BDSM και ενσυναίσθηση

Εγώ τουλάχιστον δεν γνωρίζω τέτοιες περιπτώσεις και γι' αυτό σας έκανα και την ερώτηση: Τι εννοείτε ως Κ και τι ως υ;

Δεν λέμε το ίδιο, τα άτομα που αναφέρω δεν ήταν switch (να θέλουν συστηματικά να εναλλάσουν θέσεις σε D/s συσχετισμούς), ήταν απλά άνθρωποι που δεν είχαν εμπειρία και αποκτώντας την καταστάλλαξαν ότι αυτό που αποζητάνε δεν ήταν αυτό που πίστευαν στην αρχή.

 

στενά, στο ζήτημα που συζητούμε εδώ, νομίζω πως δώσατε την πληρέστερη περιγραφή της υποτακτικότητας: την προσαρμογή στον οδηγό.

---
πλατύτερα: η αναζήτηση (οποιασδήποτε) θέσης σε ένα σχήμα, ίσως είναι η πεμπτουσία της συμπεριφοράς των αγελαίων, υπό τους όρους εκάστου σχήματος. ακόμη πλατύτερα: όλων των εμβίων, σε μεγάλη κλίμακα αλληλοπεριεχομένων σχημάτων.

 

Με συγχωρείς αν δεν απάντησα αυτό που ρώτησες.

Απαντώ λοιπόν :

Η εικόνα και η σκέψη που έχω για το Κυρίαρχο άτομο είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει στον έλεγχο του έναν άλλο άνθρωπο, είναι υπεύθυνος για αυτόν, αποφασίζει για αυτόν και μετά την όποια μεταχείρηση του είναι υπεύθυνος για τη φροντίδα του. Το τελευταίο είναι αρκετά σημαντικό για εμένα.

Αντίστοιχα το υποτακτικό άτομο, είναι ο άνθρωπος που θα επιλέξει να αφεθεί σε κάποιον Κυρίαρχο. Εφ όσον το επιλέξει Του δίνεται ολοκληρωτικά, Τον εμπιστεύεται και πράττει κατα τη βούληση Του. Όμως θα πρέπει να το επιλέξει μόνο του.Επίσης μπορεί να διακόψει αυτή τη σχέση αν το κρίνει. Αλλιώς μιλάμε για δουλεία, κάτι στο οποίο είμαι κατά.

Απαραίτητη προυπόθεση κατα τη δική μου άποψη είναι η εμπιστοσύνη που θα πρέπει να έχει κερδίσει ο Κυρίαρχος απο το υποτακτικό άτομο.

 

Κατανοώ τη ρευστότητα στην οποία αναφέρεστε.

Ούτως ή άλλως η ρευστότητα ποτέ δεν υπήρξε απειλή για την ασυμμετρία και τις δυναμικές που αναπτύσσονται εντός της.

Η ρευστότητα ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα στο να βιώσει το άτομο τη δυναμική της ασυμμετρίας.

Το πρόβλημα είναι αλλού και φρονώ ότι σας γίνεται κατανοητό σιγά, σιγά.

Πρόκειται για την παρείσφρηση του vanilla στην ασυμμετρία με ό,τι χαρακτηριστικά αυτό φέρει.

Θα ανταμώσετε ουκ ολίγες φορές με τα στερεότυπα και την ηθική που κουβαλά το vanilla

Κυρίως εκφράζονται μέσα από «απόψεις» που προσπαθούν να κόψουν και να ράψουν στα μέτρα τους και να χωρέσουν μέσα σε αυτά ένα μεταλλαγμένο μοντέλο που κατά καιρούς έχω ονομάσει «vanillobdsm»

Δεν Είμαι switch και είναι η πρώτη φορά νομίζω που λέω τη γνώμη Μου (Δεν Έχω άποψη για τίποτε, μόνο γνώμη) σχετικά με το switch.

Παρατηρώ να συμβαίνει με τα switch άτομα αυτό που συνέβαινε στα αμφισεξουαλικά άτομα προ του lbtqi+ κινήματος.

Κανείς δεν τους αποδεχόταν....

Υπήρχαν οι ίδιες περίπου ενστάσεις που διακρίνω σε συζητήσεις που αφορούν το switch.

«Δεν γίνεται να είσαι και τα δύο», «Δεν έχεις βρει ακόμα τον εαυτό σου», «φοβάσαι να αποδεχτείς την gay πλευρά σου» και πολλά ακόμα που αποτελούν κοινές αναφορές.

Αν εσείς νιώθετε λειτουργικός μέσα σε αυτό δεν χρειάζεται να δώσετε εξηγήσεις σε κανέναν.

Διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις αλλά νομίζω ότι εσείς ξέρετε καλύτερα.

Οι επιφυλάξεις Μου δεν είναι για το πόσο Κυρίαρχος ή υποτακτικός είστε.

Δεν είναι θέμα μεγέθους.

Το μέγεθος που συνδέει τη βαρβατίλα με την Κυριαρχία ακολουθώντας στερεότυπα με πρώτο και κύριο εκείνο της σύνδεσης του A-μάτσο-male με την Κυριαρχία δεν Με αφορά.

Οι επιφυλάξεις Μου είναι στο σημείο της συναισθηματικής ισορροπίας ανάμεσα σε δύο «κόσμους» που σχετίζονται μέσα από διαφορετικές θέσεις.

Αν έχετε βρει τον τρόπο και έχετε τοποθετήσει μέσα σας δύο πλευρές χωρίς αυτό να σας προκαλεί σύγχυση τότε χαίρομαι που το καταφέρατε από τη μία ενώ από την άλλη μπορείτε να αποτελέσετε παράδειγμα και για άλλα switch άτομα.

Μόνο θετικά δηλαδή μπορείτε να συνεισφέρετε στο forum.

Όσον αφορά στο switch Έχω την ίδια περίπου αντίληψη με τον @Arioch

Ίσως εσείς αλλάξετε αυτή την αντίληψη με την παρουσία σας εδώ.

Iagos

 

Ο τίτλος του νήματος, με τρίγκαρε να σκεφτώ ένα βήμα παραπέρα,
σχετικά με την ενσυναίσθηση και την ενσυνειδητότητα (mindfulness) στο BDSM.

Το οξύμωρο, όπως το αντιλαμβάνομαι, είναι το εξής:

Ενώ είναι προφανές ότι ένα Κ μέλος μιας σχέσης έχει ενσυνειδητότητα (mindfulness) ως προς τον εαυτό του καθώς αλληλεπιδρά με το έτερο υ πρόσωπο,
μου είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ ότι θα έχει και ενσυναίσθηση ((με τον ορισμό της συναισθηματικής ταύτισης) με την ψυχική κατάσταση του προσώπου εκείνου.

Από την άλλη, ένα υ που αλληλεπιδρά οδηγούμενο από το Κ μέλος, μπορεί κάλλιστα να είναι σε πλήρη ενσυναίσθηση μαζί του,
πλην όμως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχει ενσυνειδητότητα ως προς τον ίδιο του τον εαυτό.