Ἐν ἀνθρώποις Εὐδοκία

@kinvara  

Η αλήθεια είναι πάντως ότι είναι μάλλον δύσκολο να υπάρξει συνέχεια.

Οι ιστορίες καλώς ή κακώς ζουν και πεθαίνουν από το feedback που λαμβάνουν και κρίνοντας από το τελευταίο μάλλον κάπου φαίνεται να έχουν κουράσει τον κόσμο, τόσο αυτή της Ευδοκίας όσο και οι υπόλοιπες.

Στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που έχω θα δώσω προτεραιότητα στην ιστορία που γράφουμε μαζί με την @margarita_nikolayevna και για τα άλλα μου κορίτσια (Μυρσίνη/Βιολέτα)... αν και όποτε υπάρξει χρόνος και διάθεση... ίσως...

Τουλάχιστον η ιστορία της Ευδοκίας είναι εν πολλοίς ολοκληρωμένη οπότε κάτι είναι κι αυτό.

 

NNEEVEEEERRR!!! Ο λαός διψάει!! Και λατρεύει @Arioch  

 

Έχω την αίσθηση ότι είναι δική σου προβολή στο αναγνωστικό κοινό... Αν μου επιτρέπεις ένα σχόλιο: άνοιξες πολλά ταυτόχρονα δραματουργικά μέτωπα και εξαντλήθηκες... Δεν είναι περίεργο, για μένα είναι αξιοθαύμαστο πώς γράφεις για τόσους χαρακτήρες... Κάνε ο,τι είναι καλύτερο για σένα, εμείς είμαστε εδώ και σε διαβάζουμε με μανία!!!

 

@Arioch καταλαβαίνω τι λες. Πάντως κρίνοντας από μένα δεν ισχύει το ότι κουράζει αλλά δεν υπάρχει ο χρόνος. Οι μεγάλες ιστορίες χρειάζονται χρόνο και ηρεμία να τις διαβάσει κανείς και να τις απολαύσει.  

 

~-~-~-~-~-~-~~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~
39.19 - Τα κορίτσια ξενυχτάνε μόνα ή δυο-δυο
~-~-~-~-~-~-~~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~​

Στέφανος

Φτάσαμε έξω από το σπίτι. Η βραδιά ήταν πολύ όμορφη, είχα χαρεί που είχα δει τον Μιλτιάδη και δεν το κρύβω, η μικρή του με είχε γοητεύσει. Ήταν όπως μου την είχε περιγράψει, μια ζωγραφιά. Αν και παρά ήταν υπερκινητική για τα δικά μου γούστα ήταν δύσκολο να τη γνωρίσεις και να μην τη συμπαθήσεις.

- «Πώς σου φάνηκε ο Μιλτιάδης και η Μυρσίνη;» ρώτησα την Ευδοκία.
- «Πολύ όμορφο ζευγάρι» μου απάντησε και συμπλήρωσε «πολύ ερωτευμένοι μεταξύ τους.»
- «Πολύ μου άρεσε η πιτσιρίκα» της ομολόγησα.
- «Δεν είσαι ο μόνος» μου απάντησε παιχνιδιάρικα.
- «Ο Μιλτιάδης πώς σου φάνηκε;»
- «Πολύ γοητευτικός»
- «Ωραία. Θα τον ρωτήσω αν ενδιαφέρεται για παιχνίδι μεταξύ μας»
- «Στέφανε, δε μου φαίνεται ότι είναι από τους ανθρώπους που θα τον ενδιέφερε κάτι τέτοιο.»
- «Και εδώ κάνεις λάθος. Έχει και δεύτερη, όχι ακριβώς υποτακτική, αλλά τακτική play partner.»
- «Ναι αλλά φαντάζομαι ότι είναι διαφορετικό να μοιραστείς την υποτακτική σου με μια γυναίκα παρά με άλλον άντρα.»
- «Για μένα όχι… αλλά έχεις δίκιο, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Για αρχή θα τον ρωτήσω αν ενδιαφέρεται να μας προσφέρετε show τα δυο κορίτσια.»

Η Ευδοκία κοκκίνησε ελαφρώς αλλά δεν απάντησε. Είχε διαπιστώσει ότι και του λόγου της είναι bi, με την Κατερίνα τουλάχιστον μια χαρά το ευχαριστιόταν.

- «Η Κατερίνα;» με ρώτησε.
- «Η Κατερίνα…» ξεκίνησε… «Η Κατερίνα θα χρειαστεί μερικές μέρες ακόμα για να επανέλθει.»
- «Κάθε φορά γίνεται αυτό;»
- «It’s the price she pays»
- «Κι εσύ Στέφανε» μου είπε.
- «Αν δεν μετράει για σένα τότε δεν είναι προσφορά, Ευδοκία.»
- «Στέφανε μου επιτρέπεις;»
- «Να κάνεις τι;»
- «Να… να μιλήσω με την Κατερίνα.»
- «Σοβαρά τώρα; Ρε συ Ευδοκία, εννοείται ότι μπορείς οποιαδήποτε στιγμή να μιλήσεις με την Κατερίνα, πώς είναι δυνατόν να μου ζητάς άδεια;»
- «Θέλω… θέλω να της πω να κατέβει μαζί μου… σπίτι… αν… αν θέλει και η ίδια»
- «Να της το πεις κοριτσάκι μου. Να της το πεις.»

Πήρε τηλέφωνο.

- «Κατερίνα μου; Πώς… πώς είσαι… Να σου πω… είμαστε από κάτω… ναι, ετοιμάζομαι να γυρίσω σπίτι. Κατερίνα… θες… θες να βγούμε για ένα ποτό και μετά να κοιμηθούμε σπίτι μου; Ναι, τα κορίτσια, μοναχές μας. Ναι! Δεν έχω πρόβλημα να περιμένω. Όχι Κατερίνα μου, κανένα πρόβλημα. Ναι! Αμέ! Θα του το πω, βεβαίως. Ναι, ανεβαίνουμε». Γύρισε προς τα εμένα «Μου είπε ότι θέλει να ετοιμαστεί αλλά το βρήκε θαυμάσια ιδέα. Ελπίζω… συγνώμη, είπα για το ποτό χωρίς να σκεφτώ… συγνώμη Στέφανε.»
- «Μη ζητάς συγνώμη Ευδοκία. Σου έχω πει σε ό,τι αφορά εσένα και την Κατερίνα δε χρειάζεται άδειά μου. Και αν το σκέφτηκες μετά να πάτε για ποτό δεν πειράζει. Καλό θα της κάνει. Λες και το ήξερες και ήρθες με τόσο όμορφο φόρεμα!»

Έβαλα το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ και ανεβήκαμε πάνω από το εσωτερικό ασανσέρ. Κάτσαμε στο σαλόνι, τα παιδιά ήταν το καθένα στο δωμάτιό του.

- «Θα ανέβω λίγο πάνω. Θα πω στη Φανή να κατέβει να σου κάνει παρέα»
- «Εντάξει» μου είπε χαμογελαστή.

Ανέβηκα πάνω και χτύπησα την πόρτα της Φανής.

- «Μιλάω με το Τζος» ακούστηκε από μέσα.
- «Είναι η Ευδοκία κάτω» της είπα. «Δε θα κάτσει πολλή ώρα».

Ούτε λεπτό δεν πέρασε και βγήκε σα σίφωνας.

- «Θα βγουν με τη μαμά girls night. Εσύ μη με κοιτάς έτσι, είσαι ακόμα τιμωρία» της είπα και συμμαζεύτηκε πάνω που πήγαινε να με κοιτάξει με το κουταβίσιο βλέμμα της. Αναστέναξε και κατέβηκε κάτω. «Ευουλίνι μουυυυυυυυυυυυυυ» φώναξε λες και είχε να τη δει κανένα αιώνα.

Πήγα στο μπάνιο. Δηλαδή τι μπάνιο, σάουνα το είχε κάνει. Μπήκα μέσα.

- «Κατερινιώ μου» της είπα και άνοιξα την καμπίνα και έβαλα το κεφάλι μου μέσα. «Χμμ… έτσι μου έρχεται να μπω κι εγώ μέσα… αλλά λυπάμαι τη φουκαριάρα την Ευδοκία…» της είπα.
- «Δεν ντρέπεσαι, σάτυρε» μου είπε πειρακτικά. «Βγαίνω σε λίγο» συνέχισε.

Γύρισα στο δωμάτιο και κάθισα στο κρεββάτι. Πράγματι, πέντε λεπτά αργότερα ήρθε μέσα η Κατερίνα τυλιγμένη με την πετσέτα. Την άφησε να πέσει. Το σώμα της είχε ακόμα σημάδια από τα παιχνίδια της με το Harry. Όπως και η διάθεσή της έτσι και αυτά θα τους έπαιρνε μερικές μέρες να επουλωθούν τελείως. Η Κατερίνα είχε πολύ μεγάλες σωματικές αντοχές και ο Harry κάθε φορά την έφερνε στα όριά της. Φέτος μια και το διάστημα που μείναμε χωρίς τα παιδιά ήταν αρκετά μεγαλύτερο, είχε αναβιώσει το… έθιμο της μιας εβδομάδας 24x7 μαζί του. Εντάξει, μέναμε στο ίδιο σπίτι αλλά τόσο εγώ όσο και η Ευδοκία προσπαθούσαμε να μη μπλέκουμε στα πόδια τους.

Ακόμα και το διήμερο που πήγαμε εκδρομή στα λουτρά Ποζάρ κατόπιν έντονης παραινέσεως του Μιλτιάδη, είχαμε κλείσει δύο σουίτες, ο Harry με την Κατερίνα στη μία και εγώ με την Ευδοκία στην άλλη. Είχαμε περάσει πολύ όμορφα, τελικά ο Μιλτιάδης είχε δίκιο που είχε φαγωθεί με δαύτα.

- «Πώς σου φαίνεται αυτό;» με ρώτησε δείχνοντας το φόρεμα που σκόπευε να φορέσει. Ήταν ένα απλό μάξι σκούρο μπλε φόρεμα. Η Κατερίνα θα ήταν εξίσου ερωτική ακόμα και αν φορούσε ένα σακί από πατάτες. Δεν… δεν είναι μόνο το σώμα της, είναι η ίδια της η αύρα. Μιλώντας αντικειμενικά η Ευδοκία είναι πιο όμορφη ως γυναίκα αλλά η Κατερίνα είναι τάξεις μεγέθους πιο ερωτική.
- «Είσαι υπέροχη. Θα τραβήξετε πάνω σας όλα τα αντρικά βλέμματα… και έχετε προκαταβολικά την άδειά μου να βγάλετε τα μάτια σας με όποιον επιλέξετε… οι δυο σας ή κατά μονάς.»
- «Σήμερα θα είναι φάτε μάτια ψάρια…» μου δήλωσε. Δεν είχε όρεξη. «Βέβαια… δεν υπόσχομαι ότι θα καθίσω φρόνιμη με την Ευδοκία» μου είπε γελώντας μου πονηρά.
- «Θα μου κάνετε τέτοιο κακό; Αλλά τέτοιες είστε» της είπα.
- «Τέτοιες και χειρότερες» μου είπε. «Δε μου λες, η Ευδοκία είναι μόνη της κάτω;»
- «Όχι, κατέβηκε η Φανή και της κάνει παρέα.»
- «Τότε μπορεί να περιμένει λίγο» είπε και έκανε κότσο το μαλλί της

Oh boy!

Κατερίνα

Έκανα κότσο το μαλλί μου και άφησα προσεκτικά το φόρεμα πάνω στην καρέκλα. Πλησίασα το Stefan που καθόταν καθιστός στο κρεββάτι. Γονάτισα μπροστά του και του έβγαλα τα παπούτσια. Είτε τον είχε ντύσει η Ευδοκία το απόγευμα είτε κατά τύχη είχε βάλει κάλτσες που ταίριαζαν με το παντελόνι του. Σήκωσα το βλέμμα μου και τον κοίταξα.

- «Με έντυσε η άλλη μαμά» μου είπε κάνοντάς με να βάλω τα γέλια.

Του έβγαλα τις κάλτσες και ανασηκώθηκε και με βοήθησε να του κατεβάσω το παντελόνι και το μποξεράκι. Πήρα στα χέρια μου το πόδι του και το έφερα στο στόμα μου. Πιπίλησα για λίγο τα δάχτυλά του και μετά φιλώντας και γλείφοντας ανέβηκα σιγά-σιγά προς τα πάνω. Ο πούτσος του είχε γίνει κατάρτι. Τον κράτησα στο χέρι μου και έγλειψα τη βάση του. Συνέχισα να τον γλείφω στη βάση και στα αρχίδια ενώ με το χέρι μου μάλαζα απαλά το πούτσο του. Επέστρεψα στη βάση του και τον έγλειψα σε όλο του το μήκος μέχρι που έφτασα στο κεφαλάκι.

Το πήρα στο στόμα μου και έπαιξα για λίγο με τη γλώσσα μου. Μετά αργά αλλά σταθερά τον πήρα όλο μέσα μου. Αργά σηκώνοντας το κεφάλι μου έφτασα μέχρι που είχα στο στόμα μου μόνο το κεφαλάκι του. Τον έπιασα με το χέρι απαλά στη βάση και άρχισα να τον παίζω κάνοντας απαλές κυκλικές κινήσεις ενώ έπαιρνα τον υπόλοιπο στο στόμα μου. Άρχισα σιγά-σιγά να ανεβάζω τον ρυθμό μου και ταυτόχρονα την ηδονή του Stefan, το καταλάβαινα από τις ανάσες του. Με άφησε να το πάω με τον δικό μου ρυθμό. Επιτάχυνα κι άλλο, ένιωσα το τέλος να έρχεται. Τον κατάλαβα από τις συσπάσεις που έκανε μέσα στο στόμα μου, από τις ανάσες και τα βογκητά του.

Τον πρώτο σπασμό τον ακολούθησε μια ριπή ζεστού σπέρματος και τον ακολούθησε και δεύτερη… και τρίτη. Με το χέρι μου συνέχιζα να παίζω το όργανό του που ακόμα πλημμύρισε το στόμα μου με σπέρμα. Κατάπια και συνέχισα να τον παίζω μέχρι που τον στράγγισα τελείως. Σκούπισα προσεκτικά με τα χείλη μου σάλιο και σπέρμα που είχαν μείνει πάνω του και όταν τον έβγαλα από το στόμα μου σχεδόν γυάλιζε. Τον κοίταξα χαμογελαστή.

- «Μου είχες λείψει κοριτσάκι μου»
- «Κι εμένα Αφέντη μου»

Και σε λίγες μέρες θα φεύγαμε για Αμερική. Θα μου έλειπε απίστευτα μέχρι το Φλεβάρη που θα επέστρεφε για να κάτσει μέχρι τον επόμενο Σεπτέμβρη.

Σηκώθηκα και ντύθηκα. Αποφάσισα να μη βάλω make up, μόνο λίγο κραγιόν σα χείλη μου. Όταν τέλειωσα ανοιγόκλεισα λίγο τα χείλη μου και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη. Έμεινα ικανοποιημένη με αυτό που είδα.

- «Stefan, το βράδυ μπορώ να κοιμηθώ στην Εύη;»
- «Ναι φυσικά.»
- «Δε σου υπόσχομαι ότι θα κοιμηθούμε. Σου υπόσχομαι όμως ότι… θα έχεις υλικό αύριο. Μπορούμε να τελειώσουμε; Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε strap-on;»
- «Ναι και ναι. Επίσης θέλω να τραβήξετε και φωτογραφίες και βίντεο»
- «Ό,τι θέλει ο Αφέντης μας» του είπα.

Κατεβήκαμε κάτω, η Εύη με τη Φανή κάτι έβλεπαν στο τάμπλετ της Φανής και είχαν ξεκαρδιστεί στα γέλια. Ένιωσα αυτό το απίστευτα ενοχλητικό τσίμπημα της ζήλειας και πάλι αλλά ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα το άφηνα να μας χαλάσει τη βραδιά.

Η Εύη με κοίταξε και μου χαμογέλασε. Αλλά… αλλά ήταν ο τρόπος που με κοίταξε… Με κοίταξε ερωτικά. Χαμογέλασα κι εγώ.

- «Είσαι πολύ όμορφη!» μου είπε η Φανούλα. «Τι όμορφη!!!» Σηκώθηκε και με πήρε στην αγκαλιά της και με γέμισε φιλιά. Την γέμισα κι εγώ κοκκινάδια για να μάθει, στα τσακίδια το κραγιόν! Ο Stefan και η Εύη έβαλαν τα γέλια. «Πάω να τα δείξω στο Josh» είπε γελαστή και έφυγε χοροπηδώντας σαν κατσίκι για να ανέβει στο δωμάτιό της.
- «Πάμε;» ρώτησα.
- «Πάμε» είπε η Εύη και σηκώθηκε.

Φιλήσαμε χαχανίζοντας και οι δυο το Stefan, στο ένα μάγουλο η κάθε μία.

- «Καλά να περάσετε κοριτσάρες μου. Δώστε του να καταλάβει!»
- «Εσύ φρόνιμα μικρέ» του είπα.
- «Μάλιστα Κυρία, θα κάνω όπως διατάξατε» μου είπε και μου έχωσε μια γερή στον κώλο. Μετά έχωσε μια γερή στον κώλο της Εύης κάνοντάς την να χοροπηδήσει.
- «Τι έκανα πάλι;» ρώτησε
- «Ήσουν έτοιμη να κάνεις κουάξ» της είπε και βάλαμε εκ νέου τα γέλια.

Κατεβήκαμε στο αυτοκίνητό της.

- «Χμ… εδώ έχει πολλά φώτα» μου είπε. «Όταν βγήκαμε για καφέ» μου εξήγησε « με το Μιλτιάδη και τη Μυρσίνη ο Στέφανος μου είχε ζητήσει να βγάλω το σουτιέν μου. Πρέπει να σταματήσουμε κάπου για να το βάλω.»
- «Μην το βάλεις» της είπα. Με κοίταξε για λίγο και μετά χαμογέλασε σκανταλιάρικα.
- «Μάλιστα Κυρία, όπως επιθυμείτε. Πού θέλετε να πάμε;»
- «Chalet, είναι όμορφη βραδιά για έξω. Και μετά σπίτι σου μικρή.»
- «Μάλιστα Κυρία» είπε έχοντας μπει στο πετσί του ρόλου της. Είχα καυλώσει απίστευτα.
- «Πώς ήταν η έξοδός σας;»
- «Ήταν πολύ όμορφα. Ο Μιλτιάδης και η Μυρσίνη είναι πολύ όμορφο ζευγάρι. Η Μυρσίνη δε… τι να σας πω, μια ζωγραφιά. Την κατασυμπάθησα. Θα σας άρεσε πολύ. Δεν ξέρω αν ο Μιλτιάδης είναι του γούστου σας, η Μυρσίνη σίγουρα θα είναι.»
- «Πώς είναι;»
- «Στο ύψος σας. Σγουρά μαύρα μαλλιά και υπέροχα μαύρα αμυγδαλωτά μάτια. Πολύ όμορφη καμπανιστή φωνή και ακόμα πιο όμορφο γέλιο. Γελάει… γελάει και φωτίζεται ο κόσμος γύρω της, πρέπει να το δείτε για να το πιστέψετε. Κανονική στο σώμα, έχει αρκετά μεγάλα στήθη.»
- «Μεγαλύτερα από τα δικά σου;»
- «Ναι, μεγαλύτερα. Δεν σας το κρύβω… όταν την πήρα αγκαλιά όταν αποχαιρετιστήκαμε και ένιωσα τα στήθη της πάνω στα δικά μου καύλωσα. Ο Στέφανος και ο Μιλτιάδης μας ζήτησαν να φιληθούμε στο στόμα… με το ζόρι κρατήθηκα και δεν έκανα σκηνή, με την καλή έννοια. Μικρή ξε-μικρή είναι πολύ περπατημένη. Πολύ… πολύ θα ήθελα να παίξω μαζί της.»
- «Σε χαλάσαμε, τελικά!» είπε η Κατερίνα.
- «Ίσα-ίσα… μου ανοίξατε τα μάτια» απάντησε σοβαρή.

Η Πολιτεία είναι κοντά, δεν μας πήρε ούτε δέκα λεπτά για να φτάσουμε στο Chalet. Είχε λίγο κόσμο, αλλά είχε κάμποσα τραπέζια άδεια. Δεν δυσκολευτήκαμε να βρούμε να κάτσουμε.

Εγώ παράγγειλα ένα black Russian ενώ η Εύη μια margarita. «Στρίψε μου ένα τσιγάρο σε παρακαλώ» είπα στην Εύη

- «Μάλιστα, αμέσως» μου είπε. Αν και η ίδια κάπνιζε μόνο κατόπιν αδείας από το Stefan εγώ δεν είχα τέτοιους περιορισμούς. Μου έστριψε το τσιγάρο και μου το έδωσε. Το πήρα στο στόμα μου και μου το άναψε.
- «Σε ευχαριστώ, Εύη μου»
- «Χαρά μου, Κυρία» είπε συνεχίζοντας το παιχνίδι.
- «Πώς σου φάνηκε ο Harry;» τη ρώτησα.
- «Πολύ ωραίος και επιβλητικός άνδρας, but not my cup of tea. Αλλά εδώ που τα λέμε ούτε κι εγώ πρέπει να είμαι του γούστου του αν κρίνω… αν κρίνω από τον τρόπο που με κοίταζε όταν με έβαλε να παίξω με τον εαυτό μου. Σα να έβλεπε ντοκιμαντέρ του national geographic.»
- «Σε διαβεβαιώ ότι του αρέσεις ως γυναίκα αλλά ναι, οι δυο σας δεν ταιριάζετε με τίποτα. Ξέρεις… μου έκαναν εντύπωση οι αντοχές σου στη Βελίκα όταν σε έπαιξε μαζί σου ο Harry με το whip. Πίστευα ότι θα φτάσεις να πεις το safeword πολύ πιο γρήγορα και εσύ δεν το είπες καν.»
- «Δε νομίζω ότι ήταν ο σκοπός του να με φτάσει να το πω, φαντάζομαι αν ήθελε θα μπορούσε να με κάνει να το πω ακόμα και με ένα μόνο χτύπημα. Δεν είμαι σαν… εσάς, Κυρία»
- «Ναι, δεν είχε αυτό το σκοπό αλλά σε διαβεβαιώ δε σου χαρίστηκε»
- «Δεν με χτύπησε τόσο δυνατά όσο ο Στέφανος την Κυριακή πριν έρθουμε. Τότε μισολιποθύμισα.»
- «Ναι, μου το είπε, όπως και είπε τι έκανες. Κοίτα, για το Harry το whip είναι παιχνίδι. Ο Stefan δεν είναι σαδιστής, όταν χρησιμοποιεί ζώνη ή whip το κάνει για να τιμωρήσει.»
- «Εσάς σας έχει χτυπήσει ποτέ με το whip;»
- «Όχι για τιμωρία. Το χρησιμοποιεί πολύ σπάνια και το κάνει μόνο για μένα.»
- «Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, Κατερίνα. Ήταν… ήταν πολύ βαρύ αυτό που του είπα»
- «Ναι, ήταν. Από τη μεριά μου σε καταλαβαίνω, είχες πανικοβληθεί. Καταλαβαίνω… καταλαβαίνω τι σημαίνει αυτό για σένα ή για τη Φανή. Εσύ γίνεσαι επιθετική, εκείνη παθαίνει κρίσεις πανικού.»
- «Ναι… ξέρετε… ακόμα και με το λουκετάκι… Αν μου συμβεί κάτι ξαφνικό… Εκείνη τη στιγμή είχα πανικοβληθεί τόσο πολύ… μα ήταν του Αφέντη μας να το διαχειριστεί. Αυτό… αυτό ήταν το χειρότερο. Αντέδρασα… αντέδρασα σα να ήμουν μόνη μου. Μου άξιζε η τιμωρία, μου άξιζε χίλιες φορές.»
- «Πέρασε αυτό Εύη μου, σταμάτα να το σκέφτεσαι. Το κατάλαβες και η ίδια, τιμωρήθηκες γι’ αυτό και όπως λέει ο Αφέντης μας «πάμε παρακάτω». Κι εγώ… κι εγώ δεν είμαι αθώα. Στα είπα εκείνο το βράδυ. Δεν… δεν ήθελα να φορτωθώ στο Stefan αλλά… αλλά δεν ήταν δική μου η απόφαση. Οι αποφάσεις έχουν σταματήσει να είναι δικές μου από εκείνη τη βραδιά που μου πέρασε το λουκετάκι. Δεν ήταν εύκολο… μας πήρε πολλά χρόνια να γίνουμε αυτό που είμαστε Εύη. Του ανήκουμε, του ανήκουμε με όλους τους τρόπους που μπορεί να ανήκει ένας άνθρωπος σε έναν άλλον, αυτό κράτα.»
- «Καμιά φορά… τσιμπιέμαι να δω αν ονειρεύομαι. Εννοώ… κάποιες φορές μου φαίνεται σαν ψέμα. Πού ήμουν το Γενάρη που είμαι τώρα. Πώς να μη μου φαίνεται σαν ψέμα, είναι σα να έχω κερδίσει τον Τζόκερ μετά από αλλεπάλληλα jack pot. Το Γενάρη ήμουν άνεργη, ήμουν μόνη μου, χωρίς παρέες, χωρίς καμία προοπτική σχέσης. Και… εννιά μήνες… εννιά μήνες μετά είμαι η σκλάβα του Στέφανου, σε… σε μερικές μέρες θα επιστρέψω ως καθηγήτρια στο Stanford όντας η δεύτερη γυναίκα στην ιστορία που έχει κερδίσει το Fields… πώς… πώς να μη μου φαίνεται σαν ψέμα; Φοβάμαι… φοβάμαι ότι θα ξυπνήσω και όλα αυτά θα είναι ένα απίστευτα τρελό όνειρο.»
- «Δεν είναι όμως όνειρο. Είναι η υπέροχη πραγματικότητα»
- «Θέλω να σας φιλήσω» μου είπε.
- «Και γιατί δεν το κάνεις;» τη ρώτησα.

Αντί για απάντηση έγειρε πάνω μου και με φίλησε απαλά στα χείλη. Ένιωσα κάμποσα βλέμματα να καρφώνονται πάνω μας αλλά δεν έδωσα δεκάρα. Ανταπέδωσα με ενθουσιασμό.

Ευδοκία

Η Κατερίνα ανταπέδωσε το φιλί μου. Στην αρχή ήταν τρυφερό αλλά στη συνέχεια έγινε πιο παθιασμένο. Οι γλώσσες μας είχαν αγκαλιαστεί μέσα στα στόματά μας. Πολύ μου άρεσε το παιχνίδι που παίζαμε εκείνη τη στιγμή, εκείνη η Κυρία και εγώ η υποτακτική της. Πάντα μου άρεσε να δίνομαι και αυτό έκανα και τώρα.
Σταμάτησε το φιλί της και μου ψιθύρισε στο αυτί

- «Πήγαινε στην τουαλέτα και βγάλε το κιλοτάκι σου και φέρ’ το μου. Κουβαλάς τη σφήνα σου;»
- «Μάλιστα Κυρία» της απάντησα, επίσης ψιθυριστά.
- «Θέλω να βάλεις τη μικρή σφήνα στο κωλαράκι σου.»
- «Χωρίς το κιλοτάκι μου;»
- «Χωρίς» μου είπε.
- «Μάλιστα» της απάντησα και σηκώθηκα και πήγα στην τουαλέτα.

Ήμουν μούσκεμα. Έβγαλα τη σφήνα από το τσαντάκι μου και την έτριψα στο μουνί μου μουσκεύοντάς τη. Μετά την έβαλα σιγά-σιγά στον κώλο μου. Πόνεσε λιγάκι παρά το γεγονός ότι μόλις το απόγευμα ο Στέφανος με είχε πάρει από πίσω. Ένιωσα λίγο άβολα περπατώντας και φορώντας καθώς προσπαθούσα να σφίξω τους μύες μου για να μην πέσει κάτω καθώς δεν υπήρχε και το κιλοτάκι να το κρατήσει στη θέση του. Το μουνάκι μου σχεδόν έσταζε, είχα καυλώσει αφάνταστα.

Κάθισα στην καρέκλα και της έδωσα με τρόπο το κιλοτάκι μου. Το πήρε και το έβαλε στην τσάντα της. «Περίμενέ με» μου είπε και σηκώθηκε και πήγε και εκείνη στην τουαλέτα. Γύρισε μετά από λίγο. «Το έτριψα στο πρόσωπό μου, δε βλέπω την ώρα και τη στιγμή που θα σε βάλω κάτω και θα σε πάρω με όλους τους τρόπους»
- «Ό,τι θέλετε εσείς Κυρία» της είπα ενώ ένιωθα σα να με διαπερνάει ρεύμα.
- «Ο Αφέντης μας μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω και strap-on. Θα σε πάρω από παντού» μου δήλωσε κάνοντάς με να ανατριχιάσω από την προσμονή. Αν ήταν στο χέρι μου θα σηκωνόμασταν να φύγουμε εκείνη τη στιγμή αλλά η Κατερίνα είχε πάρει το lead και εγώ ακολουθούσα πρόθυμα.
- «Δεν βλέπω την ώρα και τη στιγμή» της είπα.
- «Και θα σου κοκκινήσω και το κωλαράκι»
- «Μάλιστα» της απάντησα. Οκ, αυτό δεν το περίμενα αλλά…
- «Για πες μου τώρα, πώς ήταν το φιλί με τη Μυρσίνη;»
- «Φιλάει πολύ όμορφα. Όπως σας είπα, είναι πολύ περπατημένη. Μόλις έκλεισε τα 24 της και έχει πάει με πάνω από 50 άνδρες και γυναίκες. Αμ το άλλο; Έχουμε την ίδια μέρα γενέθλια! 21 Ιουλίου! Ακριβώς τέσσερα χρόνια διαφορά! Ο Στέφανος είπε… είπε ότι θα κανονίσει με το Μιλτιάδη να παίξουμε μεταξύ μας. Νομίζω ότι του αρέσει η Μυρσίνη αλλά δεν ξέρω αν ο Μιλτιάδης είναι σαν τον ίδιο. Να σας πω… θα ήθελα να παίξω με τη Μυρσίνη αλλά θα προτιμούσα να μην παίξω με το Μιλτιάδη. Όχι ότι είναι στο χέρι μου δηλαδή.»
- «Δε σου αρέσει ο Μιλτιάδης;»
- «Ίσα-ίσα, τον βρίσκω πολύ γοητευτικό. Αλλά… ξέρετε… δε μου είναι εύκολο. Φυσικά και θα το κάνω αν μου το ζητήσει ο Στέφανος αλλά μεταξύ μας θα προτιμούσα να μη μου το ζητήσει. Κατερίνα… είπα… είπα και στο Στέφανο… εννοώ… δεν σας ξέχασα…»
- «Αγάπη μου» μου είπε κοιτώντας με τρυφερά. «Δεν είμαι για τέτοια, Εύη μου… όχι ακόμα. Μην κοιτάς μαζί σου… μαζί σου είναι τελείως διαφορετικά»
- «Πολύ χαίρομαι που το ακούω» της είπα χαμογελαστή. «Να σας εξομολογηθώ… μου έφυγε ένα βάρος από την καρδιά, αλήθεια σας λέω.»
- «Σε πιστεύω, μπουμπούνα!»
- «Είμαι και φαίνομαι» της είπα χαμογελώντας από το ένα αυτί ως το άλλο.

Η Κατερίνα έκανε νόημα στη σερβιτόρα για να πληρώσουμε το λογαριασμό. Πλήρωσε εκείνη με την κάρτα της και μου έκανε νόημα να σηκωθώ. Σηκώθηκα κι εγώ και πήγαμε προς το αυτοκίνητο. Η σφήνα είχε αρχίσει να με ενοχλεί αλλά αφού δε μου είπε να τη βγάλω την άφησα μέσα μου. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο.

- «Θέλω γλυκό. Θα κατέβουμε στο σταθμό να πάρουμε κρέπες» μου δήλωσε.
- «Μάλιστα, όπως θέλετε»

Ξεκινήσαμε αλλά σε κάποιο σημείο με διέταξε να σταματήσω.

- «Βάλε και την άλλη σφήνα στο μουνάκι σου και μετά φόρα το κιλοτάκι σου. Θα κατέβεις εσύ να πάρεις τις κρέπες, εγώ θα σε περιμένω στο αυτοκίνητο.»
- «Μάλιστα» της απάντησα. Η σφήνα σχεδόν γλίστρησε μέσα μου. Μου ξέφυγε ένα βογκητό ηδονής. Ανασηκώνοντας τη λεκάνη μου φόρεσα το κιλοτάκι μου, με κάποια δυσκολία ώστε να μη μου γλιστρήσουν οι σφήνες και πέσουν και κάθισα ξανά στο κάθισμα. Ένιωθα υπέροχα άβολα.

Ξεκίνησα και ούτε πέντε λεπτά αργότερα φτάσαμε στην κρεπερί, στην πιάτσα των ταξί.

- «Τι κρέπα θέλετε;» τη ρώτησα.
- «Πάρε μία σοκολάτα, μπανάνα, μπισκότο, θα τη μοιραστούμε»

Κατέβηκα και προσπάθησα να σφίξω τους μύες μου γιατί ένιωσα η σφήνα που είχα βάλει μπροστά να γλιστράει παρά το κιλοτάκι. Παράγγειλα την κρέπα προσπαθώντας ταυτόχρονα να σφιχτώ και να δείχνω ότι δε σφίγγομαι. Ένιωθα καύλα και ντροπή. Τι θα έκανα αν μου έπεφτε η σφήνα; Από πίσω είχε έρθει μια αντροπαρέα. Μάλλον θα κέρδιζα ενθουσιώδη χειροκροτήματα. Πήρα την κρέπα, πλήρωσα και με αρκετή δυσκολία πήγα στο αυτοκίνητο. Ξεφύσησα με ανακούφιση όταν μπήκα μέσα.

- «Έτσι όπως είχες σκύψει στο ταμείο, έπρεπε να δεις πως σε κοιτάνε.» μου είπε η Κατερίνα. «Έχεις πολύ όμορφο κώλο, δεν ήταν μόνο τα αγοράκια τα οποία δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν το βλέμμα τους από πάνω του.»
- «Και που να ήξεραν» της είπα χαχανίζοντας.

Έβαλα μπρος και κάνοντας ελαφριά παρανομία ξαναβγήκα στην Κηφισίας. Δεν είχε κίνηση και ούτε καν δέκα λεπτά αργότερα ήμασταν στο Χαλάνδρι. Έβαλα το αυτοκίνητο στην πυλωτή και ανεβήκαμε στο διαμέρισμά μου. Έκανε αρκετή ζέστη οπότε άνοιξα το κλιματιστικό.

- «Γδύσου» με διέταξε η Κατερίνα. «Και βγάλε τις σφήνες. Θα πάμε να κάτσουμε να φάμε στο μπαλκόνι.»
- «Γυμνή να βγω στο μπαλκόνι;»
- «Ναι» μου είπε.

Αναστέναξα αλλά υπάκουσα. Έβγαλα το φόρεμα και το δίπλωσα προσεκτικά. Κατέβασα το κιλοτάκι μου και έβγαλα και τις δύο σφήνες και η αλήθεια είναι ότι ένιωσα απίστευτη ανακούφιση όταν έβγαλα αυτή που είχα στον κώλο μου.

Πήγα και τις άφησα στο νιπτήρα του μπάνιου μου για να τις πλύνω αργότερα. Έβγαλα και τις γόβες μου και γυμνή και ξυπόλητη πήγα στην κουζίνα και έβγαλα ένα πιάτο και μαχαιροπίρουνο. Το φως του σαλονιού ήταν κλειστό οπότε το μπαλκόνι δε φωτιζόταν. Και πάλι ένιωσα άβολα αλλά η αίσθηση του να είμαι γυμνή στο μπαλκόνι, στο δροσερό αυγουστιάτικο αεράκι ήταν πολύ όμορφη. Καθίσαμε στο τραπέζι και έκοψα την κρέπα σε κομματάκια. Τη φάγαμε χωρίς να μιλάμε. Όταν τελειώσαμε μου ζήτησε να της στρίψω ακόμα ένα τσιγάρο. Γύρισα στο χολ που είχα αφήσει την τσάντα μου και έβγαλα από μέσα καπνό και αναπτήρα. Γύρισα στο μπαλκόνι. Έκανα να κάτσω στην καρέκλα αλλά η Κατερίνα με σταμάτησε.

- «Όχι έτσι. Γονατιστή» μου ζήτησε.

Γονάτισα μπροστά της και έστριψα το τσιγάρο.

- «Άναψέ το εσύ» μου είπε. «Μπορείς να τραβήξεις μία τζούρα». Έκανα ό,τι μου είπε και της έδωσα το τσιγάρο. «Τρίψε μου τα πόδια». Τις έβγαλα τις γόβες και άρχισα να τις κάνω απαλά μασάζ στις πατούσες. Η Κατερίνα είχε κλείσει τα μάτια απολαμβάνοντας αυτό που έκανα. Που και που έφερνε το τσιγάρο στο στόμα της και τραβούσε μια τζούρα. Χωρίς να μου το πει, πήρα το πόδι της και το έφερα στο στόμα μου και άρχισα να το γλείφω. Σε αντίθεση με εμένα που έβαφα τα νύχια μου σε απλό γαλλικό, η Κατερίνα τα είχε βάψει σε πολύ σκούρο κόκκινο. Είχε πολύ όμορφα δάχτυλα. Συνέχισα να της γλείφω τα δάχτυλα και μετά της έγλυψα την πατούσα και μετά την καμάρα και μετά άρχισα να ανεβαίνω σιγά-σιγά προς τα πάνω. Έσβησε το τσιγάρο.
- «Πάμε μέσα» μου είπε.

Πήγαμε στο δωμάτιό μου. Έβαλε το κινητό σε σημείο που είχε πλήρη θέα και πάτησε να αρχίσει να γράφει το βίντεο. Τη βοήθησα να γδυθεί. Στεκούμενη όρθια με διέταξε να τη γλείψω. Γονάτισα μπροστά της και πέρασα ανάλαφρα τη γλώσσα μου από την κλειτορίδα της. Ήταν και εκείνη μούσκεμα. Έτριψα την υγρασία της στο πρόσωπό μου και βούτηξα τη γλώσσα μου μέσα της γευόμενη την αλμύρα της. Με γράπωσε από το μαλλί. Συνέχισα να τη φιλάω και να τη γλείφω, πήρα την κλειτορίδα της στο στόμα μου και την πιπίλησα. Πιπιλώντας την ακόμα άρχισα να την παίζω και με τη γλώσσα μου. Η Κατερίνα μου γράπωσε το μαλλί δυνατά κάνοντάς με να πονέσω. Συνέχισα αυτό που έκανα και ένιωσα το σώμα της να τρέμει. Με κράτησε ακίνητη και τεντώθηκε… και το πρόσωπό μου γέμισε με τα υγρά της. Σήκωσα τα μάτια μου και την κοίταξα χαμογελαστή. Στο ξενοδοχείο μου είχε προκαλέσει εμένα squirting, σήμερα της το ανταπέδωσα.

Με σήκωσε και με έγλειψε στο πρόσωπο ρουφώντας τα υγρά της. Με φίλησε βαθιά κάνοντάς με να τη γευτώ και πάλι.

Της Κατερίνας της άρεσε πολύ το στήθος μου. Ξάπλωσε στο κρεββάτι και με έβαλε να κάτσω πάνω της. Με χούφτωσε και άρχισε να μου μαλάζει δυνατά και τα δύο στήθη. Άρχισα να τρίβομαι πάνω της ενώ ένιωθα τα στήθη μου σα να είναι σε μέγγενη. Στην αρχή τριβόμουν απαλά αλλά κάπου εκεί το έχασα τελείως και άρχισα να κινούμαι με ταχύτητα. Η Κατερίνα με σταμάτησε. Με διέταξε να σηκωθώ από πάνω της. Σηκώθηκε και πήγε στην τσάντα της. Γύρισε φορώντας το strap on. Με διέταξε να κάτσω στα τέσσερα.

Μπήκε μέσα μου από μπροστά. Μου έχωσε μια σφαλιάρα στα κωλομέρια και καρφώθηκε μέσα μου κάνοντάς με να βογκήξω. Ήμουν τόσο καυλωμένη που ο οργασμός μου ήρθε σε λιγότερο από ένα λεπτό. Τραβήχτηκε από μπροστά μου και το βύθισε αργά και σταθερά στον κώλο μου κάνοντάς με να μουγκρίσω παρά το γεγονός ότι ο Στέφανος με είχε πάρει έτσι λίγες ώρες πριν και παρά το γεγονός ότι μέχρι πριν λίγη ώρα φορούσα σφήνα.

Η Κατερίνα συνέχισε να με γαμάει με το strap-on για κάμποση ώρα ρίχνοντάς μου που και που σφαλιάρες στον κώλο. Όπως μου είχε τάξει, όταν τελείωσε ο κώλος μου ήταν κατακόκκινος.

Ξαπλώσαμε και με πήρε αγκαλιά κουτάλα. Το χέρι της χάιδευε τρυφερά το στήθος μου και ο ύπνος με πήρε χωρίς να το καταλάβω.

 

          
/me feeling happy.

 

~-~-~-~-~-~-~~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~
39.20 - Κάτι κουρασμένα παλικάρια
~-~-~-~-~-~-~~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~​

Στέφανος

Πριν ξαπλώσω έστειλα μήνυμα και στις δύο

«Πώς τα περάσατε;»

Έλαβα μετά από λίγο απάντηση από την Κατερίνα.

«Θα γελάσεις αλλά μετά τον πρώτο γύρο μας πήρε ο ύπνος. Τώρα ξεκινάμε δεύτερο γύρο. Τελικά μου αρέσει ο ρόλος της Αφέντρας, από εδώ και πέρα τοίχο-τοίχο Stefan» μου έγραψε και το διάβασα και χαμογέλασα.

Έπεσα για ύπνο αλλά κάμποση ώρα αργότερα ξύπνησα από ήχο στο κινητό. Άρχισαν να μου έρχονται φωτογραφίες. Οι δυο τους με τα στήθη τους να πιέζουν το ένα το άλλο. Η Ευδοκία να γλείφει την Κατερίνα. Η Κατερίνα να γλείφει την Ευδοκία. Πολύ μου άρεσε αυτή, η Ευδοκία ήταν όρθια και η Κατερίνα γονατισμένη μπροστά της αλλά από το POV της Ευδοκίας, η Κατερίνα φαινόταν μέσα από τις μεγάλες Ευδοκίες. Επόμενη φωτογραφία με την Κατερίνα να φοράει το strap on και να παίρνει την Ευδοκία από τον κώλο. Μετά η Ευδοκία να φοράει το strap on και να παίρνει την Κατερίνα από τον κώλο. Μετά και οι δύο καθισμένες στα τέσσερα, με τον κώλο προς τα μένα να χαϊδεύονται. Η προ-τελευταία φωτογραφία ήταν η Ευδοκία με κόκκινη πλάτη και κώλο. Κοίτα να δεις! Η τελευταία ήταν η καλύτερη, οι δυο τους σε 69, η Κατερίνα ξαπλωμένη με την πλάτη στο κρεββάτι και η Ευδοκία από πάνω της.

Ανέβασα όλες τις φωτογραφίες φροντίζοντας να κάνω θολά τα πρόσωπα όπου φαινόντουσαν με τίτλο «Τα κορίτσια ξενυχτάνε μόνα ή δυο-δυο». Έπεσα για ύπνο, με δυσκολία είναι η αλήθεια καθώς μου είχε γίνει κάγκελο, αλλά με χαμόγελο από το ένα αυτί μέχρι το άλλο. Πραγματικά ένιωθα ευλογημένος από τους Θεούς της μοίρας. Ω, ναι… άξιζε και με το παραπάνω το αντίτιμο που πλήρωνα.

Ξύπνησα το πρωί και κατέβηκα να φτιάξω καφέ. Είχε ήδη, είχε φτιάξει ο Tomas. Βγήκα στη βεράντα, καθόντουσαν με τη Φανή και έπαιζαν σκάκι.

- «Καλώς την ωραία κοιμωμένη» μου είπε ο Tomas πειρακτικά.
- «Μπαμπουίνε μουυυυυυυυυυ» είπε η Φανή και σηκώθηκε και μου έσκασε δυο ρουφηχτά φιλιά. «Ναι, ξέρω, είμαι τιμωρία!» συμπλήρωσε βγάζοντας τη γλώσσα της.
- «Χμμμ…» είπα κοιτάζοντας τη σκακιέρα. Η Φανή είχε στριμώξει πολύ άσχημα τον Tomas.
- «Ορίστε οι ολέθριες συνέπειες να την αφήνεις να παίζει σκάκι με την Ευδοκία» είπε και έριξε τον βασιλιά του παραδεχόμενος την ήττα του.
- «Οι ολέθριες συνέπειες ξεκίνησαν όταν την άφησα να παίζει σκάκι μαζί σου, νεαρέ!» του απάντησα.
- «Δε λες τίποτα. Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας, πατέρα!» μου είπε.
- «Χα! 3,5 – 1,5» είπε η Φανή λάμποντας.
- «Αξιοπρεπής» του είπα.
- «Ναι; Για να σε δούμε εσένα!»

Στήσαμε το σκάκι και ξεκινήσαμε blitz με τη Φανή. Καμία αξιοπρέπεια, δύο ισοπαλίες κατάφερα να πάρω και ως εκεί. Σήμερα οι γυναίκες μας είχαν πάρει τα σώβρακα με όλους τους δυνατούς τρόπους.

- «Και μετά λες για μένα» είπε ο Tomas.
- «Νεαρέ, πολύ ζορίζεις την τύχη σου!»
- «Η μαμά που είναι;» ρώτησε ο Tomas
- «Βγήκαν χθες με την Ευδοκία. Girls night, κοιμήθηκαν εκεί. Τι έχει το πρόγραμμα σήμερα;»
- «Θα πάω μπάνιο με το Μάνθο και τη Μυρσίνη. Έχει έρθει μια ξαδέρφη τους με το αγόρι της και εκείνος έχει αυτοκίνητο. Λέμε να πάμε προς Σούνιο.»
- «Να πάτε!» του είπα.
- «Μπαμπά» είπε η Φανή, «μπορώ να πω στον Τζος να έρθει να κάτσουμε εδώ;»
- «Χμμ…» της είπα. Η Φανή ήταν τιμωρία αλλά όπως είχα πει και προχθές ο Τζος δε μου έφταιγε σε τίποτα, αν μη τι άλλο δεν ξέρω τι θα είχε γίνει αν δεν επενέβαινε ο ίδιος τόσο ψύχραιμα και αποτελεσματικά. «Ναι, μπορεί να έρθει» της είπα κάνοντάς τη να βγάλει μια τσιρίδα ενθουσιασμού.

Πήγαν πάνω, ο ένας για να ετοιμαστεί και η άλλη για να καλέσει τον Τζος. Πήρα τηλέφωνο την Κατερίνα, κατά τα φαινόμενα οι κυρίες κοιμόντουσαν του καλού καιρού. Το σήκωσε η Κατερίνα και την έκοψα πριν καν μιλήσει.

- «Πρόσεξε τι θα πεις, η κόρη σου με έκανε άλογο στο σκάκι.»
- «Καλημέρα» μου είπε γελώντας.
- «Περάσατε καλά, θα υποθέσω»
- «Στέφανε, θέλεις να ανέβουμε να πάμε όλοι μαζί για μπάνιο;»
- «Είπα στην Φανή ότι μπορεί να έρθει ο Τζος εδώ και έχω αρχίσει πολύ να το αγαπάω αυτό το παιδί αλλά όχι στον βαθμό να τον αφήσω μόνο του με την κόρη μου στο σπίτι μου!»
- «Ναι, αυτό περιμέναν» μου είπε.
- «Μη μου τα λες αυτά απότομα και είμαι γέρος άνθρωπος. Do I really need to know?»
- «Nope» μου είπε. «Δεν είσαι σε ηλικία για τέτοια.»
- «Αχ θα τον γδάρω!»
- «Να μπείτε στη σειρά. Πρώτη που θέλει να τον γδάρει είναι ο δράκος που κοιμάται δίπλα μου.»
- «Ρε ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;»
- «Στα της Φανής ο δράκος και καλή μας κατάποση, μεσιέ. Σοβαρά τώρα Στέφανε… μπορούμε να τους αφήσουμε μόνους αλλά αν σε ενοχλεί αυτό πες τους να έρθουν και τα παιδιά μαζί μας»
- «Αυτό θα κάνω» της είπα. «Λοιπόν, σας περιμένω. Θα παραγγείλω και καφεδάκια να σας περιμένουν, είχε φτιάξει γαλλικό ο Tomas αλλά τέλειωσε και να σου πω, βαριέμαι να φτιάξω άλλον. Κρύους έτσι;»
- «Ναι κρύους. Λοιπόν, θα ξυπνήσω την ωραία κοιμωμένη ή έστω τον Smaug και σε μισή ώρα θα είμαστε πάνω».

Κίνησα να σηκωθώ να ανέβω στο δωμάτιο της Φανής αλλά ήταν η Φανή που κατέβηκε.

- «Ωραία, του είπα να έρθει. Σε καμιά ωρίτσα θα είναι εδώ.»
- «Φανή, πες του να πάρει και μαγιό, η μητέρα σου θα έρθει με την Ευδοκία να πάμε όλοι μαζί για μπάνιο»
- «Δε μπορώ σήμερα μπαμπουίνε μου. Μου ήρθε περίοδος χθες το βράδυ και σήμερα πονάω.»

Ok, sex was out of the question… Ξεροκατάπια και έπαιξα τα δάχτυλά μου στο τραπέζι.

- «Εντάξει. Καλώς, πες στον Josh να έρθει και θα δω τι θα κάνω με τη μαμά σου και την Ευδοκία. Μάλλον θα με γδάρουν ζωντανό που τις ξεσήκωσα»
- «Εγώ έχω περίοδο, όχι εσείς. Γιατί δεν πάτε για μπάνιο;»
- «Και να σε αφήσω μόνη σου με τον Τζος;»
- «Γιατί, θα με φάει;»
- «Δε φοβάμαι μη σε φάει αυτός, το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα.»
- «Δεν καταλαβαίνω τι μου λες.»
- «Φανή, αυτό που έκανες προχθές… άκου να σηκώσεις χέρι σε άλλο άνθρωπο χωρίς να είσαι σε άμυνα. Δεν το περίμενα ποτέ από σένα τέτοιο πράγμα Φανή»
- «Μπαμπά, σου είπα, δε θα το ξανακάνω. Με μάλωσε ο Τζος, με μάλωσε η Εύη, με μάλωσες εσύ, με μάλωσε ο νονός, με μάλωσε η μαμά και χθες με μάλωσε και ο Tomas με τον παππού και τη γιαγιά. Είμαι ήδη τιμωρία, τι άλλο θέλεις να κάνω;»
- «Να μην το ξανακάνεις αυτό.»
- «Δε θα το ξανακάνω μπαμπουίνε μου, στο υπόσχομαι. Άλλωστε… άλλωστε ποτέ δε θα έκανα τέτοιο πράγμα στον Josh.»
- «Τέλος πάντων…»
- «Θέλεις να παίξουμε άλλη μια παρτίδα blitz;» με ρώτησε.
- «Όχι τώρα μωρό μου» της είπα.
- «Καλάααα» μου είπε παραπονιάρικα. «Πάω πάνω να ακούσω μουσική μέχρι να έρθει ο Josh» μου είπε, μου έσκασε ένα φιλάκι και έφυγε χοροπηδώντας.

Άνοιξα το φόρουμ και μου έπεσε το σαγόνι από τον αριθμό των likes στις φωτογραφίες. Κοίταξα τα σχόλια, κάποια ήταν έξυπνα κάποια αδιάφορα και κάποια εμετικά, τουλάχιστον στη δική μου οπτική. Πάνω που έπαιζα με τη σκέψη να κάνω report τα χειρότερα από αυτά χτύπησε το τηλέφωνό μου, ήταν ο Μιλτιάδης.

- «Καλημέρα Στέφανε!»
- «Καλημέρα Μιλτιάδη, τι κάνεις;»
- «Είμαστε εδώ με τη Μυρσίνη και θαυμάζουμε τις φωτογραφίες που ανέβασες. Η ακριβής διατύπωση είναι μας έχουν βγει τα μάτια και των δύο, ειδικά αυτή που τα στήθη τους ακουμπάνε το ένα το άλλο, το στοματικό το POV -εικάζω- της Ευδοκίας και το 69. Τα κορίτσια σου είναι υπέροχα!»
- «Και η μικρή σου είναι κουκλί. Διαβολάκι σκέτο. Ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις αλλά ξέρεις πως δε μασάω τα λόγια μου. Πολύ θα ήθελα να παίξω μαζί της.»
- «Ο λύκος και αν εγέρασε…» μου είπε. «Δεν το έχω κάνει αυτό ποτέ, όχι ότι δεν το έχω φαντασιωθεί αλλά ξέρεις… θεωρία και πράξη»
- «Μιλτιάδη, μη με παρεξηγήσεις, σου είπα απλά ότι θα μου άρεσε, όχι ντε και σώνει να κάνουμε τέτοιο πράγμα.»
- «Πάντως να ξέρεις ότι η Ευδοκία άρεσε πολύ στη Μυρσίνη. Δεν λέω, σα γυναίκα κι εμένα μου αρέσει, αλλά η Μυρσίνη έκανε σα λυσσασμένη χθες, ειδικά μετά το φιλί. Τώρα είναι στον τοίχο, σε διαλογισμό, γιατί κάποια στιγμή μου τα έκανε τσουρέκια»

Έβαλα τα γέλια.

- «Ωραία, επειδή ανάλογη αντίδραση είχε και η Ευδοκία, θέλεις να κανονίσουμε αύριο να βρεθούμε όλοι μαζί; Ας τις αφήσουμε να παίξουνε μόνες τους αν δε θέλεις να το προχωρήσουμε περισσότερο. Αν μη τι άλλο… θα βγουν ωραίες φωτογραφίες»
- «The more the merrier… Αν φέρεις και τη γυναίκα σου -και ελπίζω να μην το πάω too far- ακόμα καλύτερα.»
- «Η Κατερίνα… είναι στην απεξάρτηση από το Harry… ξέρεις…»
- «Ναι… ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το κάνετε αυτό στον εαυτό σας… αλλά είναι κάτι που θέλει πολύ βαριά cohones ρε φίλε και δεν μπορώ να μην το σεβαστώ.»
- «Λοιπόν, θα κλείσω εγώ ξενοδοχείο για αύριο το βράδυ.»
- «Μπορούμε και στο σπίτι μου!» είπε.
- «Ναι, μπορούμε αλλά εκεί που έχω το μυαλό μου θα είναι πολύ πιο αναπαυτικά για τους δυο μας, trust me. Πηγαίνω συχνά με τα κορίτσια μου μόνο και μόνο για να μπορώ να κάθομαι να τις βλέπω από τον καναπέ πίνοντας ουίσκι.»
- «Sold» μου είπε. «Τι ώρα λες;»
- «Λέω να βγούμε κατά τις 21:00, να πάμε κάπου πρώτα για ποτό και μετά αν συνεχίσουμε να έχουμε διάθεση πάμε στο ξενοδοχείο»
- «Sold εις το τετράγωνο» μου απάντησε.
- «Γεια σας Κύριε» άκουσα μέσα από το τηλέφωνο τη φωνή της Μυρσίνης βάζοντας τα γέλια.
- «Να υποθέσω τέλειωσε ο διαλογισμός;»
- «ΘΑ ΤΗΝ ΕΝΤΟΙΧΙΣΩ!» μου δήλωσε κάνοντάς με να βάλω εκ νέου τα γέλια.
- «Χαιρετισμούς να της δώσεις πριν το κάνεις…»
- «Άσχετο… δεν καπνίζω αλλά μου έφερε ένας φίλος πούρα Αβάνας. Τι λες, να φέρω δύο αύριο μαζί μου;»
- «Να φέρεις. Τα κορίτσια παιχνίδι και εμείς θα απολαύσουμε το θέαμα καπνίζοντας τις πουράκλες μας και πίνοντας τα ουισκάκια μας»
- «Deal!» μου είπε. «Λοιπόν, τα λέμε αύριο… Αλήθεια, πού θέλετε να πάμε για ποτό;»
- «Στο Challet» του απάντησα. «Θα κλείσω και τραπέζι αν είναι να φάμε κιόλας!»
- «Α, δηλαδή να έρθουμε ντυμένοι με τα καλά μας!»
- «Αμέ, δε σε έχω δει ποτέ με γραβάτα!»
- «Οκ, επίσημο ένδυμα λοιπόν. Χμμμ… καλώς! Τα λέμε αύριο το βράδυ. Πάω να την ξεκολλήσω από τον τοίχο να πάμε για ψώνια!»
- «Ρε συ… εντάξει, δε χρειάζεται…»
- «Όχι-όχι… Μην ανησυχείς, win-win. Και θα της πάρω ένα φόρεμα που είχα δει και μου άρεσε και θα τη μαυρίσω στο ξύλο γιατί θα μου αρχίσει τα “δεν χρειάζεται Βρασίδα μου”»
- «Έχει μείνει το Βρασίδας, ε;»
- «Και να ήταν μόνο η Μυρσίνη… εδώ καμιά φορά το λέω εγώ» είπε και μου διηγήθηκε τις δυο τρεις φορές που της είχε ορκιστεί πως αν δεν τη μαυρίσει δεν θα τον λέγαν Βρασίδα.

Κλείσαμε το τηλέφωνο και παράγγειλα καφέ. Βαρέθηκα να ανέβω πάνω και πήρα τηλέφωνο τη Φανή.

- «Μαδάμ, για γκελ μπουρντάρ να πάρω το αίμα μου πίσω!»
- «Κατεβαίνω μπαμπουΐνε μου»

Μέχρι να έρθουν οι καφέδες είχαμε τελειώσει και την τελευταία παρτίδα blitz. Η Φανή ήταν σε φόρμα ή εγώ όχι αν και αυτή τη φορά πήγα καλύτερα. 3-2 έχασα κατορθώνοντας να αποσπάσω μία νίκη και δύο ισοπαλίες.

Στο μεταξύ ήρθαν οι καφέδες και μετά από λίγο ήρθε και ο Τζος παρά το γεγονός ότι αρχικά η Φανή είχε πει ότι θα του πάρει καμιά ώρα. Καθίσαμε όλοι στη βεράντα και περιμέναμε να έρθουν Κατερίνα και Ευδοκία.

Ευδοκία

Η Κατερίνα με ξύπνησε με πολύ… ενδιαφέρον τρόπο. Οργασμικό ξύπνημα, στην κυριολεξία! Ανταπέδωσα με ενθουσιασμό και το πιτσίλισμα στο τέλος έδειξε ότι δεν ήμουν η μόνη ενθουσιασμένη. Πήρα μια αλλαξιά ρούχα στην τσάντα και φόρεσα το μαγιό μου με ένα απλό παρεό. Πήρα και ένα μεγάλο ψάθινο καπέλο που φορούσα και με την Κατερίνα αγκαζέ κατεβήκαμε στην πυλωτή όπου είχα παρκαρισμένο το 500αράκι μου. Αναδίπλωσα την οροφή και βγήκαμε στο δρόμο.

- «Σε ευχαριστώ πολύ Εύη μου για την υπέροχη βραδιά»
- «Εγώ να δεις» της είπα. «Ξέρεις, σου πάει το κυριαρχικό!»
- «Λες να του ξουρίσω τα μουστάκια;»
- «You could try» απάντησα χαμογελώντας.
- «Ξέρεις, κάποιες φορές στις αρχές είχαμε δοκιμάσει να κάνουμε switch»
- «Σοβαρά;;; Να κάτι που δεν περίμενα» ομολόγησα. «Πως πήγε;»
- «Πώς να πάει. Δεν μας έμεινε άντερο από τα γέλια κάθε φορά που το προσπαθήσαμε. Με το Stefan δε μας βγαίνει με τίποτα. Κατά καιρούς το έχω δοκιμάσει με διάφορους παρτενέρ και ομολογώ ότι ώρες-ώρες έχει τη χάρη του αλλά δεν είναι και για χόρταση, τουλάχιστον όχι σε μένα.»
- «Φαντάζομαι…»
- «Ο Harry να δεις τι μου είχε κάνει μια φορά, τότε που ήμουν σκλάβα του στη Βοστώνη.»
- «Τι σου είχε κάνει;»
- «Κάτι είχα κάνει, πραγματικά δε θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια… μια χαζομάρα, ήθελα να τον τσιγκλήσω για να με μαστιγώσει.»
- «Και;»
- «Και… μου έκανε ένα ολόκληρο 24ωρο το σούμπο. Εγκεφαλικό κόντεψα να πάθω όταν τον είδα να γονατίζει μπροστά μου και να μου λέει “M’ lady”»
- «Lessons learned» της είπα χαμογελώντας στην ιδέα. Ακόμα και εμένα που δεν ήταν του γούστου μου ο Harry -και δεν εννοώ σαν άντρας, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι υπάρχει straight ή bi γυναίκα στον πλανήτη που ο Harry δε θα ήταν του γούστου της σαν άντρας- δεν μπορούσα καν να τον διανοηθώ να κάνει τον sub… Εννοώ… αρκούσε να σε κοιτάξει έντονα με τα μάτια και τα πόδια άρχιζαν να τρέμουν μόνα τους, μόνο ο Josh, η Φανή και ο Στέφανος μπορούσαν να τον κοιτάξουν στα μάτια χωρίς να τους κόβονται τα γόνατα. Ακόμα και εγώ που μπορώ να κοιτάζω τον οποιονδήποτε στα μάτια ζοριζόμουν ακόμα και μετά από τόσες μέρες που πέρασα μαζί τους. Για την Κατερίνα δεν το συζητάμε…
- «Εμένα μου λες; Με είχε μία μέρα και με ακολουθούσε σα σκυλάκι, δεν έχω ξανανιώσει τόσο άσχημα στη ζωή μου με το σαδίσταρο!»
- «Εγώ να δεις πως ένιωσα όταν έπαιζα με το strap-on και με κοίταζε λες και έβλεπε ντοκιμαντέρ για την ερωτική ζωή των μπαμπουίνων»
- «Μπορώ να φανταστώ αν και όπως κατάλαβες αργότερα είχε τους λόγους του. Σε διαβεβαιώ ότι του αρέσεις ως γυναίκα, σεξουαλικά μιλώντας δηλαδή.»
- «Ίσως… πάντως εκείνη τη στιγμή ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.»
- «Αυτός ακριβώς ήταν ο σκοπός του, Εύη»
- «Το κατάλαβα… δηλαδή μου το εξήγησε ο ίδιος όταν τελειώσαμε but still… όχι από τις πιο ευχάριστες αναμνήσεις μου»
- «Στη Βελίκα πάντως, μια χαρά πίπα του πήρες και είδες ότι το ευχαριστήθηκε.»
- «Η καρδούλα μου το ξέρει Κατερίνα. Έβαλα όση τέχνη δεν έχω βάλει στη ζωή μου, tell me about pressure!»
- «Να σφίγγουν οι κώλοι που λέει και ο Αφέντης μας»
- «Κλύσμα με σιλικόνη ήταν, όχι απλό σφίξιμο» της είπα κάνοντάς την βάλει τα γέλια.

Δεν αργήσαμε να φτάσουμε στη Ρέα. Η Κατερίνα μου είπε να βάλω το αυτοκίνητο στο υπόγειο πάρκινγκ τους για να μη χρειάζεται να ανεβάσω την αναδιπλούμενη οροφή. Μπήκα μέσα, το πάρκινγκ τους ήταν μεγάλο παρά τη μαούνα που είχαν για αυτοκίνητο. Ανεβήκαμε από το εσωτερικό ασανσέρ και βγήκαμε και οι δύο στη βεράντα όπου καθόταν ο Στέφανος με τη Φανή, τον Tomas και τον Josh.

- «Καλώς τες» είπε ο Στέφανος

Η Φανή όρμισε και μας πήρε και τις δύο αγκαλιά, λες και είχε να μας δει από πέρσι ξέρω ‘γω. Αφού μας έσκασε ένα φιλί και στις δύο, πήγε και κάθισε δίπλα στο Josh ο οποίος σηκώθηκε να μας χαιρετήσει.

- «Λοιπόν, εγώ σας αφήνω είπε ο Tomas και πήρε την τσάντα του.
- «Πού πας νεαρέ;» τον ρώτησε η Κατερίνα.
- «Θα πάω για μπάνιο με το Μάνθο, μια ξαδέρφη τους, το αγόρι της και τη Μυρσίνη.»
- «Με τα πόδια θα πας;»
- «Θα είναι ένα πολύ δύσκολο χιλιόμετρο… πως θα αντέξω τέτοια συμφορά που με βρήκε;»
- «Ορίστε, κάνε παιδιά σου λέει μετά»
- «Κατερίνα, δε πας και εσύ να ετοιμαστείς;» είπε ο Στέφανος.
- «Ναι, πάω… Δεσποινίς θα έρθεις;» ρώτησε τη Φανή η οποία δίστασε για μια στιγμή αλλά ακολούθησε την Κατερίνα μέσα. Κάτι είπαν, η Κατερίνα τη χάιδεψε απαλά και κάτι τη ρώτησε. Η Φανή κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και βγήκε ξανά πάλι έξω.
- «Ευδοκία» μου είπε ο Στέφανος. «Η κόρη μου με έχει κάνει άλογο σήμερα και εμένα και τον αδερφό της. Μόνο εσύ έχεις μείνει για να υπερασπιστείς την τιμή του ΕΜΠ»
- «Ο Tomas υπερασπιζόταν την τιμή του ΕΜΠ;» τον ρώτησα.
- «Τον όρισα υπεργολάβο αλλά ήτο διασυρμός»
- «Άντε, μαϊμού, έλα να δούμε τι απίδια πιάνει το Stanford»
- «Και εσύ και ο μπαμπάς Stanford θα είστε!» μου δήλωσε.
- «Από την 1η του Σεπτέμβρη. Σήμερα είμαστε ΕΜΠ»

Η Φανούλα ήταν σε φόρμα. Εύκολα ή δύσκολα, συνήθως δύσκολα, μπορούσα να τη νικήσω αλλά σήμερα δεν το κατάφερα, για την ακρίβεια πέντε παρτίδες πέντε ισοπαλίες. Αφού το Blitz μας βρήκε ισόπαλες παίξαμε Armageddon και εκεί το ΕΜΠ έδειξε ποιος είναι το αφεντικό! Χα!

Βέβαια η αλήθεια είναι ότι η τύχη με ευνόησε να έχω τα άσπρα στην παρτίδα του Armageddon οπότε πρότεινα στη Φανή να παίξουμε μια παρτίδα ακόμα και να έχει εκείνη τα άσπρα. Κατόρθωσα να αποσπάσω ισοπαλία οπότε η πρωινή τιτάνια αναμέτρηση ανέδειξε νικητή το ΕΜΠ.

Η Κατερίνα στο μεταξύ είχε κατέβει. Σηκωθήκανε και οι δύο από την καρέκλα τους και έκαναν νόημα και σε μένα να σηκωθώ. Φανή και Josh έμειναν καθιστοί αλλά πριν προλάβω να ρωτήσω ο Στέφανος μου κούνησε αρνητικά το κεφάλι.

- «Καλά να περάσετε» μας είπε ο Josh.
- «Φρόνιμα ε;» είπε ο Στέφανος κάνοντας τον Josh να κοκκινήσει ελαφρά. Έτσι, να σφίγγουν οι κώλοι αν και προσωπικά θα ένιωθα πολύ καλύτερα αν του είχαμε βάλει ανδρικό chastity belt. Well… it is what it is που λέει και ο Στέφανος.

Μπήκαμε στη μαούνα και πήγαμε κάπου στου διαόλου τη μάνα. Δεν ξέρω που ήμασταν, πάντως ήμασταν μόνοι μας με εξαίρεση άλλο ένα ζευγάρι στα πενήντα μέτρα.

- «Topless και οι δύο σας» μας διέταξε ο Στέφανος. «Να αλείψετε η μία την άλλη, παντού!» συνέχισε.

Ξεροκατάπια αλλά υπάκουσα και έμεινα μόνο με το μπικίνι. Το ίδιο έκανε και η Κατερίνα η οποία αφού με ψέκασε μπρος πίσω μου άπλωσε πολύ αισθησιακά το αντηλιακό. Βέβαια επειδή το αίμα νερό δε γίνεται με έτριψε στα στήθη πολύ παραπάνω απ’ όσο πραγματικά χρειαζόταν αλλά αυτές είναι οι μικρές χαρές που γεμίζουν με χρώμα τη ζωή.

Της το ανταπέδωσα απλώνοντας το αντηλιακό σε όλο της το σώμα… ακόμα και σε σημεία που δε θα έβλεπε ο ήλιος. Μία σου και μία μου, σκέφτηκα χαμογελαστή ενώ η Κατερίνα είχε λιώσει με το χάδι των χεριών μου. Συνέχισα μετά με το Στέφανο και του άπλωσα αντηλιακό και εκείνου παντού, αποφεύγοντας ωστόσο τα μέρη που δεν τα πιάνει ο ήλιος, όχι γιατί δεν το ήθελα αλλά γιατί δεν μου επέτρεψε εκείνος.

Μπήκαμε και οι τρεις στο νερό και ανοιχτήκαμε μέχρι τα βαθιά.

- «Αύριο το βράδυ θα βγούμε με τον Μιλτιάδη και τη Μυρσίνη» μας είπε κάνοντας με να χειροκροτήσω ενθουσιασμένη και να μας πιτσιλήσω όλους. «Κατερίνα… ο Μιλτιάδης πολύ θα ήθελε να έρθεις κι εσύ» συμπλήρωσε.
- «Στέφανε…»
- «Του το είπα. Απλά στο λέω για το μέλλον.»
- «Που θα πάμε;» ρώτησα.
- «Αρχικά για ποτό και φαγητό στο Challet. Ευδοκία θα ντυθείς καλά, θα βάλεις από τα καλά σου φορέματα. Κατερίνα εσύ θα ντύσεις εμένα… ή έστω θα μου διαλέξεις κάλτσες, δεν είμαστε να γίνουμε ρεζίλι αύριο»
- «Θα βάλεις κουστούμι;»
- «Και γραβάτα!»
- «Με αυτή τη ζέστη χριστιανέ μου;»
- «Είναι θέμα αρχής… και άλλωστε πότε είμαι χωρίς γραβάτα μωρέ Κατερίνα; Και στο πολυτεχνείο έτσι δεν πάω;»
- «Καλά, δεν επιμένω.»
- «Μετά» είπε γυρίζοντας προς τα εμένα, «θα πάμε στο ξενοδοχείο στην Εκάλη να βγάλετε τα μάτια σας με τη Μυρσίνη. Την έχει βάλει δύο φορές τιμωρία από χθες ο Μιλτιάδης, σε έχει ερωτευτεί κανονικά η μικρή και του τα έκανε τσουρέκια»
- «Εσείς;» τον ρώτησα.
- «Εμείς θα είμαστε κάτι κουρασμένα παλικάρια. Δεν ξέρω αν θα έχει άρτο, θεάματα πάντως θα έχει σίγουρα.»
- «Ουφ ζηλεύω λίγο» είπε η Κατερίνα.
- «The more the merrier» της απάντησε ο Στέφανος. «Δεν ξέρω για τη Μυρσίνη, αλλά να είσαι σίγουρη ότι ο Μιλτιάδης πραγματικά θα χαρεί να σε δει.»
- «Με βάζεις σε πειρασμό, κακούργε»
- «I’m the worst» της είπε.
- «Fuck» είπε η Κατερίνα. «Θέλω και δεν θέλω…»
- «Κατερίνα μου, αν θέλεις έρχεσαι. Δε θα σε πιέσω.»
- «Θα το σκεφτώ μέχρι το βράδυ και θα σου πω, εντάξει;»
- «Εντάξει» είπε ο Στέφανος χαμογελώντας.

Καθίσαμε μέχρι το απόγευμα. Πριν γυρίσουμε καν σπίτι η Κατερίνα είχε πάρει την απόφασή της.

- «Στέφανε…» ξεκίνησε να λέει αλλά ο Στέφανος τη σταμάτησε.
- «Δεν πειράζει κοριτσάκι μου, δε χρειάζεται να στεναχωριέσαι. Άλλη φορά, εντάξει;»
- «Εντάξει» του είπε χαμογελώντας.

Αν και μεταξύ μας θα προτιμούσα κι εγώ να είχε έρθει η Κατερίνα και να μην πάμε μόνοι μας, με είχε πιάσει μια πολύ ευχάριστη ταραχή. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η αυριανή βραδιά!

Φανή

Έφυγαν ο μπαμπάς, η μαμά και η Εύη αφήνοντάς μας μόνους μας. Ο Josh δεν παίζει σκάκι, δηλαδή όχι ακριβώς. Παίζει αλλά το παιχνίδι μαζί του δεν είναι ενδιαφέρον, τον κερδίζω πολύ εύκολα. Δεν είναι ότι τον ενοχλεί και ο ίδιος μου ζητάει να παίζουμε μήπως καλυτερεύσει αλλά μεταξύ μας σε αυτό τον τομέα υπάρχει μια άβυσσος που δεν μπορεί να διασχιστεί με τίποτα.

Ήθελα να με πάρει αγκαλιά. Μου αρέσει τόσο πολύ να είμαι στην αγκαλιά του. Είναι το ίδια και συνάμα τόσο διαφορετική από αυτή της Εύης. Νιώθω ζεστασιά και ασφάλεια μέσα της αλλά με διαφορετικό τρόπο από αυτόν όταν είμαι στην αγκαλιά της. Ώρες-ώρες ο Josh μου θυμίζει τον πατέρα μου και τον Jay και διαολίζομαι που δεν μπορώ να προσδιορίσω τον τρόπο. Είναι πιο ζεστός, πιο τρυφερός και από τους δυο τους αλλά κάθε φορά που νομίζω ότι το έχω αυτό μου ξεφεύγει από τις χούφτες όπως η πιο λεπτή άμμος.

- «Josh, θέλεις να πάμε να παίξουμε play station ή να δούμε καμιά ταινία;»
- «Ναι αμέ, γιατί όχι. Έχεις κάποια συγκεκριμένη στο μυαλό σου;»
- «Ναι, η Εύη μου είχε πει να δω το Bridge to Terabithia αλλά μου είχε πει να μη τη δω μόνη μου»
- «Φανούλα μου… Είναι… είναι υπέροχη ταινία αλλά… μπορεί να σε κάνει… μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πολύ άσχημα»
- «Όχι όσο θα με έχεις στην αγκαλιά σου. Θα με κρατάς στην αγκαλιά σου;»
- «Θα σε κρατάω, καρδούλα μου. Φυσικά και θα σε κρατάω»
- «Πάμε του είπα»

That was totally unexpected. Δεν ξέρω κι εγώ τι θα είχε γίνει αν είχα δει την ταινία μόνη μου. Αν κρίνω από το γεγονός ότι με έπιασε κρίση πανικού και μετά έκλαιγα στην αγκαλιά του Josh και μου πήρε πάνω από μια ώρα να ηρεμίσω, δε θα είχε πάει καθόλου καλά.

Όταν ηρέμισα με τα πολλά παραγγείλαμε για να φάμε. Καθίσαμε και χαζολογήσαμε στο youtube βλέποντας αστεία βίντεο μέχρι που μας έφεραν τις μακαρονάδες μας. Καρμπονάρα είχαμε πάρει και οι δύο, second best choice μετά την γαριδομακαρονάδα της Εύης.

Φάγαμε και ακούσαμε μουσική καμιά ώρα. Κάποια στιγμή ο Josh γύρισε και με κοίταξε.

- «Φανή… θες να σε μάθω ταγκό;» με ρώτησε.
- «Να… τι;»
- «Να σε μάθω ταγκό!»
- «Ξέρεις… ξέρεις να χορεύεις;»
- «Αμέ!»
- «Θέλω… αλλά… Josh μου εγώ είμαι ατσούμπαλη»
- «Καθόλου ατσούμπαλη δεν είσαι. Θα βάλουμε youtube στη μεγάλη τηλεόραση στο σαλόνι και θα δούμε κάμποσα βίντεο με ταγκό. Μετά θα ξεκινήσουμε απλά.»
- «Θέλω Josh μου αλλά φοβάμαι ότι θα είμαι σαν αρκούδα»
- «Ωραία. Άκου, θα ξεκινήσουμε με βαλς, το βαλς είναι πιο εύκολο. Θέλεις;»
- «Πολύ» του απάντησα ενθουσιασμένη. Ξέχασα και τον πόνο της περιόδου, τα ξέχασα όλα!

Έβαλε και είδαμε κάμποσα βίντεο με αργό βαλς. Μετά σηκώθηκε και πήρε το χέρι μου στο χέρι του και με σήκωσε. Βάλαμε ένα αργό βαλς να παίζει σε επανάληψη και ξεκινήσαμε.

Η καρδιά μου χοροπηδούσε μέσα στα στήθη μου αλλά κατάφερα να ακολουθήσω. Ήταν απλό και ο Josh με οδηγούσε λες και ήταν το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Χορεύαμε και χορεύαμε και χορεύαμε και δεν ήθελα να σταματήσουμε. Είχα δακρύσει από τη χαρά μου, ήταν… ήταν τόσο όμορφα. Ο Josh μου χαμογελούσε, ο κόσμος όλος είχε γίνει ένα τεράστιο χαμόγελο.

Και εκεί… εκεί ακούσαμε χειροκροτήματα. Ο μπαμπάς η μαμά και η Εύη μας χειροκροτούσαν με ενθουσιασμό, οι δύο τελευταίες δακρυσμένες. O Josh με κράτησε από το χέρι και κάναμε μια βαθιά υπόκλιση προς το κοινό μας που μέχρι μερικές στιγμές πριν δεν ξέραμε καν ότι έχουμε.

- «Αύριο θα κάνουμε μαθήματα ταγκό» τους δήλωσε ο Josh.
- «Ξέρεις να χορεύεις ταγκό;» τον ρώτησε η μαμά.
- «Μάλιστα κυρία Κατερίνα, ξέρω»
- «Let’s put it to the test. May I borrow your boyfriend, Fani;»
- «Ναιιιιιιιι» απάντησα ενθουσιασμένη.
- “My good Sire, would you care for a dance?”
- “Most certainly, my fair Lady” της είπε ο Josh με ένα χαμόγελο από το ένα αυτί ως το άλλο.

Η μαμά διάλεξε τη μουσική στο youtube και την έβαλε να παίξει. Έχω δει τη μαμά να χορεύει ταγκό με τον Jay, είναι υπέροχο ζευγάρι. Εδώ ένιωθα λίγο αβέβαιη, η μαμά χόρευε χρόνια αλλά τον Josh δεν το είχα δει να χορεύει, δεν ήθελα να νιώσει άσχημα και η μαμά είναι από τους ανθρώπους που δε χαρίζονται.

Μου έπεσε κυριολεκτικά το σαγόνι βλέποντάς τους. Ο μπαμπάς είχε καθίσει στον καναπέ και το απολάμβανε με την καρδιά του. Εγώ είχα πιάσει το χέρι της Εύης και τους κοιτούσαμε και οι δύο σα χαζές.

Όταν τελειώσανε αυθόρμητα χειροκροτήσαμε και οι τρεις, ο μπαμπάς μάλιστα πετάχτηκε όρθιος!

- «Πώς σου φάνηκε, Φανή;» με ρώτησε η μαμά. «Θα κάνεις αύριο μαθήματα ταγκό με τον Josh;»
- «Γιατί να περιμένουμε μέχρι αύριο! Josh… θέλεις…;»
- «Και το ρωτάς;» με ρώτησε με ακόμα μεγαλύτερο χαμόγελο.
- «Εμείς θα πάμε έξω να σας αφήσουμε να κάνετε πρόβες με την ησυχία σας» μας είπε ο μπαμπάς.

Ο Josh μου χαμογέλασε και μου έδωσε το χέρι του. Του έδωσα το δικό μου και ξεκινήσαμε.

 

Έλα τώρα!!!

 

Κάποιες φορές μπορούμε να φανταστούμε το μη πραγματικό, όντως 

 

Τι έλα τώρα. Στο μυαλό μου τον έχω με τη μορφή του Idris Elba... ε, δεν μπορώ να φανταστώ straight ή bi γυναίκα που να μην της αρέσει *σαν άντρας*. Ε, και η Ευδοκία έτσι το βλέπει!

 

Ουφ... καλά...