τροποι τιμωριας

Ελευτερια στους υπο που πλενουν πιατα

ΥΓ. τωρα δεν καταλαβα ξεμεινες απο ιδες και ζητας τις συμβουλες μου ? !!!   
ΥΓ1. οχι καλη μου οι ιδεες μου δεν δινονται ετσι απλα τα λουσα τα γουστα και οι ιδεες πλερωνονται  ​

 

Θα αστειεύεσαι...

 

Να έφταιγε το πρόσταγμα, που δεν ήταν πρόταγμα άραγε..?

 

Η λεπτή διάκριση, που μάλλον αδυνατείτε να κάνετε αγαπητέ, είναι ότι το "πρόταγμα" αποτελεί προτεραιότητα από επιλογή, ενώ το πρόσταγμα εμπεριέχει την έννοια της απολύτου αναγκαιότητος. Αν δεν απομονώνατε "out of concept " και μπορούσατε να έχετε νοητική ακολουθία ολοκλήρου της στιχομυθίας, θα κατανοούσατε γιατί ομίλησα για πρόσταγμα και ότι για πρόταγμα...

 

Είναι γεγονός πως δυσκολεύομαι να καταλάβω ο τάλας το φαντασιακόν μιας απολύτου (αναποδράστου, αδηρίτου, υπερβατικής, γιου νέιμ ιτ) αναγκαιότητος, παρόλο που χωρεί στην αντίληψή μου στο πλαίσιο του οποιουδήποτε φαντασιακά εγκατεστημένου και λειτουργούντος κώδικος.

 

Επιπροσθέτως ουδόλως με ενοχλεί το οποιοδήποτε φαντασιακό ως φαντασιακό σκέτο...

 

Τωόντι "τάλας" εσείς, αλλά πολύ περισσότερο ταλαίπωρος εγώ, που υφίσταμαι κατ εξακολούθηση τις υμέτερες παραφράσεις ("μεταφράσεις")...
Αντιτάχθηκα σαφώς στην ύπαρξη οποιασδήποτε αυθύπαρκτης νοητικής "υποτακτικής αναγκαιότητος" και συνεπώς το σχόλιο σας είναι (εκ νέου) άτοπο.
Καλόν είναι για την οικονομία του χρόνου, να μην αναλώνεστε με όσα δεν θέλετε να κατανοήσετε και πολύ περισσότερο να τα στρεβλώνετε επί τούτου...

Τέλος χαίρομαι που μοιραστήκατε το σκίτσο του μακρινού σας προγόνου μαζί μας, είναι καλό για την συνειδητότητα της καταγωγής να το κρατάτε στο οικογενειακό σας άλμπουμ...

 

Καθόλου

 

...μας " τιμωρούν" κατάλαβες;  

 

Ε ναι!

 

πολύ σωστά... η ερωτικοποίηση της ζαβομάρας είναι σημαντικότερη απ' τη θεραπεία αυτής...

 

καμμιά σχέση οι γλυκύτατες με τους κλοουν, ούτε ελάχιστη.

τώρα είχε μια σαφή ευκαιρία να αντιληφθεί οτι μιά συμπεριφορά προκάλεσε την απαρέσκεια του κ της. αυτό (φαίνεται να) είναι και το ζητούμενο.
αν ήταν αρκετό για να προσαρμόσει την συμπεριφορά της θα φανεί στην πορεία, αλλιώς θα γίνει σαφέστερη η απαρέσκεια, φαντάζομαι.
δουλειά του αρμόδιου.

το συμπτωματικό γεγονός οτι η απαίτηση στο περιστατικό, συνέπεσε με μια ηθικολογία, κι αφησε περιθώρια σύγχυσης με σχολαστικές και καθηκοντολογικές καταγραφές, δεν αφορά στην συζήτηση της τιμωρίας σε ασύμμετρη σχέση. δεν υπάρχει καμμιά σχέση με εκπαιδευτικά συστήματα, στα οποία αμφισβητείται η θέση του τιμωρούντος να τιμωρεί.

κατίσχυσε η ξυνίλα μας. δεν είναι κακό. αντίθετα, ανέδειξε τη γλύκα της σ.

 

γνώμη έχουμε από μία ο καθένας, η οποία συχνά μας περιγράφει. χρήσιμο να την λέμε, κι ας καρφωνόμαστε. ή μάλλον για να καρφωνόμαστε.

που δεν είναι καν κατανοητές, όχι αποδεκτές, από ορισμένους (πολλούς ή λίγους) οι οποίοι έχουν στο μυαλό τους οτι παράδοση ελέγχου είναι κάτι σε «μα γιατί δηλαδή; δεν μπορούσες αντί να μου επιβάλλεις το α, να προτιμήσεις να μου επιβάλλεις το β, που σου έχω πει χίλιες φορές οτι μ αρεσει; να μου ριξεις και μιά διάλεξη περί ορθότητας να χαρούν τα σκέλια μου; γιατί προτιμάς να μου λες διαρκώς οτι θα κανω αυτό που θέλεις και δεν μου το φερνεις απ' εξω απ' έξω, να 'χω κι εγω να λέω οτι είμαστε ίδιοι; αλήτη."
καραβανίλα τι είναι;

ούτε να επηρεάζεται απ' τη γνώμη κάθε ουφο.

-
υγ: κλείνοντας να υπενθυμίσω οτι υλισμός είναι ο ιδεαλισμός.
κάτουρον ο πρεσβύτερος

 

Ποιό κακό κορίτσι σε πείραξε εσένανε να το κάνω ντα να σου περάσει;

'Αιντε κι επειδή είσαι συ μπρε, θα το δείρω και χωρίς να σου κοστίσει 

Στο μεταξύ να γυρίσεις πίσω στα πιάτα... Ορίστε μας!!! 

Α.