τροποι τιμωριας

Απάντηση: τροποι τιμωριας

Θα συμφωνήσω με όσους είπαν ότι η τιμωρία εξαρτάται από το παράπτωμα.
Προσωπικά, η αδιαφορία είναι κάτι που εισέπραξα ως τιμωρία (και με έκανε να αισθανθώ χειρότερα κι από αντικείμενο - πράγμα φρικτό για μένα από τη στιγμή που δε με ηδονίζουν τέτοιες ιδέες) και είχε ως αποτέλεσμα να πληγωθώ ανεπανόρθωτα και να διακόψω κάθε είδους σχέση με το άτομο που (συνειδητά ή όχι) με τιμώρησε έτσι. Δεν υπήρξε ως τώρα τίποτα χειρότερο από το να κοιτάζω στα μάτια αυτόν στον οποίο πιστεύω και να εισπράττω ένα άψυχο βλέμμα, κενό οποιουδήποτε συναισθήματος. Το μόνο που κατάφερε να προκαλέσει ένα τέτοιο βλέμμα ήταν ολοκληρωτική devstation από μέρους μου, η οποία ήρθε τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι είχε ήδη έρθει το τέλος, πολυ πριν το αντιληφθώ.
Η τιμωρία που εφαρμόζω (η οποία έχει αποδειχτεί εξαιρετικά αποτελεσματική), είναι να τον κοιτάζω με παγωμένο βλέμμα (όχι αποστερημένο συναισθημάτων αλλά μια ρητή δήλωση του "με έχεις απογοητεύσει/πληγώσει"), και η συνεπαγόμενη παγερή/απότομη συμπεριφορά. Αφού συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έκανε (μιας και μιλάμε για άντρες, αυτό παίρνει στην καλύτερη περίπτωση από μισάωρο μέχρι μέρες) και αρχίσει τις συγγνώμες (μία δεν είναι ποτέ αρκετή), απαντώ πως η συγγνώμη είναι δεκτή, αλλά δεύτερη φορά δεν θα υπάρξει.
Υπολογίσιμος τρόπος τιμωρίας είναι επίσης η αποστέρηση κάποιου στοιχείου/συνήθειας που ο αποδέκτης της τιμωρίας θεωρεί σημαντικό. Και δεν εννοώ τσιγάρο ή λεκτικές συνήθειες, αλλά πιο ουσιώδη πράγματα, όπως το κόψιμο των μακριών νυχιών για μια γυναίκα περήφανη για το κομψό μανικιούρ της, το ξύρισμα του μουστακιού για έναν άντρα που το θεωρεί στοιχείο του εαυτού του και το φροντίζει καθημερινά, ή ακόμα και το κόψιμο μιας τούφας των μαλλιών. Έτσι, για να μη ξεχνάει ποτέ ποιος εντέλει είναι το αφεντικό.

 

Φυσικά εξαρτάται από το παράπτωμα. Οπότε δεν υπάρχει συνταγή. Επίσης εξαρτάται από τη στιγμή. Όλα είναι ρευστά. Ο καλός κυρίαρχος πρέπει να ξέρει ποιον τιμωρεί, πότε τον τιμωρεί και γιατί τον τιμωρεί. Σκοπός είναι να βγάλει κάτι από αυτόν και να τον οδηγήσει σε νέα , ίσως πρωτόγνωρα, μονοπάτια.

 

Η τιμωρια ειναι προνομιο για εναν υποτακτικο οταν γινετε με τους γνωστους και συνηθεις τροπους γι αυτον. Τα 'μεγαλα' συμφωνα με τα δικα μου κριτηρια παραπτωματα δεν τιμωρουνται, απλα με κανουν να μην θελω να ασχοληθω ξανα μαζι του.. Ποιος ο λογος να 'εχω' εναν υποτακτικο οταν αυτος κανει του κεφαλιου του?

 

Re: Απάντηση: Re: τροποι τιμωριας

Για τα.............."μπαλακια" προτεινω τα χτυπηματα με καρεκλοποδαρο ή βαριοπουλα!
Αλλα παντα με τρυφεροτητα, καλοσυνη και στοργη!
Μην τον σακατεψουμε τον αλλον, δεν κανει!!
(Εννοειται πως αστειευομαι! Η μηπως οχι????Θα δειξει!)   

 

Re: Απάντηση: Re: τροποι τιμωριας

και εναλλαξ!!!

 

Ο σωματικος πονος για μενα ειναι ικανοποιηση, ο ψυχικος πονος ειναι τιμωρια. Οταν το βλεμμα του γινεται ψυχρο, και η φωνη του αποτομη, νιωθω σα να εκανα το χειροτερο εγκλημα και παρακαλω να με συγχωρεσει. Αν με χτυπησει για τιμωρια, το πιο πιθανο ειναι να καυλωσω.

 

Απάντηση: Re: τροποι τιμωριας

εχω χυσει με χαστουκια μονο, αλλα οταν το χαστουκι ειναι απο διαφορετικο λογο τοτε με ποναει τοσο, οσο να με χτυπαγε 2 ωρες με single tail σε ολο μου το κορμι... Μην ξεχνας οτι αλλαζει πολυ η ψυχοσυνθεση του υποτακτικου οπως και του Κυριαρχου κατα την διαρκεια της τιμωριας..

 

Ναι callista, ετσι οπως το θετεις, εχεις δικιο.

 

Σωστα !

 

Απάντηση: τροποι τιμωριας

Η χειρότερη τιμωρία μου.... Το παγερό αδιάφορο βλέμμα Του, η σιωπή Του και η απουσία Του για μέρες....Με κάνει να βυθίζομαι στο απόλυτο κενό και τότε παύω να ζω....

 

Ακούστε και μια διαφορετική τιμωρία που ίσως σασ φανεί αστίο και το κοροιδέψετε πολοί! να πιει ο/η υπό 2-3 λίτρα νερό!

 

Απάντηση: Re: τροποι τιμωριας

θα ηταν καλυτερο αν αντι για νερο , ηταν κοκα κολα