bdsm και ανεργία

Το θέμα αναλύθηκε μάλλον υπερβολικά. Απόψεις πολλές και σεβαστές.

Στο τέλος καταλήγουμε σε βασικές αρχές τις ζωής, οχι μονο του bdsm.
Η εργασία οδηγεί στην αυτάρκεια και η αυτάρκεια στον αυτοσεβασμό, οτι τάσεις και αν έχεις ως προς κυριαρχία ή υποταγή.

Και ο αυτοσεβασμός σε βοηθάει να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και αυτό είναι πάντα μια καλή αρχή για να έχεις τον σεβασμό των άλλων. Ναι, και της/του υ σου.

 

Προσπαθείτε να βρείτε μια απάντηση σε ένα ερώτημα που κατά τη γνώμη μου το φύλο του Κ είναι καθοριστικό για την απάντηση που θα δοθεί.
Καλώς η κακώς μια σχέση Κυρίαρχου/υποτακτικής και μια σχέση Κυρίαρχης/υποτακτικου διαφέρουν.
Οσοι ασχολούνται με το βδσμ δεν παύουν να είναι μέλη μιας συγκεκριμένης κοινωνίας, δεν παύουν να φέρουν -και να φορούν - τις αντιλήψεις αυτής της κοινωνίας.
Τι λέγει η Ελληνική κοινωνία ; "H δουλειά κάνει τους άντρες". Το είπε ρητά το 1974 , το έλεγε και πριν , το λέει και σήμερα.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος με ένα πολύ απλό στίχο, με ένα πολύ απλό τραγούδι,εξέφρασε το φαντασιακό της ελληνικής κοινωνίας για το πως νοεί τον άντρα, το αρσενικό, σε αντιδιαστολή μάλιστα με το ντεμέκ αντριλίκι του τζάμπα μάγκα.*

Μια σχέση της οποίας το Κ μέρος είναι ο άντρας θα κλονισθεί συνθέμελα όταν αυτός μείνει μακροχρόνια άνεργος είτε η υποτακτική έχει πόρους είτε -πολύ περισσότερο- δεν έχει.Δεν θα κλονισθεί μόνο το ασύμμετρον της σχέσης, θα κλονισθεί η ίδια η σχέση και αν δεν υπάρχουν παιδιά στη μέση το πιθανότερο είναι να διαλυθεί.
Αντίθετα, μια σχέση στην οποία το Κ μέρος είναι γυναίκα διατρέχει πολύ λιγότερους κινδύνους να διαταραχθεί, όσο τουλάχιστον ο αντρας /υποτακτικός συνεχίζει να έχει πόρους, να έχει δουλειά , η νόρμα της σχέσης δεν αλλοιώνεται ουσιωδώς , ο άντρας παραμένει "άντρας" και στο μυαλό της γυναίκας και στο δικό του.

* μικρές διαφοροποιήσεις σ΄αυτό το φαντασιακό στην πορεία του χρόνου σαφώς και μπορούν να ανιχνευθούν , οφείλονται όμως στις ανάγκες της αγοράς που τις προωθούν, όχι σε ουσιώδη μεταβολή της αντίληψης της κοινωνίας για τον άντρα και της θέσης του στη σχέση με το άλλο φύλο , της θέσης του στην οικογένεια.
Κατα τα λοιπά, η @elfcat με κάλυψε.

 

Αυτός είναι ξεκάθαρα ο σεξισμός εντός bdsm! (λέω ότι τον περιγράφεις, όχι ότι είσα σεξιστής)

Επίσης είναι και τα κατάλοιπα προηγούμενων γενιών.

Ένας 45+ κάπως έτσι βλέπει τα πράγματα, ένας 30 άρης ανεξάρτητα bdsm βλέπει στην καθημερινότητα του ότι αρκεί ένας από τους δύο να εργάζεται για να επιβιώνουν οπότε όλη αυτή η προηγούμενη αντίληψη για τον άνδρα και την γυναίκα έχει αρχίσει να χάνεται.

 

Να χάνεται όχι, να αμβλύνεται ναι .

 

 

Δύο ειδών γυνάικες υπάρχουν στη ζωή, οι καραγκομενάρες και οι καραγυναικάρες. Οι πρώτες ειναι διακοσμητικά αντικείμενα, οι δεύτερες έχουν χρηστική αξία γιατί εκτελoύν τσάμπα χρέη νοσοκόμας, καμαριέρας, baby sitter. Η καραγκομενάρα μπορεί να είναι πιο θελκτική και ευχάριστη στο μάτι, δεν αποτελεί όμως καλή μακροχρόνια επένδυση, για αυτο ο George χαιρετίζει το δεύτερο είδος, που είναι πιο ανθεκτικό στο χρόνο και θέλει και ελάχιστη συντήρηση. Καλύτερο από το "φτηνό" είναι το τσάμπα.

Οι γυναίκες με λίγα λόγια κατατάσσονται καθαρά με βάση τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά και επιλέγονται από τους άντρες όπως ο George με τον ίδιο τρόπο που οι υπόλοιπ@ διαλέγουμε smartphone οπότε κι εμείς οι γυνάικες θα πρέπει να φιλοδοξούμε να γίνουμε όχι ένα designάτο iphone αλλά ένα πρακτικό android (ή μάλλον gynecoid) που τα κάνε όλα και συμφέρει.

~Hürrfem Sultan

 

@Madeleine Rk αυτά τα γράφουν όσοι δεν μπορούν ν' αποκτήσουν ένα iphone και κυρίως αυτοί που δεν μπορούν να το χειριστούν!!

 

Οικοκυρικά

Η πρώτη ύλη μας είναι το χρήμα. Η σπλήνα μας είναι χρήμα. Τα νεφρά μας είναι χρήμα. Τα χείλη μας με τα μικρούλικα χνουδωτά βρύα είναι χρήμα. Τα γεννητικά μας όργανα είναι χρήμα. Τα έμμηνα είναι χρήμα. Οι εμμονές είναι χρήμα. Τα δάκρυα είναι χρήμα. Τα βυζιά είναι χρήμα. Υπάρχει όμως κάτι το απροκάλυπτα λαθεμένο σ’ αυτή καθεαυτή την έννοια του χρήματος. Χρειάζεσαι όλο και πιο πολλά χρήματα για να αγοράσεις όλο και πιο λίγα πράγματα. Το χρήμα είναι σαν την πρέζα. Η δόση που σε φτιάχνει τη Δευτέρα δε σε φτιάχνει την Παρασκευή. Κι ολόκληρο το κορμί μας που παράγει χρήμα γίνεται βλαμμένο και αποκρουστικό. Φτάνει στα άκρα. Ματώνει, σέρνεται, υπομένει. Κι έπειτα μέσα στην άγρια νύχτα όταν κλείνουν τα λαμπάκια του παγκόσμιου Λούνα Παρκ και μένει ολομόναχο με το καυλί στο χέρι και τη μήτρα στον αφρό, περιμένει τα χάπια, το αλκοόλ, τη μαστούρα, για να βγει για λίγο απ’ τη γραμμή παραγωγής. Για να μυρίσει λίγη αληθινή ζωή καμωμένη από σβουνιές και υγρά ακολασίας.

Α. Σ

 

Το να παίρνεις τη μπαλαφάρα κάποιου τυχάρπαστου κομπλεξικού και να την αναγορεύεις σε Άποψη του απανταχού αντρικού πληθυσμού για τις γυναίκες είναι τουλάχιστον αυθαίρετο (καίτοι χαριτωμένο  )

 

Εγώ πάλι προτιμώ ένα κόκκινο nokia 3310. Κλασική αξία, διαχρονικό μοντέλο, αξεπέραστη αντοχή.

 

... δραχμή, iPhone 6 & πρωθυπουργό Αλέξη.  

 

Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο "Η υγιής κοινωνία" του Έριχ Φρομ τα εξηγεί ακριβώς όπως είναι όλα εκεί μέσα. Εννοώ πάνω στο θέμα του νήματος όπως έχει καταξήξει σε αυτό το σημείο.

Ούτε δυσνόητος ούτε τίποτα. Απλά, λιτά, κατανοητά και περιεκτικά. Σου ανοίγει τα μάτια πολύ.

 

πρόσεχε με τα αδέσποτα δαγκώνουν καμιά φορά