1.5 χρόνo μετά

Πιστεύετε πως πρέπει να υπάρχουν ηθικοί φραγμοί στο bdsm;

Οι επιθυμίες και η πραγματοποίηση αυτών πρέπει να ακούν τις ηθικές αναστολές μας ή ισχύει το "όλα για την ηδονή";

 

Tea ασφαλώς, μα το τελευταίο δε συνιστά αιτιολογητικό επιχείρημα καθώς, το ότι ήρθε στην περίπτωσή σου, δεν αποτελεί συμπέρασμα του παρατηρητή απορρέον εκ των γραπτών σου και εκ της όψης σου.

Για να είμαι ειλικρινής γράφοντας το (γ) είχα κατά νου το ακριβώς αντίθετο. Αν υποθέσουμε ότι η Ηθική μας, τρόπο τινά μας επιβάλλεται έξωθεν, και εμείς την ιδιοποιούμαστε (ή ορθότερα φροντίζουμε ώστε να μας χωρέσει) τότε οι πηγαίες επιθυμίες μας, ενδέχεται να αντιτίθενται σε αυτή, συνεπαγωγικά η πραγμάτωσή τους δεν υπόκειται στα όριά της. Ασφαλώς ο αλγόριθμος που αξιολογεί κατά πόσο μία επιθυμία οφείλει να αντιμετωπίζεται ως φαντασίωση (που δεν τείνει να γίνει πραγματικότητα) ή ως αυτοσκοπός (για τον οποίο αυτοστοχοθετούμαστε) συνυπολογίζει τον παράγοντα Ηθική, μα δεν συναρτάται αποκλειστικά αυτού. Εν ολίγοις, ενδέχεται να πράττει κανείς, εκείνα που ταυτόχρονα αποδοκιμάζει. Που αιτιολογεί την επιτακτική ανάγκη για την πραγμάτωσή τους, μα που δεν τα δικαιολογεί ως τελικό αποτέλεσμα. Ως παράδειγμα βλ. τη συμμετοχή μου στο slaughtering fetish. Έχω και άλλα παραδείγματα που παραπέμπουν σε πολυπλοκότερα σχήματα, προτίμησα αυτό ως πιο εύπεπτο, αλλά δεν γίνεται μέσω αυτού κατονοητός ο συλλογισμός μου εννοείται θα επανέλθω με άλλο.