Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Απάντηση: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Φασίστας, Κομουνιστής, Σοσιαλιστής, Δεξιός, Αναρχικός, κ.λ.π, κ.λ.π., κ.λ.π.

Η δική μου άποψη είναι ό,τι: Η μόνη ιδεολογία που μπορεί να συσχετισθεί με το bdsm σήμερα είναι αυτή του χρήματος, διότι αυτοί που το κατέχουν γαμούν και δέρνουν... τους πάντες και τα πάντα ανά τον κόσμον και μάλιστα χωρίς την συναινέση των άλλων... 

Υ.Γ. Τελικά σε αυτό το φόρουμ ζήσαμε τα πάντα στο: 1ον Εγιναν αρκετά session με σφοδρούς τσακωμούς... μεταξύ τών μελών. 2ον Μάθαμε τόοοooσα πολλά... με τις συνεχείς αμπελοφιλοσοφίες ορισμένων μελών (βλέπε μαϊντανούς του φόρουμ) που γράφουν ανελλιπώς καθημερινά ό,τι τους κατέβει μήπως και φανούν (βλέπε κόμπλεξ κατωτερότητος) και δούν επιτέλους χαρά στα σκέλια τους, ή έστω επανακτήσουν εδώ μέσα, την χαμένη τους αυτοεκτίμηση που έχουν χάσει εκεί έξω στην καθημερινή τους ζωή!!!
Ακόμα απολαύσαμε όλες τις ηδονές που χαρίζει ο χώρος αυτός, με δέκα πάρτι, είκοσι meetings, δύο Erotica και πέντε σχέσεις που δημιουργήθηκαν... που τώρα πρέπει να το γυρίσουμε στις πολιτικές ιδεολογίες!!!

Δεν μιλάω συγκεκριμένα γι' αυτό το νήμα, αλλά μιλάω γενικά για όλη αυτήν την πολιτικολογία που εξελίσεται συνεχώς μέσα απο πολλά νήματα που ανοίγονται τώρα τελευταία στο φόρουμ αυτό, που πέραν των ερωτικών εναλλακτικών ιδιαιτεροτήτων και κυρίως του bdsm καμία σχέση με πολιτικές ιδεολογίες δεν πρέπει να έχει. Αλλωστε μόνο το bdsm νόμιζαν οι περισσότεροι ότι πραγματεύεται το φόρουμ αυτό όταν διάβαζαν τους κανόνες του site και έγιναν μέλη, και όχι την πολιτική.

Αλήθεια μετά την πολιτική, σειρά για συζήτηση θα έχει το ποδόσφαιρο;;...

Kαι επί την ευκαιρία:
Έτσι γαμάει και δέρνει... η Mistress Μπαρτσελόοοονα 2-0!!!!...    

 

Ευχαριστούμε τον Ηλία για την ανθολόγηση κειμένων της τρόικας D, DM και G_E (κάθε συνωμότης που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να έχει ένα συνθηματικό όνομα). Τα συγκεκριμένα κείμενα που επελέγησαν παρουσιάζουν τον D ως θεωρητικό, τον G_E ως καθοδηγητή και τον DM ως αγκιτάτορα (έτσι θα έπρεπε να παρατεθούν με την ακριβώς αντίστροφη σειρά). Όμως ας σταματήσω κάπου εδώ την πλακίτσα διότι το θέμα είναι ευαίσθητο και προσφέρεται για παρερμηνείες επί παρερμηνειών.

Ας πούμε μια μικρή αλήθεια: στο άκουσμα και μόνο της λέξης «εξουσία», ο νους και του πλέον άσχετου πάει σε συγκεκριμένες απόψεις περί πολιτικοκοινωνικής οργάνωσης. Επιπλέον, η λέξη «αντεξουσιαστής» μοιάζει να λέει το αυτονόητο: «κάποιος που αντιτίθεται στην εξουσία». Δημιουργείται έτσι η εντύπωση ότι οι μεν πιστεύουν στην εξουσία ως ψυχικό και κοινωνικό φαινόμενο, οι δε όχι. Όμως η έννοια της εξουσίας είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τον άνθρωπο, τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Ένα θηλαστικό με μακρά περίοδο παιδικής ηλικίας, δηλαδή ένα ον που ξεκινάει τη ζωή του πλήρως ανήμπορο, είναι εξ ορισμού πλήρως εξαρτημένο από τους άλλους προκειμένου να επιβιώσει. Δεδομένα λοιπόν, αναπτυσσόμαστε σαν ψυχοκοινωνικές οντότητες μέσα από εξουσιαστικά δομημένες σχέσεις. Επίσης, προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει ακόμα και το πλέον αποκεντρωμένο και ισόνομο κοινωνικό σύστημα, είναι αδύνατο να αποφευχθεί ο καταμερισμός ρόλων, πράγμα που άμεσα οδηγεί πάλι σε εξουσιαστικές σχέσεις καθώς δεν είναι όλοι οι ρόλοι εξίσου περιζήτητοι.

Συνεπώς, το ζήτημα δεν είναι να συζητάμε για το πώς θα απεμπολήσουμε την εξουσία, αλλά για το πώς θα τη διαχειριστούμε. Πολύ σωστά ο G_E επισημαίνει τον κρίσιμο παράγοντα της παγίωσης της εξουσίας, ο οποίος ιστορικά έχει πάρει διάφορες μορφές (ελέω θεού δίκαιο, δίκαιο του ισχυρότερου, πεφωτισμένη εξουσία, αντιπροσώπευση, κ.ά.) Αυτή τη στιγμή οι γυναίκες στο Αφγανιστάν είναι απολύτως σκλάβες, είναι όμως σαφές ότι αυτός ο τύπος σκλαβιάς συνιστά τον αντίποδα του D/s. Στο παράδειγμα αυτό, η εξουσία λέει: «οι γυναίκες είναι εξ ορισμού έτσι κι έτσι», πράγμα που φυσικά είναι ανήκουστο σε BDSM πλαίσιο, όπως κι αν το νοεί κανείς.

Θα ήθελα να κάνω μια παρακινδυνευμένη ίσως παρατήρηση προς συζήτηση. Μια ουσιαστική τομή των πολιτικών συστημάτων είναι το ζήτημα της αυτονομίας – ετερονομίας. Η μεν αυτονομία προϋποθέτει την εσωτερίκευση του ελέγχου, δηλαδή την δυνατότητα κάθε ατόμου να ακολουθεί κάποιους κανόνες δίχως να του το επιβάλλει κανείς. Η ετερονομία θεωρεί ότι ο έλεγχος δεν μπορεί ποτέ να εσωτερικευτεί πλήρως, έτσι απαιτείται η δημιουργία ενός συμπεριφορικού συστήματος επιβράβευσης – τιμωρίας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το BDSM διαπραγματεύεται ακριβώς την πόλωση μεταξύ των δύο αυτών αντιλήψεων, διερευνώντας τις σχέσεις και τις μεθορίους τους.

Υπάρχει μια παράμετρος που δυναμιτίζει κάθε κουβέντα περί πολιτικής και BDSM: η ψυχολογική διάσταση της σεξουαλικότητας η οποία πολύ συχνά συζητιέται με όρους ψυχολογικοποίησης. Η εμπλοκή προσωπικού και κοινωνικού είναι εξαιρετικά σύνθετο θέμα για να το ξεπετάμε με αφορισμούς. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να επιλέγουμε οπτική γωνία και επίπεδο ανάλυσης πριν αρχίσουμε να συζητάμε για τέτοια θέματα.

Είναι τελικά το BDSM επαναστατικό; Μια λαϊκή παροιμία λέει «δείξε μου τους επαναστάτες για να σου πω για την επανάσταση». Επί του παρόντος, ο D οικουρεί στη ντάτσα του στη Γιάλτα, ο G_E κάνει σιωπηλή καθιστική διαμαρτυρία και ο DM αρκείται σε ορφανές βομβιστικές επιθέσεις. Κάτι κουρασμένα παλικάρια δηλαδή (κι από πάνω τη λέμε και στον Καραμανλή)! Το χάσαμε το corpus πατριώτηηηη....


Προς τους διαχειριστές:
Διαφωνώ με την άποψη ότι δεν πρέπει να μιλάμε για την πολιτική σε ένα BDSM forum. Πιστεύω ότι όλα είναι πολιτικά. Επίσης, δεν κατανοώ καθόλου κινήσεις όπως το κλείδωμα ενός νήματος («Φτάνει πια») και το ταυτόχρονο άνοιγμα του παρόντος ως συνέχεια του πρώτου. Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι θέλοντας και μη, στο μυαλό των περισσότερων η λέξη «πολιτική» τείνει να ταυτίζεται με τη λέξη «τακτική», όπως λειτουργεί π.χ. στην φράση «η πολιτική του καναλιού είναι να πιέσει την Τατιάνα Στεφανίδου να επαναλάβει την εκπομπή της και την επόμενη σεζόν». Δεν με αφορούν οι τακτικές και ασφαλώς είμαι σε θέση να τις ξεσκαρτάρω από την πολιτική, γι’ αυτό και δεν χρειάζομαι νταντάδες. Δέχομαι όμως ότι αρκετοί μπορεί να χρειάζονται. Περί ορέξεως...

 

Re: Απάντηση: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Σύντροφε, αυτό δεν το περίμενα από σένα... 
Πολύ με πλήγωσες που βάφτισες την Μπάρτσα, αφέντρα ! Mistress Messi...πού ακούστηκε;
Kαλλιτέχνης είναι ο άνθρωπος και η τέχνη δεν έχει στάτους.. 
Οι υποτακτικές και οι σκλάβες γαμάνε και δέρνουνε εξίσου καλλιτεχνικά, αν έχουν το σκουλήκι της έμνευσης.

 

Δεν έχω πολιτική ιδεολογία, αν και μ ενδιαφέρει ιδιαίτερα και ασχολούμαι με την πολιτική (όχι σε νανοπολιτικό επίπεδο show biz). Έχω πολιτικά συμφέροντα, ατομικά, ομαδικά και συλλογικά.

Ανέκαθεν, μου ήταν αδύνατο να συσχετίζω το BDSM με την πολιτική και με πολιτικές ιδεολογίες. Βρίσκω ότι το πρώτο έχει με τις δεύτερες τόση σχέση όση έχει και ο φάντης με το ρετσινόλαδο, παρά τον υποτιθέμενο συνδετικό κρίκο, την εξουσία δηλαδή. Άλλο πράγμα η εξουσία της πραγματικής δύναμης κοινωνικής αναδιανομής και άλλο τελείως πράγμα η σαδομαζοχιστική ανταλλαγή εξουσίας, η περιπεπλεγμένη με την ατομική ευτυχοδυστυχία της ηδονής και του έρωτα.

Είμαι κακή υποτακτική γιατροί μου; 

 

Όπως είπα και σε άλλο thread,
"Κυριαρχος ειναι εκεινος που θα απελευθερωσει τη σκλάβα του και εκείνη θα παραμείνει σκλάβα του, γιατι θα εχει την απολυτη κοινωνικη ελευθερια να διαλεξει την υποταγή στο πνέυμα του αφεντη της."

άλλωστε δε νομιζω οι σκλαβοι να ψηφίζουν τον αφεντη τους, ε;

 

Πολύ κακή... τα είπες όλα σε τρείς γραμμές. Την επόμενη φορά να παρουσιασθείς στο φόρουμ με τη διατριβή σου...

 

Απάντηση: Re: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Το BDSM ως ατομική καύλα είναι πολύ πιο ερπετικό από την πολιτική. Πάνω στην καύλα μπορεί κανείς να φορέσει καπελάκι ορθόδοξου εβραίου, στολή καμαριέρας και μπότες SS και να την βρεί με τη σκλάβα του ντυμένη πανκ προβατίνα.

Όμως η δυνατότητα του να τα κάνεις αυτά χωρίς να παρανομείς και να λοιδορείσαι είναι σαφέστατα πολιτικό ζήτημα. Γι αυτό BDSM και ολοκληρωτισμός δεν πάνε μαζί.

 

Απάντηση: Re: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Τί ή ποιό είναι το πνεύμα του αφέντη 

 

είναι λίγο αδύνατο να μην έχεις πολιτική ιδεολογία:condom:. Όλοι έχουμε ανεξάρτητα με το πόσο συγκροτημένα την έχουμε ορίσει. 

Θα συμφωνίσω μαζί σου στο δεύτερο σκέλος (του διαχωρισμού BDSM από την πολιτική θέση) ακριβώς γιατί θεωρώ το BDSM ένα παιχνιδι έξω και πέρα από αυτό που με ορίζει ως πολιτικό άτομο και αυτό είναι που το κάνει ενδιαφέρον. Με λίγα λόγια το ότι είμαι σαδιστής εχω επιλέξει να το δείχνω στο σεξ χωρίς να με ενδιαφέρει να το μεταφέρω και στην υπολοιπη ζωή μου, φαντασιωνόμενος ότι είμαι ένα βαρώνος.
Όπως είπε και ο G_E για εμένα η πάνκ προβατίνα είναι απλά μια προβατίνα που όταν βγάζει την προβιά της, τη φωνάζουμε μήτσο και πίνουμε μπύρες.

Από την άλλη όμως υπάρχουν αρκετοί στο φόρουμ που θεωρούν το BDSM μια πιο ολοκληρωμένη έκφραση της δικής τους ζωής. Γιαυτούς φαντάζομαι το BDSM και η πολιτική ιδεολογία είναι πολύ πιο κοντά και πολύ λιγότερο διαχωρισμένα. Εάν για παράδειγμα έχει πάρει στα σοβαρά την πολιτική ιδεολογία του γκορ, είναι πολύ πιθανό αυτή να ξεχιλίσει και στην υπόλοιπη ζωή σου. Όπως η διαδεδομένη απόψη οτι οι γυναίκες είναι από τη φύση τους υποτακτικές. Και αυτών των ανθρώπων η άποψη θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα να ακούσουμε για το πως το βλέπουν

ΥΓ aldur το παράδειγμά σου με τα ζωδία είναι πολύ πετυχημένο για να εξηγήσει την κατάρρευση που έφερε (μαζι με τόσα καλά) ο μεταμοντερνισμός. Από την άλλη όμως είναι πολύ επιτυχημένο και για έναν άλλο λόγο. Δείχνει την πολύ συνηθισμένη τάση μας να ωραιοποιούμε ένα κάποιο παρελθόν. Υποψιάζομαι πως και πριν 30 χρόνια οι άνθρωποι ασχολούνταν εξίσου πολύ με τα ζώδια και μάλιστα έχω τον Carl Sagan με φαβορίτα 70s να εξηγεί επί 10 λεπτά χαριτολογώντας στη σειρά Cosmos, τη ματαιότητα των ζωδίων και το πως ο μαιευτήρας άσκησε σίγουρα πολύ μεγαλύτερη δύναμη την ημέρα της γέννησης σας από το βαρυτικό πεδίο του Δία.
Δυστυχώς οι άνθρωπινες πεποιθήσεις αλλάζουν πολύ πιο αργά από όσο έχει νόημα για τη θνητή ζωή μας (και τη διαφωτιστική μας φαντασίωση περί προόδου). Ο μεταμοντερνισμός δεν ανακάλυψε τα ζώδια, απλά τα απενοχοποίησε όπως κι ένα σωρό άλλα (καλύτερα) πράγματα.

 

G_E μία ένσταση και κατόπιν μία παρατήρηση στο σχόλιό σου με αφορμή το κείμενό μου.

Εγώ δεν διαφωνώ απολύτως με τη σκλαβοκεντρική θεωρία. Αναγνωρίζω ότι η εξουσία του Μ είναι αυτή που παραχωρείται από το s. Αυτό που με διαφοροποιεί από τους οπαδούς της εν λόγω θεωρίας, είναι το ότι ταυτοχρόνως δεν αναγνωρίζω στο s τη δυνατότητα να μην παραχωρεί την εξουσία του, εφόσον αυτό που θέλει είναι να την παραχωρήσει και εφόσον δεν δύναται να μην θέλει. Δηλαδή η όποια εξουσία μέσα σε μια M/s σχέση δεν είναι "κάτι" που το "έχει" ο s και το "δίνει" στο Μ, αλλά "κάτι" που προκύπτει από τη δυναμική αυτών των δύο ανθρώπων΄.

Αν ταυτίσεις τους θιασώτες των αυταρχικών καθεστώτων με τους νοσταλγούς μιας εξουσίας που δεν υφίσταται πια, τότε δεν μπορείς να καταλήξεις στο στο συμπέρασμα πως τα αυταρχικά καθεστώτα εκφράζονται πλέον από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Θα είχε ίσως περισσότερο νόημα να ειπωθεί είτε πως δεν υπάρχει ανομοιόμορφη σώρρευση δύναμης, είτε πως η δύναμη αυτή αφενός μεταφέρθηκε από φυσικά πρόσωπα (πολιτικούς αρχηγούς λ.χ.) σε άλλες -φυσικές ή μη- οντότητες (εταιρίες λ.χ.), ενώ ταυτόχρονα μεταλλάχθηκε από φυσικά μετρήσιμες μονάδες (χ τετραγωνικά km γης και ψ στρατιώτες λ.χ.) σε άυλες οντότητες (κεφαλαιουχικά αγαθά λ.χ.).

 

μετα από 4 χρονια ειναι το πρωτρο νημα που ακόμα και για μενα κατανταει βαρετό.

 

Απάντηση: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Και κάτι ακόμα για να μην το ξεχάσω. Η απολίτικη "φύση" του BDSM βασίζεται στα εξής 1) ότι διαμορφώθηκε στις ΗΠΑ και στις δυτικές κοινωνίες όπου ή κάθε παραξενιά είναι επιτρεπτή αρκεί να μην έρχεται σε σύγκρουση με το σύστημα 2) ότι επικράτησε ο απολίτικος λόγος ακριβώς για να μην έρθει σε σύγκρουση με το σύστημα.

Συνεπώς η απολίτικη "φύση" του BDSM είναι στην ουσία πολιτική.