24/7 - πραγματικότητα ή φαντασία?

Εννοείτe ότι κατά τη γνώμη σας κάθε γονιός χρειάζεται ειδική βοήθεια - και φαντάζομαι αναφέρεστε σε ψυχολογική βοήθεια, όχι απλά σε παιδίατρο;

Αυτό ισχύει γενικότερα, για οποιαδήποτε επιλογή και κατάσταση.

 

Θαρρώ πως το 24/7 D/s -μείον το S/m και τα BDSM παραφερνάλια- όχι απλά είναι στις πολιτιστικές μας αποσκευές, ήταν η νόρμα μέχρι τα 60's στους δυτικούς.

Μπορεί η μαμά να μη γονάτιζε μπροστά στο μπαμπά αλλά το να της έρθει καμία ξανάστροφη, το οποίο εκτός BDSM πλαισίων είναι αγνή, ωμή κακοποίηση δεν ήταν κάτι ξένο.

Εξυπνάδες του τύπου "δείρε τη γυναίκα σου καθώς ακόμα και αν εσύ δεν ξέρεις το γιατί, εκείνη το ξέρει" δεν γεννήθηκαν από το πουθενά.

 

Προφανώς αλλά δεν συμβαίνει πάντα...

Σε σχέση πάντα με την ανάρτηση στην οποία απάντησα ναι.
Τι να τον κάνει τον παιδίατρο ακριβώς?
Δεν μιλούσαμε για κρυολόγημα.
Η συζήτηση αφορούσε τα ψυχικά τραύματα των γονιών τα οποία μπορεί με τη σειρά τους να πλήξουν την ψυχοσύνθεση του παιδιού.

 

Μάλιστα. Ισχυρίζεστε ότι ναι, είναι καθολική η ανάγκη ψυχολογικής βοήθειας για τους γονείς:

Φαίνεται να αποκλείετε την πιθανότητα να υπάρχουν άτομα, γονείς που να μην ερμηνεύουν ως ψυχικά τραύματα τις παιδικές και γενικά περασμένες τους εμπειρίες, ή έστω που να είναι ικανοί να συνειδητοποιήσουν τα όποια τραύματα και να τα τακτοποιήσουν μόνοι τους;

Όμως, με το επόμενο φαίνεται να συμφωνείτε μαζί μου ότι υπάρχει η περίπτωση αυτή η ανάγκη να μην είναι καθολική:

Τελικά τι ισχύει από τα δυο;

 

Με την ουσιαστική διαφορά όμως ότι αυτό δεν ήταν BDSM, ήταν και είναι κακοποίηση. Βλέπεις λείπει η συναίνεση κ ειδικά παλαιότερα σχεδόν έλειπε η επιλογή αντίδρασης, όπως κ εξακολουθεί να γίνεται ακόμη σε κάποιες κοινωνίες.

 

Είπα κάτι διαφορετικό;

 

Ανέφερες "24/7 D/s".
Η βία κ η κακοποίηση δεν είναι D/S.

Οπότε αυτό που είναι στις πολιτιστικές μας αποσκευές είναι η κακοποίηση η οποία όμως δεν έχει και δε θα έπρεπε να έχει κανεναν συσχετισμο με BDSM.

Αν το Ds το έγραψες σαν "άσκηση βίας/κακοποιηση" κλπ δεν το κατάλαβα, για αυτό κ έκανα το σχόλιο.

 

Ξεφεύγουμε από το θέμα του νήματος...
Ας το μεταφέρουμε εκεί που πρέπει

 

Καλέ συ...
Ερωτοτροπείς αγριότατα και παρά φύσιν με την σόου του σπικ συναίνεση, πα να πεί την πρωθύστερη ιστορική ερμηνεία, δηλαδής την δημόσια ιστορία, διάβαζε πολιτικό αφήγημα...
Συναίνεση υπάρχει από την στιγμή που "κάτι" (τι άραγε?) ανακύπτει, ενώ μέχρι τότε ήταν ενσωματωμένο "και με την άδεια της αστυνομίας", που λέμε, στο κοινωνικό γίγνεσθαι...
Επιπλέον, η συναίνεση ως έννοια, δεν είναι το ίδιο αντιληπτή απ' όλους (όπως και πάαααρα πολλά πράματα άλλωστε, από τα πιο στοιχειώδη ως τα πιο ζόρικα)....
Εεεε, τώρα...

 

Εννοιολογικά οι σχέσεις κυριαρχίας/υποταγής δεν περιορίζονται στο χώρο του BDSM. Η βία και η κακοποίηση δεν είναι κομμάτι του BDSM, όχι γενικά μεταξύ εξουσιαστή/εξουσιαζόμενου.

 

Δύο παρατηρήσεις:
1) Νομίζω πως μπερδεύουμε την D/s-M/s σχέση με την κακοποίηση, χρησιμοποιώντας ως κοινό παρονομαστή τη συναίνεση.
Πώς είναι δυνατόν να υπονοείται έστω ότι η παραμονή σε έναν κακοποιητικό γάμο μιας γυναίκας του 1960 που μεγάλωσε σε μια κακοποιητική οικογένεια και στερείται οικονομικών πόρων γίνεται με τη δική της συναίνεση. Σε μια βδσμική σχέση αμφότερα τα εμπλεκόμενα μέρη έχουν (υποτίθεται) πλήρη γνώση και συναίνεση του πλαισίου μέσα στο οποίο κινούνται.

2) Ναι, όλοι οι υποψήφιοι -και κατά περίπτωση εν ενεργεία- γονείς θα έπρεπε υποχρεωτικά να παρακολουθούν σχολές γονέων. Η ψυχοθεραπεία όμως, που αναφέρθηκε παραπάνω, δε μπορεί να επιβληθεί σε κανένα εκτός αν υπάρχει σχετική εισαγγελική εντολή. Όσο για τα ψυχικά τραύματα των γονέων, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι ίδιοι θα τα περάσουν στα παιδιά τους. Όχι επειδή το θέλουν, αλλά επειδή δεν έχουν μάθει άλλο τρόπο να τα μεγαλώσουν από τον τρόπο που μεγάλωσαν οι ίδιοι.

Τέλος, δε μπορώ να εκφέρω γνώμη σχετικά με τις σχέσεις 24/7 γιατί είναι κάτι που δε μου ταιριάζει και κατά συνέπεια δεν το γνωρίζω.

 

με όλο το θαρρος: η ιδέα ότι το φυσικοτερο πράγμα των τελευταίων περίπου 250 εκατομυριων ετών απαιτεί σπουδές, χρηζει μελέτης.