150 λέξεις

Απάντηση: 150 λέξεις

-"Μπας και πήγε στη Γερμανία να φέρει τη μπύρα" αναρωτήθηκε κοιτώντας το ρολόι του.

Έπαιξε νευρικά τα δάχτυλά του στα μπράτσα του καναπέ. Σηκώθηκε και πήγε στην κουζίνα. Ήταν πάνω από το νεροχύτη, το νερό έτρεχε και η μικρή κρατούσε ένα πιάτο στο χέρι της ενώ οι ώμοι της τραντάζονταν.

-"Ωχ Θεέ μου" σκέφτηκε από μέσα του.

Για λίγο.

Μετά συνειδητοποίησε ότι η μικρά είχε ξεραθεί στα γέλια.

Η κοπέλα σαν να κατάλαβε σα να ένιωσε την παρουσία του γύρισε και τον κοίταξε. Πήγε κάτι να πει αλλά προσέχοντας το βλέμμα του αποφάσισε πως το καλύτερο που είχε να κάνει ήταν να κρατήσει το στοματάκι της κλειστό.

Μέσα του σκεφτόταν κάθε πιθανή και απίθανη τιμωρία. Δε φτάνει που έβγαλε βυζί να γλυτώσει πρόστιμο, δε φτάνει που του έκανε λαμπόγυαλο τις γλάστρες γελούσε με την καρδιά της και από πάνω.

Φόρεσε το πιο λαμπερό χαμόγελό του και της είπε "Διασκεδάζουμε ε;"

 

Απάντηση: 150 λέξεις

“Το κατά δύναμη!” του απάντησε.

Η θρασύτητα της έβγαινε αυθόρμητα. Όσο κι αν πάλευε να την καταπνίξει, πάντα έβγαζε από μέσα της το διαβολάκι που κουνούσε την ουρά του και πέταγε ατάκες. Βέβαια, έπρεπε να προσέχει τι λέει ...

“Το κατά λογάριθμο που σου 'χω για μετά, να δεις!”

Δεν ήξερε αν ήταν για καλό ή για κακό που ανέφερε τους λογαρίθμους. Θυμόταν πως ήταν από τα αγαπημένα του εργαλεία. Αλλά αυτό δεν αρκούσε από μόνο του για να διανοηθεί τι την περίμενε.

“Μάλιστα!”

Συνέχισε να πλένει, κάνοντας όσο μπορούσε πιο σύντομα. Την έκαιγε η περιέργεια. Κι εκείνος ήξερε πως ήταν το αδύνατο σημείο της και φρόντιζε να τη βασανίζει.

Όταν τελείωσε, πήγε στο καθιστικό. Της είχε ετοιμάσει ένα χαρτί με ασκήσεις: λογάριθμοι, παραγωγίσεις, ολοκληρώματα.

“ΟΚ, σκέφτηκε, το'χω!”

“Λύνε!” της είπε, με χαμόγελο ... και άπλωσε τα πόδια του, φαρδιά πλατιά, πάνω στο χαρτί.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Έξυπνο κορίτσι, σκέφτηκε, βλέποντάς την να έχει πέσει και να γράφει μετά μανίας.

-"Αν τελειώσεις τις ασκήσεις μέσα σε μισή ώρα" της είπε αλλά δεν ολοκλήρωσε. Άφησε την υπόσχεση να κρέμεται.

Το πρόσωπό της φωτίστηκε. Έφτασε στην τελευταία άσκηση: Να βρεθεί το ολοκλήρωμα της e^x * log(x). Ευκολάκι είπε μέσα της. Βάλθηκε να γράφει.

- "Πώς πάει;" τη ρώτησε

- "Κάνω την τελευταία άσκηση" του είπε χαμογελώντας ενώ τον κοίταζε με το ίδιο βλέμμα που κοίταζε ο Σιλβέστερ τον Τουίτυ.

- "Μπράβο κοριτσάρα μου" της είπε ενώ το ύφος του ήταν ίδιο με του Τουίτυ που παρατηρούσε το μπουλντόγκ πίσω από τον ανυποψίαστο Σιλβέστερ.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

  DeviantSub αναρωτιέμαι τελικά αν είστε δικηγόρος ή αστροφυσικός  

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Στην πραγματικότητα, είμαι αστοφυσικός με μεταπτυχιακό δικηγόρου και καριέρα στο σανίδι (βρεγμένο και στεγνό) ... αλλά, παρακαλώ, να μείνει μεταξύ μας.

{όχι βέβαια!}

---------- Post added at 23:33 ---------- Previous post was at 23:27 ----------

“Το'χω!” σκεφτόταν μέσα της ...

“Το ολοκλήρωμα του e^x * ln(x) ανάγεται στο ολοκλήρωμα του e^x/x ...” σκέφτηκε. Συνεχάρη τον εαυτό της που τα θυμόταν ακόμα ... “Και μετά, ολοκληρώνουμε κατά μέρη το e^x/x ... χο χο χο! Ευκολάκι!”

Μόνο που, στην πορεία, ξανάβγαινε το e^x*ln(x). "Ε, είναι ανέφικτο!" σκέφτηκε.

“Έτοιμη!” του είπε, με εκείνο το γνωστό αυτάρεσκο χαμόγελο της ψωνάρας.

Έσκυψε πάνω της, έριξε μια ματιά ... πράγματι είχε λύσει όλα τα προηγούμενα σωστά. Στο τελευταίο όμως, είχε πέσει στο λάκκο που της είχε ετοιμάσει.

“Χα! Την πάτησες! Αυτό θέλει ανάπτυγμα Taylor!”

“Μα ...”

“Μά-ξινος και ξερός!”

Το κοίταξε πάλι. Είχε δίκιο. Την πάτησε. ΓΑΜΩΤΟ, γαμώτο ... βιαζόταν να τελειώσει και έκανε κουταμάρες.

Ξεροκατάπιε και τον κοίταξε πάλι. Πήρε το βλέμμα που είχε πάρει στη στάση της τροχαίας. Πετάρισε τη βλεφαρίδα ...

“Τώρα;”

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Είχε ξυπνήσει ο σαδιστής μέσα του. Συνήθως αυτό άρεσε στη μικρή αλλά σήμερα θα της ετοίμαζε ένα διαφορετικό πιάτο.

"Τώρα..." της είπε, "τώρα θα δούμε το Night of the living Dead του Ρομέρο και μετά θα πας να κοιμηθείς στο σπιτάκι του κήπου. Παρεμπιπτόντως μην ψάχνεις τα κλειδιά του αυτοκινήτου σου, σήμερα θα κοιμηθείς εδώ, στας εξοχάς".

Η κοπέλα τον κοίταξε με γουρλωμένα μάτια. Ήταν που ήταν ελαφριά φοβιτσιάρα, ήταν και στις ερημιές, ανατρίχιαζε και με τα θρίλερ...

Άνοιξε την τηλεόραση και έβαλε την ταινία στον media player. "They're coming for you Barbara" της είπε. Η κοπέλα εξακολουθούσε να τον κοιτάζει γουρλωμένη.

Με το γνωστό του μειδίαμα συνέχισε "Όχι πως φαντάζομαι ότι θα τον χρειαστείς, αλλά ο δονητής σου είναι στη θήκη του. Η θήκη του είναι σε μια σακούλα. Η σακούλα είναι πάνω στο σπιτάκι του σκύλου. Και τώρα ησυχία, αρχίζει το έργο".

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Αν είχε μετανοιώσει κάτι, ήταν που του είπε το φόβο της για τα θρίλερ και τα σκοτάδια. Αλλά δεν το έκανε επίτηδες. Αναγκάστηκε να του το ομολογήσει, εκείνο το βράδυ που την πήγε να δουν 3 Carpenter στη σειρά, σε έναν παρακμιακό κινηματογράφο. Στο τέλος της πρώτης ταινίας έτρεμε ολόκληρη και αναγκάστηκαν να φύγουν πριν δουν την τριλογία.

“Μα καλά, δε ντρέπεσαι να φοβάσαι;”

“...”

Απόψε λοιπόν, θα περνούσε αυτό το μαρτύριο.

“Και το κάθαρμα θα με στείλει έξω!”

Τα μισούσε τα βόρεια προάστια.

Όση ώρα έπαιζε η ταινία, σκεφτόταν το μετά. Αλλά δεν την άφηνε ούτε εκεί να ηρεμήσει:

“Χαζεύεις;” ρωτούσε και πατούσε το rewind. Μη χάσει καμία σκηνή!

"Συγνώμη" απαντούσε εκείνη.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

"Βρε βρε βρε" σκέφτηκε μέσα του. "Ξεθάρρεψε το μικρό".

- "Το απολαμβάνεις" τη ρώτησε;

Μωρέ θα σε χορέψω στο ταψί σκέφτηκε εκείνη.

- "Τις καταστάσεις που δεν μπορείς να ελέγξεις πρέπει να μπορείς τουλάχιστον να τις διαχειρίζεσαι. Εσείς μου το μάθατε αυτό."

Περήφανος. Ένοιωσε περήφανος.

- "Πολύ σωστά μικρή" της είπε κοιτώντας την με φανερή περηφάνια. Είδε τα μάτια της που άστραψαν από χαρά. "Θα σε φτιάξω εγώ" σκέφτηκε, παιχνιδιάρικα αυτή τη φορά.

- "Μετά λέω να δούμε και το The Horde. Έχει λίγο gore παραπάνω αλλά κάτι μου λέει πως θα το αντέξεις" χαμογελώντας αυτός σαν το Σιλβέστερ αυτή τη φορά. "Κάτι μου λέει πως θα το μετανιώσω" σκέφτηκε μέσα του.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Ξεφύσηξε αργά και σταθερά. Έκανε άσκηση ελέγχου της αναπνοής της και προσπάθησε να ηρεμήσει τον παλμό της που είχε μια τάση ... γνησίως αύξουσα, σαν την tan(x) με το x-->90o. Τα μαθηματικά την ηρεμούσαν.

Αυτό ήταν! Θα έλυνε ασκήσεις όλο το βράδυ, στο μυαλό της.

Εκείνος την παρατηρούσε και προσπάθησε να καταλάβει αν της είχε σπάσει τα νεύρα ή αν άντεχε κι άλλο. Την έβλεπε να παίρνει το poker face της ψυχραιμίας. Η καρδούλα της το ήξερε το πώς θα έβγαζε τη νύχτα μες στην ερημιά, παρέα με τα δέντρα της αυλής του.

Αλλά ... κρίμα δεν ήταν; Είχε κερδίσει και η Πανάθα ... γιατί να τη στείλει έξω;

Αντί να βασανίζεται εκείνη που είχε πια χαλαρώσει και κατέστρωνε ασκήσεις, κατέληξε να βασανίζει το δικό του μυαλό. Τον έτρωγε η επιθυμία να τη βάλει κάτω. Ήθελε όμως να δείξει πως μπορεί να επιβληθεί στις επιθυμίες του.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Ενώ το gore fest είχε ενταθεί στην οθόνη, εκείνος σηκώθηκε ατάραχος, πήγε στο ψυγείο και πήρε ένα γιαούρτι. Γύρισε, κάθησε στον καναπέ, άνοιξε το γιαούρτι και άρχισε να τρώει με φανερή ικανοποίηση.

- "Αν συνεχίσεις να με κοιτάς έτσι θα αρχίσω να σε λέω βάτραχο" της είπε, συνεχίζοντας να τρώει ατάραχος το γιαούρτι του ενώ τα ζόμπι στην ταινία το είχαν ρίξει στο τσιμπούσι.

...

Έκλεισε την τηλεόραση και χασμουρήθηκε.

- "Έλα, θα σε πάω στο κρεβάτι" της είπε και η κοπέλα τον κοίταξε με ελπίδα η οποία γρήγορα της έσβησε καθώς την οδήγησε στο σπιτάκι του κήπου.

Βγαίνοντας πήρε το κλειδί ώστε να μη μπορεί να κλειδώσει. Ήξερε πως με τα σκυλιά έξω και το συναγερμό ήταν ασφαλής αλλά...

Χαμογέλασε.

- "Αύριο το πρωί στις 07:30 να πας στο περίπτερο να μου πάρεις την Πράσινη της είπε. Μετά φτιάξε μου καφέ και ξύπνα με. Καληνύχτα μικρή".

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Πρώτη φορά εκτίμησε το γεγονός ότι ο σκύλος του ήταν ένα τεράστιο ντόπερμαν. Διότι και το σπιτάκι του, είχε αντίστοιχες διαστάσεις.

Βολεύτηκε στο μαξιλάρι του σκύλου, βλαστήμησε την ώρα και τη στιγμή που είχε ξεχάσει τις ακολουθίες Taylor και αποφάσισε ότι τις τρεις ώρες που απόμεναν για να ξημερώσει, θα παρέμενε ξύπνια. Ας ήταν καλά το calculus.

“Θα βγάλω το μοντέλο της τυρβώδους ροής ενός μοναδιαίου όγκου Νευτώνιου ρευστού, πρώτα θα ρίξω μια Νάβιερ-Στόουκς και μετά θα εφαρμόσω για μία πραγματική διάμετρο ...”

Μισή ώρα αργότερα, καθώς παιδευόταν να λύσει το μοντέλο χωρίς χαρτί και μολύβι, άκουσε βήματα. Στην ερημιά και την ησυχία της νύχτας, κάθε θόρυβος αντηχούσε δυνατά. Ακόμα και ο ήχος από τις παντοφλίτσες με τα γούνινα ζωάκια πάνω, στις πλάκες της αυλής.

Ήταν εκείνος. Είχε πάει κρυφά, πατώντας στις άκρες των δακτύλων του, για να δει αν είναι καλά κι αν κοιμόταν.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Αυτός κοιμόταν μακάριος χωρίς να γνωρίζει πως η μικρή άρχισε να παρουσιάζει συμπτώματα σχιζοφρένιας. Ίσως αν οι παραισθήσεις της ήταν λίγο πιο εξωτικές από "ελαφριά βήματα πάνω σε παντόφλες με ζωάκια" να το είχε καταλάβει.

Τον ξύπνησε έχοντας ετοιμάσει τον καφέ του. Είχε μαζέψει και τις σπασμένες γλάστρες. Κρίμα που ο φίκος είχε γίνει παρελθόν. Στεναχωρήθηκε λιγάκι μη γνωρίζοντας πως δυο μήνες αργότερα, ένας άλλος φίκος θα γινόταν πρόεδρος του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού.

Η μικρή δεν του είπε τίποτα για το σχιζοφρενικό της επεισόδιο. Αυτά θα τα μάθαινε πολύ καιρό μετά...

Την παρατήρησε που τον κοίταζε ενώ έπλενε τα δόντια του. Της χαμογέλασε χωρίς να παρατηρήσει τα μάτια που γυάλιζαν.

"Καλά ξεκίνησε η μέρα" σκέφτηκε.

...σε μια άλλη διάσταση, σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης, κάμποσοι Θεοί που παρατηρούσαν το Σύμπαν μας κρατώντας την κοιλιά τους από τα γέλια.