Aντιπαλότητες και έχθρες

Γιατί υπάρχουν αντιπαλότητες;

Το BDSM είναι τρόπος ερωτικής έκφρασης και όχι η μαυρίλα/μίρλα/κατάθλιψη που έχουμε μέσα μας.
Aπό που πιστεύετε ότι πηγάζουν οι κατά καιρούς αντιπαλότητες /έχθρες στο φόρουμ;
Oι έχθρες ποικίλουν μεταξύ Κυρίαρχων-υποτακτικών- vanilla;
O Θυμός, ο τσαμπουκάς,τα νεύρα, η εκδίκηση, δεν έχουν να κάνουν με το bdsm.-


Έχω μια απορία... σας ενδιαφέρει ο χώρος;

 

Αφήστε τα μίση και πιάστε το γαμήσι... θα επανέλθω.

 

Τι ερώτηση είναι αυτή τώρα τρελοκοριτσο;   Όταν υπάρχει αυτό το κέντρο που λέγεται ΕΓΩ θα υπάρχουν ολ αυτά. Σαφώς και τέτοιου είδους συναισθηματικες σαβουρες τις κουβαλάμε εδώ και χιλιάδες χρόνια χωρίς ποτέ να έχουμε αναρωτηθεί ΓΙΑΤΙ και ΠΩΣ μπορούμε να τις μειώσουμε. Τις αφήνουμε λοιπόν να μας τρώνε τα σωθικα. Χρειάζεται απόλυτη προσοχή και νοημοσύνη για να τις παρατηρήσεις το πως κινούνται μέσα σου. Στην παρατήρηση κρυβονται πολλά καλούδια. Βέβαια αυτό το πρόβλημα δεν θα λυθεί με λόγια και λέξεις. Δεν έχει κανένα νόημα. Όσο για το bdsm μπορεί να είναι ότι να είναι αλλά δεν υπάρχει βία μέσα του; Από που γεννιέται αυτή η βία; Από μέσα μας δεν γεννιέται; Ότι υπάρχει μέσα υπάρχει και έξω. Γι αυτό και διακρίνεις πλήρης αταξία στον κόσμο, γιατί υπάρχει αταξία και πολλή σύγκρουση μέσα μας. Δες το αυτό.

 

Τίποτα από όλα όσα ανέφερες. Το forum και το οποιοδήποτε άλλο forum στον Κυβερνοχώρο είναι ένα πεδίο για να ανταλλάξουμε απόψεις, εμπειρίες και βέβαια έχει τη δυναμικότητα να γνωρίσουμε καινούργιους ανθρώπους με την κρυφή επιθυμία/προσδοκία να είναι η αδελφή ψυχή (τουλάχιστον για όσους δεν την έχουν βρει ή/και είναι μόνοι/ες τους). Που υφίσταται η παγίδα όπου και λειτουργεί ως trigger για διενέξεις (στην οποία είχα πέσει και εγώ στο μακρινό παρελθόν);

Όταν το forum αντικαθιστά το real life. Όχι, δεν πρέπει να αντικαθιστά. Όταν αντιλαμβάνομαι ασύμβατες συμπεριφορές εδώ μέσα, απλά τις απομονώνω, δε μπαίνω στη διαδικασία σύγκρουσης. Και ναι, επί προσωπικού με ενδιαφέρει πολύ ο χώρος και για αυτό βρίσκομαι εδώ. Όπως βρίσκομαι και σε Αμερικανικά fora για το San Diego Comic-Con, για Τεχνητή Νοημοσύνη, για video games, για Γεωστρατηγική και Διπλωματία, κτλ.

Bottom-line: πρώτα από όλα η πραγματική μας ζωή και ακολουθούν τα διάφορα fora μέσα στον Κυβερνοχώρο και όχι το αντίστροφο. Διότι εάν συμβαίνει το δεύτερο, υφίσταται πρόβλημα λειτουργικότητας στη ζωή κάποιου και δίχως διάθεσης επιθετικού λόγου, σε αυτό το σημείο αρμόζει όντως το get a life!

Άψογη θεματολογία νήματος @Madeleine Rk...

Καλημέρα και προσοχή στα έντονα καιρικά φαινόμενα σήμερα...

 

Πολύ καλός σχολιασμός. Ωστόσο, όταν οι επιστήμονες που ασχολούνταν με τη Θεωρία του Χάους και της Πολυπλοκότητας προσπάθησαν να απεικονίσουν με γραφικά το Χάος, τις Χαοτικές εξισώσεις (υπερ-ευαισθησία σε αρχικές συνθήκες), τότε αποκαλύφθηκε η ακόλουθη ομορφιά μπροστά τους:

 
 
 
 
 

Μήπως η αταξία που βρίσκεται μέσα μας, τελικά κρύβει την τάξη και την αρμονία; Μήπως τελικά όλες αυτές οι συγκρούσεις μόνο καλό θα γεννήσουν; Όπου υφίσταται ζύμωση @spartacus σε συναισθηματικό, ερωτικό, σεξουαλικό, επαγγελματικό, οικονομικό, πολιτικό, παγκόσμιο επίπεδο, σίγουρα κάτι καινούργιο θα βγει. Τα τελματωμένα νερά να φοβόμαστε...

 

Οι θεωρίες δεν άλλαξαν τον κόσμο και ούτε με πολυ ενδιαφερουν. Εγώ εστιάζω στην παρατήρηση γύρω μου, στους άλλους, στον εαυτό μου και αυτό που βλέπω είναι ένα χάος που βέβαια ξεκινάει από εμάς. Οι συγκρούσεις γεννούν κι άλλες συγκρούσεις. Αλλά ας μην παραμυθιαζομαστε. Δεν θα γίνουμε πότε παράδεισος. Ίσως μπορούμε να βελτιώσουμε λίγο την ζωή μας ξεκινώντας ο καθένας ατομικά και μετά συλλογικά. Το αντίθετο δεν φέρνει κανένα ουσιώδες αποτέλεσμα πάρα να βελτιώνει λιγάκι τις συνθήκες της φυλακής μας.  

 

Όπως είχε αναφέρει ο ενδεχομένως καλύτερος τραγουδοποιός του 20ου αιώνα στο ίσως καλύτερό του τραγούδι, εάν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, "ξεκινάς από αυτόν που βλέπεις στον καθρέφτη". Το εφάρμοσα. Και πέτυχε.

 

Φίλε @spartacus , εμείς φτιάχνουμε τη φυλακή μας. Μεθοδικά και προσεκτικά. Ξεκινάμε από παιδιά να ορθώνουμε τείχη γύρω μας για να προστατευτούμε από τους άλλους, με υλικό τις πεποιθήσεις, τις προκαταλήψεις, τους φόβους μας. Κάποτε όμως -συνήθως πολύ αργότερα- διαπιστώνουμε πως αυτά τα τείχη μας κρατούν φυλακισμένους, με μοναδική παρέα το τρομαγμένο Εγώ μας. Και τότε ερχόμαστε αντιμέτωποι με την άρνηση. Δε μπορούμε να γκρεμίζουμε τα τείχη. Γιατί είναι το δημιούργημά μας και κατά βάθος τα αγαπάμε. Ετσι εξακολουθούμε να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε εχθρούς και φίλους, με βάση το πόσο απειλητικοί είναι για το Εγώ μας. Ξεχνάμε όμως οτι ο μεγαλύερος εχθρός μας βρίσκεται εντός των τειχών. Και ονομάζεται Εγωισμός...

 

Αγαπητή @Madeleine Rk , ο καθένας μας, σε όλες τους τις εκδηλώσεις, βγάζει ότι έχει μέσα του. Δε μπορεί να έχεις σκατά και να βγάζεις λουλούδια. Εγωισμό, ανταγωνισμό, εριστικότητα συναντάμε παντού γύρω μας, απο την οικογένειά μας μέχρι την ουρά για το λεωφορείο. Δε θα μπορούσε ο χώρος που μας φιλοξενεί να αποτελεί εξαίρεση.

 

Ενώ η τοποθέτησή σου είναι αρίστη, τι γίνεται όταν τα αμυντικά συστήματα ορθώνονται επειδή πολύ απλά...πληγωθήκαμε στο παρελθόν; Ένστικτο αυτο-συντήρησης και επιβίωσης; (o Δαρβίνος θα ζητωκραύγαζε σε αυτό το σημείο) Εγωϊσμός; (όπως είπες πολύ σωστά) Εκδίκηση επειδή δώσαμε, δώσαμε, δώσαμε και αποδειχθήκαμε ο Καλός Σαμαρείτης που κείτεται σχεδόν νεκρός στο χαντάκι;

 

Φίλε @Wolverine , να αγαπάς, να πληγώνεσαι, να πέφτεις, να σηκώνεσαι και ν' αγαπάς ακόμα περισσότερο. Αυτό είναι το μεγαλείο ψυχής που ξεχωρίζει τους ανθρώπους απο τα ανθρωπάκια. Να πηγαίνεις κόντρα στα ένστικτα. Να αντιδράς στην αδικία με δικαιοσύνη, όχι με φόβο. Γιατί ο φόβος σε κάνει χειραγωγήσιμο. Να αγαπάς, αλλά και να τιμωρείς. Να είσαι ηγέτης του εαυτού σου....

 

Και ακόμη περισσότερο...