τιμωρώ ή διορθώνω;

Στις περισσότερες βανιλοσχέσεις το θέμα της εξουσίας είτε βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη (αποφασίζω/εις με το ζύγι), είτε μπαίνει κάτω από το χαλί (υπόγειες διεργασίες). Και στις δυό περιπτώσεις δε διευθετείται, γι αυτό είναι ένα μόνιμο αγκάθι στη σχέση. Πολλές φορές γίνεται το αλατοπίπερο που κρατά τη σχέση σε μια ανάπηρη ισορροπία για χρόνια. Απόδειξη, όταν το ζευγάρι σταματά να τσακώνεται, χωρίζει  

 

Τιμωρία με τιμωρία έχει διαφορά.

Με τη στενή της έννοια θεωρώ την τιμωρία κάτι άσχημο, δυσάρεστο, ίσως και επώδυνο. Που αργά ή γρήγορα οδηγεί στους τίτλους τέλους, είτε είναι δικαιολογημένη (οπότε φταίει το υ μέλος) είτε επιβάλλονται η μία μετά την άλλη, γιατί απλά έτσι θέλει η/ο Κ (οπότε πόσο να αντέξει ο κακόμοιρος υ);  

Αν ωστόσο μιλάμε για καθοδήγηση, τότε όλα αλλάζουν. Η ειδοποιός διαφορά είναι η διάθεση και η συνεργασία Κ και υ. Οι προθέσεις τους και ο τρόπος μέσα από τον οποίο προσεγγίζουν και βιώνουν αλλά και μοιράζονται σκέψεις και επιθυμίες.

Ποτέ δεν ήμουν υπέρ των σκληρών και αμείλικτων μέτρων και συμπεριφορών. Λατρεύω και αναζητώ την πίεση, όχι όμως και την καταπίεση. Άλλο "τεντώνω" ένα σκοινί και άλλο το "κόβω". Άλλο "υποβάλλω σε δοκιμασίες" και άλλο "τιμωρώ με το δάχτυλο στη σκανδάλη". Γενικά η τιμωρία δε χωράει στη λογική μου (σε επίπεδο παιχνιδιού και σχέσης πάντα).

 

Πολύ ενδιαφέρον όλο το post - και γέλασα όταν ανέφερες το "δόλιο" Κ για το οποίο όλοι μιλάμε και μπήκαμε στη σκέψη του.
Θέλω να σταθώ εδώ γιατί συμφωνώ απόλυτα ότι η τιμωρία που πετυχαίνει το σκοπό της φέρνει εμπέδωση της επικυριαρχίας και ικανοποίηση στο Κ. Εγώ είχα σταματήσει ένα βήμα πριν, στο σε τι προσδοκεί η επιβολή της τιμωρίας.

Πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα, με όλες τις διαφωνίες της.

 

Χμμμ.. αυτο θα μπορουσες να μου το εξηγησεις; Σε μια βανιλοσχεση ποια ειναι η επιβολη ή η τιμωρια;

 

1) Άργησες για πέντε λεπτά, να μου φέρεις τον καφέ ? = Τιμωρία.
2) Δεν εκφράζεσαι, όπως θα ήθελα εγώ ακόμα κι αν διάβασες τα 5, 10, 1000 βιβλία που σε διέταξα να διαβάσεις ? = Τιμωρία.
3) Έκανες μορφασμό για κάτι που είπα ? = Τιμωρία.
4) Σ' επέπληξε το αφεντικό σου γιατί δεν έκανες κάτι καλά στην δουλειά σου ? = Τιμωρία.

Και η λίστα δεν θα είχε τελειωμό ( και όποιος/α θέλει, ας μου πει, ότι δεν "παίζει" ποτέ τιμωρία για ψύλλου πήδημα ).

Το 1 και το 3, είναι παραδείγματα παντελώς χαζά ( έχω δει παρόμοια μπροστά στα μάτια μου. Και πάνω από μια φορά ).
Και που θα περιέγραφαν ηλίθιες συμπεριφορές εκατέρωθεν, σίγουρα όχι ενηλίκων.
Τα 2 και 4, είναι τα κλασικά του Κ "Πυγμαλίωνα"/μπαμπάκα...
Κάποιοι δεν γουστάρουν αυτούς τους ρόλους, όσο και αν σε κάποιους/ες άλλους/ες να φαίνεται αδύνατο.

Η τιμωρία δεν είναι παιχνίδι, οκ, εμείς που στην τιμωρία δεν πιστεύουμε, λέμε απλά σαδισμός και λήγει το ζήτημα.
Αφού όποτε μας φτιάχνει κάτι, δεν δύναται να μας τ' ακουμπήσει κανείς.
Και ότι μας είναι αδιάφορο/δεν το γουστάρουμε, εννοείται ότι μπορούμε να το περιπαίξουμε όσο θέλουμε.

Για μένα είναι αστείο ( εννοώ για μένα και όποια μπλέκεται μαζί μου ), να έχει πάντα εκείνη η κάποια, ανάγκη τιμωρίας, για να καταλάβει κάποια "πραγματάκια".
Άλλοι/ες φαίνεται ότι λειτουργούν με τον εντελώς αντίθετο με μένα τρόπο. Χαρούμενοι/ες εκείνοι/ες, χαρούμενος κι εγώ.
Δεν βλέπουμε όλοι/ες τ' όποιο πλαίσιο με το ίδιο μάτι, καλώς ή κακώς.  

Πάντως χαίρομαι, που δεν είμαστε αναγκασμένοι/ες, ν' "ανακατευτούμε" όλοι με όλους εδώ μέσα.
Γιατί σε κείνη την περίπτωση, θα πηδιόμουν απ' το παράθυρο, που λέει και ο φιλαράκος μου η φιλοσοφαλεπού της αστικής ερήμου.   

 

Καλη μου αυτη η σχεση δεν ειναι τραγικοβανιλα ειναι τραγικοβδσμ.

 

η κοπέλα δεν έχει καμία σχέση με το βδσμ... όπως δεν έχουν σχέση όλες οι βανιλογκόμενες που κρατούν αποχή, που δεν μιλάνε κρατώντας μούτρα, που γενικά βρίσκουν τρόπους να "τιμωρήσουν" τον σύντροφο επειδή έκαναν στραβή... και φυσικά αυτό ισχύει και τούμπαλιν....

 

Νομίζω ότι για μένα το ζήτημα είναι όλο εδώ. Είναι λογικό ότι αν κάποιος δεν ασπάζεται την νοοτροπία που διατρέχει μια D/s σχέση, δεν τον ενδιαφέρει/δεν μπορεί να δεχτεί όσα τη συνθέτουν.

Επίσης, πιστεύω ότι κάπου μπερδεύονται τα προσωπικά μας πιστεύω με τα χαρακτηριστικά που λίγο-πολύ όλοι ξέρουμε/υποθέτουμε/διαβάσαμε ότι χαρακτηρίζουν μια D/s. Το γεγονός ότι ξέρω ακριβώς πως παρασκευάζεται η πάπια Πεκίνου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα τη φάω μετά. Αλλά δεν θα ισχυριστώ ότι είναι μαλακία να την αλείψεις πρώτα με μέλι και καλύτερα να της βάλεις μουστάρδα. Δεν θα είναι πάπια πεκινουά, μοντιέ.

Είμαστε ένα μεγάλο καφενείο, ωραίο είναι να ακούγονται πολλές φωνές  

 

Χμμμ εκει που παω να τα ξεχωρισω με μπερδευετε συνεχως!!
Καλε εγω εδω μεσα διαβασα πως οι κ οταν θυμωνουν δε μιλανε στο υ! Αρα η κοπελια που αναφερεις ειναι κρυφοβδσμ! Σωστα;

 

Εδώ κάνεις λάθος. Ποια είναι αυτή η "νοοτροπία" δηλαδή? ΟΚ, υπάρχουν κάποιες σταθερές - ας τις καλέσω έτσι -.
Από κει και πέρα, ο καθένας δημιουργεί με την/τον παρτενέρ του/της, το οικοδόμημα του/της.
Εγώ δεν μιλάω με βάση όσα άκουσα ή διάβασα. Αλλά βάσει όσων έζησα και ζω. Εγώ όσα έζησα και ζω.
@Estelwen για μένα η τιμωρία είναι μαλακία. Τι κάνουν οι άλλοι, δεν μου καίγεται καρφάκι.
Εγώ κουτουλάω, όταν με καυλώνει, στερώ προνόμια, επειδή με φτιάχνει.
Όταν θέλω να βρω λύσεις, συζητάω με τον τρόπο και τους κανόνες μου. Και αυτό το κάνω με την όποια σύντροφο μου.

Δεν νομίζω, ότι χρειάζομαι την επικύρωση, ούτε την δική σου, ούτε κανενός άλλου.
Για να δώσει στην όποια σχέση μου την "βούλα" του αληθινού D/s ή όχι, λες και είμαι κοτόπουλο γνωστής μάρκας.
Αν κάποια θα είχε ανάγκη μιας οποιασδήποτε τιμωρίας, για να καταλάβει κάποια πράγματα ή για να συνετιστεί, σε μένα δεν θα έκανε, τόσο απλά.

Σου αρέσει και πιστεύεις στην τιμωρία? Να σου αρέσει και να την πιστεύεις. Ποσώς μου πέφτει λόγος.
Μου πέφτει λόγος και μ' ενδιαφέρει μονάχα το πως αντιλαμβάνεται το ζήτημα η υ μου.
Με τους/τις άλλους/ες μπορώ να κουβεντιάζω. Αρκεί να μην προσπαθούν, να με "καπακώσουν" πλαγίως.
Γιατί μαζί μου τα πλάγια δεν πιάνουν.  

Αυτά, να μου είσαι καλά σ' αυτό το νήμα.

 

Φωνές, τσακωμοί, γκρίνια, αντεκδίκηση, στέρηση σεξ, μούτρα.... Θες κι άλλα?

 

οχι ειναι βανιλογκόμενα... απλός οι πρακτικές δεν αλλάζουν... κάποιοι τις θεωρούν σωστές και κάποιοι όχι... άλλοι επιλέγουν την τάδε τιμωρία άλλοι την δείνα