τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Θα δώσω μια άλλη οπτική, στα ενδιαφέροντα που έχουν γραφεί. Εδώ μιλάτε για Μ/s, ΟΧΙ για D/s. Δεν χωράνε ούτε μπορεί, ούτε δεν μπορεί.

Δεν έχει καμία σημασία. Ο Αφέντης ορίζει το τι θα γίνει, το τι θα κάνει και το πως θα το κάνει. Αν βέβαια μιλάμε για BDSMική σκλάβα και όχι για BDSMFORUMική "σκλάβα".

Aς μη γελιόμαστε και ας μη παραμυθιάζουμε τους νέους στο χώρο, που με την ευκολία της άγνοιας και εντελώς επιπόλαια (συνήθως) επιλέγουν τα στάτους slave και Master. Η πραγματικότητα είναι σκληρή και ωμή, χωρίς να χάνει καθόλου από δυναμική και ομορφιά για όσους απόλυτα συνειδητά επιλέγουν αυτή τη ζωή.

Η γνώμη μου, έχει εκφραστεί σε άλλο νήμα, είναι ξεκάθαρη. Δεν αφήνει ούτε χαραμάδες ούτε περιθώρια παρανόησης. Την επαναλαμβάνω:

Για να έχει κάποιος σκλάβα ή για να είναι κάποια σκλάβα, και αυτό να βιώνεται και όχι να φαντασιώνεται, πρέπει να μιλάμε μόνο για σχέση 24/7 και ο Κ να έχει στην απόλυτη ευθύνη του την υ και να της παρέχει διαμονή, σίτιση, ένδυση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ κλπ κλπ και το κυριότερο η σκλάβα να έχει την ευχέρεια αλλά και τα εχέγγυα να αποχωρήσει ανά πάσα στιγμή, αλλιώς στο πέρασμα του χρόνου η υ θα είναι σκλάβα της Κατάστασης και όχι του Κυρίαρχου.

Σωστή η εντύπωση σου.

Για να απαντήσω και στην ερώτηση του νήματος. Δεν αλλοιώνει τη σκλάβα και όσα αυτή νιώθει, κανένα λούσο και καμία πολυτέλεια, αν ο Αφέντης της, δικαιολογεί με τα όσα είναι και πρεσβεύει, το Α να είναι κεφαλαίο.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Μιλούσαμε κάποτε για μικροαστικό bdsm.
Μου φαίνεται ότι ήρθε επιτέλους και η σειρά του αστικού (μπουρζουάδικου) bdsm.

Η ίδια η επικρατούσα θρησκεία μας αναφέρει στα κείμενά της
την αποστροφή «τα καλά και συμφέροντα».

Μέχρι στιγμής ένα αμάλγαμα δοξασίας, ιδεολογίας και σεξουαλικότητας
και μάλλον έπεται συνέχεια.

Εάν οι ως τώρα τοποθετήσεις των υπό έρεπαν προς την απόταξη της καλοπέρασης
θα διαπιστωνόταν ότι το διαδίκτυο (όχι το bdsm) έχει καταληφθεί εσχάτως
από το λούμπεν προλεταριάτο.
Τώρα φαίνεται πως ακόμα επικρατεί η μικρομεσαία (και βάλε) τάξη.
Να παρηγορηθώ; Μπα.
Είναι γνωστό ότι οι «πεινάω» δεν διαθέτουν ίντερνετ
ή όταν διαθέτουν προσπαθούν να γαμήσουν λιγότερο περίπλοκα.

Στη σύμπλεξη τσέπης και σκλαβιάς
κάπου επάνω στο υλικό τριβής του δίσκου γράφει:
«Ο κομμουνιστής καλοπερνάει αν το θελήσει η τσέπη του.
Ο σκλάβος, αν το θελήσει ο Αφέντης του».

Άχου και Μου τον πατινάρετε το δίσκο !
Χωρίς αμπραγιάζ δεν προχωράει το νήμα.


Υ.Γ.
«ρεπ, περ, ρεπ, ρεπ ρεπ ρεπ.............. (ίσαμε το Πεκίνο)
Αλλά
να σας δω εσάς τις καλοπερασούδες άμα ο Κ ενώ βροντάει η τσέπη σας
σας βάλει task 24/7 φασίνα και Λαϊκή.
Τί θα διαλέξετε τότε;
ΒΜW ή σκλαβιλίκι;

Υ.Γ.2
Πέρα από την πλάκα.
Όταν το δίλημμα τίθεται στη βάση «απάρνηση εγκόσμιων ή υποταγή»
μοιραία θα πρέπει να περιλαμβάνει και επαγγελματικούς επανακαθορισμούς και τα ρέστα.
Άρα μάλλον απογειώνεται στη σφαίρα της ανέξοδης φιλοσοφίας.

Κάθε ένσταση δεκτή.

Υ.Γ. 3

Αναφορικά με το Υ.Γ. 1
ΜΗ βιαστεί καμιά σουρλουλού από τις γνωστές και quotάρει στο πιτς-φυτίλι
«σκλαβιλίκι και ξερό ψωμί!»
Θα καρφωθεί ότι ψάχνει Master.
(Απελπιστικά διαθέσιμη).
Αφήστε να ξημερώσει πρώτα ο Θεός τη μέρα
(να κρατάμε και τα προσχήματα).

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

@tender μου,

Εδώ είναι Ελλάδα. Δεν υπάρχει αριστερά, δεν υπάρχει δεξιά, δεν υπάρχει τίποτα, με την αυθεντική έννοια των λέξεων.
Άποψη μου είναι πως αριστερός που δεν τρέχει, δεν ιδρώνει, δεν αγωνίζεται, τότε δεν είναι αριστερός. Δεν νομίζω πως έμεινε και κανείς. Επίσης οι μεγαλύτεροι τεμπέληδες που έτυχε να γνωρίσω ήταν αριστεροί. Τυχαίο? μπορεί. Δεν έχει σημασία αν έχει χρήματα ή όχι. Σημασία έχει να αξίζει τον τίτλο που φέρει.
Το ίδιο και με μια σκλάβα. Δεν έχει σημασία αν έχει κάποιες ανέσεις, αλλά αν είναι πράγματι σκλάβα υπό τον bdsμικό όρο.
Αυτό που είμαστε μέσα μας δεν αλλάζει, αναδεικνύεται μόνο υπό τις κατάλληλες συνθήκες και ανθίζει με τους κατάλληλους ανθρώπους.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Κάλπικη λίρα, απόσπασμα Λαμπέτη - Χορν. Φθορά.

{Χωρίς το διαζευκτικό ίσως;}
Ο επανακαθορισμός όμως, μπορεί να είναι στη βάση του "δεν δέχομαι την τάδε προσφορά εργασίας για να έχω ελεύθερο χρόνο, παρόλο που ξέρω ότι αν τη δεχόμουν θα είχα προσωπική ανέλιξη" ...
{Εφαρμόζεται καθημερινά και σε βανίλλα σχέσεις.}

Δεν είναι απαραίτητα "μένω στο σπίτι και κεντάω εργόχειρα για να μη με δουν στη γειτονιά και με σχολιάσουν" ... αυτές οι εποχές παρήλθαν.

{Και δεν αφορά περιπτώσεις "παίρνω δανεικά κι αγύριστα επειδή μπορώ" ...}

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Καλημέρα και ευχαριστώ για τις τοποθετήσεις σας  

Δύο διευκρινήσεις,

όταν λέω "σκλάβα" εννοώ τον άνθρωπο αυτό που έχει βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι η απόλαυσή του είναι πλήρης όταν ζει υπό τον πλήρη έλεγχο κάποιου άλλου και είναι πολύ ευτυχισμένος χωρίς δικαιώματα, χωρίς να παίρνει αποφάσεις ενώ διεγείρεται από την ιδέα και την πράξη της διαθεσιμότητας του ζορίσματος, της ταπείνωσης και του πόνου.

Αν και γνωρίζω και σέβομαι την άποψη μελών ότι όλα είναι σχετικά, δηλαδή η σκλάβα ορίζεται σε συσχέτιση με τον Αφέντη και ο Αφέντης σε συσχέτιση με τη σκλάβα, το αν έχει Αφέντη, στην προκειμένη δεν με απασχολεί. Το θέμα μου είναι αν πραγματικά θέλει πάνω απ όλα να είναι σκλάβος ώστε να έχει Αφέντη.

Δεν είναι θέμα του νήματος ούτε το αν αναζητεί Αφέντη.

Προς τους υπεργενικεύοντες cornilios και Master DO, αφού τους ευχαριστήσω για τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συνεισφορές τους, επισημαίνω ότι δεν ανέφερα όλα τα εγκόσμια παρά δύο συγκεκριμένα, κούρσα και δούλα εφόσον η τελευταία δεν είναι αναγκαία. Δεν είπα για αυτοκίνητο, ηλεκτρική σκούπα, λούσα, βόλτα στην παραλία ή στο μπαράκι, σινεμάδες, διακοπές ή κανένα ταξίδι. Είπα για δύο πράγματα, η προσκόληση στα οποία, μπορεί να δείχνει κάτι στο πως αντιλαμβάνεται ο προσκολημένος το σκλαβιλίκι του και μόνον και το τί μπορεί να κάνει στην άκρη αν απαιτηθεί.

Η άποψή μου είναι ότι δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να είναι σκλάβος, ούτε ο οποιοσδήποτε να είναι Αφέντης, είναι άνθρωποι που έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και προτιμήσεις που τους ώθησαν να πάρουν αυτή τη διαδρομή. Όπως ισχύει για όλες τις διακριτές διαδρομές, για να την ακολουθήσει κανείς είναι αναγκασμένος να εγκαταλείψει κάποιες άλλες. Είναι αναγκασμένος να επιλέξει, δηλαδή.

Όπως γράφει ο vautrin,

τις αναγκαίες διευκρινήσεις αναζητώ κι εγώ, με άλλον τρόπο. Είναι δυνατό να συνδυάζονται αυτά τα δύο με τον τρόπο που ανέφερα;
Θεωρητηκά βέβαια και συναισθηματικά, όπως μου απαντάτε, είναι. Αντανακλαστικά, παραλείποντας να λάβουμε υπόψη ότι κάποιες ιδιοκτησίες (BMW) και ορισμένοι τρόποι ζωής (οικιακή βοηθός) δημιουργούν τις δικές τους δεσμεύσεις και υποχρεώσεις.

Αν λοιπόν γενικευτεί το θέμα, θα παρακαλούσα να μην γενικευτεί ως προς "όλα τα εγκόσμια" γιατί τότε δεν θα είχε νόημα, αλλά να γενικευτεί ως προς το ερώτημα αν είναι για όλους το σκλαβιλικι, το Αφεντιλίκι και το M/s.

Είναι για όλους λοιπόν αυτά, ή απαιτούνται κάποιες συγκεκριμένες ιδιότητες, για να έχει νόημα η διαδρομή;

ΥΓ. Ως προς τους πολιτικούς της αριστεράς... Δεν με απασχόλησε ο Έγκελς. Ούτε οι αντοχές του Λένιν που αν ήταν άλλες, ίσως να μην είχε υπάρξει Στάλιν και ίσως άλλο πράγμα θα γνωρίζαμε για κομμουνισμό σήμερα. Με ενόχλησε χθες, που μπορέσαμε ως κοινό να καταλάβουμε επακριβώς τί ήταν το Βατοπέδι από ένα άρθρο του "Vanity Fair"! Και λέω τώρα, μήπως ο δαλτωνισμός του "τα πάντα μπορούν να συνδυαστούν με τα πάντα και όλα είναι διαπραγματεύσιμα" οδήγησε αυτούς που δεν όφειλαν τελικά να δέχονται τα περί "ηθικού και νόμιμου";

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Νομιζω πως η ερωτηση σου για να απαντηθει ,θα πρεπει να συνδεθει με το διλημμα- επικεφαλιδα ενος αλλου νηματος:"απλα βδσμ σχεση η και αισθημα; "
Αν προκειται για το πρωτο, η απαντηση ειναι προφανως ευκολη (η ευκολα προφανης): το αφεντοσκλαβιλικι αφορα λιγους,ελαχιστους.
Αν ομως προκειται για το δευτερο,η προκυψει στην πορεια της σχεσης,τοτε πιστευω πως αφορα ολους,για το συγκεκριμενο ομως ατομο,της συγκεκριμενης σχεσης και μονο ( για οσο αυτη κραταει) .

υ.γ Για την αριστερα και τους αριστερους μην τα ξαναλεω κι'εγω, ο Κορνηλιος .ο Βωτρεν και υπολοιποι με τις παρεμφερεις αποψεις με καλυπτουν.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Και άλλη μια παράμετρος, αναφορικά με την οικιακή βοηθό. Γιατί είναι τόσο δεδομένο ότι ένας Αφέντης, επιζητά από την σκλάβα του να καθαρίζει, να πλένει, να σιδερώνει και να μαγειρεύει? Και αν τα βίτσια του Αφέντη είναι τελείως άλλα και άλλα απαιτεί από τη σκλάβα του και το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι το τί θα φάει και αν το παντελόνι του έχει τη σωστή τσάκιση? Καταλαβαίνω βέβαια ότι ζούμε στην Ελλάδα αλλά....

 

Re: Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Εεε...τι να την βάλει να κανει; Αυτα ειναι το Α και το Ω!
Μετα το "δημοσιο bdsm" το "μικροαστικο bdsm" το "συναισθηματικο bdsm" , αυτο που περιγραφεις ως αχρειαστο ειναι το καθημερινο bdsm , απαραιτιτο για καθε αφεντη που σεβεται τον εαυτο του  

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Μάλλον υπάγεται στο "φροντίζεις να καλύψεις όλες τις ανάγκες κάποιου" όπου το "ανάγκες" έχει σχέση με την καθημερινότητα και τις απαιτήσεις του εν λόγω ατόμου, *όπως τις αντιλαμβάνεται εκείνο* ...

Προσοχή στο τελευταίο: διότι μπορεί εσύ να ασχοληθείς 5 ώρες για να φτιάξεις τον καλύτερο μουσακά με τα χεράκια σου και το αγαπημένο του/της φαγητό να είναι τελείως διαφορετικό, ή να μισεί τη μπεσαμέλ. Και μπορεί τελικά να προτιμούσε να είχες ασχοληθεί τις 5 ώρες για να κατηγοριοποιήσεις τη συλλογή των CD του/της.

Π.χ. στην πρώτη μου 24/7 σχέση, δεν είχα αγγίξει ποτέ τα ρούχα του, επειδή ήθελε να τα φροντίζει εκείνος.

{Υποψιάζομαι ότι π.χ. αν κάψεις το αγαπημένο του πουκάμισο στο σιδέρωμα, απαλλάσσεσαι δια παντός!}
{Όχι, δεν το έκανα ... αλλά μου αρέσουν οι κακές ιδέες ...}

@ tender-lilly
Αν και κατανοώ το πνεύμα σου, ίσως το θέμα του αυτοκινήτου ανάγεται και σε ζήτημα ασφάλειας. Μην το βλέπεις μονοδιάστατα. Καλύτερα αποδίδεται από τη γενίκευση.

Δεν είδα το Vanity Fair, αλλά η ανάλυση για το Βατοπέδι, είχε ξεκινήσει σε καθημερινές συνέχειες στην Ελευθεροτυπία από το 2007. Κάθε, μα κάθε μέρα και μία αποκάλυψη. Και δεν κουνιόταν φύλλο, τότε ... i wonder why.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Δεν εχει αλλα.
Μπορει η καλη νοικοκυρα να'ναι δουλα και κυρα αλλα η καλη δουλα ειναι καλη νοικοκυρα.Σκετο.
(πες και συ ρε Ιζνο...) 

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Δηλώνω εξαιρετικά κακή νοικοκυρά.  
Και καταθέτω προς υπεράσπισή μου, πως το ρητό "η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά" είναι αναγκαία συνθήκη μόνο. Όχι ικανή.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Να πατε ν'αλλαξετε στατους. Επειγοντως.
Δεν θα μας χαλασετε την πιατσα εσεις.