδεξιοί - ή και κυρίως αυτοί.

Αυτοί οι τελευταίοι, πιθανολογώ ότι το κάνουν, επειδή -ως είλωτες του μισανθρωπισμού- έχουν ανάγκη από έναν σαφή και απόλυτο τρόπο διάκρισης, από μιαν αντικειμενική ιεραρχία (και τί "αντικειμενικότερο" του μετρήσιμου, χάρη στο χρήμα) στην οποία ιεραρχία να τοποθετήσουν εαυτόν κατά "αντικειμενικό" τρόπο, και κατόπιν να δουν πώς θα γεφυρωθεί το φαντασιακό τους με την πραγματικότητα ("αν ο κόσμος ήταν σωστά και ιεραρχικά δομημένος, αν ο καθένας καθόταν στην τάξη που του αξίζει, θα 'βλεπες πού θα βρισκόμουν").

Οπότε, ας μου επιτραπεί να εισάγω (στην εδώ συζήτηση: αλλού, έχει εισαχθεί από άλλους, και από πολλών ετών) μια τελείως διαφορετική οπτική.

Η ανεστραμμένη απορία της tender θα μπορούσε να είναι: πώς είναι δυνατόν μια υποτακτική να μην είναι δεξιά;

Αυτή, πιστεύω, θα ήταν μια εγκυρότερη ερώτηση, ειδικά για τον παραλληλισμό που επιχειρεί η tender, της πολιτικής στάσης με το BDSM και την υποταγή, ιδίως δε αν αυτή η ερώτηση απαντηθεί κοιταγμένη μέσα από ένα πρίσμα που θα εξηγήσω ευθύς.

Ονομάζω "αριστερό" τον άνθρωπο εκείνο που έχει αποδεχτεί, στο πραγματικό και στο φαντασιακό, στον ύψιστο δυνατό βαθμό, ότι η απόλαυσή του έχει περιορισμούς από την ύπαρξη των άλλων και ειδικότερα αυτόν που, συχνά οικειοθελώς, αποποιείται μέρος της απόλαυσής του για την επιδίωξη και την βελτιστοποίηση της σχέσης του με τους υπάρχοντες άλλους, στο πραγματικό ή το φαντασιακό του.

Ως αντιδιαστολή, ονομάζω "δεξιό" τον άνθρωπο εκείνο που (ενώ έχει αντιληφθεί, σε κάποιο επίπεδο, ότι η απόλαυσή του έχει περιορισμούς από την ύπαρξη των άλλων) αναλώνεται στην αντίσταση απέναντι σε αυτούς τους περιορισμούς και ειδικότερα αυτόν που διεκδικεί ως αυτοδίκαια κάθε ρανίδα απόλαυσης, παρακάμπτωντας ει δυνατόν και φυσικούς περιορισμούς, στο πραγματικό ή το φαντασιακό του.

Η πρώτη παρατήρηση που κάνει κανείς είναι ότι ο άνθρωπος -στο πνεύμα των παραπάνω- γεννιέται δεξιός.

Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι περί την ηλικία των δύο ετών έχει πιθανώς την πρώτη "φορσέ" αριστερή στιγμή του: περιορίζει τον σφιγκτήρα του.

Και τελικά, η τρίτη παρατήρηση είναι ότι όλοι εμείς ζούμε κάπου στο φάσμα που απλώνεται μεταξύ της δεξιάς μας φύσης και της αριστερής μας συνύπαρξης με τους άλλους, και πως το φάσμα αυτό δεν είναι ιεραρχικό.

(hint: αν είσαι τόσο δεξιός που ακόμη, στα 40 σου, χέζεις στο βρακί σου όταν θυμώνεις, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, για να τιμωρείς τη μάνα σου, που 'χει πεθάνει εδώ και 5-6 χρόνια, δεν είναι ότι είμαστε καλύτεροι από σένα, εμείς οι πιο αριστεροί: είμαστε λειτουργικότεροι)

Εχοντας κοιτάξει με αυτά τα μάτια την διάκριση αριστεράς / δεξιάς (η απόλαυσή μου μπορεί να περιορίζεται / η απόλαυσή μου δεν μπορεί να περιορίζεται) προκύπτει αβίαστα (και ακόμη περισσότερο: εμπειρικά) η υποψία ότι μια υποτακτική είναι πιθανότερο να είναι δεξιά - ή έστω να τείνει προς τα κει, σύμφωνα με το φάσμα- παρά αριστερή.

Και ξέρουμε, οι παλαιότεροι, ακριβώς ποιά υποτακτική είναι εκείνη που δυσκολεύεται να εγκαταλείψει οικειοθελώς έστω και ελάχιστη από την απόλαυσή της, αυτή που αρνείται όχι μόνο να μετουσιώσει μέρος της επιθυμίας, αλλά ούτε καν να αναβάλει την απόλαυση, αυτή που μανιάζει στο όλα ή τίποτα και -ευλόγως- καταλήγει στο τίποτα (εκτός από τον ήχο που κάνει το τακουνάκι στο πλακάκι, ως απόηχος της ελλείπουσας ρυθμικής γαμηστικής), αυτή που χρειάζεται ρύθμιση: μια ρύθμιση που ενίοτε (αλλά όχι πάντα) έρχεται πακετάκι με τον ρυθμιστή...

Την ξέρουμε. Αλλά για να μην την πούμε με το/τα username που μπαίνει στο φόρουμ, την ονομάσαμε η προβληματική υποτακτική σε αντιδιαστολή με την υγιή υποτακτική.

Αυτή η υποτακτική, η προβληματική υποτακτική, είναι τόσο δεξιά, που δεν μπορεί να είναι αριστερή. Ακόμη κι αν παίρνει πίπες σε λιμοκτονούντα μαυράκια στην Αφρική, για εξιλέωση του πλούτου του μπαμπά της ή της αδηφάγου κάβλας της (τα δύο τελευταία σχετίζονται, αλλά είμαι κάτω-κάτω και μου τελειώνει η οθόνη - φαντάζομαι και σε σας: μιαν άλλη φορά).

Οπότε ανακεφαλαιώνω: συζητήσαμε σήμερα το αν υπάρχει μη-δεξιά υποτακτική. Και υποψιαστήκαμε ότι, αν υπάρχει, αυτή είναι η μη-προβληματική υποτακτική, η υποτακτική που έχει "οικειοθελώς" (αχεμ...) ρυθμίσει την ακατάσχετη επιθυμία της - ροπή η οποία πιθανότατα την "οδήγησε" στην υποταγή.

Το αν υπάρχει "αριστερός Κυρίαρχος" θα το έχετε για το σπίτι.

Dream

PS. Τα παραπάνω ουδεμία σχέση έχουν με (και ουδένα ενδιαφέρον παρουσιάζουν για) ανθρώπους που απλώς γουστάρουν rough sex. Αυτοί ζουν καλά - έτσι κι αλλιώς 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σχετικά με το παρένθετο νήμα, για το M/s, το σέβας και το "χλεύας"...

@elfcat

Θυμάμαι ολοκάθαρα το ρητό:

"Μερικές φορές μια πίπα, είναι απλώς μία πίπα"

αλλά δεν θυμάμαι ποιός το είπε.

Ο Φρόιντ ή κάποιος παλαιός Γενικός Γραμματέας του ΥΠΠΟ;

@Seduction

Το επιχείρημα, με την καρικατούρα του εν μανάβη Κυρίαρχου, ποιό ακριβώς ήταν; Οτι μπορεί κι ένας Κυρίαρχος να γίνει γελοίος, όσο θα μπορούσε και μια υποτακτική;

Αν ναι, το υποστηρίξατε επιτυχώς. Το επιχείρημα. Με το παράδειγμά σας.

@all

Εμένα μου είναι σαφές ότι ένα κομμάτι του M/s βιώνεται στο πραγματικό και ένα κομμάτι βιώνεται στο φαντασιακό. Εσάς, γιατί δεν σας είναι, αν δεν σας είναι; Επειδή σας θυμίζει Αρλεκιν; Στο Αρλεκιν, το γελοίο δεν προκύπτει από τον λόγο πραγματικού προς φαντασιακό;

Επίσης: αυτή η ιστορία με τον Κυρίαρχο που ελέγχει τα Σύμπαντα της "υ" αλλά δεν μπορεί να αποποιηθεί την ευθύνη ούτε για τα απλούστερα, δεν σας κουράζει λίγο;

Δηλαδή ο κρητικός που θα γενεί Τσυρίαρχος θα σβήσει από το λεξιλόγιό του το "Ξάσου!";

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Δεν συνηθίζω να κάνω quotes σε τόσο μακροσκελή κείμενα.
Στην προκειμένη περίπτωση συμβαίνει επειδή δεν το ...διάβασα ακόμα.
Θα γίνει αμέσως μετά, αλλά -ειδικά για εσένα- απορώ
πως είναι δυνατόν να υποθέσεις -έστω - ότι θα μπορούσα να δημοσιεύσω κάτι τέτοιο (...)

Ακόμα και να τα πίστευα -ειδικά για σένα - αυτά τα πράγματα
θα Ε/είχαμε άλλους τρόπους επικοινωνίας,
πολλώ δε μάλλον όταν - ειδικά για σένα - ούτε που Μου πέρασαν από το μυαλό.

Μην αδικείς λοιπόν τους όποιους αποδέκτες του κειμένου
προτάσσοντας μπροστά τον εαυτό σου.

Με Αγάπη

 

Re: Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Τεντερ με παραδέχεσαι;  
Αν δεν με παραδέχεσαι –ειδικά εμένα- πρέπει να με παραδεχτείς  

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Ναι, καταλαβαίνω, ευχαριστώ για την διευκρίνηση, κανένα πρόβλημα έτσι και αλλιώς, απόρησα μεν αλλά θα σας ρωτούσα δε με πρώτη ευκαιρία. Είναι που συνήθως κάνω τον δικαστή του εαυτού μου όταν βρίσκομαι προ τέτοιων ερωτημάτων και σκέφτηκα ότι αυτά που σκεπτόμουν τα σκέφτηκε και κάποιος άλλος...  

@ cornilios,
μάλιστα, σε παραδέχομαι, και τ μ αυτό;