BDSM και θεατρικοί συσχετισμοί

Αυτόν τον καιρό, με αφορμή τα όσα βιώνω και ανακαλύπτω μέσα από το BDSM, συλλαμβάνω τον εαυτό μου να κάνει διάφορους συσχετισμούς... Τελευταία μου συμβαίνει ιδιαίτερα με το χώρο του θεάτρου, που ένας από τους βασικούς του άξονες είναι και οι σχέσεις κυριαρχίας/υποταγής, είτε αφορά στα κείμενα (σχέσεις μεταξύ ρόλων), είτε αφορά σε σχέσεις προετοιμασίας (εκπαίδευσης) και δημιουργίας - ανακάλυψης πχ σκηνοθέτη/ηθοποιού, είτε στις σχέσεις κυριαρχίας/υποτακτικότητας που αναπτύσσονται μεταξύ της "σκηνής" και του "κοινού"... Αυτή η συσχετιστική διαδικασία ανάμεσα σε πτυχές της λογοτεχνίας, θεωρίας και πρακτικής του θεάτρου με πτυχές του BDMS για μένα είναι αποκαλυπτική...

Ως πρώτο ερέθισμα παραθέτω ένα κείμενο του Γιέρζι Γκροτόφσκι πάνω στο "γιατί κάνουμε τέχνη". Καθώς το διάβαζα αντικατέστησα ασυναίσθητα τις λέξεις "τέχνη" και "θέατρο" με το BDSM και βγήκε ένα συναρπαστικό για μένα αποτέλεσμα. Κάτι που προσπαθούσα να αρθρώσω και στην "Ηδονή της Υποταγής".

Το δεύτερο απόσπασμα είναι από μία παρουσίαση εργαστηρίου πάνω στη φωνή με τον Eugenio Barba. Για μένα είχε πολλά να πει σχετικά με την συνεργασία Κυρίαρχου (στην προκειμένη περίπτωση ο Barba που κινεί το χέρι του - διευθύνει το session) και του Υποτακτικού ( ο ηθοποιός που έχει αφήσει τον έλεγχο, δέχεται τα ερεθίσματα και αντιδρά ) καθώς και στον τρόπο που ο Barba παρατηρεί πολύ προσεχτικά το αποτέλεσμα της δράσης του και της αντίδρασης του ηθοποιού, και της απόλυτης επικοινωνίας που επιτυγχάνεται μεταξύ των δύο κατά τη διάρκεια...

Θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας και με αφορμή αυτά να γίνει η όποια προσφορά γραφής σας. Αν έχετε την καλοσύνη, ας μή μείνουμε σε τετριμέννες καταστάσεις ή διενέξεις του τύπου "συμφωνώ, διαφωνώ" κλπ. Πολύ περισσότερο ενδιαφέρον θα έχει αν υπάρχουν κάποιες νέες σκέψεις που μπορεί να προκύπτουν σε εσάς με αφορμή αυτό το κείμενο ή το βίντεο απόσπασμα. Αν υπάρχει δηλαδή κάποια ζήμωση που προκαλείται, κάποια ενδοσκόπηση, κάτι που φωτίζεται, ή κάτι που γεννήθηκε και θέλει να γραφτεί...

Ευχαριστώ ιδιαίτερα.

" Γιατί κάνουμε τέχνη;

Για να παραβιάσουμε τα όρια μας, να επεκτείνουμε τα όρια μας, να καλύψουμε το κενό μας, να ολοκληρωθούμε... Αυτό δεν αποτελεί συνθήκη, αλλά συνιστά μία πορεία, όπου, εκείνο που είναι σκοτεινό μέσα μας, φωτίζεται σιγά σιγά....

Σε αυτόν τον αγώνα με τις προσωπικές μας αλήθειες, σ' αυτήν την προσπάθεια να ξεφλουδιστεί κομμάτι κομμάτι η μάσκα της ζωής, το θέατρο, με την πληρότητα της έρευνας του, μου φαινόταν πάντα σαν ένας χώρος πρόκλησης...

Έχει την ικανότητα να προκαλεί την ίδια του τη φύση, καθώς και το ακροατήριό του, παραβιάζοντας επιβληθέντα πρότυπα δράσης, αισθημάτων και κρίσης -κλονίζοντας τα πιο πολύ, γιατί εκφράζονται μέσα από την ανάσα, το σώμα, κι απ' τις βαθύτερες παρορμήσεις του ανθρώπινου οργανισμού...

Αυτή η σύγκρουση με τα ταμπού, αυτή η "αμαρτία", παράγει το σοκ που ρίχνει τη μάσκα, και μας κάνει ικανούς να προσφέρουμε γυμνό τον εαυτό μας σε κάτι που είναι αδύνατον να καθοριστεί, μα που περιέχει τις έννοιες Έρως και Χάρις..."​

Πηγή: "Για ένα

Φτωχό Θέατρο", Γιέρζι Γκροτοφσκι, εκδόσεις Κοροντζής, Μάιος 2010.​

[ame="http://[/ame]

 

Απάντηση: BDSM ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ...

Όχι. ΠΟΤΕ δεν είχε περάσει απ' το μυαλό μου αυτός ο συσχετισμός... 

 

Απάντηση: BDSM και θεατρικοί συσχετισμοί

Η σχεση κυριαρχιας-υποταγης ενυπαρχει σε ολο το φασμα της ζωης.Καποιες στιγμες ειναι ολοφανερο οταν το βαπτιζουμε bdsm αλλοτε ειναι περιοχη για τους λιγους,ανησυχους,διορατικους που εχουν την ευχερεια να διεισδυσουν και αναλυσουν τους βαθυτερους κωδικες που μας επηρεαζουν.



υ.γ. ενδιαφερων το βιντεακι,μου εφερε στο μυαλο ενα φωτισμενο ανθρωπο
και τις γνωσεις που ο ιδιος προσεφερε.

 

Απάντηση: BDSM και θεατρικοί συσχετισμοί

Όντως το κείμενο για την τέχνη θα μπορούσε να είχε γραφεί και για το bdsm. Οι όροι : όρια, ξεφλούδισμα, γυμνός εαυτός, μάσκα, σύγκρουση με ταμπού, αμαρτία. Προφανώς το κείμενο κάνει συνειδητό συσχετισμό τέχνης και ερωτισμού : "περιέχει τις έννοιες Ερως και Χάρις".

Σχεδόν πάντα μορφές τέχνης που με έλκουν περιέχουν ερωτισμό / πάθος. Πολύ συχνά θέλω να τις μοιραστώ, ελπίζω δηλαδή να μοιραστώ την κοινή ματιά και αυτό πάντα με διεγείρει.

Δεν ξέρω πόσο ακόμη θα μπορούσα να αναπτύξω το θέμα ως δοκίμιο, αλλά θα μου άρεσε να παραθέσω εικόνες από ζωγραφική, γλυπτική που έχουν τέτοιο ερέθισμα - και στίχους βεβαίως