BDSM και αναπαραγωγή

Ξαναδιαβασε το thread Princess_of_Pain...

 

Είμαι κοντά 40 ,
δεν έχω παντρευτεί ποτέ ,
δεν έχω παιδιά και δεν νομίζω πως ούτε το ένα ούτε το άλλο θα κανω στο μέλλον ,
( δεν είναι στο στιλάκι μου ) ,
δεν έχω οπότε άποψη , ούτε και μπορώ να ξέρω τι θα έκανα ,
τι θα έλεγα και τι δεν θα έλεγα και πως γενικά θα χειριζόμουν
μια ‘’ τέτοια ζωή ’’ ,
αλλά διαβάζοντας αυτό το κείμενο ,
μπορώ να πω ,
πως είναι ότι πιο σωστό και ισορροπημένο ...
διάβασα !

 

Aυτά κούκλα μου είναι επιλογές του καθενός και φυσικά σεβαστές. Καλή τύχη σε ότι διάλεξες  

 

το ποστ της λαρας εχει μαλλον καλυψει τα περισσοτερα απο οσα θα ηθελα να πω.
κι εμεις εχουμε ιδιαιτερο χωρο για οποια session, μπροστα στο παιδι δεν γινονται οποιεσδηποτε σκηνες, αλλα το ds ρεει συνεχεια.

γιατι το ds δεν ειναι απλα σεξουαλικο παιγνιδι ακομη και χωρις session παραμενει η ανταλλαγη εξουσιας. ειναι ακριβως οπως ανεφερε ο LordDragonal σε ενα αλλο νημα, κατι που ειναι εκει ειτε εχουμε καυλες ειτε οχι.

αυτο δεν μπορουν να το κατανοησουν ισως τα ατομα εκεινα που ανηκουν στο ευρυτερο bdsm οπου το σεξουαλικο μερος ειναι το βασικο στοιχειο των σχεσεων τους λογω αλλιωτικων αναγκων.

για μας το σεξουαλικο μερος ειναι απλα ενα σεξουαλικο μερος, καπως διαφορετικο απο το vanilla ισως, αλλα ειναι ενα μερος που συνηθως οπως και το vanilla ανηκει σ αυτα που δεν μοιραζομαστε με τα παιδια μας.

γι αυτο ρωτησα τι ακριβως εννοεις female με το "χωρανε" μια και ειναι το ιδιο σαν να ρωτας αν χωρανε παιδια στον οποιοδηποτε γαμο.
χωρανε αν αυτο επιθυμουν οι γονεις, μια και τα υπολοιπα στοιχεια μιας 24/7 σχεσης ειναι απλα διαφορετικα, απο καποια προτυπα που εχουν καποιοι στο μυαλο τους αλλα με την ιδια λογικη και η καθε vanilla οικογενεια ειναι διαφορετικη η μια απο την αλλη σε παρα πολλα σημεια.

 

Το ζήτημα που τίθεται είναι αν το D/s όντως πρέπει να αποτελεί βασική αξία για ένα παιδί. Η κοινωνία και οι πανανθρώπινες αξίες τείνουν να εξισώσουν τα δύο φύλα όσον αφορά την ισότητα και τα δικαιώματα. Θέλουμε να πείσουμε τα παιδιά πως κάποιος είναι ανώτερος κι έχει περισσότερα δικαιώματα; Ποίος, η γυναίκα ή ο άντρας τελικά; Ποίος έχει το πάνω χέρι; Κι αν ισχύει αυτό ο άλλος τι είναι; Σκέφτεστε τι γνώμη θα σχηματίσει το παιδί για τον άλλο γονέα (τον κατώτερο).
Ίσα δικαιώματα δεν υπάρχουν; Μήπως να ενημερώσουμε και τα παιδιά για το πόσο δίκιο έχουν οι ισλαμιστές που χρησιμοποιούν τη μπούργκα;

 

lara συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

 

Άποψή Μου είναι οτι μπορούν να υπάρξουν παιδιά σε μια σχέση που βασίζεται στο BDSM ή σε οποιοδήποτε άλλο εναλλακτικό lifestyle. Ο τρόπος είναι γνωστός, στα παιδιά φαινόμαστε "vanilla" δηλαδή έχουμε τους κώδικες επικοινωνίας μεταξύ μας και ενώ δεν χρησιμοποιούμε κάποιους όρους όπως Αφέντης/σκλάβα, χρησιμοποιούμε κάποιους άλλους όπως λουλούδι μου, κλπ. και όταν είμαστε μόνοι Μ/μας χρησιμοποιούμε τους ανάλογους κανόνες D/s που διέπουν την εκάστοτε σχέση.


Θα συμφωνήσω με τη lara σε ότι αφορά τα διάφορα περι παιδιών, καλό είναι να διαλέξουν μόνα τους το δρόμο τους και να μην τα επιρεάσουμε προς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση, άλλωστε αν είναι να βρούνε το δρόμο τους θα το βρούνε μόνα τους... απλά καλό θα ήταν τουλάχιστον μέχρι τα 18 να μην καταλάβουν τίποτα περί BDSM.

 

Αν ο αμοιβαίος σεβασμός υπάρχει, εάν Ο Κυρίαρχος δίνει γραμμή στα παιδιά για αυτόν τον σεβασμό προς τον υποτακτικό γονιό, τότε γιατί να μην δούν τα παιδιά την ανισότητα που έτσι κ αλλιώς βλέπουν και στις βανίλλα οικογένειες όπου συνήθως πάντα ένας οδηγεί και ο άλλος ακολουθεί? Αλλά δεν θα το έθετα ως ανισότητα αλλά διαφορετικότητα σε ρόλους και αυτό είναι που πρέπει να τονιστεί στα παιδιά.
Δεν ισχυρίζομαι πως έτσι είναι τα πράγματα. Παιδιά δεν έχω και αν κάνω, θα τα μεγαλώσω με τον τρόπο που επιθυμεί ο Κύριος μου. Αν όμως μου δοθεί ελεύθερία στην διαπαιδαγώγηση σίγουρα δεν θα τους μάθω πως η διαφορετικότητα είναι λάθος. Δεν είμαστε οι άνθρωποι ίδιοι και δεν έχουμε τις ίδιες επιθυμίες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπορούν τα παιδιά μου να μάθουν πως η μαμά διαφέρει ως προς τον μπαμπά στα θέλω της. Θέλει να δέχεται οδηγίες και να ακολουθεί γιατί έτσι είναι ευτυχισμένη. Ο μπαμπάς από την άλλη είναι δίκαιος και φροντίζει την μαμά με τον να οδηγεί και να της λέει τι να κάνει.
Και μια και αναφερόμαστε σε πρότυπα και παραδείγματα, υπάρχουν τουλάχιστον δύο καρακυριαρχικές γιαγιάδες ώστε τα παιδιά να δούν πως υπάρχει και άλλος τύπος γυναίκας πέραν της υποτακτικής μαμάς  

 

Εναν τέτοιο προβληματισμό το είχα και εγώ πάντως μια ς και βιώνω με την Γυναίκα μου ακριβώς μια τέτοια σχέση (άλλωστε γιαυτο παντρευτήκαμε (Αφέντρας-σκλάβου) και μιας και η ίδια είναι παιδαγωγός αρχικά είχαμε εναν ενδιασμό. Ξεπεράστηκε όμως και αυτό γιατι Προσωπικά πιστέυω οτι σε μία οικογένεια που το ζευγάρι είναι σε σχέση Αφέντρας-σκλάβου και αντιστρόφως τα παιδία θα πρέπει να πέρνουν σωστά της βασικές αρχές χωρίς άποψη όσο καθαρα γίνεται. Τέτοιες βασικές αρχές είναι το βασικό ζήτημα της ισότητας σε ένα ζευγάρι που σημαίνει οτι ο άντρας καλό είναι να αρχίσει να μαγειρέυει (η καλλιτερη μου βέβαια είναι ) και μαλισατ επιτυχιμένα καθώς επίσης και να κάνει όλες τις δουλιές του σπιτιού χωρίς ΚΑΜΜΙΑ δυσφορία αλλα το ίδιο πρέπει να γίνεται και παο την γυναίκα το παιδί ετσι καταλαβαίνει οτι οι ρόλοι στο σπίτι είναι ισότητα και μόνο. Απο την άλλη μεριά το ζήτημα της κρεβατοκάμαρας έτσι και αλλιώς δεν αφορά τα παιδία και υπάρχουν τεχνικές για πλήρη απομόνωση. Το θέμα είναι οτι όσο μεγαλωνουν τα παιδία πρέπει να μην νιώσουν οτι κατι περίεργο γίνεται στο σπίτι τους διοτι εκει κλωνιζεται δραματικα η εμπιστοσύνη τους σε αυτό που τόσο έχουν βασιστεί και μετά οι συνέπειες είναι γνωστές και ιδιαίτερα λυπηρες. Ο σκοπός είναι τα παιδία να καταλάβουν όσο μεγαλώνουν οτι αυτό που κάνουν οι γονεις μεταξύ τους είναι κατι βγαίνει απο υπέρμετρη αγαπή που νιώθει ο ένας για τον άλλον. Και εμπαση περιπτώσι δεν είναι και απαραίτητο τα extreme μερη της κρεβατοκάμαρας να γίνουν αντιληπτά στα παιδία. Σκεπτόμενοι καπως έτσι αποφασισαμε κάπως να ξεκινήσουμε για να κανουμε και κανένα παιδί (και λέω κανουμε διοτι σε κάθε πόνο Της νιώθω οτι έχω τον ίδιο ια εγώ με αρκετές ανακατοσούρες κλπ).
Η απαντηση λοιπόν είναι και βεβαια μπορεί να γίνει η ανατροφη του παιδιού μεσα σε ένα τετοι περιβάλλον αλλα υπο προυποθέσεις - εξάλου το να αναθρέψεις ένα παιδί σίγουρα απαιτεί πολύ παρισσότερα απο αυτό που συζητάμε

 

Fanshaw, μεγάλωσα μέσα σε μια "φυσιολογική" οικογένεια, όπου υπήρχε αδιαφορία, κακή σχέση μεταξύ τους, καυγάδες και όλα τα συναφή.
Όσο ήμουν παντρεμένη είχα μια "φυσιολογική" οικογένεια, όπου υπήρχε κακοποίηση, καυγάδες και άλλα συναφή.
Κάποιος άλλος μεγάλωσε σε μια "φυσιολογική" οικογένεια όπου οι γονείς με το ζόρι αντάλλαζαν μια κουβέντα, σπίτι υπήρχε σιγή νεκροταφείου, αλλά φόρτωναν στα παιδιά την περιφρόνηση που ένιωθαν ο ένας για τον άλλο κ.ο.κ.

Οπότε όταν μου λες για φυσιολογική οικογένεια δεν έχω ιδέα για τι πράγμα μιλάς, γιατί όσες μα όσες οικογένειες έχω γνωρίσει εκ των έσω, όλες είναι προβληματικές με τον ένα ή άλλο τρόπο.

Εκεί κι αν πάνε πολλά στραβά, και δεν νομίζω πως το πως απολαμβάνουν οι γονείς κάτι μεταξύ τους, είτε αυτό είναι μαστίγιο είτε δονητής, να είναι κάτι που θα δημιουργήσει μεγαλύτερη ζημιά από χιλιάδες άλλα πράγματα, που δημιουργούν τραύματα στις φυσιολογικές σου οικογένειες.

Και ας μην κινδυνολογούμε άδικα, τα παιδιά όπως ανέφερα και πριν, δέχονται πολύ πιο εύκολα και την ομοφυλοφιλία και το ότι στο κρεβάτι μπορεί κάποιος να δέσει ή να χτυπήσει στο κρεβάτι, και στην πραγματικότητα τα παιδιά θεωρούν φυσιολογικό, ότι και οι γονείς αντιμετωπίζουν σαν φυσιολογικό. Αν οι γονείς έχουν την εντύπωση πως αυτό που είναι είτε μη φυσιολογικό είτε κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπονται, τότε τα παιδιά επίσης θα το εκλάβουν ως τέτοιο. Θυμήσου απλά τις πουριτανικές οικογένειες που θεωρούσαν τα πάντα ντροπή, πως μεγάλωσαν τα παιδιά τους και τι αντιλήψεις τους εμφύσησαν.

Το να μην εξηγώ στα παιδιά πως μ αρέσει να μαστιγώνομαι μέχρι λιποθυμίας ή απολαμβάνω να με τρυπάνε, είναι απόλυτα το ίδιο με το να μην τους εξηγώ πως παίρνω πίπες και πως τον παίρνω από πίσω, κι αν χρησιμοποιώ ή όχι λιπαντικό, εκτός αν κι αυτά κατά την άποψη σου δεν είναι μέσα στον δικό σου ορισμό του "φυσιολογικού".  

Και κάτι τελευταίο γιατί μακρυγόρησα, το να αμφισβητείς την δυνατότητα να υπάρχουν ευτυχισμένα παιδιά μέσα σε μια σχέση 24/7 είναι σαν να μας αμφισβητείς την ικανότητα να αγαπάμε και να φροντίζουμε και να προστατέυουμε τα παιδιά μας, ανάλογη με εκείνο των "φυσιολογικών".


Συμφωνώ με τον demia501,

Και καταλήγω στην carissa[L_T]
[quote = carissa[L_T]]
Αν ο αμοιβαίος σεβασμός υπάρχει, εάν Ο Κυρίαρχος δίνει γραμμή στα παιδιά για αυτόν τον σεβασμό προς τον υποτακτικό γονιό, τότε γιατί να μην δούν τα παιδιά την ανισότητα που έτσι κ αλλιώς βλέπουν και στις βανίλλα οικογένειες όπου συνήθως πάντα ένας οδηγεί και ο άλλος ακολουθεί?
[/quote]

Θα πω μόνο πως ο πατέρας μου που είναι απόλυτα βανίλλα, δεν κάνει οτιδήποτε μέσα στο σπίτι, πέρα από κάποιο σποραδικό μαγείρεμα ή κάποιες δουλειές που χρειάζονται ιδιαίτερη δυναμη.
Το ίδιο κάνει και Ο Κύριος μου. Γιατί να εκλειφθεί αυτό από τα παιδιά διαφορετικά από ότι εγω εξέλαβα αυτό που κάνει (ή μάλλον δεν κάνει) ο βανίλλα πατέρας μου?
Ελπίζω να έγινε κατανοητό τι προσπαθώ να πω, αλλά δεν μου έρχεται κάποιο άλλο παράδειγμα στο μυαλό.