24/7 - πραγματικότητα ή φαντασία?

Ας βγουν να μας πουν λοιπον, πως κανουν αθορυβο μαστιγωμα και αορατο δεσιμο χεριων οταν τα παιδια ειναι σπιτι. Εκτος αν τα παιδια ειναι σπιτι οταν οι γονεις ειναι αποντες.

 

Αυτό το σχόλιο σας και μόνο αρκεί να αντιληφθώ ότι δεν σας αφορά το D/s, αλλά μόνο το S/m.
Έτσι έκανα τον κόπο να δω και το προφίλ σας.
Δικαίως δηλώνετε "Sadist".
S/m 24/7 είναι "κάτεργο" και "ναζιστικό βασανιστήριο στην κομαντατούρ".

 

Τέτοια ανώμαλη είσαι χα χα χα χα
Αλητάκι      

 

Σε μια σχεση d/s δεν υπαρχουν ποτε s/m επαφες;

Δεν λεω οτι ειναι απαραιτητη προυποθεση αλλα απο την μικρη μου εμπειρια βλεπω οτι ισχυει σχεδον σε ολες τις περιπτωσεις που ξερω! Σαν sadist λοιπον οπως δηλωνω δεν εχω νιωσει ποτε οτι συμμετεχω σε ναζιστικο βασανιστηριο φιλε μου ειδικα οταν η m συμμετεχει πληρως με την θεληση της και το απολαμβανει. Στην κομαντατουρ οπως λες δεν νομιζω οτι τα βασανιστηρια ηταν αντικειμενο απολαυσης.

 

για σαδομαζοχιστικές πρακτικές στην συνεύρεση και πέρα απ' αυτήν, μπορούμε να μιλήσουμε ξεχωριστά. έχω και ιδέες και λύσεις αν χρειαστεί. αλλά τις έχω σε πλαίσιο, ακατάλληλες για δημόσια γαργαλιστική συζήτηση.

η d/s σχέση δεν είναι s/m πρακτικές, ούτε αποκλειστικά ούτε κυρίως. είναι μία σχέση όπου το ένα μέλος έχει αποφασιστικό προβάδισμα. παίρνει υπ' όψιν όσες μπορεί, με τον τρόπο που μπορεί και θέλει, απ' τις δοσμένες συνθήκες, και οδηγεί τη σχέση, και την καθημερινότητα. το άλλο μέλος προσαρμόζεται και συμμορφώνεται. ξέρουν αμφότεροι γιατί.

συμπεριλαμβάνονται στο μοντέλο άνθρωποι με άφθονη άνεση χρόνου, με μέτρια άνεση χρόνου, με περιορισμένη άνεση χρόνου, και με ελάχιστη ή καθόλου άνεση χρόνου ή με δυσβάσταχτες πιέσεις.

 

Ας διεκρινήσουμε επιτέλους, παρακαλώ πολύ, ότι το 24/7 δεν είναι μόνο μαστίγωμα και δέσιμο. Ας διευκρινήσουμε επίσης ότι το υπό δεν βρίσκεται ολημερίς κι ολονυχτίς στα γόνατα και στα τέσσερα. Ούτε οι Κ έχουν σηκωμένο το φρυδάκι, φορώντας δερμάτινα με τη βίτσα στο χέρι έτοιμοι να μαστιγώσουν ανά πάσα στιγμή. Ούτε τους πέφτει ο ανδρισμός αν αλλάξουν και καμιά πάνα καμιά φορά ή πλύνουν και κανα πιάτο. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι το 24/7 είναι κι αυτή μια σχέση όπως όλες οι άλλες. Είτε υπάρχουν παιδιά, είτε όχι. Οι σχέσεις, ανεξάρτητα από το είδος της η κάθε μια, είναι σα το ελατήριο. Και τεντώνουν, και μαζεύουν, και λασκάρουν και ξελασκάρουν ανάλογα τις περιόδους και τις συνθήκες, εξωγενείς κι ενδογενείς.
Τα καινούρια άτομα που βλέπουν τις συζητήσεις και που μπαίνουν δεν γίνεται να πιστεύουν ότι μια bdsm σχέση είναι μόνο το σεξ ή ο πόνος. Δεν μετριέται η αντοχή μιας σκλάβας ανάλογα με το πόσες τρώει αλλά με το πώς χειρίζεται καταστάσεις, ένας Κ δεν μετριέται ανάλογα με το πόσες ρίχνει ή αν μαστίγωσε κάποια στο πρώτο ραντεβού αλλά με το πώς χειρίζεται κι εκείνος τις καταστάσεις που του αναλογούν. Υπάρχει ορισμένη σειρά για να γίνουν όλα αυτά.
Σας πληροφορώ, @Gotham ότι εκείνοι που ειλικρινώς επιθυμούν να διατηρήσουν μια καθημερινή τέτοια κατάσταση στη ζωή τους το καταφέρνουν, μπορεί κάποιες καταστάσεις να δυσκολεύουν τα πράγματα μιας κι ανά καιρούς οι προτεραιότητες αλλάζουν αλλά δεν το βάζουν κάτω. Η ουσία είναι ότι όταν κάνουμε κάτι συνειδητά, είμαστε σε θέση να το υποστηρίξουμε. ΄Οταν οι επιλογές μας στηρίζονται στην εικόνα που θα δώσουμε προς τα έξω, τότε είναι που τα πράγματα γίνονται τραγικά. Δεν υπάρχει λόγος να βγει κανένας να πει ''εγώ το κάνω''. Αυτοί που το καταφέρνουν, καλό είναι να το κρατήσουν για τους εαυτούς τους. Αυτά.

 

Όντως υπάρχουν ζευγάρια και παντρεμένα και σε μακρόχρονη σχέση κλπ κλπ, που άπτονται σε αυτό που γίνεται αντιληπτό ως ντιές...
Αυτό που χρειάζεται να γίνει κατανοητό είναι πως το αν και πώς λειτουργούν, δεν έχει καμιά σχέση με το ίδιο το ντιές...
Αν λειτουργούν χάλια ή εξαιρετικά, θα ήταν το ίδιο ή εντός ή εκτός ντιές...
Τα υπόλοιπα είναι αμπελοφιλοσοφίες ντυ κωλ...
Την γνώμη μας γιά το θέμα την έχουν, και ορθώς, χεσμένη...
Όπως και η ευρύτερη επικοινωνία των λειτουργιών τους, έτσι ή αλλιώς καλώς ή κακώς πάνω ή κάτω, δεξιά ή αριστερά, δεν μας αφορούν...
Η δε στενότερη επικοινωνία τους σε μέρος του όποιου κύκλου τους αποτελεί επιλογή τους...
Και ούτε αυτό μας αφορά κατά μείζονα λόγο...
______________
Έδιτ: Με σκονάκια δεν έγινε ποτέ "χωριό"..!

 

Προφανως το 24/7 δεν είναι μόνο μαστίγωμα και δέσιμο... Δεν ειπα κατι τετοιο. Ομως

1) ειναι και αυτο μερος της σχεσης, ειτε σπανια ειτε συχνα κι αν συμβαινει
2) υπαρχουν χιλια δυο αλλα πραγματα που επισης δε γινονται μπροστα στα παιδια, αλλα ουτε μπορουν να περιοριστουν στην κρεββατοκαμαρα μονο, αρα υπαρχει προβλημα στο πως και ποτε θα συμβουν. Τα αυτονοητα παραλειπονται....
3) Επειδη ξερω απο παιδια, ειδικα τα πρωτα χρονια ειναι παρα πολυ δυσκολα και επηρεαζουν τη σχεση σε μεγαλο βαθμο, ακομα και αν ειναι vanilla, ποσο μαλλον εαν ειναι bdsm.

Επομενως, ουτε τα γενικολογα σχολια σου απαντουν (μαλλον προσπαθουν να υπεκφυγουν) ουτε φυσικα περιμενω ενα ζευγαρι σε σχεση 24/7 με μικρα παιδια να βγει και να πει εδω "πω πω, αστα να πανε, εχουμε ξεχασει τι εστι Bdsm, απο τοτε που γεννησαμε". Σιγουρα εχουν χασει παρα πολλα απο τοτε που εκαναν παιδια, αλλα κερδισαν κατι αλλο: Τα ιδια τα παιδια.

 

Αγαπητέ @Gotham σκέψου ότι δεν είναι μόνο η ύπαρξη παιδιών που δοκιμάζει μία μακρόχρονη συμβίωση και το αν αυτή συνεχίζει να γεμίζει και τους δύο ή γίνεται ανυπόφορη, τόσο στις ατομικές επιθυμίες και ανάγκες του καθενός όσο και στη μεταξύ τους σχέση.
Θέματα επαγγελματικά, ευρύτερα οικογενειακά, κι ένα σωρό άλλα που φέρνει η ζωή επίσης μπορούν να οδηγήσουν το ζευγάρι σε πολύ κρίσιμα σταυροδρόμια.
Μετά σκέψου τα όλα αυτά συνδυαστικά να προκύπτουν θέματα σε παραπάνω από ένα από τα παραπάνω ταυτόχρονα. Πολύ σύνηθες.

Αλλά ο σοφός λαός σοφά λέει:

"Το μάτι φοβάται τη δουλειά",
δηλαδή πολλές φορές τα πράγματα μας φαίνονται πιο δυσοίωνα και δύσκολα απ΄ όσο αληθινά είναι, και

"Σαν θέλει η νύφη κι γαμπρός..."
... όλα γίνονται (συμπληρώνω).

 

Υπάρχουν και μαστίγια με σιγαστήρες και διάφανα σχοινιά, εντελώς όμως...

 

Στα JUMBO;

 

Πριν ξαναμπώ στο θέμα που είχα τον αυθορμητισμό να εμπλακώ έριξα ματιά τι λένε και άλλοι BDSMers σχετικά, το *** δεν φαίνεται να έχει ενδιαφερθεί ιδιαίτερα, βρήκα λίγα αξιόπιστα δηλαδή γραμμένα από γνώριμα nicknames με μακριά ενασχόληση με το BDSM. Δεν φαίνεται να έχουν βρει άκρη και κοινή συνισταμένη, αλλά φαινόταν πως μιλούσαν για θέμα που τους αφορούσε. Συμπέρανα, μεταξύ άλλων ότι έχουμε εδώ δύο εξαιρετικά κείμενα που αναφέρονται στο τι δεν είναι 24/7 με παιδιά και με πολύ αδρές γραμμές ποιο είναι το επιθυμητό 24/7 με παιδιά.

Πάντως το αν είναι εφικτό το 24/7 δεν συνδέεται μόνον με παιδιά αλλά και με επαγγελματικές φιλοδοξίες και άλλα διάφορα.

Ωραία! Άρα και κατά την άποψή σας τα παιδιά καταλαβαίνουν. Αυτό που πραγματικά υπάρχει πίσω από τις αντιδράσεις του πατέρα και της μητέρας. Και το κρίνουν, θέλουν δεν θέλουν, με τον δικό τους τρόπο.

Ας δούμε τώρα τι συγκεκριμένα προτείνετε να βλέπουν τα παιδιά, χωρίς να έχουν επιλογή να μην το δουν. Επειδή δίνω μεγάλη σημασία στην ελευθερία επιλογής των μικρών παιδιών, νομίζω ότι έτσι (μόνον) μαθαίνουν να είναι ελεύθεροι και υπεύθυνοι άνθρωποι.

Ας αφήσω κατά μέρος την απορία μου, πώς γνωρίζουμε ότι "δεν έχουν κανένα πρόβλημα" τα παιδιά; Ποιος μας το λέει; Αυτό που έχουμε συμφωνήσει εμείς οι δύο είναι ότι "καταλαβαίνουν", υποθέτω με την έννοια του "αντιλαμβάνονται" αφού πιο κάτω αναλύουμε το ενδεχόμενο να ρωτήσουν, όχι του "κατανοούν". Το ότι καταλαβαίνουν κάτι δεν σημαίνει κατ ανάγκη ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με αυτό που καταλαβαίνουν.

Κατά τη γνώμη μου τα παιδιά Βλέπουν έναν πατέρα που προσπαθεί να υπογραμμίσειι την κυριαρχία του στη μάνα. Σα να μην είναι βέβαιος ότι Κυριαρχεί αλλά να χρειάζεται αποδείξεις. Αυτό όμως δεν είναι 24/7 M/s.

Έστω ότι τα παιδιά ρωτούν γι αυτά που βλέπουν. Λέτε λοιπόν

Η ουσία είναι επειδή δεν τα αφορά. Και αν νιώσουν ότι τα αφορά κάτι έχουν κάνει λάθος οι γονείς.

Η διαχείριση του σαδομαζοχισμού του όποιου ενηλίκου γονιού ή μη, το να ξέρει τι κάνει και γιατί, δεν είναι κάτι παράλογο, προφανώς. Είναι όμως κάτι σύνθετο. Προϋποθέτει γνώσεις, εμπειρίες και δυνατότητα αντίληψης και διαχείρισης αντιδράσεων εαυτού για να γίνει κατανοητό από όσους δεν αφορά. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει ευθύνη να μην στραβοκαταλάβουν κάτι τα παιδιά που κάτι αντιλήφθηκαν, κάτι ρώτησαν, κάτι περίεργες απαντήσεις πήραν και μάλλον ήταν τα πιο ώριμα της ομάδας αν κατάλαβαν ότι καλύτερα να μην ρωτούν και τα ίδια.

Δεν επιθυμούν όλοι να ενσταλάξουν αισθητική "κουτσής Μαρίας" στα παιδιά τους. Πιθανώς μερικοί να επιθυμούν να μάθουν τα παιδιά τους να σέβονται τα προσωπικά αντικείμενα των άλλων, συμπεριλαμβανομένων αυτών των γονιών τους. Ξέρω παιδιά σε εφηβική ηλικία που σήκωσαν τον κόσμο στο πόδι όταν βρήκαν προφυλακτικά στο συρτάρι του κομοδίνου των γονιών τους και ξέρω νεαρά παιδιά που τα προφυλακτικά που βρήκαν στο συρτάρι του μπαμπά απλά τα απαλλοτρίωσαν με μεγάλη χαρά προς χρήση από τα ίδια.

Υποθέτωντας πως το "εσείς" αναφέρεται ρητορικά σε όλους όσους θα είχαν παρόμοιες απόψεις με μένα και όχι σε μένα προσωπικά, εξ όσων γνωρίζω είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της επιστήμης της ψυχολογίας, τι θέλουν οι πολύ νέοι άνθρωποι να γνωρίζουν για την σεξουαλικότητα ειδικά των γονιών τους και πώς το εκλαμβάνουν.

Για μένα ειδικά σας λέω ότι δεν μου άρεσε το αυτοκίνητο της οικογένειας όταν ήμουν παιδί γιατί είχε ένα σχήμα όλο καμπύλες, ένα πολύ διακριτό χρώμα και επιπλέον οι γονείς μου το καμάρωναν πολύ για τα δύο αυτά απωθητικά και κραυγαλέα κατ' εμέ χαρακτηριστικά του. Αλλά τι να έκανα; Το πρώτο μου αυτοκίνητο ήταν τελείως διαφορετικό, τότε είπα και στους γονείς μου πόσο δεν μου άρεσε το νεανικό δικό τους. Η απάντησή τους ήταν "το ξέρουμε παιδί μου, το ξέρουμε."      

Δεν με ένοιαζε και απέφευγα να εκτεθώ στο πώς το κάνανε. Στο παράδειγμά σας τα παιδιά έχουν εκτεθεί σε πολύ συγκεκριμένους υπαινιγμούς του πώς οι γονείς τους επικοινωνούν σεξουαλικά.

Καμία αντίρρηση. Ας μην το χρησιμοποιήσει όπως τον βολεύει ένας γονιός, ας το χρησιμοποιήσει όπως κρίνει σωστό. Αλλιώς γίνεται χειριστικός.

Αυτό το "ιδεατό", δηλαδή της μάνας να τρίβει τα πόδια του πατέρα στον καναπέ κλπ κλπ, για μένα είναι απευκταίο. Δεν θα ήθελα να ζω έτσι. Για μένα το BDSM είναι ελευθεριότητα και λαγνεία και μια συγκεκριμένη φιλοσοφία ζωής που αφορά όμως αυτούς που το κάνουν εφόσον έτσι το θέλουν. Δεν είναι αναθεώρηση του "παραδοσιακού τρόπου ζωής" με αλατοπίπερο σεξουαλικότητας που να τον κάνει ανεκτό. Αλλά και το οποιοδήποτε BDSM δεν το θεωρώ κατόρθωμα. Θεωρώ επιτυχία να ταιριάζει στη ζωή του καθένα. Αυτό είναι όλο.

Σε ποιον ακριβώς εντοπίζεται η ενοχικότητα σε αυτόν που βάζει σε διάλογο με τα παιδιά του τις ερωτικές του επιλογές ζωής ή σε αυτόν που τις ζει και αφήνει τα παιδιά του να ζήσουν την παιδικότητά τους; Το αλκοόλ και το κάπνισμα είναι ενδιαφέροντα παραδείγματα αλλά η σεξουαλικότητα έχει επίσης τα ντεσού της αιδούς και της επιθυμίας για προσωπική ζωή ξέχωρα από την οικογενειακή.

(Για το αλκοόλ ειδικά θα μπορούσα να σας μιλήσω για έναν πατέρα που έμαθε στην κόρη του ότι το αλκοόλ δεν είναι επιλογή. Όταν πέθανε ο πατέρας η κόρη εξεπλάγη ιδιαίτερα πολύ που έμαθε από τον γιατρό του πόσο πολύ έπινε ο πατέρας.

Η έννοια της ανατροφής είναι ακριβώς συνθήκες μεγαλώματος ειδικά για παιδιά. Δεν εκτίθενται τα παιδιά σε πράγματα που δεν μπορούν να διαχειριστούν ή τουλάχιστον αυτό προσπαθούμε κατά γενικό κανόνα. Ουτε μπαίνει θέμα εξαπάτησης αν δεν γίνει αντιληπτό το D/s των γονιών τους.

Α, αυτό ειδικά το έχουν λυμένο - in vitro - οι έξω. Σου λένε, τα πολύ μικρά παιδιά κοιμούνται πολλές ώρες και τα λίγο μεγαλύτερα σταθερές ώρες, αφήστε τα σε καμία γιαγιά εκείνες τις ώρες και παίξτε με την ψυχή σας. Μετά υπάρχει η λύση των παιδότοπων και αρχίζουν να τρέχουν σε μαθήματα οπότε πάλι κάτι γίνεται, Νομίζω ότι είναι πρακτικά το ίδιο πράγμα με το πως κάνουν σεξ οι γονείς, όχι διαφορετικό.