τεχνικές με σχοινιά (bondage/shibari)

Είναι πολύ όμορφο. Ειχα δει ένα καρτουνιστικο οδηγό για σιμπαρι και την ιδια μερα πιγα να παρω σκοινι για τιν βαρκα μου... γιατί δεν μπορω να δω τα λινκσ ωμός?

 

ούτε εγώ μπορώ! 

 

Αυτό που έχω δώσει είναι κάτι σαν ευρετήριο ή συλλογή με tutorials από άλλες σελίδες.. Δυστυχώς, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν, κάποιες από αυτές είτε
-κλείνουν, οπότε δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα
-μεταφέρονται, οπότε μπορείτε να ψάξετε στο google με το όνομα της εκάστοτε σελίδας
-απλά μεταφέρουν τα tutorial σε άλλη θέση οπότε μπαίνετε στην εκάστοτε σελίδα, βρίσκετε το home (πχ. σβήνετε από την διεύθυνση τα πάντα μετά το .com/) και ψάχνετε για tutorials

Δυστυχώς ο τύπος αν και έχει κάνει καλή δουλειά με τον κατάλογο, ανανεώνει τα link κάθε st.Penis' day!

 

Απάντηση: Re: τεχνικές με σχοινιά (bondage/shibari)

Ποιός ζήτησε πρόσκοπο!?  

Έσο έτοιμη! χεχεχ  

 

http://www.youtube.com/user/SottilePiacere

Απ' όσο ξέρω το καλύτερο video tutorial που υπάρχει στο youtube... για αρχαριους και μη

 

Στο "Personal Experiences" υπάρχει νήμα με τίτλο "Αγγλία κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1990", όπου ο γράφων έχει ανεβάσει ως τώρα 3 ιστοριούλες που μαζί με την παράθεση κάποιων αισθημάτων, δίνουν και μια ικανοποιητική περιγραφή - θέλω να πειστεύω - κάποιων τεχνικών δεσίματος. Όποιος ενδιαφέρεται ας ρίχνει που και που μια ματιά, θα υπάρξει και συνέχεια.

 

Σε συνέχεια του thread περί θεωρητικής προσέγγισης του bondage και επειδή εκεί συζητήθηκε το θέμα «καλή η θεωρία, αλλά στην πράξη;», ξεκινάω εδώ μια σειρά από πρακτικές περιγραφές δεσίματος με σχοινιά, αναφερόμενος σε διάφορες από τις πιο γνωστές στάσεις. Φυσικά οι τεχνικές που θα αναλυθούν έχουν αρκετές παραλλαγές που μπορεί ο καθένας να ανακαλύψει μέσα από εξάσκηση και αφού γνωρίζει τα βασικά γύρω από κόμπους και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

Ελπίζω η μικρή αυτή σειρά να δώσει το έναυσμα για πειραματισμούς και sessions που θα αναδείξουν στους εξασκούμενους, όλη την γοητεία και/ή την ικανοποίηση του βίτσιου, του bondage και σε πρακτικό επίπεδο. Ζητώ προκαταβολικά την κατανόηση των μελών της Κοινότητας που είναι προχωρημένοι στην εφαρμογή πρακτικών bondage – για αυτούς είμαι σίγουρος ότι δεν προσθέτω κάτι το καινούριο.

Η στάση Hogtie, θεωρείται η πιο συμπαγής, δεσμευτική και αποτελεσματική μέθοδος δεσίματος. Αρκούν λίγα μέτρα σχοινί για να δημιουργήσουν στο άτομο που θα βρεθεί δεμένο, την αίσθηση της απόλυτης αδυναμίας ελέγχου και της έλλειψης κάθε ικανότητας πρωτοβουλίας στο οποιοδήποτε σεξουαλικό παιχνίδι που είναι πιθανό να ακολουθήσει. Από τους λίγους ανθρώπους με τους οποίους έχω μοιραστεί θεωρητικές απόψεις, αλλά και κάποιες πραγματικές bondage sessions, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη στάση είναι ξεκάθαρα η πιο δημοφιλής και αυτή που «εξιτάρει» περισσότερο τόσο το άτομο που θα δέσει όσο και αυτό που θα «απολαύσει» το να βρεθεί σε αυτή τη στάση.

Τα πρώτα πράγματα που πρέπει να αναφερθούν πριν την περιγραφή είναι: ΠΟΤΕ μη δένετε σχοινιά γύρω από το λαιμό ή επάνω σε κολάρο και επίσης μην σφίγγετε πάρα πολύ τα σχοινιά. Θα σφίξουν μόνα τους με την ολοκλήρωση της διαδικασίας και θα αποφύγετε κάποια πιθανή διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος στα άκρα, το μελάνιασμα και ίσως και άλλα χειρότερα. Επίσης πάντα να υπάρχει δίπλα κάποιο ψαλίδι – τα ειδικά ψαλίδια που χρησιμοποιούνται σε ιατρικές εφαρμογές είναι τα πιο ιδανικά – και επίσης να υπάρχει εξαρχής μια συμφωνία για το πόση διάρκεια θα έχει το session και ότι με την παραμικρή ένδειξη προβλήματος θα πρέπει να διακοπεί άμεσα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα σχοινί – καλύτερα όμως για να μην καταλήξετε να δεθείτε εσείς αντί του ατόμου που περιμένει με προσμονή να δεθεί, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε περισσότερα από ένα σχοινιά μικρότερου μήκους. Νομίζω ότι τέσσερα κομμάτια των 5m θα κάνουν μια χαρά τη δουλειά ανάλογα την πολυπολοκότητα του «δημιουργήματός» σας. Τέλος για τη στάση hogtie «29 κατασκευαστές… κόμπων» συνιστούν γυμνά πόδια – τα τακούνια υπάρχουν και για να σπάνε, η επαφή του δεμένου ατόμου με τα σχοινιά είναι πιο άμεση και επιπλέον μπορείτε να κάνετε και άλλα δεσίματα γύρω από τα πόδια ή και να παίξετε με γαργαλητά και ήπια ή λιγότερο ήπια χτυπήματα. Για το αν το δεμένο άτομο θα φοράει ρούχα ή όχι, κάνετε ότι επιθυμείτε, πάλι όμως λιγότερα ή καθόλου ρούχα επιτρέπουν πιο άμεση επαφή με τα σχοινιά.

Το ξεκίνημα έχει να κάνει φυσικά με το δέσιμο των χεριών. Είναι καλύτερο το άτομο να δεθεί ενώ είναι όρθιο, ενώ περισσότεροι γύροι από το σχοινί έχουν και καλύτερο αποτελέσμα, επίσης εξασκούν και μικρότερη πίεση στα χέρια – εδώ μιλάει η Φυσική που μάθατε στο σχολείο: η πίεση είναι αντίστροφα ανάλογη από την επιφάνεια πάνω στην οποία ασκείται. Επιπλέον μην ξεχάσετε και το παραπάνω σχόλιο περί σφιξίματος, αφού με την ολοκλήρωση της διαδικασίας τα σχοινιά θα σφίξουν μόνα τους. Τα χέρια είναι καλύτερα να δένονται είτε με αντικρυστές παλάμες (με το σχοινί να περνιέται και ενδιάμεσα) είτε σταυρωτά. Μια πιο άνετη στάση για πιο χρονοβόρα sessions, είναι με τα χέρια παράλληλα μεταξύ τους με το σχοινί κάθετα και μετά με πιάσιμο γύρω από τη μέση. Στις πρώτες δύο περιπτώσεις αν σκοπεύετε να πιάσετε τα χέρια στον αέρα και κοντά στα πόδια μπορείτε να κάνετε μια θηλιά στο τέλος του σχοινιού.

Αν έχετε κατά νου να κάνετε hogtie με απλή σύνδεση χεριών και ποδιών τότε το άτομο που θα δεθεί μπορεί τώρα να ξαπλώσει. Εγώ προτιμώ πάντως τη δημιουργία μιας «βάσης» κάτω ακριβώς από το στήθος. Ξεκινήστε τυλίγοντας το σχοινί στο σημείο εκείνο και μετά αφού το στρέψετε κάθετα και ανάμεσα στα στήθη, το περνάτε δεξιά και αριστερά από το λαιμό, στην πίσω πλευρά του κορμιού και ξανά γύρω από το λαιμό πριν δέσετε τις άκρες του στην μπροστινή πλευρά της «βάσης». Έτσι έχετε πια μια γερή βάση – ένα harness – για να ολοκληρώσετε τη στάση hogtie.

Τα πόδια μπορούν να δεθούν το ένα δίπλα στο άλλο με το σχοινί να δένεται αρχικά σε πολλούς γύρους (είπαμε, η Φυσική) και μετά και κάθετα ανάμεσα στους αστραγάλους ή σταυρωτά και μάλιστα στην περίπτωση αυτή καλύτερα σε ορθή γωνία, για να έχετε ευκολότερη πρόσβαση στα «ενδότερα» του σώματος για τα διάφορα «παιχνίδια» σας. Στην απλή περίπτωση hogtie, λυγίζετε τα γόνατα φέρνετε τα πόδια προς τα πίσω και τα δένετε στα χέρια ή με τη θηλιά που έιχατε αφήσει στην απόσταση που εσείς επιθυμείτε. Ξεκινήστε από τα πόδια, περάστε το σχοινί από τη θηλιά – μία ή δύο το πολύ φορές – και στο τέλος κάνετε τον τελικό κόμπο στα πόδια. Η πίεση μοιράζεται καλύτερα ανάμεσα σε χέρια και πόδια.

Αν έχετε κατασκευάσει «βάση» (harness), είναι καλύτερο το άτομο που έχει δεθεί, να βρεθεί στα γόνατα, με τις φτέρνες να ακουμπούν στους γλουτούς και στη συνέχεια τραβήξτε το σχοινί και αφού το περάσετε από τη «βάση» να το ξαναφέρετε τεντωμένο προς τα πόδια και να το δέσετε στους αστραγάλους – και μετά στα χέρια ή στη θηλιά και στην επιθυμητή απόσταση (φυσικά εφόσον δεν έχετε δέσει τα χέρια επάνω στην πλάτη).

Στην περίπτωση που έχετε δέσει τους αστραγάλους τον ένα δίπλα στον άλλο, μπορείτε να δέσετε επίσης τα πόδια και σε άλλα σημεία για περαιτέρω δέσμευση: Πάνω από τα γόνατα – με τη στάση hogtie ολοκληρωμένη τα γόνατα σφίγγονται πάρα πολύ, γύρω από τα πέλματα των ποδιών και επίσης δένοντας τα μεγάλα δάκτυλα των ποδιών μαζί. Το τελευταίο δεσμεύει τις κινήσιες των ποδιών σε βαθμό που κάποιος χωρίς εμπειρία από bondage δεν μπορεί να φανταστεί. Μπορείτε επιπλέον να δέσετε και τους αγκώνες είτε απλώς μεταξύ τους ή επάνω στη «βάση» ή αν το τραβάει η όρεξή σας σε σύνδεση με τα μεγάλα δάκτυλα των ποδιών. Αν έχετε πια βαρεθεί, χρησιμοποιήστε μια ζώνη του δεμένου ατόμου και περάστε την γύρω από τους αγκώνες κουμπωνόντας την συνήθως δύο τρύπες πιο έξω από όταν το δεμένο άτομο τη χρησιμοποιεί για το συνήθη λόγο αγοράζουμε μια ζώνη. Τέλος ΑΥΣΤΗΡΑ ΜΟΝΟ σε περίπτωση που το άτομο που έχει δεθεί έχει επάνω του κάτι από Νάντια Κομανέτσι ή… Ιωάννη Μελισσανίδη μπορείτε να δημιουργήσετε πέρα από το δίπλωμα του κορμιού και μια καμπύλη συνδέοντας ένα mouth gag με τα πόδια – ή τα μεγάλα δάκτυλα των ποδιών.

Με εκτίμηση…

 

FROGTIE

Σε συνέχεια του thread περί πρακτικής εξάσκησης στο bondage, θα αναφερθώ στη στάση frogtie, που ονομάστηκε έτσι από το γεγονός ότι αν βρεθείτε δεμένοι θα θυμίζετε βάτραχο. Η στάση γενικά περιλαμβάνει το δέσιμο του κάθε αστραγάλου με το πάνω μέρος του μηρού και μπορεί να εφαρμοστεί με το δεμένο άτομο γονατιστό ή ακόμα καλύτερα οπτικά και πρακτικά ξαπλωμένο. Όπως και με την hogtie, υπάρχουν παραλλαγές που θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω παρακάτω.

Ορισμένες BDSM πηγές θεωρούν σαν frogtie, τη στάση με το δέσιμο του κάθε χεριού στο κάθε πόδι, αλλά αυτά είναι πράγματα για αρκετά αρχαρίους και καθόλου δύσκολα για να περιγραφούν. Και πάλι να πω: ΜΗΝ ΠΑΡΑΜΕΛΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (μην χάσουμε και κανένα εξαίρετο μέλος του forum από ατύχημα).

Αν η στάση hogtie, θεωρείται συμπαγής, δεσμευτική και αποτελεσματική μέθοδος δεσίματος, η frogtie που στο κάτω κάτω δεν διαφέρει και αρκετά, καθώς και σε αυτή την περίπτωση τα πόδια είναι μαζεμένα προς τα πίσω, έχει τη δική της γοητεία, τα «ευαίσθητα» σημεία είναι ευκολότερα προσβάσιμα, ενώ χωρίς να αστειεύομαι θεωρώ ότι η στάση προσφέρει μια καλή ευκαιρία… γυμναστικής για τα πόδια! Με ολίγες παραλαγές η frogtie, έχει και αυτή τη θέση της στο ανθολόγιο του ασιατικού bondage, αν και εκεί ονομάζεται crab tie (δέσιμο κάβουρα) και έχει συνήθως το δεμένο άτομο καθιστό με τα πόδια ανοικτά και έτσι με ελεύθερο διάπλατα το δρόμο προς τα «ενδότερα». Από προσωπικές εμπειρίες φαίνεται ότι είναι μια συνηθισμένη πρακτική αν θέλει κάποιος να έχει το δεμένο άτομο γονατιστό, αλλά παραβλέπεται συχνά η ξαπλωτή στάση, την οποία θα περιγράψω παρακάτω.

Αν και τα έχω ξαναπεί θα επαναλάβω τα γνωστά περί ασφαλείας, γιατί πάντα υπάρχει η περίπτωση αυτό το κομμάτι να απομονωθεί και να εφαρμοστεί χωριστά από τις άλλες δημοσιεύσεις μου. Άρα πάμε πάλι: ΠΟΤΕ μη δένετε σχοινιά γύρω από το λαιμό ή και σε κολάρο και επίσης μην σφίγγετε πάρα πολύ τα σχοινιά, αφού συνήθως στις στάσεις αυτές, αυτά σφίγγουν μόνα τους με την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Έτσι θα αποφύγετε κάποια πιθανή διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος στα άκρα, το μελάνιασμα και ίσως και άλλα χειρότερα. Επίσης πάντα να υπάρχει δίπλα κάποιο ψαλίδι – τα ειδικά ψαλίδια που χρησιμοποιούνται σε ιατρικές εφαρμογές είναι τα πιο ιδανικά – και επίσης να υπάρχει εξαρχής μια συμφωνία για το πόση διάρκεια θα έχει το session και ότι με την παραμικρή ένδειξη προβλήματος θα πρέπει να διακοπεί άμεσα. Και στην frogtie θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε ένα σχοινί, αλλά είναι πιο πρακτική η χρήση περισσοτέρων από ένα σχοινιά μικρότερου μήκους. Νομίζω ότι πέντε ή έξι κομμάτια των 5m θα κάνουν μια χαρά τη δουλειά ανάλογα την πολυπολοκότητα του «δημιουργήματός» σας. Αν για τη hogtie συνέστησα γυμνά πόδια και άφησα το λοιπό ενδυματολογικό στη διάθεση κάθε «αθλούμενου», εδώ θα είμαι λίγο πιο απόλυτος: Το δεμένο άτομο θα πρέπει να είναι γυμνό καθώς η στάση απαιτεί άμεση επαφή του δεμένου ατόμου με τα σχοινιά.

Το ξεκίνημα έχει όπως και στη hogtie να κάνει φυσικά με το δέσιμο των χεριών. Ισχύουν τα ίδια σχεδόν πράγματα. Είναι καλύτερο το άτομο να δεθεί ενώ είναι όρθιο, ενώ περισσότεροι γύροι από το σχοινί έχουν και καλύτερο αποτελέσμα, επίσης εξασκούν και μικρότερη πίεση στα χέρια – είπαμε: η πίεση είναι αντίστροφα ανάλογη από την επιφάνεια πάνω στην οποία ασκείται. Τα χέρια είναι καλύτερα να δένονται είτε με αντικρυστές παλάμες (με το σχοινί να περνιέται και ενδιάμεσα) είτε παράλληλα και σε αντίθετη κατεύθυνση μεταξύ τους με το σχοινί κάθετα και μετά με πιάσιμο γύρω από τη μέση.

Και στη frogtie είναι προτιμητέα η δημιουργία μιας «βάσης» (harness) κάτω ακριβώς από το στήθος. Ο λόγος ύπαρξής της είναι για να έχετε ένα σημείο που θα σας βοηθήσει να σφίξετε περαιτέρω τη frogtie – θα εξηγηθεί παρακάτω – και για να πειραματιστείτε και με επιπλέον δεσίματα (αγκώνες, πόδια). Όπως είπαμε και για τη hogtie, ξεκινήστε τυλίγοντας το σχοινί κάτω από το στήθος και μετά αφού το στρέψετε κάθετα και ανάμεσα στα στήθη, το περνάτε δεξιά και αριστερά από το λαιμό, στην πίσω πλευρά του κορμιού και ξανά γύρω από το λαιμό πριν δέσετε τις άκρες του στην μπροστινή πλευρά της «βάσης». Αν δέσετε τα χέρια στη πλάτη, έχετε μια καλή βάση για τη δουλειά σας.

Και περνάμε στα πόδια. Δέστε δύο σχοινιά τρεις ή τέσσερεις φορές γύρω από κάθε αστράγαλο. Πείτε (διατάξτε  το άτομο που δένετε να καθήσει στα γόνατα. Μετά περάστε τρεις ή τέσσερεις φορές τα σχοινιά κάθε ποδιού ψηλά γύρω από κάθε μηρό και ισάριθμες φορές και από μηρό και από αστράγαλο περνώντας τα σταυρωτά από το ενδιάμεσο. Καλύτερα να αφήνετε δύο περίπου δάκτυλα κενό στο ενδιάμεσο όπου στο τέλος θα κάνετε τους κόμπους σας. Υπάρχει και η δυνατότητα να περάσετε από την αρχή το σχοινί του κάθε ποδιού γύρω από μηρό και αστράγαλο τρεις ή τέσσερεις φορές και μετά αφού το περάσετε και σταυρωτά γύρω από μηρό και αστράγαλο κάνετε τους κόμπους σας ενδιάμεσα. Εγώ προτιμώ την πρώτη παραλλαγή. Το δεμένο άτομο μπορεί τώρα να ξαπλώσει.

Βασικά έχετε τελειώσει. Όμως επειδή σε κάθε κειμενάκι προσπαθώ να σας δίνω και παραπάνω ιδέες για εξάσκηση, έχουμε και λέμε: Είπαμε παραπάνω για τη χρήση της «βάσης» (harness). Λοιπόν μπορείτε να πάρετε ένα σχοινί, να δέσετε τη μέση του στο κέντρο που πίσω μέρους της «βάσης» και να περάσετε την κάθε πλευρά του από τους κόμπους του αντίστοιχου ποδιού φέρνοντας μετά τις πλευρές αυτές τεντωμένες για να τις δέσετε μαζί πίσω στη «βάση». Μπορείτε να το κάνετε και χωρίς «βάση» αν έχετε δέσει τα χέρια στην πλάτη – αρχίζετε και τελειώνετε εκεί. Σε κάθε περίπτωση, η frogtie θα σφίξει ακόμα περισσότερο και οι φτέρνες του δεμένου ατόμου θα ακουμπούν στους γλουτούς.

Αν έχετε περαιτέρω όρεξη και έχετε χρησιμοποιήσει για το τελευταίο κόλπο περισσότερο σχοινί, συνεχείστε από τη «βάση» και δέστε τις άκρες του σχοινιού μαζί στα μεγάλα δάκτυλα των δύο ποδιών. Για τους αγκώνες τα είπαμε και στη hogtie – μια ζώνη μπορεί να κάνει τη δουλειά.

Αντί για το παραπάνω και αν τα χέρια δεν είναι δεμένα επάνω στην πλάτη, μπορείτε με ένα χωριστό σχοινί να δέσετε μαζί τα μεγάλα δάκτυλα των ποδιών και με το ίδιο σχοινί τα δύο πόδια γύρω από τα πέλματα κοντά στα δάκτυλα – δεν μπορείτε έτσι κι αλλιώς πιο μέσα – και αφού φέρετε τα χέρια ανάμεσα δέστε τα κάθετα με το σχοινί που έχετε δέσει γύρω από τα πέλματα.

Εύκολο; Θα δείξει.

Με εκτίμηση

 

CHAIR TIE

Η συνέχεια των ιδεών και οδηγιών για bondage μας φέρνει στις καρέκλες. Αποτελούν ένα άριστο μέσο δέσμευσης, βρίσκονται σε κάθε σπίτι, παρέχουν κάποια σχετική άνεση στο άτομο που θα βρεθεί δεμένο και προσφέρονται για ένα σωρό πειραματισμούς με παραλλαγές δεσιμάτων και στάσεων. Άλλωστε υπάρχουν και πολλών ειδών καρέκλες.

Θα αναφέρω πρώτα την ιδέα που έχω περιγράψει στις ιστοριούλες μου στο αντίστοιχο thread των personal experiences. Θα ακολουθήσουν όπως και στα προηγούμενα κομμάτια, κάποιες άλλες ιδέες. Όπως πάντα ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και να υπάρχει και ένα ψαλίδι κοντά σας για κάθε ενδεχόμενο.

Η ενδυματολογική επιλογή είναι δική σας, από σχοινιά να έχετε τα γνωστά κομμάτια των 5 μέτρων και βάλτε την εφευρετικότητά σας να δουλέψει ώστε το άτομο που θα δεθεί να βρεθεί σύντομα αβοήθητο και δεσμευμένο φυσικά αλλά και μέσω συναισθημάτων με το έπιπλο.

Η βασική προτεινόμενη ιδέα έχει ως εξής: Φυσικά μιλάμε για καρέκλα χωρίς συμπαγή πλάτη. Ξεκινήστε φυσικά από τα χέρια. Δέστε τους καρπούς με γενναιόδωρη ποσότητα σχοινιού ώστε να μειωθεί η πίεση καθώς θα απλώνεται σε μεγαλύτερη επιφάνεια. Μην ξεχάσετε να κάνετε τον κόμπο εσωτερικά περνώντας το σχοινί ανάμεσα στα χέρια. Αφήστε ένα κομμάτι από το σχοινί των καρπών να κρέμεται προς το πάτωμα. Όλο και για κάτι θα χρησιμεύσει αργότερα.

Στη συνέχεια δέστε ένα σχοινί γύρω από τη μέση (προαιρετικά περάστε το και από την πλάτη της καρέκλας) και τραβήξτε το τεντωμένο ανάμεσα στα πόδια και κάτω από την καρέκλα δένοντας τα άκρα του στον κόμπο των δεμένων καρπών των χεριών. Το δέσιμο αυτό θα δώσει έξτρα ευχαρίστηση στο άτομο που είναι δεμένο καθώς με την κίνηση «μεταφέρονται μηνύματα και ερεθισμοί» σε ευαίσθητα σημεία του κορμιού του/της μέσω της κάθε κίνησης.

Στη συνέχεια πάρτε ένα ακόμα σχοινί και δέστε το γύρω από το κορμί και τα μπράτσα, αλλά και την πλάτη της καρέκλας ακριβώς πάνω και κάτω από τα στήθη.

Σειρά έχουν τα πόδια – δέστε αστραγάλους και γόνατα με τον ίδιο τρόπο όπως οι καρποί των χεριών. Τώρα ήρθε η ώρα να αξιοποιήσετε το σχοινί που έχει περισσέψει από τα χέρια. Αν το session περιλαμβάνει ψηλοτάκουνα παπούτσια, ξεκινώντας από τον κόμπο των δεμένων αστραγάλων συνεχίστε δένοντας γύρω από τα παπούτσια κάτω από τις σόλες και γύρω από τα τακούνια. Αν τα πόδια είναι γυμνά μπορείτε να συνεχίσετε δένοντας γύρω από τα πέλματα και τα μεγάλα δάκτυλα. Τραβήξτε το προαναφερθέν σχοινί κάτω από την καρέκλα και αφού το περιπλέξετε με το σχοινί που συνδέει με αντίθετη φορά την μέση με τους καρπούς των χεριών, δέστε το τεντωμένο στον κόμπο του δεσίματος των αστραγάλων της. Με κάθε κίνηση του δεμένου ατόμου, ο «αντίκτυπος» στα ευαίσθητα σημεία θα γίνεται όλο και πιο έντονος.

Άλλες ιδέες τώρα – είπαμε οι καρέκλες προσφέρονται για διάφορες ομορφιές: Τα πόδια φυσικά και μπορούν να δεθούν χωριστά στα δύο πόδια της καρέκλας – μπορείτε μάλιστα να δέσετε μαζί τα γόνατα και να έχετε ανοικτά τα πόδια από εκεί και κάτω ή επάνω στην μπάρα που πιθανόν να συνδέει τα μπροστινά πόδια της καρέκλας. Στην τελευταία περίπτωση μπορείτε και πάλι να αξιοποιήσετε το σχοινί που κρέμεται από τα χέρια δένοτας το στα μεγάλα δάκτυλα των ποδιών (ξεχάστε βέβαια τα παπούτσια). Άλλη μια (κουραστική) λύση είναι το σήκωμα των ποδιών και το πιάσιμο από τα πίσω πόδια της καρέκλας.
Οι καρέκλες δίνουν επίσης τη δυνατότητα να δέσετε το άτομο σε στάση «ιππασίας» με πρόσωπο προς το πίσω μέρος της καρέκλας με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη και συνεδεμένα με σχοινί κάτω από την καρέκλα που θα πιάνεται σε κάποιο μέρος της πλάτης – κάποιοι δένουν το σχοινί αυτό σε κολάρο, αλλά όπως είπαμε ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΤΕ ΠΟΤΕ ΜΕ ΣΧΟΙΝΙΑ ΚΑΙ ΛΑΙΜΟ. Το κάθε πόδι δένεται πάνω και κάτω από τα γόνατα επάνω στη βάση της πλάτης της καρέκλας και οι αστράγαλοι από σχοινιά που ξεκινούν από το κέντρο της βάσης της πλάτης και περνούν κάτω από το κορμί.

Αυτές ήταν κάποιες βασικές ιδέες, ασφαλώς με λίγη φαντασία και προσπάθεια μπορείτε να βρείτε και να διασκεδάσετε με πολλές ακόμα.

Με εκτίμηση

 

Ωραιότατα, αλλά να σημειώσω πως καλό θα ήταν να μην ασκείται μεγάλη πίεση για πολλή ώρα στο σημείο εκείνο που ενδεχομένως ακουμπά στο πάνω μέρος της πλάτης της καρέκλας*,(στην στάση "ιππασίας" πχ, αυτό το σημείο θα ήταν οι μασχάλες και οι μύς που βρίσκονται ακριβώς πάνω από το στήθος) γιατί μπορεί να δημιουργηθούν μελανιές και κακώσεις χωρίς καν να το καταλάβουμε(ή μήπως παραείμαι αναίσθητη?)


*και τέλος πάντων σε οποιοδήποτε σημείο με οξύ τελείωμα κλπ(λογικά πράγματα), αλλά εμένα μου έχει συμβεί με την πλάτη οπότε και είπα να το αναφέρω.

 

Πολύ σωστά. Και γι' αυτό γράφω σε κάθε post με κεφαλαία γράμματα για την ασφάλεια. Απλώς γράφοντας και προσέχοντας να έχω μια συνέχεια ξεχνάω κάποια πράγματα.

Ευχαριστώ πολύ - τα σχόλια για την ασφάλεια είναι πάντα χρήσιμα και κρίσιμα.