Bdsm και θάνατος ;

Απάντηση: Bdsm και θάνατος ;

Επι τέλους

Εννοούμε θάνατος στην προηγουμενη ζωή του υποκειμένου .η διακοπη της σχέσης

 

Απάντηση: Bdsm και θάνατος ;

@ --}--------

γιατι μιλαμε για 8ανατο..
οτι αγαπας το θανατωνεις?
η δεν παιζει η αγαπη στο BDSM?

--------{--@

 

Αγοραζω μια Ferrari.Ποιος ο λογος να την τρακαρω επιτηδες και να μην την εχω μετα ?

 

Πέρα από το γεγονός ότι αντιλαμβάνομαι την ζωή ως εμπεριέχουσα τον θάνατο (κουβαλούμε την φθορά και την πορεία προς τον θάνατο μέσα στα γονίδιά μας), και αντιλαμβάνομαι και τις δύο καταστάσεις ως δίδουσες νόημα η μία στην άλλη, θεωρώ ότι το BDSM είναι ένα φλερτ με τον θάνατο, που όμως εντείνει την απόλαυση της ζωής. Είναι μία ταλάντωση ανάμεσα σε ακραίες καταστάσεις, κάτι σαν ένα εκκρεμές: όσο πιο μακριά κινείται η αίσθηση προς το ένα άκρο, τόσο πιο μακριά επιστρέφει προς το άλλο. Η απόλυτη αδιαφορία αντισταθμίζεται από το απόλυτο πάθος, η οδύνη ισορροπείται από την ηδονή, η αίσθηση της απόλυτης απελπισίας εναλλάσσεται με αυτήν της απόλυτης σιγουριάς και ασφάλειας, η ωριμότητα δίνει συχνά την θέση της σε μία αφελή παιδικότητα, χωρίς να χάνεται στιγμή η ομορφιά και των δύο. Όλα αυτά βιώνονται εν δυνάμει σε μία BDSM σχέση, ανάλογα τους μετέχοντες.

Η απόλυτη υποταγή στα άκρα της, φαντάζομαι πως είναι ένα κέλευσμα προς τον θάνατο στα χέρια του Κυρίαρχου, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό όπως θα έπρεπε (όπως ψυχανεμίζομαι ότι θα μπορούσε να βιωθεί μία τέτοια αίσθηση) λόγω της απόλυτης εμπιστοσύνης του Υ προς τον Κ, η οποία υπάρχει στο βάθος του μυαλού του και δεν του επιτρέπει να θεωρήσει την θανάτωση ως πιθανότητα, όσο ακραία και αν είναι μία κατάσταση. Ίσως μέσα σε ένα πολύ καλά στημένο παιχνίδι να κατέρρε στιγμιαία η εμπιστοσύνη στη λογικότητα της σχέσης και του Κυρίαρχου και να βιωνόταν αυτή η αίσθηση της απόλυτης παράδοσης, το δικαίωμα (και η πιθανότητα) του θανάτου στα χέρια του αγαπημένου όντος (δεν μιλώ για σέσσιον με έναν άγνωστο, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα βιωνόταν ως φρίκη και φόβος ή αντίθετα και ως έλξη μιας νοσηρής αυτοκαταστροφικότητας). Κάτι τέτοιο δεν μου έχει συμβεί ποτέ όμως, δεν έχω ιδίαν πείρα, δεν οδηγήθηκα ποτέ στα άκρα της παράδοσης ως αίσθηση (ίσως γιατί είμαι μικρό ακόμα). 

Νομίζω πως αν μπορούσα, με γνώμονα αυτό το παιχνίδισμα με τα άκρα, να εκφράσω την BDSM σχέση (όπως την βίωσα εγώ ως τώρα) με μουσική, θα ήταν κάπως έτσι:

 

για μενα το bdsm ειναι ενα υπεροχο παιχνιδι αισθησεων που ναι μεν σε φτανει στα ακρα σε μερικες περιπτωσεις, αλλα μην τρελλαθουμε κιολας....παιχνιδι ζωης κι ευχαριστησης ειναι.

 

Απάντηση: Bdsm και θάνατος ;

Ενας πραγματικος σαδιστης σιγουρα μπορει να θανατωσει και να το απολαυσει..αυτο ισως που τον φρεναρει ειναι οι κυρωσεις που θα υποστει ακομη και αν εχει την συγκαταθεση του θυματος.
Νομιζω παντως οτι ο κλασικος σαδιστης θα βασανιζει με διαφορους τροπους το θυμα του,ψυχολογικους,εξευτελιστικους,βιαιους,ακραιους μερικες φορες αλλα πολυ δυσκολα θα φτασει στη θανατωση.
Ειναι πιο επικοδομητικο για την προσωπικοτητα του(sic) να βλεπει,να ακουει,να νοιωθει,να μυριζει την απογνωση του θυματος σε τακτικη βαση παρα να δει γραμμενο με κραγιον στο αψυχο κορμι της τις λεξεις ''game over'' 

 

Αυτό το νήμα,γιατί πέρασε έτσι στα "ψιλά"; Θεωρώ πως μπορεί να πάρει τρομακτικά μεγάλες διαστάσεις.. Θα με ενδιέφερε να ακούσω τις γνώμες όλων των σαδιστών (Κυριάρχων),αλλά αντ'αυτού -και βεβαίως πλην ορισμένων εξαιρέσεων- βλέπω subs να προσφέρουν εαυτόν για θυσία στο βωμό του S/m.. Όλοι αυτοί που σιωπούν και δεν καταθέτουν τις απόψεις τους...γιατί το κάνουν;


Αχ female μου... έπιασες δύσκολο θεματάκι και τάραξες τα νερά.. 
 ​

 

Ατάραχα τα βλέπω, μάλλον, τα ύδατα, Lady...


​

 

Re: Απάντηση: Bdsm και θάνατος ;

Υπάρχουν και flatliners...