τιμωρώ ή διορθώνω;

:xyxwave:ΟΧΙ εισαι η ντορα το πιο αυθαδικο πλασμα που εχω γνωριση ποτε στην ζωη μου.Και ομως θελω να πιστευω οτι δεν υπαρχει Μαστερ σε αυτο το φορουμ που να μην σου εστειλε pm.απορια μου?τι αραγε να επιδιωκουν,να σε σοφρονισουν η να ξεκαβλωσουν?Αν ειναι το δευτερο τοτε παει περιπατο ο Νιτσε και οι αλλοι οι φιλοσοφοι τις υποταγης.Τελικα δεν υπαρχει τιποτα αλλο εκτος απο την υδονη σε αυτον τον κοσμο και προς τι ολη αυτη φιλοσοφικη ψευτοαναζητηση??

 

Απάντηση: τιμωρώ ή διορθώνω;

Εγω παλι τι να πω... Θα ηθελα πραγματικα να ημουν τελεια και να μην χρειαζοταν να "διορθωθω". δυστυχως ειμαι ακομα ανθρωπος και εχω μειονεκτηματα ή ακομα και κακες συμπεριφορες.
Καποτε με καυλωνε η ιδεα οτι θα με τιμωρουσε καποιος. Και δεχομουν την σωματικη ή ακομα και ελαφρια ψυχικη τιμωρια ευχαριστα γιατι με καυλωνε και η ψυχολογια που δημιουργουσε η ολη φαση... "Εγω ο ανωτερος τιμωρω εσενα το ποταπο κοριτσακι".
Καποτε απλα καταλαβα οτι μερικα μυαλα ειναι τοσο φανταστικα που μπορουν να περασουν μεσα σου πραγματα που δεν θα μπορουσες ποτε να δεχθεις και να καταλαβεις. Καποιοι ανθρωποι σε γνωριζουν καλυτερα απο τον ιδιο σου τον εαυτο και αυτοι ειναι εκεινοι που οφειλεις να τους παραδοθεις. Οταν λοιπον κανεις κατι και η τιμωρια Του σε ποναει λιγο λιγοτερο απο το να Τον εχανες και να λες απο μεσα σου "Πεφτω μονη μου απο το μπαλκονι, το προτιμω πραγματικα απο το να ψαχνω ψυχιατριο μεσα στη νυχτα..." παυει πια να ειναι καυλωτικο και να ειναι απλα για να δημιουργηθει μια φαση...

Εν κατακλειδι, η τιμωρια ειναι μεσω διορθωσης. Ακομα ομως και ο εκφοβισμος για τιμωρια ειναι μεσω διορθωσης αρκει να μην γινεται μονο αυτο και να γνωριζει ο Κυριαρχος ποτε "την επομενη φορα" θα πρεπει να τιμωρηθει το υποτακτικο ατομο.

 

Re: Απάντηση: τιμωρώ ή διορθώνω;

Κάτι ανάλογο το έχεις ξαναγράψει μερικές φορές και ρώτησα και τότε, αλλά απάντηση δεν πήρα και δεν περιμένω να πάρω και τώρα, όμως δεν μου επιτρέπει η συνείδησή μου να το αφήσω ασχολίαστο.

Καταλαβαίνω να αγαπάς πολύ κάποιον κτλ αλλά η εξάρτηση, σε σημείο του να απειλείς έμμεσα με τέτοιο τρόπο ή να σε οδηγεί να σκέφτεσαι έτσι, είναι, κατά τη γνώμη μου, σοβαρό πρόβλημα.

Λέω τα παραπάνω με την καλύτερη των διαθέσεων και με ειλικρινές ενδιαφέρον, καθώς έχω υπάρξει σε σχέση όπου ο άλλος με απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει αν χωρίσουμε και πραγματικά δεν θα ευχόμουν σε κανέναν να βρεθεί σε θέση ανάλογη με τη δική μου τότε.

Εύχομαι να είστε μαζί για πάντα και να μη χρειαστεί να φτάσει ποτέ εκεί το θέμα, αλλά, προς Θεού, κάνε κάτι να αποβάλλεις αυτές τις σκέψεις.

Σχετικό νήμα: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t5256/

 

Θα είμαι ειλικρινής, δεν είπα ποτέ αυθάδικη καλημέρα. Αλλά έτυχε να αυθαδιάσω για άλλα θέματα.
Όπως έτυχε και να φερθώ προσβλητικά προς το Άτομο Του μπροστά μάλιστα από άλλους.
Στο θέμα αυθάδειας, συνήθως ακολουθούσε συζήτηση και πειθαρχεία. Π.χ στέρηση κάποιου προνομιου - ακόμα και άρνηση των υπηρεσιών μου, όπως να φτιάξει μόνος Του τον καφέ Του κ.ο.κ. (όποιος δεν γουστάρει τη λέξη υπηρεσία ας την αντικαταστήσει με ότι δεν του δημιουργεί προσωπικό κόλλημα).
Αλλά στις περιπτώσεις που η συμπεριφορά μου τον προσέβαλλε τότε η τιμωρία θα μπορούσε να είναι από στέρηση του Ds μέχρι και φυσική.

Όσο για το τι Τον ανάγει σε οτιδήποτε, ως ερώτηση είναι άκυρη αν αναφερόμαστε σε Ms.
Ton επέλεξα, επέλεξα Αυτόν τον συγκεκριμένο, ακριβώς επειδή είχε εκείνα τα χαρακτηριστικά που επιθυμούσα να έχει ο δικός μου Αφέντης και επέλεξα να υποταχθώ σ Αυτόν. Μπορείς κατά κάποιο τρόπο να πεις πως εγώ επέλεξα να είναι Κριτής της κάθε καλημέρας ΜΟΥ (δεν μπορει να ειναι κριτης της καθε καλημερας καθε ασχετου ατομου αλλα ειναι αναμφισβήτητα ο μοναδικός κριτής της καλημέρας της σκλάβας Του).

Αν δε, δεν επιθυμώ να λέω ευγενικά καλημέρα σε κανένα, τότε δεν έχει κανείς κερδίσει τον σεβασμό μου ώστε να μου βγαίνει αυθόρμητα αυτή η καλημέρα. Για ποιο λόγο τότε να γίνω σκλάβα οποιουδήποτε που δεν θεωρώ αντάξιο του σεβασμού, υποταγής και υπακοής μου?

Γιατί τότε θα μου πεις, αυθαδιάζες γενικότερα ή συμπεριφερόσουν με τρόπο προσβλητικό?

Επειδή επι 35 χρόνια ζούσα με άλλους κανόνες, άλλες προδιαγραφές και είχα πάνω από την σκλάβα φωρτώσει πολλά άλλα στρώματα.
Είχα μάθει από παιδί να επιβιώνω σε μια κοινωνία που τους υποτακτικούς τους θεωρεί αδύναμους, μια κοινωνία που καταδικάζει κάθε είδους υποταγής πέραν της υποταγής προς την ίδια, τους δικούς της νόμους, κανόνες, πρότυπα. Επειδή έπρεπε μέσα σε κάθε σχέση που είχα μέχρι τότε δημιουργήσει να βρω μηχανισμούς να μην θυματοποιούμαι, να μην ισοπεδώνομαι κ.ο.κ. Κι επειδή ήμουν πάντα αλαζονική κακομαθημένη και σνομπ και θεωρούσα πως είμαι δώρο Θεόύ, έτσι όπως ακριβώς είμαι.
Κι επειδή επίσης κουβαλώ πέραν όσων συνειδητοποιώ, άλλα που είνια στο υποσυνείδητο και με τους δικούς τους τρόπους αντιδρούν ακόμα και σε όσα με την αντίληψη κρίνω πως είναι όσα έχω ανάγκη.

Πως μπορούσα λοιπόν, από τη μιά μέρα στην άλλη, από τον ένα μήνα στον άλλο, ή ακόμα από τον ένα χρόνο στον άλλο με τη μία, να δουλέψω με όλα αυτά τα άχρηστα στρώματα, ξεκαθαρίζοντας μάλιστα ποια είναι όντως άχρηστα, ποια μπορούν με μερικές αλλαγές να αξιοποιηθούν ακόμα και τι χρειάζεται να προσθέσω που απέφευγα μέχρι τότε?
Ειλικρινά με εξέπληττε παλιά με τα πολλά που διάβαζα και έλεγα, κοίτα πόσο άχρηστη είμαι, πόσο ανίκανη! Να μην είμαι ικανή να είμαι πάντοτε αλάνθαστη και τέλεια σκλάβα όπως όλες αυτές που διαβάζω!!!

Σήμερα αντιλαμβάνομαι πως δεν υπάρχουν αλάνθαστες πόσο μάλλον τέλειες. Θεωρητικά μπορούμε να γράφουμε και να αναφερόμαστε στο ιδανικό, άσχετα αν εμείς δεν το φτάσαμε.
Πρακτικά όμως η καθεμια δουλεύει με το υλικό που έχει να δουλέψει, στο μέτρο και στο βάθος που μπορεί να δουλέψει και με τους τρόπους που η ίδια επιλέγει. Και λέω η ίδια, γιατί στην τελική όσο και να Θέλει ένας Αφέντης να βοηθήσει, αν η ίδια η σκλάβα δεν θέλει πραγματικά, τότε δεν θα γίνει καμία σημαντική αλλαγή στην ίδια.

Για κάποιους ίσως είναι αδιανόητη η τιμωρία, ίσως επειδή δεν την βίωσαν, ίσως επειδή αντιλαμβάνονται διαφορετικά και ερμηνεύουν διαφορετικά την ίδια τη λέξη, ή ίσως επειδή θεωρούν πως οι ίδιοι στις σχέσεις τους δεν χρειάζονται κάτι ανάλογο. Προσωπικά θεωρώ ως σκλάβα πως τον λόγο πάνω στην εκπαίδευση μου όπως και με το τι εργαλεία θα χρησιμοποιηθούν είναι καθαρά και μόνο θέμα του Αφέντη μου.

Σε μένα η πειθαρχία και η τιμωρία έχει αποτέλεσμα. Σε μένα πολλές φορές τα λόγια δεν με "φτανουν" παρα μόνο μετά από κάποιο χρόνο.
Πολλές φορές ήρθα με την πάροδο μηνών να Του πω Κύριε!!! Κατάλαβα αυτό που μου είπατε τότε!
Έχω κάποιο delay, lag.
Κι αναλύω πολύ, υπερβολικά και αυτό επίσης δημιουργεί άλλα προβλήματα.

Αλλά θεωρώ σημαντικό, το γεγονός πως δεν τα παρατάω.




Ελπίζω να έγινα κατανοητή, αλλιώς είμαι στη διάθεση σου  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: τιμωρώ ή διορθώνω;

στην αρχη ηθελα να απαντησω σε αυτο....μετα ομως διαβασα αυτο που εγραψες....

Αυτο που ειπα ηταν το εξης...η αυθαδικη καλημερα εχει καποιο λογο. Καποιο νοημα και καποια ριζα, αρχιζει απο καπου και δεν χαιρει "διορθωσης" αλλα σκεψης γιατι υπαρχει. Οποτε (και νομιζω πως συμφωνουμε σε αυτο το σημειο). Ο Κριτης της αυθαδικης καλημερας πριν αρχισει να μοιραζει "διορθωσεις" πρωτα ερευνει τους λογους της υπαρξης της και ναι θεωρω πως δεν χρειαζεται να υπαρξει "διορθωση" αν υπαρχει κατανοηση. Χωρις βεβαια να βαζω και το χερι μοου στην φωτια για αυτο που λεω.

Επισης εχω ενα απιστευτο θεμα με την "διορθωση". Οι ανθρωποι δεν διορθωνονται και δεν αλλαζουν, εξελισσονται (οπως ειπε η sapfw) και θεωρω πως εξελισονται και οι δυο μεσα σε μια σχεση, οχι μονο ο ενας (η σκλαβα).

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: τιμωρώ ή διορθώνω;

Αντιλαμβάνομαι την άποψη σου, απλά έχω ήδη επεξηγήσει όσο καλύτερα μπορώ στο https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t15752-2/#post250918
πως αντιλαμβάνομαι προσωπικά το όλο θέμα.
Όσο για τη διόρθωση την χρησιμοποίησα σε όλα τα μακροσκελή ποστ μου μόνο μία φορά και δίπλα της έβαλα παύλα βελτίωση γιατί όντως πιστεύω πως αυτό συμβαίνει.

Το αν εξελίσσονται και οι δύο μέσα στη σχέση κανείς δεν το αμφισβήτησε αλλά προσωπικά όπως είπα και σε αρκετά αλλα ποστ μου, δεν βάζω ποτέ στη ζυγαριά δεν βρίσκω κανένα νόημα να συγκρίνω εμένα κι Εκείνον σε ότιδηποτε.

Κατανοώ την αντίδραση που βγαίνει μερικές φορές σε συγκεκριμένες λέξεις, αλλά αντιδράς στη διόρθωση ενώ εγώ δεν μιλώ καν για διόρθωση αλλά για τιμωρία ως μέθοδο και πρακτική που συναντάται σε σχέσεις Ms.
{Για να είμαι ειλικρινής με κανένα μα κανένα Μαστερ που μίλησα δεν είδα να απορρίπτει αυτή την πρακτική, χωρίς να σημαίνει πως την απολαμβάνει κιολας (όχι πάντα τουλάχιστο).}

Όσο για τους λόγους που μπορεί μια σκλάβα και να αγαπά και να επιθυμεί να είναι υπάκουη αλλά παρόλα αυτά να της βγει αυθάδικη καλημέρα που να μην διορθώνεται μέσα από συζήτηση, νομίζω επεξήγησα πολύ αναλυτικά και στα 2 ποστ. Λυπάμαι ειλικρινά δεν έχω άλλους τρόπους να εξηγήσω πως αντιλαμβάνομαι το θέμα.

ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΠΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΠΙΠΤΕΙ ΡΑΒΔΟΣ.
Αυτή είναι η άποψη μου με 6 λέξεις. (Επεξήγησα πως η ράβδος μπορεί να μην είναι κυριολεκτική)

Και ειλικρινά δεν προσπαθώ να πείσω κανένα για τίποτα.

Απλά το θέμα ανυπακοής ενώ υπάρχει η ανάγκη αλλά και επιθυμία υπακοής, το έχω ψάξει απίστευτα πολύ και σε απίστευτο βάθος και γνωρίζω πως εγώ τουλάχιστο δεν τα πιάνώ όλα με την πρώτη και δεν έχω επιλυμένες όλες μου τις υποσυνείδητες συγκρούσεις για να μπορώ να είμαι η απόλυτη σκλάβα.
Αν είμαι η μοναδική ατελής και πάλι δεν με απασχολεί. Είμαι τρομερά εγωκεντρική για να συγκρίνω καν εαυτό με άλλες που δηλώνουν τέλειες - αν όντως είναι τέλειες ή απλά δηλώνουν τέτοιες επίσης δεν με αφορά.
Μπορώ να πω πως είμαι μια άχρηστη σκλάβα αλλά δεν δέχομαι να υπονοεί ο οποιοσδήποτε πως αν ο Αφέντης μου αξιοποιεί την πρακτική της τιμωρίας είναι επειδή δεν έχει την ικανότητα να επεξηγήσει με τα λόγια. Αυτό ήταν το μόνο που βρήκα ενοχλητικό στην απάντηση σου και με ώθησε να κάνω την ερωτηση αναφορικά με το τι υπονοείς.

Θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση.
Θεωρείς πως την πορεία και τις πρακτικές τις οποίες θα αποφασίσει ο Αφέντης να αξιοποιήσει στην εκπαίδευση της σκλάβας, τις επηρεάζει το γεγονός αποδοχής αυτών από τη σκλάβα ή Εκείνος είναι αυτός που έχει τον τελικό λόγο στην εκπαίδευση αν μη τι άλλο?

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: τιμωρώ ή διορθώνω;

Emma μου, δεν καταλαβαινω την απορια σου...

και κατι ακομα... ποιες σκεψεις να αποβαλω ακριβως? (αν δεν θελεις να συνεχισουμε την κουβεντα δημοσια σε περιμενω prive)

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: τιμωρώ ή διορθώνω;

[QUOTE='lara[E-p]ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΠΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΠΙΠΤΕΙ ΡΑΒΔΟΣ.
Αυτή είναι η άποψη μου με 6 λέξεις. (Επεξήγησα πως η ράβδος μπορεί να μην είναι κυριολεκτική)[/QUOTE]

Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπου δεν πίπτει ράβδος πίπτει λόγος.

Ο λόγος, μπορεί να μην είναι κυριολεκτικός. Αν χρειαζόταν επεξήγηση, θα αναφερόμουν σε βιωματικούς τρόπους αντίληψης των σφαλμάτων σκέψης και συμπεριφοράς.

Ως έμπειρη Μητέρα (η οποία χρειάστηκε να λειτουργήσει και ως Πατέρας, από πολύ νωρίς) θα έλεγα ότι ένας συνδυασμός των δύο τεχνικών είναι συνήθως ο καλύτερος. 

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: τιμωρώ ή διορθώνω;

Θα συμφωνήσω  

 

Επιδιορθωνω δια της τιμωριας....

 

Απάντηση: Re: τιμωρώ ή διορθώνω;

να σου φερω να επιδιορθωσεις τα παπουτσια μου?

αληθεια το τραπεζακι το επιδιορθωσες?
καπου εχανε θυμαμαι..........

 

Βρε φιλενας,αφου το νημα αναφερεται σε αντικειμενα.
Ε,για αντικειμενων επιδιορθωση αναφερθηκα κι εγω.
Ασε που δινω και εγγυηση χιλιομετρων καλης χρησης.

Για πληροφοριες παρακαλω στο...Troll