Ἐν ἀνθρώποις Εὐδοκία

~-~-~-~-~-~-~~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~
40.02 - Once Upon a Time in America
~-~-~-~-~-~-~~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~​

Ευδοκία

Το σπίτι ήταν πολύ όμορφο, μεζονέτα με σαλόνι, study, κουζίνα και τραπεζαρία στο ισόγειο και τρία δωμάτια και μπάνιο με τζακούζι στον πρώτο. Στην πίσω μεριά είχε βεράντα και ψηλή περίφραξη, στο μπροστινό μέρος η περίφραξη απαγορευόταν από το HOA. Εκεί έβγαινε ο Στέφανος για να καπνίσει, γιατί στο πανεπιστήμιο ή μέσα στο σπίτι ούτε λόγος.

Η Φανή έκανε και δεύτερο γύρο aptitude tests τα οποία επιβεβαίωσαν τα πρώτα, συναρτησιακή ανάλυση, πραγματική ανάλυση και τοπολογία θα μπορούσε να παρακολουθήσει μεταπτυχιακά μαθήματα με προπτυχιακή υποστήριξη όπου χρειάζονταν σε θεωρία συνόλων και άλγεβρα. Αν και δεν ήταν απομονωμένη όπως στο σχολείο της το μαθηματικό της ταλέντο δε μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από κανέναν.

Ήταν πολύ όμορφα. Κάθε πρωί σηκωνόμουν πριν το Στέφανο και τη Φανή και πήγαινα και μας ετοίμαζα πρωινό. Μετά έκανα ένα γρήγορο ντους και ξυπνούσα πρώτα το Στέφανο και μετά τη Φανή. Ο Στέφανος έκανε με τη σειρά του ένα γρήγορο ντους και κατέβαινε στη βεράντα να πιει τον καφέ του κάνοντας το τσιγάρο του. Εγώ ξυπνούσα τη Φανή και μέχρι να ετοιμαστεί έκανα παρέα στο Στέφανο.

Τα σαββατοκύριακα με τη βοήθεια του Στέφανου και της Φανής έφτιαχνα το φαγητό της εβδομάδας και το βάζαμε σε τάπερ στην κατάψυξη. Κάθε πρωί έβγαζα τα τάπερ της ημέρας και τα έβαζα στο ψυγείο για να ξεπαγώσουν και όταν γυρνούσαμε και οι τρεις τα ζέσταινα στο φούρνο μικροκυμάτων και τρώγαμε λέγοντας ο καθένας μας πως πέρασε τη μέρα του.

Μετά η Φανή το έριχνε στο διάβασμα και εμείς στην προετοιμασία των επόμενων παραδόσεων. Όταν τελειώναμε καθόμασταν κάτω στο καθιστικό και συζητούσαμε ή βλέπαμε τηλεόραση ή ακούγαμε μουσική και σχεδόν κάθε μέρα κατά τις 22:00 η Φανή ανέβαινε στο δωμάτιό της για να κάνει Skype με το Josh. Γύρω στις 23:00 κάναμε Skype με Κατερίνα και Tomas και μετά η Φανή έπεφτε για ύπνο.

Και ήταν η ώρα που ο Στέφανος με είχε όλη δική του. Η Φανή είχε επιλέξει το τρίτο δωμάτιο καθώς είναι άνθρωπος που θέλει την απομόνωσή του. Ο Στέφανος είχε το κύριο υπνοδωμάτιο και εγώ το δίπλα ωστόσο δεν τολμούσαμε να κοιμηθούμε μαζί. Όσο και αν η Φανή είναι άνθρωπος που κοιμάται βαριά προσέχαμε ώστε να μην κάνουμε φασαρία όταν ο Στέφανος με ήθελε μαζί του.

Η Φανή είχε πιάσει φιλία με την Rachel, μια υπέροχη και ντροπαλή αφροαμερικάνα, κόρη συναδέλφου και είχαν ταιριάξει υπέροχα. Ο πατέρας της, ο Michael ήταν φυσικός και δίδασκε στο Stanford ενώ η μητέρα της η Maurice ήταν γιατρός. Καθότι εκτός από συνάδελφος ήταν και γείτονας τα sleepovers είτε της Rachel μαζί μας είτε της Φανής στους Barrows ήταν συχνά. Η Φανούλα μου είχε αρχίσει σιγά-σιγά να γίνεται πιο κοινωνική καθώς βρισκόταν σε ένα περιβάλλον που τραβούσε μεν το θαυμασμό αλλά δεν την αντιμετώπιζε σαν εξωγήινη.

Baby steps με την ενθάρρυνση τη δική μου και του Στέφανου. Την πρώτη φορά που πήγε σε κάποιο φοιτητικό πάρτι, πάντα με την Rachel καθώς είχαν γίνει αχώριστες, η αλήθεια είναι ότι και ο Στέφανος κι εγώ πρέπει να καπνίσαμε δύο πακέτα καπνό από την αγωνία μας. Όταν γύρισαν και οι δύο χαμογελαστές και άρχισαν να μας διηγούνται πόσο όμορφα πέρασαν η καρδιά μας επέστρεψε στη θέση της. Η Rachel αν και τρία χρόνια μεγαλύτερη από τη Φανή ήταν εξαιρετικά υπεύθυνο κορίτσι και την πρόσεχε σαν κέρβερος.

Η Φανή της το ανταπέδωσε κατά κάποιο τρόπο καθώς ήταν εκείνη που σύστησε τον Jonas, ένα σουηδό εικοσάχρονο συμφοιτητή της, στη Rachel.

Χαμογελάω στο πως γνώρισε τον Jonas η Φανούλα. Έκανε μια παρατήρηση η Φανή σε ένα μάθημα και του Jonas που καθόταν δίπλα της του ξέφυγε ένα «Θεέ μου, είσαι απίθανη» στα σουηδικά στο οποίο η Φανή του απάντησε χαμογελώντας, επίσης στα σουηδικά «Σε ευχαριστώ πολύ αν και νομίζω ότι είναι προφανές»

Βέβαια το τι είναι προφανές για τη Φανή και τι για τους υπόλοιπους ανθρώπους σηκώνει τεράστια συζήτηση, πάντως όπως και να έχει η Φανή απέκτησε ένα φανατικό θαυμαστή παρά το γεγονός ότι του ξεκαθάρισε -η αλήθεια είναι όχι και με τον καλύτερο τρόπο- ότι έχει αγόρι.

Και μετά του γνώρισε την Rachel και ο Jonas ξέχασε τα μαθηματικά, ξέχασε τη Φανή, ξέχασε και το όνομά του.

Σήμερα είχαν έξοδο και οι τρεις τους και μετά ο Jonas θα άφηνε Φανή και Rachel στους Barrows για sleepover.

Πήγα στο δωμάτιο της Φανής όπου ετοιμαζόταν με τη βοήθεια της Rachel, ο Στέφανος ήταν στο κοινό μας study και προσπαθούσε να τελειώσει την προετοιμασία του αυριανού μεταπτυχιακού μαθήματος.

- “Hello there” τους είπα χαμογελώντας.
- «Ευουλίνι μουυυυυυυυυυ» είπε η Φανή.
- “Hey, don’t move, we will never finish” είπε η Rachel προσπαθώντας να βάλει make-up στην Φανή
- “Sorry” είπε η Φανή χωρίς να το εννοεί.
- “Sit tight or so help me God, I will nail you down” την απείλησε η Rachel και μετά γύρισε προς εμένα και μου χαμογέλασε “Hello Evi, how are you?”
- “Been there done that!” της είπα χαμογελώντας. Τα ίδια ζουζουνίσματα η Φανούλα τα έκανε και σε μένα και την Κατερίνα όταν την ετοιμάζαμε για να βγει με τον Josh.
- “Almost finished” είπε η Rachel
- “So, where are you going tonight?”
- “DNA lounge, it has an event today” είπε η Φανή.
- “Are you going to a club? Seriously?” της είπα γεμάτη απορία. Στη Φανή δεν άρεσε ούτε η πολυκοσμία ούτε η φασαρία.
- “The things we do for love” απάντησε φιλοσοφικά η Φανή κάνοντας εμένα και τη Rachel να βάλουμε τα γέλια. “Well, after the first frat party I realized that it wasn’t this bad.”
- “After having a panic attack” την κατηγόρησε τρυφερά η Rachel.
- “That I did but you had my back!” της είπε η Φανούλα χαρίζοντάς της το πιο γλυκό χαμόγελο. “It was like my first kiss, more or less. The first time I had a panic attack, the second time it became easier and by the third time I started liking it. And look where I got” είπε χαμογελώντας μου.
- “Don’t you remind me this, young lady, you gave me a heart attack”
- “For a kiss?” με ρώτησε η Rachel
- “Not exactly” της απάντησε η Φανή “but in some manner you could call it a kiss” είπε βγάζοντας τη γλώσσα της πειρακτικά. Η Rachel έβαλε τα γέλια όταν κατάλαβε το υπονοούμενο ενώ εμένα η πίεση ανέβηκε γύρω στο 30.
- “This is it; you are grounded for the rest of your life!” της είπα.
- “Ευουλίνι μουυυυυυυυυυυυυυυυυ” μου είπε και πετάχτηκε και με πήρε στην αγκαλιά της φιλώντας με και γεμίζοντάς με κραγιόν.

Χτύπησε το κουδούνι, πρέπει να είχε έρθει ο Jonas.

- “Are you finished?” τις ρώτησα.
- “Almost” είπε η Rachel και κάθισε μπροστά από τον καθρέφτη για να βάλει στον εαυτό της τις τελευταίες πινελιές.
- “Ok, I ‘ll let Jonas know” της είπα και κατέβηκα κάτω. Ο Στέφανος είχε σηκωθεί για να πάει να ανοίξει αλλά του έκανα νόημα ότι θα άνοιγα εγώ, οπότε γύρισε στο γραφείο του.

Άνοιξα την πόρτα και ο Jonas με είδε και μου χαμογέλασε. Στα χέρια του κρατούσε τρία τριαντάφυλλα, ένα κόκκινο, ένα πορτοκαλί και ένα μωβ.

- “My Lady” μου είπε και μου έδωσε το μωβ τριαντάφυλλο κάνοντάς με να πάθω σχεδόν κράμπα από το χαμόγελο.
- “Thank you, my good Sir,” του είπα και του έκανα νόημα να περάσει μέσα. “The girls are almost ready.”
- “Thank you, ma’am” είπε και πέρασε μέσα κάνοντάς με να αναστενάξω. “Ma’am”. Βέβαια τον καταλάβαινα, ήταν φοιτητής μου -από τους καλύτερους αν όχι ο καλύτερος- στο προπτυχιακό μου μάθημα της Τοπολογίας οπότε παρά τη φιλία του με τη Φανή και την Rachel προσπαθούσε να είναι όσο πιο τυπικός γινόταν να είναι μαζί μου.
- “Do you want to have some tea or coffee while waiting the girls?” τον ρώτησα.
- “Thank you, ma’am, I’m ok.” μου είπε χαμογελώντας ντροπαλά.

Εκείνη την ώρα κατέβηκαν Φανή και Rachel η οποία έτρεξε και τον πήρε αγκαλιά και τον φίλησε με πάθος στο στόμα. Ο φουκαράς κοκκάλωσε στην αρχή αλλά τελικά ανταπέδωσε δείχνοντας όχι λιγότερο πάθος.

- “I miss Josh so much… ” είπε η Φανή φορώντας το κουταβίσιο βλέμμα της.
- “I know, sweety” της είπα.

Ξερόβηξα για να συμμαζέψω Jonas & Rachel, ο Jonas έγινε κόκκινος.

- “Have a wonderful time” τους είπα ξεπροβοδίζοντάς τους.
- “We will” μου είπαν.
- “Please send a message as soon as you come back to your house” είπα στη Rachel.
- “Of course, Evi” είπε η Rachel. Μπήκαν στο αυτοκίνητο του Jonas και έφυγαν.

Έκλεισα την πόρτα και πήγα και βρήκα το Στέφανο

- «Έφυγαν τα παιδιά» του είπα.
- «Τελειώνω και εγώ σε λίγο» μου είπε. «Πήγαινε να ετοιμάσεις το μπάνιο»
- «Μάλιστα Αφέντη μου» του είπα χαμογελαστή και πήγα να ετοιμάσω το τζακούζι. Το γέμισα με νερό στη θερμοκρασία που θέλει ο Στέφανος και έριξα και τα άλατα. Πήγα κάτω και έφερα ένα μπουκάλι κρασί και δύο ποτήρια και στο μεταξύ όπλισα και το συναγερμό, σε περίπτωση που επέστρεφαν ξαφνικά τα παιδιά θα είχαμε χρόνο να βγει τουλάχιστον ο ένας από τους δύο από το μπάνιο καθώς LCD με το status του υπήρχε σε κάθε δωμάτιο, του μπάνιου συμπεριλαμβανομένου.

Πηγαίνοντας πάνω πέρασα από το study.
- «Στέφανε, το μπάνιο είναι έτοιμο» του είπα.
- «Μπες μέσα και έρχομαι σε πέντε λεπτά.» μου είπε
- «Αμέσως» του είπα και πήγα πάνω. Άφησα το μπουκάλι με το κρασί και τα δύο ποτήρια, γδύθηκα και έβαλα αυτά που φορούσα στα άπλυτα. Μετά χώθηκα μέσα στο νερό που για τα γούστα μου ήταν χλιαρό αλλά Στέφανου παρόντος πάσα αρχή παυσάτω.

Έκλεισα τα μάτια μου απολαμβάνοντας απλά την αίσθηση του νερού, θα περίμενα και το Στέφανο για να ανοίξω το μηχανισμό του τζακούζι. Δεν μετρούσα χρόνο αλλά δε μου φάνηκε να πέρασαν πάνω από 2-3 λεπτά πριν έρθει και ο Στέφανος. Γύρισα και του χαμογέλασα. Μου χαμογέλασε και εκείνος, γδύθηκε και μπήκε στο τζακούζι.

Πήρα τα ποτήρια και τα γέμισα με κρασί. Τσουγκρίσαμε και ήπιαμε μια γουλιά.

- «Τελείωσες την προετοιμασία;» τον ρώτησα.
- «Ναι, βασικά έκανα και την προετοιμασία και των μαθημάτων της Παρασκευής, αύριο το βράδυ λέω να βγάλω τα κορίτσια μου έξω. Έχω κάνει κράτηση στο Waterbar»
- «Θαυμάσια ιδέα» του είπα, τις Πέμπτες τελειώναμε και οι τρεις μας νωρίς.
- «Εσύ έχεις τελειώσει;»
- «Ναι, έχω τελειώσει.»
- «Α, δε σου είπα! Το άλλο ΣΚ θα έρθει ο Harry, το φιλάμε έκπληξη για τη Φανή»
- «Προτείνω να της πω ότι θα πάμε πάλι κάποια διήμερη εκδρομή εδώ γύρω για να μην κανονίσει κάτι!»
- «Ναι, κάτι τέτοιο σκέφτομαι. Και Κυριακή λέω να διοργανώσουμε και BBQ και να καλέσουμε τους Barrows και τους Cohen»
- «Α, μια που είπες Cohen. Έχω μια ιδέα αλλά θέλω την έγκρισή σου.»
- «Τι αφορά;»
- «Τη Φανή» του είπα.
- «Για πες.»
- «Αφού δεν την ενδιαφέρει η θεωρία αριθμών σκέφτηκα να πω στον Ralph να με βοηθήσει να στρίψουμε τη Φανή στην εικασία του Hodge. Το πιστεύω πραγματικά Στέφανε, αν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να έχει ελπίδα να αποδείξει την ισχύ της ή να την καταρρίψει είναι η Φανή.»
- «Γιατί με ρωτάς; Εσύ ξέρεις καλύτερα τις δυνατότητες της Φανής όσον αφορά Άλγεβρα και Τοπολογία και ξέρω πως αυτοί οι δύο τομείς είναι το κύριο ενδιαφέρον της.»
- «Γιατί το κυνήγι της εικασίας του Hodge μπορεί κάλλιστα να αποδειχτεί χίμαιρα και η Φανή μέχρι στιγμής δεν έχει αντιμετωπίσει κάτι που είναι υπεράνω των δυνάμεών της. Από την άλλη αν είναι υπεράνω των δυνάμεων της Φανής… δεν έχουμε καμιά ελπίδα μέχρι να γεννηθεί μια νέα Φανή.»
- «Ναι, καταλαβαίνω γιατί το λες… ωστόσο Ευδοκία η αποτυχία και η διαχείρισή της είναι κάτι που θα πρέπει να μάθει. Κι εγώ το πέρασα αυτό με την εικασία του Χαταγιάμα και δεν είχα δίπλα μου ένα μυαλό σαν το δικό σου ή του Ralf για να με βοηθήσει. Αν ενδιαφέρει την ίδια, by all means do it.»
- «Θα τη βολιδοσκοπήσω. Περιττό να σου πω ότι ο Ralph έχει ερωτευτεί το μυαλό της Φανής, στο βαθμό που σταμάτησε να με δέρνει τρεις φορές την ημέρα που σηκώθηκα και έφυγα από το Stanford»
- «Χαχα, μη μου πεις, ακόμα σε μάλωνε;»
- «Δε φαντάζεσαι! Μα δε θυμάσαι τι έγινε όταν του κάναμε και οι τρεις επίσκεψη;»
- “It took you long enough young lady” είπε ο Στέφανος προσπαθώντας να μιμηθεί το Ralph κάνοντάς με να βάλω τα γέλια.
- “Όχι ότι η Φανή πάει πίσω. Έχει τους καλύτερους καθηγητές του κόσμου και είναι συνεχώς “Ο Dr. Cohen” το ένα, ο “Dr. Cohen” το άλλο.»
- «Χαχαχαχα» έβαλε τα γέλια ο Στέφανος. «Μη μου πεις ότι ζηλεύεις;»
- «Ζηλεύω λίγο» παραδέχτηκα. «Αν αρχίσει και της μαγειρεύει γαριδομακαρονάδα θα κάνω την Miranda χήρα, μα τω Θεώ» του είπα κάνοντας τον να βάλει εκ νέου τα γέλια.
- «Για βάλε τώρα το μαραφέτι να παίζει να κάνουμε καμιά μπουρμπουλήθρα» μου είπε ο Στέφανος και άνοιξα το μηχανισμό του τζακούζι.

Έκλεισα τα μάτια και ξάπλωσα πίσω απολαμβάνοντας την αίσθηση του υδρομασάζ.

- «Στέφανε, το νερό έχει αρχίσει κρυώνει, μου επιτρέπεις σε παρακαλώ να βάλω λίγο ζεστό;»
- «Άντε βάσανο, βάλε ζεστό και το κρίμα στο λαιμό σου αν με κάνεις βραστή γαρίδα!»
- «Πού να δεις με τι νερό κάνει μπάνιο η Φανή, μέχρι και σε μένα φαίνεται καυτό»
- «Ναι, μερικά πράγματα δεν αλλάζουν.»
- «Ποιος να μας το έλεγε πριν από δύο μήνες. Η Φανή σε κλαμπ. Ανθίζει σα λουλούδι, Στέφανε και ας της λείπει ο Josh της.»
- «Ένας από τους λόγους που μπορώ και κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια.»
- «Η Φανή δεν ήταν άτομο που θα τα φόρτωνε στον κόκορα υπήρχε δεν υπήρχε Τζος οπότε ο λόγος που κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια είναι ότι ο Ρωμαίος της είναι σε άλλη ήπειρο.»
- «Δεν είπα ότι δε βοηθάει.»
- «Να σε δω του παραχρόνου» του είπα.
- «Μη μου το θυμίζεις» μου είπε και έβαλα τα γέλια. Το νερό είχε επιτέλους αρχίσει να γίνεται πιο ζεστό.
- «Τελικά είχαν δίκιο για τα βατράχια» του είπα βγάζοντας τη γλώσσα μου πειραχτικά.
- «Με βράζεις σιγά-σιγά άτιμο θηλυκό;»
- «Λίγο μόνο» του είπα ωστόσο έκλεισα το ζεστό νερό.
- «Για έλα εδώ» μου είπε και πήγα και κάθισα ανάμεσα στα πόδια του ακουμπώντας την πλάτη μου στο στέρνο του. Ένιωσα τον ερεθισμό του. Ο Στέφανος με έπιασε από τα στήθη και άρχισε να μου τα μαλάζει απαλά. Έκλεισα τα μάτια μου απολαμβάνοντας την αίσθηση.

Σταμάτησε και σηκώθηκε και με σήκωσε και εμένα. Με φίλησε βαθιά και μετά με έβαλε και γύρισα, σπρώχνοντάς με προς τον τοίχο. Με τράβηξε από τη λεκάνη κάνοντάς με να τουρλώσω τον κώλο μου. Έτριψε τον πούτσο του στον κώλο μου και μετά σιγά-σιγά τον βύθισε μέσα μου. Είχε κάμποσο καιρό να με πάρει από πίσω και πόνεσα, δεν μπόρεσα να συγκρατήσω ένα βογγητό.

Τραβήχτηκε σχεδόν όλος έξω και μπήκε σιγά-σιγά και πάλι όλος μέσα μου. Και ξανά. Και ξανά. Με άρπαξε από τα στήθη και καρφώθηκε όλος μέσα μου κάνοντάς με να ουρλιάξω.

- «Σε πονάω, Ευδοκία; Θέλεις να σταματήσω;»
- «Όχι Αφέντη μου. Σε παρακαλώ μη σταματάς. Κάνε με δική σου με όποιο τρόπο θες.»
- «Μμμμ» είπε «πόσο μου αρέσεις που είσαι σφιχτή.»
- «Χαίρομαι που σ’ αρέσει Αφέντη μου.» του είπα ενώ ο πούτσος του μπαινόβγαινε μέσα στο κωλαράκι μου. Ο πόνος είχε αρχίσει σιγά-σιγά να υποχωρεί.

Ήταν υπέροχα. Ήμουν εκεί, δική του, για να με χρησιμοποιήσει με τον τρόπο που Εκείνος ήθελε. Δε χρειαζόμουν τίποτα περισσότερο, μόνο την ικανοποίησή Του.

Άρχισε να επιταχύνει τις κινήσεις του, ο μόνος ήχος που ακουγόταν ήταν οι ανάσες τους και το κλαπ-κλαπ που έκανε όταν έμπαινε όλος μέσα μου. Τα χέρια του έσφιγγαν δυνατά τα στήθη μου και με τα ακροδάχτυλα μου τσιμπούσε τις ρώγες. Μου τα έσφιξε τόσο δυνατά που πόνεσα και με μια τελευταία κίνηση καρφώθηκε μέσα μου και κάθισε ακίνητος ενώ ο πούτσος του έκανε σπασμούς βαθιά μέσα στον κώλο γεμίζοντάς τον.

Τραβήχτηκε απαλά. Τον ξέπλυνα με σαπούνι και νερό.

- «Πάω στο δωμάτιο. Στέγνωσε και έλα μέσα» με διέταξε.
- «Μάλιστα Αφέντη μου» του είπα

Ξεπλύθηκα στα γρήγορα και έβαλα το υδρομασάζ να αδειάσει. Σφουγγάρισα τα λίγα νερά που είχαν χυθεί στο πάτωμα και πήγα στο δωμάτιό μου και στέγνωσα τα μαλλιά μου. Μετά, ακόμα γυμνή πήγα και τον βρήκα στο δωμάτιό του, είχε ξαπλώσει.

Με έκανε δική του ακόμα δύο φορές προσφέροντάς μου πολλαπλούς οργασμούς και μετά με πήρε στην αγκαλιά του.

Κουβεντιάσαμε για αρκετή ώρα και μετά είδαμε τηλεόραση πίνοντας το κρασί μας. Πριν κοιμηθούμε τον ικανοποίησα με το στόμα μου και όταν τελείωσε μου άνοιξε την αγκαλιά του και χώθηκα μέσα της.

Το πρωί θα τον ξυπνούσα με τον ίδιο τρόπο, ήταν από τα πράγματα που του άρεσαν και εγώ λάτρευα να τον ικανοποιώ. Κάθε φορά που η Φανή έκανε sleep over στη Rachel ήταν μια ιεροτελεστία, αρχικά το μπάνιο και μετά σεξ, κουβεντούλα ή τηλεόραση συνοδεία κρασιού ή διαβάσματος.

Μα το πιο υπέροχο ήταν που το βράδυ κοιμόμουν και το πρωί ξυπνούσα στην αγκαλιά Του.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

ω
ωΩ
ΩΩΩ!!!
(ακόμα δεν το διάβασα, επανέρχομαι μετά την ανάγνωση)

edit
 

 

Στις επόμενες ιστορίες λέω να κάνουμε γνωριμία με τη BDSM scene του San Francisco  

 

Χαμογελώ πολύ πλατιά ...  

 

Να μάθουμε πρώτα πώς μαθαίνει η Φανή για τα τεκταινόμενα;     

 

Αυτό είναι ακόμα χρόνια στο μέλλον...

 

Αναμένουμε και πολύ παρακαλούμε να μάθουμε και για τη Μυρσίνη και για τη Βιολέττα συντόμως. Ευχαριστούμε.

 

Επιτέλους .....
Ευχαριστούμε.....

 

~-~-~-~-~-~-~~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~
40.03 - Έχε Harry...
~-~-~-~-~-~-~~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~​

Στέφανος

Κρίμα που δεν ήταν εδώ η Κατερίνα. Ο Harry είχε κολλήσει covid-19 και αν και είχε αναρρώσει θα έπρεπε να περιμένει 7 μέρες πριν επιστρέψει στο χειρουργείο. Του πρότεινα να έρθει να κάτσει μαζί μας για να μην είναι και μόνος του καθώς η Emily με τον άντρα της ζούσαν πλέον στον Καναδά. Όχι ότι ο Harry είχε πρόβλημα να βρει οποιαδήποτε παρέα αν το ήθελε αλλά ήταν κατά βάθος πολύ μοναχικός άνθρωπος και θεωρούσε ελάχιστους ανθρώπους ως δικούς του. Δέχτηκε, θα ερχόταν την Παρασκευή το απόγευμα. Εγώ είχα μάθημα μέχρι αργά αλλά η Ευδοκία τέλειωνε σχετικά νωρίς. Στη Φανή δεν είχαμε πει τίποτα.

Πράγματι, την Παρασκευή το απόγευμα γύρισα σπίτι. Η Φανή ήταν μόνη της στο σαλόνι και διάβαζε στο tablet της.

- «Μπαμπουΐνε μου!» μου είπε χαρίζοντάς μου ένα αστραφτερό χαμόγελο.
- «Κοριτσάρα μου!» της είπα ανταποδίδοντας χαμόγελο.
- «Η Εύη» δεν είναι εδώ μου είπε.
- «Ναι, το ξέρω. Είχε κάποια υποχρέωση μου είπε, θα κατέβει στο Σαν Φρανσίσκο.»
- «Κρίμα που δεν την πρόλαβα, δε θα έλεγα όχι για μια βόλτα.»
- «Δεν κατέβηκε για βόλτα, μαϊμού. Κάποια δουλειά έχει.»
- «Ουφ, καλά.» μου είπε.
- «Πάω να κάνω ένα ντους και να αλλάξω» της είπα και ανέβηκα πάνω. Δεκαπέντε λεπτά αργότερα κατέβηκα στο σαλόνι.
- «Ελπίζω να μην αργήσει» είπε η Φανή, «πεινάω»
- «Άμα πεινάς ζέστανε το φαγητό και φάε!»
- «Δε θέλω να φάω μόνη μου»
- «Τότε θα κάνεις υπομονή… Με τι ασχολείσαι;» τη ρώτησα.
- «Τώρα τίποτα συγκεκριμένο. Μου έβαλε ένα ενδιαφέρον αλγεβρικό πρόβλημα η Εύη το οποίο για να το λύσω χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω την εικασία του Hodge. Αλλά όπως καταλαβαίνεις είναι εικασία οπότε μάλλον θα υπάρχει και άλλη λύση που αυτή τη στιγμή που διαφεύγει.»

Χαμογέλασα μέσα μου, η Ευδοκία το είπε και το έκανε. Την τελευταία φορά που είχε βάλει μια ανάλογη άσκηση στη Φανή -όσο και αν αυτό δεν ήταν αρχικά ο σκοπός της- αυτό είχε καταλήξει στο θεώρημα SPH. Βασισμένοι στη μέθοδο της Φανής που για τους σκοπούς της άσκησης είχε αποδείξει μια ειδική μορφή της εικασίας του Hoffman η Ευδοκία με τον Hirch είχαν αποδείξει και τη γενική μορφή του απαντώντας σε ένα ερώτημα που ήταν ανοιχτό 50 χρόνια.

Ο συνδυασμός του παραπάνω με το θεώρημα Πέτρου είχαν χαρίσει στην Ευδοκία το ένα από τα τέσσερα Fields του 2022, κάνοντάς την τη δεύτερη γυναίκα στην ιστορία που το λάμβανε.

Ωστόσο με εξαίρεση τη Φανή, το SPH και η περίοδος που το ακολούθησε ήταν κάτι που όλοι προσπαθούσαμε να ξεχάσουμε. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε τέτοιο θέμα, η Ευδοκία είχε ζητήσει την άδειά μου και είχε πράξει με τις ευλογίες μου. Είχε συνεννοηθεί με το Ralf και της έβαζαν και άλλα προβλήματα που για να λυθούν βασίζονταν στην αποδοχή -χωρίς απόδειξη- του αληθούς της εικασίας του Hodge βάζοντας το μυαλό της Φανής στην πρίζα.

Το είχα συζητήσει ιδιωτικά με το Ralf ο οποίος ορθά-κοφτά μου είχε πει ότι αυτή τη στιγμή υπήρχαν δύο άτομα στον πλανήτη τα οποία είχαν ελπίδα να κόψουν το γόρδιο δεσμό, δασκάλα και μαθήτρια. Η δασκάλα είχε δηλώσει ότι αυτό ήταν υπεράνω των δυνάμεών της οπότε ο κλήρος είχε πέσει στην ανυποψίαστη Φανή. Ωστόσο δεν το θεωρούσα manipulation γιατί το μόνο που έκαναν ήταν απλά να της κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Από εκεί και πέρα όλα τα υπόλοιπα ήταν στο χέρι της ή για να είμαι ακριβής στο μυαλό της.

Όπως ακριβώς είχε κάνει και ο Hallows με μένα και την εικασία του Χαταγιάμα.

Κάθισα δίπλα στη Φανή η οποία χάζευε κάτι στο Wikipedia. Μου χαμογέλασε και θαύμα θαυμάτων ήρθε και χώθηκε στη αγκαλιά μου σκάζοντάς μου ένα ρουφηχτό φιλί και φωνάζοντάς με «Μπαμπουίνε μουυυυυυυυ».

Είχε κουρνιάσει σαν παιδάκι στην αγκαλιά μου και απολάμβανα αυτή την εξαιρετικά σπάνια στιγμή χαϊδεύοντάς της απαλά τα μαλλιά. Η κυρία βολεύτηκε και χαλάρωσε τόσο πολύ που την πήρε ο ύπνος και χαμογελώντας μέχρι και τα μουστάκια μου συνέχισα να τη χαϊδεύω προσπαθώντας να μην την ξυπνήσω. Πρέπει να πέρασε πάνω από μισή ώρα όταν άκουσα την πόρτα να ανοίγει και μπήκε μέσα ο Harry με την Ευδοκία. Τους χαμογέλασα και τους έκανα νόημα να κάνουν ησυχία. Ήρθαν και οι δύο νυχοπατώντας μπροστά από τον καναπέ.

- “Hey little monkey” της είπε τρυφερά ο Harry χαϊδεύοντας την τρυφερά στο χέρι. Η Φανή άνοιξε τα μάτια της στην αρχή χωρίς να μπορεί να πιστέψει αυτό που έβλεπαν.
- “Jayyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy” είπε και πετάχτηκε σα σούστα και χώθηκε στην αγκαλιά του νονού της ξεχνώντας ότι ήταν κοντά 16 χρονών και όχι 5. Ο Harry χωρίς να διαμαρτυρηθεί και με χαμόγελο μέχρι τα αυτιά την πήρε στην αγκαλιά του.
- “Hello Stefan” μου είπε και κάθισε δίπλα στον καναπέ έχοντας αγκαλιά τη Φανή σα να ήταν κοριτσάκι. Η Φανή είχε χώσει το κεφάλι της στους ώμους του και τον έσφιγγε με δύναμη που θα ζήλευε και ο πιο φιλόδοξος βόας.
- “Hello Harry, very nice to see you again” του είπα χαμογελώντας.
- “Sir, I will put your things to my room, I will sleep with Fani while you are here.”
- “You sure? I will stay for 9 more days” είπε ο Harry κάνοντας τη Φανή να τσιρίξει από τη χαρά της.
- “Win-Win” είπε η Φανή! “I will have you here and I will sleep with Εύη” μας δήλωσε λάμποντας από τη χαρά της.

Την άλλη μέρα η Φανή είχε να πάει σε ένα πάρτι με την Rachel και τον Jonas οπότε θα μέναμε σπίτι οι τρεις μας.

- “So, Stefan” είπε ο Harry, “Are you interested to be introduced to SF BDSM scene?”
- “By Gods yes” απάντησα.
- “Ok, let make me some calls” είπε.
-“And we have to buy some things” του είπα. “We will be back in one hour give or take” του είπα. «Ευδοκία, πήγαινε φόρα κάτι πρόχειρο, έχουμε να πάμε για ψώνια» της είπα. Ανέβηκε πάνω στο δωμάτιο που ήταν η Φανή και ετοιμαζόταν με την Rachel και κατέβηκε φορώντας ένα απλό μπλουζάκι, τζιν και αθλητικά παπούτσια.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και σε λίγη ώρα ήμασταν στο Burbank όπου ήταν το sex shop που ενδιαφερόμουν. Δεν ήθελα πολύπλοκα πράγματα, πήρα ένα δερμάτινο κολάρο και μια αλυσίδα για την Ευδοκία. Είδα και ένα υπέροχο βελούδινο τσόκερ, το πήρα και αυτό. Δεν σκόπευα να φορέσει κάτι εξεζητημένο και η Ευδοκία είχε τα κατάλληλα ρούχα.

- «Σήμερα θα φορέσεις το δερμάτινο κοντό φόρεμα που έχεις με δικτυωτό καλσόν και μποτάκια. Δε θα φορέσεις σουτιέν.»
- «Μάλιστα Αφέντη μου» μου απάντησε.

Γυρίσαμε σπίτι, δε μας πήρε πάνω από μία ώρα. Η Φανή με την Rachel είχαν τελειώσει το ντύσιμό τους και καθόντουσαν κάτω με το Harry με την τελευταία να μην μπορεί να πάρει τα μάτια της από πάνω του. Το είχε αυτό ο Harry, μαγνήτιζε όλα τα γυναικεία βλέμματα. Ακόμα και η Ευδοκία που κατά τα άλλα δεν τον έβρισκε του γούστου της τον κοίταζε σαν κουτάβι.

Αν ζήλευα κάτι από το Harry ήταν ο τρόπος που μαγνήτιζε τον περίγυρό του. Άντρες και γυναίκες.

Λίγη ώρα αργότερα ήρθε ο Jonas του οποίου επίσης του κόπηκε η λαλιά όταν του συστήσαμε το Harry. Χαμογέλασα ενώ ο φουκαράς ο πιτσιρικάς ένιωθε σαν γαζέλα μπροστά σε λεοπάρδαλη. Ο μόνος που γνώριζα να μην επηρεάζεται από το Harry, εκτός από εμένα, ήταν το… γαμπρουδάκι μου ο Josh ο οποίος είχε αντιμετωπίσει το Harry σα να μην τρέχει κάστανο κοιτώντας τον σταθερά στα μάτια. Εκτός από τη Φανή, εμένα, τον Josh και την Ευδοκία, όταν τον συνήθισε, δεν είχα δει άλλον άνθρωπο να αντέξει πάνω από ένα-δυο δευτερόλεπτα να κοιτάξει το Harry στα μάτια. Ούτε καν ο Tomas ο οποίος αν μη τι άλλο τον ξέρει από μωρό παιδί.

Του φουκαρά του Jonas έτρεμαν ακόμα τα πόδια του όταν πήρε τα κορίτσια και φύγανε. Είπαμε στη Φανή να κοιμηθεί σήμερα στης Rachel γιατί εμείς θα βγαίναμε έξω και θα γυρνούσαμε αργά. Όχι ότι δε θα μπορούσε να μείνει μόνη της η Φανή στο σπίτι αλλά η ίδια δεν ένιωθε ακόμα έτοιμη για τόσο μεγάλα βήματα. Όταν φύγαμε γύρισα στον Harry.

- “Did you make your contact?”
- “That I did” είπε χαμογελώντας. “We are lucky, we have a private event today.”
- “Oh” είπα και χαμογέλασα. Ήξερα τι σημαίνουν τα private events στα οποία είχε πρόσβαση ο Harry.

Η Ευδοκία από την άλλη μας κοίταζε αμήχανη.

- «Και δεν έχεις φτιάξει και παστίτσιο» της είπα πειρακτικά κάνοντάς την να παγώσει ακόμα περισσότερο.

Don’t you love those little surprises?

Ευδοκία

Πήγα στο δωμάτιο και ντύθηκα όπως μου είχε ζητήσει ο Στέφανος. Όπως με είχε διατάξει πρωτύτερα δεν είχα βάλει εσώρουχα. Το ντεκολτέ ήταν βαθύ και αποκαλυπτικό και η φούστα κοντή. Φόρεσα προσεκτικά το καλσόν και έβαλα τα μποτάκια μου. Βάφτηκα ελαφρά και έβαλα μωβ κραγιόν στα χείλη.

Κατέβηκα στο σαλόνι. Ο Στέφανος και ο Harry ήταν ντυμένοι και έτοιμοι.

- “She really is a beauty” είπε ο Harry στο Στέφανο.
- “Come here” είπε ο Στέφανος και πήγα και στάθηκα μπροστά του. “Kneel” με διέταξε και έπεσα στα γόνατα. Μου φόρεσε το δερμάτινο κολάρο.
- “Some basic rules” είπε ο Harry. “You are not allowed to look any Master/Mistress into their eyes. You are not to speak unless spoken first and always using Sir or Madam to address them. You are going to see some pretty recognizable faces; you are not allowed to stare. Is that clear”
- “Yes Sir, absolutely”
- “Nice. Not that is going to happen but in the unlikely event of someone harassing you, you are to report it directly to Stefanos or me. We will handle it from there.”
- “Yes sir” του απάντησα.
- “Ok, if you both are ready it’s time to get going”.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο αλλά δεν πήγαμε σε κάποιο club όπως είχα φανταστεί. Δεν έχω άλλο τρόπο να το περιγράψω από «μέγαρο» το μέρος που πήγαμε. Ο Harry μίλησε με το security και στην είσοδο μας έκαναν ένα μικρό tattoo που μας διαβεβαίωσαν ότι σε μια μέρα το πολύ θα έσβηνε.

Ο Στέφανος είχε περάσει το λουρί στην αλυσίδα και προχωρούσε μπροστά ενώ εγώ τον ακολουθούσα από πίσω κρατώντας το βλέμμα μου χαμηλά όπως με είχε διατάξει. Όντως δεν είχε πολύ κόσμο.

Ήρθε και μας χαιρέτησε ο ίδιος ο διοργανωτής. Ψηλός και μυώδης ντυμένος στα δερμάτινα μου φάνηκε περισσότερο σαν biker παρά σαν ιδιοκτήτης αυτού του μεγάρου.

- “Harrison, so nice to see you after this long”
- “Well, you know how things are. Nice to see you again Jeremy. May I introduce you, Stefan and his slave”

Ο Jeremy έσφιξε εγκάρδια το χέρι του με τον Στέφανο. Ένιωσα το βλέμμα του πάνω μου αλλά όπως μου είχαν πει κράτησα τα μάτια μου χαμηλά και δεν μίλησα μέχρι που μου μίλησε εκείνος.

- “Pretty girl you have, Stefan. What’s your name, girl?”
- “Eve, Sir” του είπα χωρίς να τον κοιτάξω. Γύρισε προς το Harry και το Στέφανο.
- “I hope to enjoy this beautiful night” τους είπε και μας άφησε μόνους.

Πήγαμε και καθίσαμε σε ένα τραπέζι που ήταν για όρθιους. Ήρθε ένα γκαρσόν και ζήτησε από τον Στέφανο και το Harry τι θα πάρουν. Ο Στέφανος παράγγειλε και για μένα. Τραβώντας μου την αλυσίδα προς τα κάτω μου έδωσε να καταλάβω ότι ήθελε να γονατίσω στα πόδια του πράγμα που έκανα. Έβαλε το χέρι του στο κεφάλι μου και συνέχισε να μιλάει με το Harry.

Κάποια στιγμή άκουσα μια φωνή.

- “Stefan??? I ‘ll be damned” και σήκωσα τα μάτια μου και είδα έναν γκριζομάλλη ο οποίος κρατούσε από την αλυσίδα του μια νεαρή εντυπωσιακή ξανθιά γύρω στα 20-25.
- “Morty??? How…??”
- “Surprise surprise!” είπε ο Harry χαμογελώντας.
- “We flew here yesterday; we came for the event. We have no idea that you came back to US” είπε ο Morty.
- “I’m here since September. I’m teaching at Stanford, same as the girl here” είπε δείχνοντάς με.
- “Isn’t she…” πήγε να ρωτήσει ο Morty αλλά σταμάτησε.
- “Yes, she is”.
- “I’ll be damned!” απάντησε.

Και τότε μου έκοψε. Ο Mortimer Petersen. Ξεροκατάπια. Η κοπελίτσα που είχε στο λουρί του με κοίταξε και μου χαμογέλασε. Της ανταπέδωσα το χαμόγελο ενώ οι Αφέντες μας μιλούσαν εγκάρδια μεταξύ τους.

Και τότε ήρθε η στιγμή που μου έπεσε το σαγόνι στο πάτωμα όταν μια ξανθή, εντυπωσιακή και πολύ διάσημη παρουσία ήρθε και *γονάτισε* μπροστά στο Harry.

- “Master!” του είπε κοιτώντας το πάτωμα.

Εγώ και η σκλάβα του Morty κοιταχτήκαμε στα μάτια έχοντας αναγνωρίσει ποια ήταν η ξανθιά.

- “My beautiful blondie” της είπε και φέρνοντας το δάχτυλό του κάτω από το σαγόνι της της σήκωσε το κεφάλι. Τον κοίταξε με Λατρεία, τον κοίταξε όπως τον κοίταζε η Κατερίνα.

Μόνο που ο Harry δεν την κοίταζε όπως κοίταζε ο ίδιος την Κατερίνα. Απλά της χαμογέλασε. Η κοπέλα έμεινε γονατισμένη στα πόδια του και πήρα το βλέμμα μου από πάνω της.

Ο Στέφανος μου έλυσε το λουρί και το ίδιο έκανε και ο Morty με την Elize. Η αλήθεια είναι ότι ένιωθα αρκετά αμήχανα στην αρχή αλλά η Elize δεν ήταν πρωτάρα σε τέτοια events, με πήρε αλά μπρατσέτα και αναμειχτήκαμε με τον κόσμο. Φορώντας και οι δύο κολάρα είχαμε πολύ ευγενική αντιμετώπιση και όποιος και αν μας μιλούσε το έκανε με σεβασμό. Γνώρισα κάμποσους Αφέντες και Αφέντρες και τους σκλάβους τους. Η Elize ήξερε κάποιους και ούσα πολύ εξωστρεφής το είχε εύκολο να πιάσει κουβέντα με τον οποιονδήποτε. Μάλλον σε εκείνη ο Morty δεν είχε δώσει περιορισμό να μη μιλάει αν δεν της μιλάνε οπότε κατά πάσα πιθανότητα αυτή η διαταγή ήταν αποκλειστικά και μόνο για μένα.

Αναστέναξα αλλά τι να κάνω; Είμαι αυτή που είμαι και αν μη τι άλλο ο Αφέντης μου με ήθελε ακριβώς γι’ αυτό.

Λίγη ώρα αργότερα είδα το Στέφανο να μου κάνει νόημα να πάω προς τα εκεί. Πήγα και όταν έφτασα μπροστά του γονάτισα και μου πέρασε και πάλι την αλυσίδα. Σε λίγο ήρθε και μας βρήκε ο Harry που παρόλο που δεν της είχε περάσει αλυσίδα είχε τη starlet να τον ακολουθεί σα σκυλάκι, γονατίζοντας μπροστά του κάθε φορά που σταματούσε. Κοιταχτήκαμε για λίγο με τη starlet και μου χάρισε ένα ζεστό χαμόγελο κλείνοντάς μου παιχνιδιάρικα το μάτι.

Ήταν από τις συμπάθειές μου στο σινεμά και η συμπεριφορά της με έκανε να τη συμπαθήσω ακόμα περισσότερο. Ποιος να μου το έλεγε αυτό ούτε καν 10 μήνες πριν. Και όχι μόνο είχε πρόσχαρη συμπεριφορά, είχε και εξαιρετικό χιούμορ και δεν ήταν λίγες η φορές που με έκανε να βάλω τα γέλια. Είχα να νιώσω τέτοια ζέστη για άγνωστό μου άνθρωπο από τότε που είχα γνωρίσει το Μιλτιάδη και τη Μυρσίνη, στα τέλη του Αυγούστου.

Ήλπιζα μέσα μου με όλη μου την ψυχή να καταλήξουμε όπως εκείνο το αυγουστιάτικο βράδυ, στη δεύτερή μας έξοδο δυο μέρες αργότερα. Είχα χαρεί με την ψυχή μου τη Μυρσίνη και αν και η αλήθεια είναι πως στην αρχή είχα νιώσει άβολα κατάφερα να ικανοποιήσω και το Μιλτιάδη. Η Μυρσίνη δεν είχε τέτοια προβλήματα αν κρίνω το χαμόγελό της μετά το «κατ’ ιδίαν» με το Στέφανο. Βέβαια πέραν του show που είχαμε χαρίσει με τη Μυρσίνη σε Στέφανο και Μιλτιάδη δεν κάναμε τίποτα περισσότερο από πίπες, η κάθε μία στον Αφέντη της άλλης αλλά όπως και να έχει ήταν πολύ καλύτερα απ’ ότι με το Harry που με κοίταζε να παίζω με τον εαυτό μου λες και έβλεπε ντοκιμαντέρ του National Geographic.

Και η ευχή μου πραγματοποιήθηκε. Πριν γίνει αυτό ωστόσο είχε προηγηθεί ένα ιδιωτικό show με ελάχιστους συμμετέχοντες. Ο Harry ανέβασε τη starlet γυμνή στο σταυρό και παίρνοντας ένα whip άρχισε να ζωγραφίζει σχήματα στην πλάτη της. Ακόμα κι εγώ που δεν αντέχω τον πόνο και παρά το ότι γνώρισα το whip σε πολύ χειρότερη περίσταση είχα μαγνητιστεί. Ο Harry ήταν μάγος, κάθε σημείο που σημάδευε με το whip έκανε την starlet να βγάλει για διαφορετικό ήχο και ο Harry την έπαιζε με τον ίδιο τρόπο που εγώ και ο Στέφανος παίζαμε πιάνο.

Ήταν ΑΠΙΘΑΝΟ.

Βέβαια όταν βρέθηκα εγώ δεμένη γερά πάνω στο σταυρό ήρθε η ώρα της μετάνοιας. Ήταν η σειρά μου να δώσω performance μόνο που σε εμένα ήταν διαφορετικά. Είτε μου κοβόταν η ανάσα είτε ούρλιαζα από τον πόνο. Ο Harry δε με βάρεσε δυνατά για τα δικά του μέτρα αλλά για μένα το μόνο που είχε σημασία ήταν να μην πω το safeword που μου είχαν δώσει, να μην ντροπιάσω τον Αφέντη μου. Τίποτε άλλο δε με ένοιαζε.

Ευτυχώς ο Harry φρόντισε ώστε να μη με κάνει να ξεπεράσω τα όρια, όρια που δεν είχα καν ιδέα πως έχω. Η πρώτη φορά που είχα δοκιμάσει whip ήταν για τιμωρία και είχα μισολιποθυμήσει. Προηγουμένως ο Harry είχε παίξει μουσική με το whip, τώρα ζωγράφιζε με καμβά την ίδια μου την πλάτη. Ήρθε ο ίδιος και με έλυσε ψιθυρίζοντας μου τρυφερά στο αυτί.

- “You were great little one. You made your Master proud. You made *me* proud” μου είπε τονίζοντας το “me” και κάνοντάς με να χαμογελάσω παρά τα δάκρυα που έτρεχαν από τα μάτια μου.

Ο Στέφανος μου άλειψε απαλά την πλάτη ενώ στο σταυρό ανέβηκε η Elize. Έκλεινα τα μάτια μου σε κάθε χτύπημα ωστόσο τα άνοιγα ξανά, ο Harry έδινε παράσταση στην οποία ήταν καλεσμένοι ελάχιστοι θνητοί, θνητοί που δε θα τους έλεγες κοινούς με τίποτα. Πέρα από τη starlet είχα αναγνωρίσει τουλάχιστον άλλα τρία πασίγνωστα πρόσωπα. Η “J”, δεν τολμώ να πω το όνομά της, μου χάιδευε τρυφερά το χέρι.

Όταν τελειώσαμε γυρίσαμε και οι τέσσερεις στο σπίτι μας στο Stanford. Ο Στέφανος πήρε την J στο δωμάτιο. Εγώ πήγα στο δωμάτιο μου, που το είχα παραχωρήσει στο Harry. Ο Harry μου ζήτησε να του κάνω μασάζ, πράγμα το οποίο έκανα με πολύ ευχαρίστηση. Ήταν όμορφος και μυώδης και όσο τον έτριβα σε όλο του το σώμα δεν το κρύβω ότι ερεθίστηκα.

Αν δε με άκουσε όλο το Stanford λίγη ώρα αργότερα να μη με λένε Ευδοκία.

Και μετά μου μαύρισε και τον κώλο γιατί δεν μου είχε δώσει άδεια να τελειώσω αλλά από το ύφος του περισσότερο το διασκέδαζε παρά είχε θυμώσει παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν τελείωσε. Όπως και να έχει αυτή τη φορά ήταν ο κώλος μου που γνώρισε το whip του. Με πήρε από την αλυσίδα και πήγαμε στο δωμάτιο του Στέφανου με εμένα να τον ακολουθώ στα τέσσερα. Χτύπησε την πόρτα και ο Στέφανος είπε από μέσα “Enter”.

Καθόταν στην άκρη του κρεββατιού και η J του έπαιρνε τσιμπούκι. Πρέπει να ήταν κοντά στο τέλος γιατί την κράτησε ακίνητη και αυτό ο Στέφανος το κάνει όταν τελειώνει μέσα στο στόμα μου. Η J κατάπιε και τον κοίταξε χαμογελαστή.

- “Go, play with her” μου είπε ο Harry

Και όντως η ευχή μου πραγματοποιήθηκε. Το τέλος της βραδιάς με βρήκε με τη J να με γλείφει ενώ ο Στέφανος την έπαιρνε από τον κώλο με εμένα μπουκωμένη με τον πούτσο του Harry και οι δύο μας με κόκκινες πλάτες και κώλους από το μαστίγιο του Harry και του Στέφανου.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

καλά, μην παίρνεις και όρκο  

 

Ήθελα να ενισχύσω το νήμα με λίγο άρωμα γαρίδας που αγαπούν οι πρωταγωνιστές  

Γαριδούλες μαγικές by kinvara posted 11 Απριλίου 2022 at 08:19