BDSM: Σχέσεις συμβιβασμού

Θα συμφωνήσω απόλυτα @sokolata , αυτό που έγραψες με καλύπτει όσον αφορά το δικό μου φετίχ. Αλλά δεν βρίσκω καθόλου κακό κάποιος να συμβιβάζεται... αν είναι να επιλέξει ανάμεσα στο συμβιβασμό ή την "απομόνωση". Το αν θα συμβιβαστυεί και κατά πόσο, αυτό επαφίεται στο κάθε άτομο ξεχωριστά.

 

Οι μοναχοί στο άγιο όρος βαφτίζουν το κρέας ψάρι.
Αυτό που τρώνε όμως δεν παύει να είναι κρέας.

 

@conner ανάμεσα στο συμβιβασμό ή την "απομόνωση".

...εντάξει, απομονώθηκα.
Η θάλασσα μ'αρέσει γιατί βουλιάζοντας μέσα της πνίγουμε ότι θέλει ο καθένας, ενίοτε και τους εαυτούς μας.

 

 

Μονόδρομος... Ναι διαβάζοντας αυτό μπορώ να σκεφτώ αρκετούς ανθρώπους που θα ταυτιστούν με αυτό. Και έχετε δίκιο αγαπητέ  
Αλλά εγώ δεν ταυτίζομαι, δεν είναι μονόδρομος για μένα το ΒΔΣΜ, και έχω προτιμήσει στη ζωή μου μια καλή "βανίλα" σχέση, που είχε πολύ περισσότερα στοιχεία ακόμη και αυτής της ασυμμετρίας που έχω εγώ ανάγκη, παρά μια κακή βδσμική. Γενικά με τους μονόδρομους δεν τα πάω καλά, με πνίγουν, παθαίνω πανικό αλλά αυτό ίσως είναι και δική μου άμυνα λόγω των φόβων μου. 

Δεν φοβάμαι καθόλου τα όρια ως έννοια, αντίθετα τα αποζητάω   Τα θεωρώ δείγμα καλής σχέσης  
Ακριβώς επειδή αναδεικνύονται οι γωνίες, όπως πολύ σωστά επισημαίνετε, σκέφτομαι ότι αναδεικνύονται και κάποιες καλές κορυφώσεις και επανέρχομαι στην απορία του αν επειδή είναι έντονες αυτές οι καλές κορυφώσεις είμαστε διατεθειμένοι να εκχωρήσουμε περισσότερα για να τις απολαμβάνουμε...

Ναι έτσι είναι   Απλά μήπως κάποιες φορές για κάποιους λόγους επιλέγουμε βαρύτερους συμβιβασμούς από όσο θα έπρεπε/θα μας άξιζε;

Ωραίο παράδειγμα και εύστοχο γλυκειά σοκολατίτσα  
Και έρχομαι να προσθέσω τη σκέψη μου: και οκ, αν είναι απλά φετίχ και παραμένει εν γνώσει μας στο επίπεδο του φετίχ και συμβιβαζόμαστε ολίγον απλά για να απολαμβάνουμε το φετίχ, όλα καλά, δεν βλέπω θέμα...
Αν όμως δεν είναι απλά φετίχ; Αν είναι βαθύτερο συναίσθημα; Αν έχει να κάνει με θεμελιώδη θέματα της κοσμοθεωρίας μας;  

 

@margarita_nikolayevna

Όσο υπαρχει αλκοόλ,βιβλία και αγαπημένοι άνθρωποι, δεν φοβάμαι τίποτα.
Οι άνθρωποί μου τελικά είναι όντως μαγεία και δύναμη για ζωή. Εκεί κατέληξα. Οι υπόλοιποι είναι απλώς μυστήριο. Κι αυτό βέβαια δεν είναι λίγο. Γι'αυτό να τους παρατηρείς τους ανθρώπους και να τους δίνεις ευκαιρίες διπλές και τριπλές έτσι από περιέργεια "μπας και..".Μα στους ανθρώπους σου να δίνεις τα πάντα, όχι μόνο ευκαιρίες. Και αν σου δώσουν κι αυτοί τα πάντα τότε να μια πλήρης σχέση! Μια ολοκλήρωση.

 

Εγώ πάντως για να πω την αμαρτία μου, έχω σκεφτεί να πάρω επαγγελματική εκπαίδευση στη νοσηλευτική (δεν μιλώ να πάω σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ΙΕΚ πχ) και να εφαρμόζω το φετίχ μου σε πραγματικούς ασθενείς... Αν και κάποιοι θα το θεωρήσουν "άρρωστο", γιατί κάποιος να μην κάνει δουλειά ή χόμπυ το φετίχ του... πάντα εντός των νόμιμων πλαισίων....

 

Προσοχή όμως, εκεί πια ελλοχεύει ο κίνδυνος να σε στέλνουν σχεδόν αποκλειστικά σε άντρες ασθενείς.
Ωστόσο δίνεις μία καλή ιδέα, μήπως να γίνω... αδελφή νοσοκόμα;  

 

Σε θεμελιώδη και σημαντικά ζητήματα, μου έχει συμβεί να ανεχτώ καταστάσεις. Διαπίστωσα, σύντομα ευτυχώς, πως κάτι τέτοιο βλάπτει σοβαρά το χαμόγελό μου, πρωτίστως, κάτι που με τίποτα δεν ανέχομαι. Αποφάσισα πως τίποτα δεν με τρομάζει περισσότερο από αυτό :να με χάσω. Έκτοτε, διέγραψα τη λέξη εντός μου κι εκτός μου.
Συμβιβασμούς εξομάλυνσης κάνω καθημερινά. Πολυεπίπεδα.

 

Εσένα σε φοβάμαι λίγο... παίζει να σου έρθει περιστατικό με σπασμένο χέρι και να πεις πρέπει να κάνουμε ενα κλυσματακι πρώτα,. βοηθά να δεσει καλύτερα ο γυψος.,

 

Δεν θα είμαι στο ορθοπαιδικό τμήμα @sokolata

Γυναικολογικό θα προτιμήσω...

 

Ανεχόμαστε ή συμβιβαζόμαστε με @conner που βάζει υπόθετα σε κάθε νήμα;  

 

Για την ιστορία πάντως, σε όσες φίλες μου έκανα κλύσμα , δεν ένιωσαν άβολα ή αγχωτικά ()

Ένσταση....
Αυτό είναι ανακριβές... δεν τα βάζω σε κάθε νήμα