τι Δεν είΝαι BDSM;

Είναι συχνό το φαινόμενο "φύκια- φούμαρα- κορδέλες" περί τα πέριξ του βδσμ?

 

Αν αντικαταστήσουμε το γαλλικό μανικιούρ με φαγωμένα νύχια και το πέδιλο με δίπατες βέρμαχτ.. Μπουμ.. μάι σκουλγίαρ!!

Ω Χάσμα γενεών  ...!!

 

Δεν νομίζω πιο συχνό από ότι οπουδήποτε αλλού...

 

Δεν είναι μέσο εκτόνωσης προβλημάτων διαχείρισης θυμού, ούτε κάποιο καταφύγιο αυτοκαταστροφικών τάσεων που αναζητούν θεράποντα συνοδοιπόρο/πνευματικό.
Δεν είναι συμμετρικές σχέσεις που βαφτίζουν κυριαρχία τον δυναμισμό, την φροντίδα και την αποφασιστικότητα, ούτε αναχρονιστικές σχέσεις που ζητούν την υποταγή της γυναίκας λόγω του φύλου της.
Δεν είναι συστατικό στη δημιουργία "ιματζ" του τρέντυ εναλλακτικού και συνεπώς διαφορετικού "καλτ" τυπου, ούτε είναι κάποιο είδος επαναστατικής αντίδρασης ως πανάκεια στα διάφορα θέματα αυτοεκτίμησης κι αυτοεπιβεβαίωσης που μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος.

 

Τα γνωστά, πάντα φταίνε οι άλλοι.

 

Παρατήρηση:
Το "δεν" είναι πραγματικά ενδιαφέρον.
Αλλά...
Το "δεν μου αρέσουν τα αυτοκίνητα να είναι γαλάζια", σίγουρα αφήνει όλα τα υπόλοιπα χρώματα στη δυνητική μας επιλογή...
Το "ο Μήτσος δεν έκλεψε το μολύβι" δεν σημαίνει πως ο Μήτσος σώνει και καλά δεν είναι κλέφτης. Μπορεί, ας πούμε, προχτές να είχε κλέψει μια ξύστρα.
Το "ο Μήτσος", πάλι ο Μήτσος, "δεν λέει ψέμματα", δεν σημαίνει πως ο Μήτσος είναι πάγια φιλαλήθης ή ειλικρινής.
Το "διαφωνώ σε αυτό" δεν σημαίνει πως συμφωνώ με τον ορισμένα αντίποδά του...
Από την άλλη μεριά, βεβαίως και το δεν είναι μια καλή αρχή...

Τηρουμένων όμως κάποιων αναλογιών και του εν γένει κρατούντος κλίματος/περιρέουσας ατμόσφαιρας στο δεδομένο πλαίσιο, ας πούμε πως είναι μια καλή αρχή...

 

Αν η ανάγκες κάποιας είναι τα φύκια, όταν τα βρεί θα τα ευχαριστηθεί όπως κι αν της τα ονοματίσουν, ακόμη και μεταξωτές κορδέλες σαν τα πουν.
Αν οι ανάγκες της είναι για μεταξωτές κορδέλες, τα φύκια δεν της κάνουν, θα το καταλάβει αμέσως και θ΄ αλλάξει προμηθευτή.
Αν πάλι χρειάζεται μεταξωτές κορδέλες και αρκείται στ΄ ακριβοπληρωμένα φύκια, ας πρόσεχε, όλη η ευθύνη της επιλογής είναι δική της.
Το φαινόμενο δεν είναι BDSMικό αλλά κοινωνικό.

 

Βλέπω κίνησε το ενδιαφέρον , αλλά φίλτατε @espimain προτιμώ την ειλικρίνεια. Έχω αυτά..., ούτε μεταξια, ούτε φύκια, γιατί στο real life όλοι περνάμε από το ταμείο κάποια στιγμή.

 

Ό,τι αντιβαίνει στη σύνεση, τη συναίνεση και την ασφάλεια.

Και φυσικά ό,τι δεν εμπεριέχει λιγουλάκι ξεφτυλισμό, γλυκό και ελεγχόμενο πόνο (αουτςςςς) αλλά και πολλή καύλα.

Με πειραματισμούς, ένταση και πάθος, χωρίς ντροπές και αναστολές, χωρίς "αν, μη, φτάνει".

 

Τόσο για την συνειδητότητα του @espimain, όσο και για την ειλικρίνεια του @Manipulator , δεν είναι βασική προϋπόθεση ένας καλός βαθμός εμπειρίας? (Βγάζω από την εξίσωση τον χαρακτήρα γιατί εκεί τα πράγματα είναι αυτονόητα)

Πως μπορείς να ξέρεις ακριβώς τι θες και τι είσαι αν δεν δοκιμάσεις και δεν δοκιμαστείς?

Για κάποιον άπειρο, η κατεύθυνση είναι μεν σωστή, αλλά μέχρι εκεί. Παίζει η πιθανότητα άθελα μας να πουλάμε φούμαρα ακόμη και στον εαυτό μας.

Ο χρόνος μόνο μπορεί να δείξει αν όλο αυτό θα γίνει τρόπος ζωής ή χόμπι ή πειραματισμός ή ξέσπασμα. Τι από αυτά ΔΕΝ είναι βδσμ?

 

Κατ εμέ, έπειτα από μία ηλικία, το να επιλέγεις τα φύκια ως μεταξωτές κορδέλες, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την απειρία. Πόσο δε μάλλον, η ειλικρίνεια. Η οποία ουδεμία σχέση έχει με την εμπειρία στο χώρο.
Ο ενθουσιασμός που μπορεί να νιώσει κάποιος ο οποίος το ζει για πρώτη φορά, είναι γεγονός. Αλλά χρειάζεται μέτρο. Χρειάζεται έλεγχος και από τον "απέναντι".

Ένας ενήλικας, ειδικά μετά την ηλικία των 25, μπορεί να διακρίνει αν πουλάει φουμαρα στον εαυτόν του. Αν δεν μπορεί, τότε πρόκειται περί επιλογής και όχι περί απειρίας.

 

Είναι ειλικρίνεια και το "δεν ξέρω"..
Για μένα πουλάνε φούμαρα στον εαυτό τους , οι άπειροι που νομίζουν ότι ξέρουν.
Δεν βλέπω πως μπορείς ούτε να το ξέρεις ούτε να το καταλάβεις ..μέχρι να το ζήσεις, όσο και όπως..σε όποια ηλικία και αν είσαι
Προσωπικά έχω ξεπεράσει τα 25 και ο ενθουσιασμός μου έφτασε επίπεδα εφηβείας. Και ευτυχώς μου δόθηκε το περιθώριο να τον απολαύσω και να νιώθω με ασφάλεια, ότι νιώθω, σε αυτά τα μεγέθη.

Την μόνη επιλογή που βλέπω είναι να προσπαθώ να παραδίνομαι, για όσο το νιώθω θα είναι και έτσι. Τα φούμαρα θα φανούν στην πορεία, στην φάση που είμαι με εμποδίζει και με αγχώνει. Σε εμένα δεν λειτουργεί, το έχω δοκιμάσει.