Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

BDSM και ενοχές..

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος dentman, στις 25 Ιουνίου 2007.

Σελίδα 2 από 3
  1. Elvira

    Elvira Regular Member

    Κατοπιν Αδειας Του Κυριου μου

    Χμ....νομιζω πως ο καθενας που μολις ανακαλυπτει την διαφορετικοτητα του κατακλυζεται καποια στιγμη απο ενοχες. Οχι ισως για τις επιλογες του οσο γιατι ξεφευγοντας απο την κοινωνικη νορμα εστω και αν γνωστης ειναι μονο ο ιδιος νιωθει "απ εξω". Δε νομιζω πως ειναι κακο και χωρις να ειμαι απολυτα σιγουρη, πιστευω πως ολοι το περνανε καποια στιγμη. Ειναι θεμα διαπαιδαγωγησης νομιζω. Το τι εχουμε μαθει. Ο εκεινο δεν ειναι καλο, αυτο δεν ειναι καλο, εκεινο ειναι ανωμαλο κοκ.

    Ομως απο καποια στιγμη και μετα μπενοντας συνειδητοποιημενα πια σε μια bdsm σχεση, αποφασισμενος να ζησει την διαφορετικοτητα του με εναν συνοδοιπορο, συνεναιτη, δεν βλεπω που θα μπορουσαν αληθεια να κολανε οι ενοχες. Τα κοινωνικα "ταμπου" και τα "κοινωνικα ηθικα" ορια σπανε απο μονα τους η με πολυ δουλεια και θεληση με τον καιρο.
    Δε νομιζω πως το bdsm ειναι μια οποιαδηποτε σκοτεινη πλευρα του εαυτου μας. Ειναι ενας διαφορετικος τροπος εκφρασης. Ερωτικος για καποιους, ζωης για καποιους αλλους.
     
    Last edited: 26 Ιουνίου 2007
    Elvira, 25 Ιουνίου 2007
    #13
  2. fractal

    fractal Regular Member

    Όταν είμαι γονατιστός στα πόδιας ΤΗΣ βλέπω μόνο αυτά.
    Δε σκέφτομαι,δεν αισθάνομαι,τρέμω διακριτικά και υποφέρω σιωπηλά.
    Περιμένω να ακούσω τη φωνή της.
    Φτάνει αυτό.
     
    fractal, 25 Ιουνίου 2007
    #14
  3. DeSade

    DeSade Owner of evelin

    Η βασική διαφορά μεταξύ ενος βασανιστή του κοινου ποινικου δικαιου και ενος bdsm practicioner ειναι η αδεια που δίνει το "θύμα"στο "θύτη" (γνωστη και ως συναινεση) και η προθεση του "θύτη" να σεβαστεί τα όρια του "θυματος". Αυτο προφυλάσει απο αρκετες ενοχες, μια και ο ερωτικος σαδισμος απεχει πολύ απο τον κοινο σαδισμο.
    Παρολα αυτα οι ενοχές ειναι δύσκολο να εκλείψουν και μιλώ για την Σαδιστική πλευρά.
    Αναφέρομαι στο πρωτογενές Sm τον σαδομαζοχισμο , τη θεμελια λίθο του βίαιου ερωτισμού , παλαιοτερη και με πλουσιοτερη ιστορια του χωνευτηριού που ακουει στο ονομα D/s.
    Στο σαδομαζοχισμό τα πραγματα φανερώνονται αμεσα και με μεγαλη ενταση μπροστα σου.
    Οι κραυγές της , ο φοβος στα ματια της , τα σημαδια και οι πληγές της ειναι εκει , τα βιώνεις σε ολη την ενταση και το μεγαλέιο της.
    Στο θολο ακαθοριστο τοπιο του D/s η πνευματικη( μια και μονο αυτη υπαρχει ) διασταση του ειναι δύσκολο να τρομαξει τους practicioner της μια και τα αποτελεσματα του ειναι πιο υποκωφα και λιγοτερο κραυγαλέα. Συχνα ειναι τοσο subtle που απλα και μονο ενα βλέμμα μπορει να προδοσει τα συναισθήματα που βιώνονται εκεινη τη στιγμή.
    Το οτι το D/s ειναι αρκετα πιο δημοφιλές απο το S/m πιστέυω οτι οφειλεται στο οτι λιγοτεροι ειναι εκεινοι που μπορουν να αντέξουν την ενταση και την αμεσότητα του ουρλιαχτού και της προσομείωσης βασανιστηρίου που σου παραδίδει αμεσα την κτηνωδία της στίγμής σε ολες σου τις αισθήσεις του S/m , απο το ήπιο συναισθηματικό και με λιγοτερη εξωστρέφεια D/s.
    Σε αντιστοιχία με τις πολεμικές τέχνες , το S/m ειναι εξωτερικό , δυναμικό ενω το D/s εσωτερικό , ήπιο .
    Οι Sm oriented οπαδοι του Bdsm ειναι πιο επιρρεπέις σε ενοχές για πρακτικόυς λόγους. π.χ Ενα σημαδι που απο λαθος χειρισμο μενει για παντα.
    Μπορει να υπαρξει ενοχική αντίδραση απο το κλάμα της μαζοχίστριας οταν ο ερωτικός σαδιστής περναει μια περίοδο προσωπικού πλήγματος η θρήνου και πολλες ακομα περιπτώσεις.
    Δηλαδή οταν ο συναισθηματικός χώρος δεν παραμένει στεγανός απο τη σαδιστική επιθυμία
    η οταν στην σαδιστική επιθυμία και απολαυση υπαρχουν διαρροές συναισθήματων που για το α η β λογο ειναι σε αναταραχή την περίοδο αυτή τοτε ναι ειναι πιθανή η υπαρξη ενοχών.
    Δεν αναφέρομαι σε συναισθήματα αγαπης η έρωτα, εκει πιστευω οτι παιζουν το ρόλο καλύτη που φουντώνουν και βελτιώνουν τη σαδιστική επιθυμία και απολαυση.
    Αναφέρομαι σε προσωπικά συναισθήματα θλίψης, μοναξιάς η συναισθηματικού πόνου γιατι εκει μπορει να προκύψει ταυτιση με την υποτακτική μαζοχίστρια τη στιγμή του μαρτυρίου της σε συναισθηματικό επίπεδο με αμεσο αποτέλεσμα την δημιουργία ενοχών, συμπονειας οικτου κλπ
     
    DeSade, 26 Ιουνίου 2007
    #15
  4. dentman

    dentman Guest

    Απάντηση: Re: BDSM και ενοχές..

    Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τις απαντήσεις σας. 
    @Zondag: δηλαδή ουσιαστικά καταλήγουμε και πάλι στην αέναη σύγκρουση μεταξύ συναισθημάτων από την μια και συνείδησης, ηθικής και (κατ'επέκταση) λογικής από την άλλη, έτσι δεν είναι;
    @Syrah: πολύ εύστοχη η παρατήρησή σου 

    Πολύ ενδιαφέρουσα η άποψή σου. Θεωρούσα ότι το D/s είναι πιο δημοφιλές λόγω ακριβώς αυτής της πνευματικής - ψυχολογικής κυριαρχίας που ενδεχομένως προκαλεί μεγαλύτερη κάβλα και στον Κυρίαρχο και στην υπό σε σχέση με την S/m κατάσταση. Εγώ προσωπικά δεν έχω αποσαφηνίσει τι με φτιάχνει περισσότερο, το D/s ή το S/m σε μια BDSM κατάσταση..ειδικά που είμαι και switch  
     
    dentman, 26 Ιουνίου 2007
    #16
  5. Zondag

    Zondag Regular Member

    Re: Απάντηση: Re: BDSM και ενοχές..

    Συνείδηση είναι μία και μοναδική, ηθικές είναι πολλές και αλλάζουν ανάλογα με τις χωροχρονικές συντεταγμένες που θα τις τοποθετήσεις, η λογική αναφέρεται σε σύνολο λειτουργικών νοητικών διεργασιών. Αν έχεις λογική δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο γιατί τότε απλά ακολουθεις τη συνείδηση σου. Αλλά με τον όρο λογική πολλοι άνθρωποι εννοούν την συμμόρφωση με την "ηθική" όπου ηθική βάλε το σύνολο των στερεοτύπων και προκαταληψεων που μια κυριαρχη πλειοψηφία επιβάλλει στην κοινωνία και κατα επέκταση και στη μειοψηφία των μελων της κοινωνίας. Γιαυτο και το γνωστό "λογικέψου" δεν σημαίνει "χρησιμοποίησε τις νοητικές λειτουργίες της λογικής" αλλά "συμμορφωσου",κάνε ότι κάνουν και οι υπόλοιποι",μη διαφοροποιήσε...
     
    Zondag, 26 Ιουνίου 2007
    #17
  6. Sado_M

    Sado_M Owner of pet kathavra

    Re: Απάντηση: Re: BDSM και ενοχές..

    Συγκατοικε ορεο το κειμενο και με βοηθησε πολυ. Μονο μια διευκρινησι θα ηθελα αν σου ειναι ευκολο. Στο κειμενο ανεφερεται η σεξουαλικη ηθικη η η πνευματικη ηθικη?
     
    Sado_M, 26 Ιουνίου 2007
    #18
  7. Zondag

    Zondag Regular Member

    Re: Απάντηση: Re: BDSM και ενοχές..

    Φίλε μου το point μου είναι ότι αν θα υπήρχαν κάποιοι σωστοί κανόνες που θα έπρεπε να διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις αυτοί θα προέρχονταν απο τη "συνείδηση" και όχι απο την "ηθική" πνευματική ή σεξουαλική. H συνείδηση προέρχεται απο τη φύση. Είναι αυτή που λέει στον ιθαγενή που ποτέ δεν άκουσε περί χριστιανισμού "Μην σκοτώνεις το συνάνθρωπο σου",είναι αυτή που λέει στη γυναίκα που μόλις γέννησε "Πρέπει να αναθρέψεις το παιδί σου"...

    Η "ηθική" είναι ένα κάτι το τεχνητό,ένα κατασκέυασμα κάτι που δεν στηρίζεται σε κάτι πανανθρώπινο και άρα αντικειμενικό. Αυτό που θεωρείται ηθικό στη Ευρωπη θεωρείται ανήθικο στην Κίνα και το αντίθετο. Αυτό που θεωρούνταν ανηθικο χθες θεωρείται αδιάφορο απο ηθικής άποψης ή ακόμα και ηθικό σήμερα. Φαντάσου πχ την ηθικη άποψη της κοινωνίας για τον στοματικό έρωτα πριν 50 χρόνια και δες πως η ιδια χθεσινή "ανηθικότητα" αντιμετωπίζεται πλέον σαν συνηθισμένη και φυσολογική δραστηριότητα μεταξύ ερωτικών συντρόφων...Πού πήγαν τoσα κηρυγματα; Γιατί τόσοι άνθρωποι υπέφεραν απο τύψεις και ενοχές που στηρίζονταν σε κάτι το τόσο ψευτικο; Και γιατί οι σημερινοί άνθρωποι να υποφέρουν σήμερα για κάποιες ερωτικές δραστηριότητες που σε 20,30 ή 50 χρόνια θα θεωρούνται φυσιολογικοί τρόποι ερωτικης έκφρασης;

    Και τελικά μήπως η σύγκρουση μεταξύ ενστικτων απο τη μια και "ηθικής" απο την άλλη είναι αυτή που οδηγει τους ανθρώπους να χάνουν την επαφή με τη συνείδηση τους;

    Για σκεφτείτε το...
     
    Last edited: 26 Ιουνίου 2007
    Zondag, 26 Ιουνίου 2007
    #19
  8. MasterJp

    MasterJp Advisor Staff Member In Loving Memory

    @Zondaq: Συμφωνώ με το γενικό πνευμα του ποστ σου, θεωρώ πως τα όσα "προσαπτεις" στην συνείδηση αναφέρονται περισσότερο στα ενστγκτα, η συνείδηση, όπως φαίνεται και από τον λεξικολογικό ορισμό της αποτελεί προϊον υψηλής νοητικής διαδικασίας και ως τέτοιο επηρεάζεται και από την λογική και από την (εκάστοτε) ηθική. Το ενστιγκτο της διατήρησης του είδους λέει στην μητέρα "πρεπει ν' αναθρέψεις το παιδί σου" και όχι η συνείδησή της, όσον δε αφορά το "ου φονεύσεις" έχει αμεση και ξεκάθαρη σχέση με την ηθική σαν μέσο "περιορισμού" του ενστίγκτου της επιβίωσης.

    Σε ότι αφορά το θέμα του νήματος και τα ... σκοτεινά ενστιγκτα τείνω να συμφωνήσω με τον Heinrich, αν και υπερβολικά γενικός εν προκειμένω. Σημειώνω όμως πως αν υπαρχουν κρίσεις συνείδησης αυτές (ιδιαίτερα στις σχέσεις του χώρου) καλόν είναι να έχουν σαν έναυσμα εριθίσματα από το εσωτερικό της σχέσης και όχι στην καθεστυκυια ηθική. Αν οφείλονται στην δεύτερη είναι προτιμότερο να δωθεί στο ... "πασχον" μέλος χρόνος να επανεξετάσει τις βάσεις της κοσμοθεωρείας του.

    συνείδηση η [siníδisi] O33 : I1α.(ψυχ.) η άμεση αντίληψη που έχει το υποκείμενο για τις ψυχικές ενέργειές του (αντιλήψεις, σκέψεις, επιθυμίες), που εκπορεύονται από αυτό και που με την απήχησή τους επιστρέφουν σε αυτό: H ~ τροφοδοτείται από τη μνήμη. Aνακαλώ στη συνείδησή μου ένα γεγονός. Tο κατώφλι* της συνείδησης. || επίγνωση, συναίσθηση: Έχει ~ της αδυναμίας / των δυνατοτήτων / των ικανοτήτων / της δυνάμεώς του. Έχει γίνει κοινή ~ ότι πρέπει να σώσουμε τα δάση μας. β. κατάσταση στην οποία βρίσκεται ένα άτομο, όταν έχει πλήρη λειτουργία των αισθήσεων και πνευματική διαύγεια: H λιποθυμία επιφέρει απώλεια συνειδήσεως. Φάρμακα που θολώνουν τη ~. 2. (φιλοσ.) η σαφής γνώση που έχει το υποκείμενο για τον εαυτό του και για τον κόσμο που το περιβάλλει και από τον οποίο μπορεί να αντιδιαστέλλεται. II1α. η γνώση που επιτρέπει στο άτομο να διακρίνει το ηθικά καλό από το ηθικά κακό, να ελέγχει τις πράξεις του και να αναλαμβάνει την ευθύνη γι΄ αυτές· ηθική συνείδηση: Έχει καθαρή / ήσυχη / αναπαυμένη / ήρεμη τη συνείδησή του. Έχει βαριά τη συνείδησή του. Έχω ένα βάρος στη ~. Kάτι βαραίνει τη συνείδησή μου. Mε ελέγχει / με τύπτει η ~. Έχω τύψεις (συνειδήσεως). Άνθρωπος με ένοχη / πωρωμένη ~. Πώρωση συνειδήσεως. Aκολουθώ / ακούω τη φωνή της συνείδησής μου. Kάτι μου το επιτρέπει / μου το επιβάλλει η συνείδησή μου. Kρίνω κτ. κατά ~. Kρίση συνειδήσεως, έντονος προβληματισμός για την ορθότητα κάποιας πράξης. Tο χρήμα διαφθείρει τις συνει δήσεις. Eκμαυλισμός συνειδήσεων. Aφύπνιση της συνειδήσεως. Άνθρωπος / πράξη που έχει καταδικαστεί / καταξιωθεί στη ~ του κόσμου. Άνθρωπος με ελαστική ~, που κάνει παραχωρήσεις στις ηθικές αρχές του. (έκφρ.) τον έχω / το έχω στη συνείδησή μου, θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο για κτ. κακό που έχει συμβεί σε κπ. || καλή συνείδηση, εντιμότητα: Άνθρωπος με ~ / που έχει ~. Άνθρωπος χωρίς ~ / που δεν έχει ~, ασυνείδητος. β. το συναίσθημα του καθήκοντος που εκφράζεται έμπρακτα σε κάποια επαγγελματική συνήθ. δραστηριότητα του ατόμου: Άτομα με αναπτυγμένη επαγγελματική ~ δείχνουν συνέπεια στη δουλειά τους. 2α. η συναίσθηση της προσωπικής ένταξης σε ένα χώρο ή σε ένα σύνολο και της ευθύνης που προκύπτει από αυτή: H ιστορική ~ ενός λαού. H ταξική ~ συσπειρώνει εκείνους που υπερασπίζονται κοινωνικά συμφέροντα. Kαλλιέργεια / διαμόρφωση της εθνικής / κοινωνικής συνείδησης της νεολαίας. β. το σύνολο των πεποιθήσεων ενός ατόμου: Aντιρρησίας* συνείδησης. [λόγ.: ΙΙ1α: αρχ. συνείδη(σις) -ση & σημδ. γαλλ. conscience· Ι2: ελνστ. σημ.· Ι1, ΙΙ1β, ΙΙ2: σημδ. γαλλ. conscience]


    ΥΓ. Τροφή για σκεψη στο θέμα μπορούν να δώσουν τα λεξικά του Dolmance για όποιον ενδιαφέρεται.
     
    MasterJp, 26 Ιουνίου 2007
    #20
  9. slaveboy`81

    slaveboy`81 Regular Member

    Απάντηση: Re: BDSM και ενοχές..

    Μήπως δεν είναι τόσο εύκολο; Όσο το "πάσχον" μέλος είναι και μέλος της κοινωνίας όσο δέχεται ερεθίσματα από αυτή και δεν μπορεί να διαχωρίσει τη θέση το στο κοινωνικό σύνολο από τα θέλω, τα ατομικά θέλω από τα κοινωνικά πρέπει, τότε δεν μπορεί να επανεξετάσει αυτή τη θέση και είναι ίσως δύσκολο να αφεθεί να το κάνει. Ίσως χρειάζεται τη βοήθεια μας αν και ίσως αυτό να είναι λίγο μάταιο...

    PS: Πιστεύετε ότι ένα άτομο που έχει κρίσεις συνείδησης που εκπορεύονται από την καθεστηκυία τάξη μπορεί να απελευθερωθεί από αυτές;
     
    slaveboy`81, 26 Ιουνίου 2007
    #21
  10. MasterJp

    MasterJp Advisor Staff Member In Loving Memory

    @slaveboy_81: δεν είπα πουθενά πως είναι εύκολο, είναι μια αργή και συχνά επίπονη διαδικασία.

    Μέλη της κοινωνίας είμαστε όλοι μας, μαθαίνουμε όμως αργά ή γργορα πως τα εν οίκω μη εν δήμω. Τι εννοείς λέγοντας "δεν μπορεί να διαχωρίσει τη θέση του στο κοινωνικό σύνολο από τα θέλω, τα ατομικά θέλω και τα κοινωνικά πρέπει" ; Τι είναι αυτό που τον εμποδίζει και ταυτόχρονα τι είναι αυτό που το ωθεί να διαχωρίσει την θέση του απο την καθεστηκυία οδό στο συγκεκριμένο θέμα;

    Όση βοήθεια και αν προσφερθεί στο "πασχον" μέλος και οι αποφάσεις και η διαδικαία αμφισβοίτησης των καθεστηκώτων αξιών είναι μια εσωτερκή δική του υπόθεση, εκτός αν αναζητά απλώς δικαιολογίες. Αναφέρθηκα σε αναθεώρηση της κοσμοθεωρίας του και όχι σε πρόσκαιρες λύσεις.

    Φυσικά και μπορεί ν' απελευθερωθεί από αυτές, όταν όμως και μόνον τότε, όταν είναι σε θέσει να επαναπροσδιορίσει τις αξίες του, αφού προηγουμένως είναι σε θέση να προσδιορίσει το "μέτρο".

    Δεν είναι τυχαίο πως "θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία".
     
    MasterJp, 27 Ιουνίου 2007
    #22
  11. slaveboy`81

    slaveboy`81 Regular Member

    Απάντηση: Re: BDSM και ενοχές..

    Δύσκολο ως προς το να τον αφήσουμε μόνο. Πιθανόν η παρουσία και η συζήτηση με την/τον συντροφό του, λειτουργούσε ευεργετικά ως προς την ψυχολογία και την αποδοχή ή μη των ενοχικών του συμπλεγμάτων.

    Αρκετά άτομα "φέρνουν" τις ευθύνες που απορρέουν από την επαγγελματική τους δραστηριότητα και "εν οικω". Κάτι που πολύ το μαθαίνουμε, λίγοι όμως το εφαρμόζουμε. Ο φόβος της δημόσιας απόρριψης οδηγεί στην συμπόρευση ή στην "υποδούλωση" στις νόρμες που έχει η κοινωνία.. Ακόμα και ο φόβος της απόλυσης ή της επαγγελματικής απαξίωσης οδηγεί σε μία τέτοια στάση.
    Από την άλλη η σιγουριά για τις δυνάμεις μας, η πίστη στον εαυτό μας και η κατανόηση της αλληλεπίδρασης του εγω με την κοινωνία οδηγεί στην αυτοσυνηδητοποίηση και την αποδοχή του ΕΓΩ. Και των θέλω του ΕΓΩ.
    Συνεπώς συμφωνούμε σε αυτό. Το βασικό είναι ο επαναπροσδιορισμός των αξιών και η θέσπιση του μέτρου. Η ελευθερία είναι μαγκιά...( όπως έλεγε μια παλιά διαφήμιση)
     
    slaveboy`81, 27 Ιουνίου 2007
    #23
  12. Emma

    Emma Contributor

    Ενδιαφέρον νήμα.

    Μία ακόμη παράμετρος/ερώτηση θα μπορούσε να είναι και το πώς εκφράζονται αυτές οι ενοχές (ανεξαρτήτως από πού/γιατί πηγάζουν, καθώς αρκετές φορές ο σκοπός μερικών είναι να "ξυπνήσουν" ενοχές ακόμη και σε αυτούς που δεν τις έχουν, έτσι ώστε να προωθηθεί κάποιο επιμέρους/απώτερο κίνητρο).

    Με εξοργίζει όταν κάποιοι προσπαθούν να μεταφέρουν αυτές τους τις ενοχές και σε μένα. Δικαίωμά τους να αισθάνονται ό,τι/όπως αισθάνονται, αλλά εγώ που δεν νιώθω ότι είμαι ανώμαλη, που δεν μου καίγεται καρφί αν ο υπόλοιπος κόσμος αποδέχεται αυτά που μου αρέσουν, που δεν με ενδιαφέρει να μάθουν οι μάζες τί εστί bdsm, που δεν έχω την ανάγκη να "ανήκω" σε κάποια ομάδα, αρνούμαι να μπαίνω εξαναγκαστικά σ' αυτό το guilt trip.

    Αν ένιωθα ότι κάνω κάτι λάθος/κακό, θα σταματούσα να το κάνω (όσο κι αν μου άρεσε να το κάνω) αντί να προσπαθώ να πείσω άπαντες (και μένα μαζί) για το αντίθετο.
     
    Emma, 17 Νοεμβρίου 2010
    #24
Σελίδα 2 από 3