24/7 - πραγματικότητα ή φαντασία?

μου άρεσε πολύ η ιστορία με το αυτοκίνητο, όπως την παρουσιάσατε, τη βρίσκω ιδιαίτερα εποικοδομητική από πολλές σκοπιές.

 

Εγώ πάντως συμφωνώ ταυτόχρονα και με τον @tithon και με την @subwhat και με την @gaby_m και είναι σχιζοφρενικό και όσο πιο πολύ το σκέφτομαι τόσο πιο πολύ συγχύζομαι.

Μου φαίνεται θα το ρίξω στην τηλεόραση καθότι λυχνίας σβυσθίσης μπαίνουμε σε επικινδύνες ατραπούς.

 

Μη συγχύζεσαι. Μέσα είσαι.

Βαθιές ανάσες μέχρι την κοιλιά, εισπνοή από τη μύτη, διπλάσια εκπνοή από το στόμα, γλώσσα στον ουρανίσκο,
μισόκλειστα ή κλειστά μάτια και...

...ορίστε.  

(Σ.Σ.: Μη δεις TV. Αμαρτία. Θα τα τζαμπάρει όλα. Enjoy the inner silence...)

 

Με καλυψε υπερβαλλόντως η @gaby_m.

 

Για να έχουν πρόβλημα τα παιδιά με κάτι που αντιλαμβανονται, για να το δουν ως πρόβλημα, χρειάζεται προηγουμένως να έχει παρουσιαστεί ως πρόβλημα. Να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα.

Μιλήσατε για ελευθερία επιλογης των παιδιών.
Προσωπική μου άποψη είναι πως, ελευθερία επιλογής καλλιεργεις στα παιδιά στηρίζοντας τις επιλογές σου και τις δικές τους. Οποιες και αν είναι αυτές. Δεν παίζεις θέατρο στα παιδιά. Δεν ακολουθείς την νόρμα μπροστά τους και από πίσω τους είσαι άλλος άνθρωπος.

Ο πουριτανισμός καλλιεργείται έτσι, οχι η ελευθερία επιλογής.

Όταν ρωτήσει κάτι το παιδί, σημαίνει πως το αφορά. Και χρειάζεται να λάβει ξεκάθαρη και ειλικρινή απάντηση, με βάση την ηλικία του.

Όσο για το "έχουν κάνει λάθος οι γονείς". Ποιος κρίνει το λαθος; Με ποιο κριτηριο; Πολλα λάθη θα κάνουν. Και καλά κάνουν. Άνθρωποι είναι, όχι θεοί. Και αυτό επίσης είναι χρήσιμη πληροφορία για τα παιδιά.

Ξέρω ενήλικους που όταν ήταν παιδιά, καυλωναν με μεσαιωνικά βασανιστήρια και με ταινίες με σκλάβες.
Ποτε δεν ρώτησαν τους γονείς τους, γιατί αυτού του είδους οι συζητήσεις ήταν απαγορευμένες. Δεν τους αφορούσε.

Πηγαίνοντας σχολείο, βλέποντας τηλεόραση, διαβάζοντας, έμαθαν πως αυτά που τους καυλώνουν δεν είναι σωστά. Είναι ανωμαλίες.

Έτσι λοιπόν, θεώρησαν τον εαυτόν τους ανώμαλο, προβληματικό και συμβιβάστηκαν με τη νόρμα. Ζώντας μη ευτυχισμένοι, αλλά έτσι πρεπει. Έκαναν το σωστό.
Επέλεξαν ελεύθερα.

Κάποιοι ανακάλυψαν ότι δεν είναι ανώμαλοι και επέλεξαν πραγματικά ελεύθερα το πώς θέλουν να ζήσουν χωρίς να ντρέπονται, κάποιοι όχι.

Όπως επίσης και με το να φιλιούνται και να αγκαλιάζονται. Με το να λένε γλυκολογα και να μην είναι δύο ξένοι μέσα στο σπίτι.
Και αυτό τα παιδιά το εκλαμβάνουν ως κάτι υγιές.

Εδώ δεν συζητάμε για το πώς θα θέλατε να ζειτε εσεις. Εδώ συζητάμε για το αν είναι εφικτό.

Αν δεν θέλετε να ζείτε έτσι, δεν το επιλέγετε.
Μπορείτε να ζείτε οπως επιλέξατε τη ζωή σας, και μπορούν και άλλοι να τη ζουν όπως επέλεξαν. Δεν χρειαζεται να το κάνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο.
Υπάρχουν άνθρωποι που έτσι ζουν, και τα καταφέρνουν μια χαρά. Επέλεξαν.

 

Θα σου συστήσω τον γιατρό μου     

 

Η σχέση ενός γονέα με το παιδί του είναι γονική, δεν είναι φιλική. Οι ρόλοι πρέπει να είναι διακριτοί και να υπάρχουν κάποιες διαχωριστικές γραμμές. Η υπερβολική ελευθεριότητα μεταξύ των, δημιουργεί θεματάκια ειδικά την εποχή της εφηβείας. Άλλο του λύνω τις απορίες με ανώδυνο τρόπο, άλλο του εξηγώ κάποιες φαντασιώσεις του (εάν έχω καταφέρει να είναι άνετο μαζί μου και μου τις εμπιστευτεί στυλ απορίας) κι άλλο του αναλύω την ερωτική μου ζωή.

 

@anthea[C_M]

Να αυτό δε το καταλαβαίνω γτ δεν μπορεί μια μητέρα να είναι και φ ί λ η με το παιδί της; Ωραία δε θα ήταν να μιλάμε ανοιχτά, μη κάνουμε αυτά που κάνανε οι δικοί μας.  

 

Ποιος σου ειπε οτι ενας γονιος δε μπορει να μιλησει με το παιδι του; αλλο ομως η εννοια φιλος κι αλλο η εννοια γονιος. Το παιδι πρεπει λιγο να μαθει να τα ξεχωριζει αυτα.
Το φιλο τον αποκαλεις και μαλακα καμια φορα. Η μαγκια ειναι να φερεις το παιδι κοντα χωρις να διαγραψεις τους ρολους.

 

Πολλές φορές, ναι οκ το παιδί θέλει άλλο χειρισμό, εξαρτάται και η ηλικία που βρίσκεται κλπ, κλπ.

 

@subwhat ας κάνουμε ένα άλμα λίγων δεκαετιών έστω ότι το ενήλικο πια παιδί σας έρχεται και σας λέει ότι θέλει να είναι Κ ή υ. Κρίνετε ότι θα μπορούσατε να του πείτε πράγματα που θα το προστατέψουν από σφάλματα;

 

Δεν συνηθίζω να δίνω συμβουλές σε ενήλικες