24/7 - πραγματικότητα ή φαντασία?

Κανένα πρόβλημα.
Και ναι έχετε δίκιο, είμαι γονιος.

Πάνω από όλα, σε αυτό το ταξίδι( αλλες φορές χαλαρο και όμορφο, άλλες φορές τρομακτικό και δύσκολο), κρίνω πρώτα τον εαυτό μου και βάση των εμπειριών μου, εκθέτω απόψεις.
Θεωρώ, για να κλείσω το όλο θεμα, την "σωστη" και ισορροπημένη ανατροφή ενος παιδιου, μεγάλη ευθύνη και πεδίο προβληματισμού.
Και δεν νομίζω ότι με τη θέση μου αυτή ανακάλυψα την Αμερική.

Τώρα αν τα στοιχειώδη για κάποιους φτάνουν, όπως είπα σεβαστό.

 

Μα δεν ήταν το θέμα αυτό. Το θέμα είναι το ότι αντιλήφθηκατε από λίγες γραμμές το ΠΩΣ βιώνει τον ρόλο της. Και ναι, συμπεράσματα όλοι βγάζουμε για διάφορα εδώ μέσα, αλλά κάποια πράγματα αν δεν γνωρίζουμε τον άλλο (για να μην πω να τον γνωρίζουμε καλά στην προκειμένη) παραειναι σημαντικά, ευαίσθητα και προσωπικά για να θεωρήσουμε ότι είναι οκ να εκφέρουμε μια αυθαίρετη άποψη. Γιατί αυθαίρετη είναι μέσα από μονο πέντε-εξι γραμμές.


Ο καθένας βεβαια λειτουργεί όπως του επιτρέπει ή του επιβάλει η συνείδηση του.

 

Αυτό ακριβως.
Δεν είμαι θρησκευομενη, αλλά όταν διάβασα κάτι παρόμοιο στο κατά Ματθαίον 7:7-8 (το θυμαμαι γιατι το 7 ειναι το αγαπημενο μου νουμερο, για να ξηγιομαστε  ), το εκανα λάβαρο και θα βαλω και τη συνεχεια του γιατι ταιριαξε με το θεμα:
«Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί.
Γιατί όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος χτυπά του ανοίγεται.
Μα και ποιος από σας, αν του ζητήσει το παιδί του ψωμί, θα του δώσει λιθάρι; Ή, αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι;"

 

με κίνδυνο να μπω άθελά μου στα προσωπικά σας: ποιός επιπλέον στόχος συμπληρώνει τον παραπάνω στοιχειώδη για όλα σχεδόν τα είδη που ασκούν γονεϊκότητα;

 

Tί να κάνω; Να μην αντιλαμβάνομαι; Να μην εκφράζω αυτό που αντιλήφθηκα; Θα μου πείτε τώρα πέραν από το έαν και πώς μπορώ να εκφράζομαι και έαν και πώς να κατου...άω;
Αφήστε που η @RAIN μια χαρά ξέρει να απαντά.

@RAIN
Κατανοώ τί ισχυρίζεστε αλλά δεν μπορώ να μην επισημάνω ότι πλέον είναι γνωστό στο χώρο της παιδαγωγικής και των επιστημών που ασχολούνται με το παιδί, ότι δεν υπάρχει 'σωστή" ανατροφή του παιδιού. Χαίρομαι επίσης ότι για πρώτη φορά αναφερθήκατε στην απάντησή σας προς εμένα για χαλαρό και όμορφο ταξίδι. Μέχρι τώρα αναφερόσαστε μόνο στον τρόμο του γονεικού ταξιδιού. Αυτό απλώς παρατήρησα σε προηγούμενες αναρτήσεις σας. Δείχνατε να βιώνετε μόνο τις τρομακτικές και δύσκολες όψεις.

 

Εξέφρασα την προσωπικη μου γνώμη ότι ξεπεράσατε κάποιο όριο με το συγκεκριμένο σας σχόλιο, τίποτα παραπάνω και τίποτα παρακάτω οπότε μπορείτε να ηρεμήσετε.

Δεν γνώριζα αλλωστε ότι η γνώμη μου μπορει να έχει τόση δύναμη ώστε να σας εξαναγκάζει να κάνετε αυτό που γράφω, και έτσι ομως να ήταν δεν θα το επιθυμούσα.

 

Για όλα σχεδόν τα είδη;
Δεν νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω σε αυτό.
Μόνο για το ανθρώπινο, και πάλι οχι, μόνο για μένα.
Το ότι δεν θα το κάνω δεν είναι ότι μπαινεις στα προσωπικά μου, είναι ότι είμαι κουρασμένη από το σεξ με το δελφίνι.
Όλο το βράδυ δεν με άφησε σε ησυχία...

Συνήθως τον προβληματισμό και τις δυσκολίες μοιράζεσαι και συζητάς.

Αν ανοιχτεί κάποιο νημα για την ομορφιά του parenting ευχαρίστως να συμβάλλω.

 

Πράγματι, οι δυσκολίες είναι πάντα προς συζήτηση. Αλλά αυτό το νήμα αφορούσε το 24/7 και ανέκυψε το υπο-νήμα για το αν η ύπαρξη παιδιών per se εμποδίζει το 24/7. Το να υπερτονίσουμε τις δυσκολίες της ανατροφής παιδιών δεν δίνει αντικειμενική εικόνα στο επίμαχο.

Κι όμως το θέμα με τα παιδιά, στην πρακτική (και μόνη υπαρκτή) διάσταση του, έχει απαντηθεί για τους μη γνωρίζοντες και γνησίως απορρούντες ήδη από τις πρώτες 2 σελίδες (συνοπτικά, εδώ )

Αλλά επανέρχεται με μανία επί 13 (!!!) χρόνια, πράγμα που λέει πολλά για το συμβολικό των μελών. Ασε που θα μας διαβάζει κανείς και θα νομίζει ότι όοοοολα αυτά τα μέλη εδώ και τόσα χρόνια ήταν και είναι πανέτοιμα για 24/7 αλλά, γμτ, αυτά τα "κωλοπαίδια" τους το χαλάνε στο τσακ...

Και η εργασία έχει προβληματισμούς και δυσκολίες, αλλά δεν την ανέφερε κανείς (ακόμη) ως ακυρωτική του 24/7. Και που να πιάσουμε και το χρηματιστήριο, που δεν λέει να σηκωθει 

Δηλ. καλά κατάλαβα: μου βάζετε όρια όταν μιλάω σε τρίτους και με ελέγχετε κιόλας αν τα ξεπερνάω; Αχαχαχα... Πολύ γέλιο...

Λοιπόν, εγώ λέω να αφήσετε εμένα ήσυχη και αν έχετε πρόχειρο κανά παλικαράκι, να του βάζετε όρια και να τον ελέγχετε όταν τα ξεπερνάει, να σας φύγει και το τικ. Και ονομάστε τον και Κ, δε βαριέστε, σε αυτό το φόρουμ δεν είναι κι ασυνήθιστο, μπας και μας γράψει μετά αυτός για το 24/7 πραγματικότητα ή φαντασία. Για μένα υπάρχει άλλος αρμόδιος για τα όρια, μην ανησυχείτε.

Για το κατούρημα λέτε; Ούτε που διαταράχθηκε, παρά το γέλιο. Βέβαια, ακούστηκε κάποια στιγμή και κάποιος ήχος στην τουαλέτα (ανθρώπινο) που μου θύμισε τη γνώμη σας, αλλά δεν θα μπω σε λεπτομέρειες μην ξεπεράσω κάποιο όριο...

 

Όλο αυτό το εκλαμβανω ως παραλήρημα και θα το αφήσω στην ησυχία του.

 

Φυσικά και θα το αφήσετε. Και να επανέρχεστε όταν σαν μπαίνουν ιδέες.

 

Ηρεμήστε... Πείτε στον Κ σας να σας κάνει ένα τσαγακι.

 

αν είναι γι αυτό εντάξει. είναι φιλόζωος λόγος. φοβήθηκα προς στιγμήν ότι δεν απαντάτε μήπως περάσετε τα όρια και σας μαλωσουν οι τιμητές.