Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Μου μοιάζει παράξενο στην αρχή, αλλά μόνο στην αρχή.

Η πολιτική ιδεολογία του καθενός, όπως και η σεξουαλική του ταυτότητα, να μην έχουν καμία μα καμία σχέση;

Το θεωρώ αδύνατο και το μόνο μου επιχείρημα είναι το εξής:

Οι επιλογές, συνειδητές ή και μη, γίνονται από την προσωπικότητα του καθενός από εμάς. Για αυτόν τον λόγο σίγουρα θα υπάρχει μία συσχέτιση. Είτε θετική, είτε αρνητική. Λίγο ψάξιμο χρειάζεται μέσα μας και θα την βρούμε. Η συσχέτιση, η συνάρτηση πιο απλά δεν θα είναι ίδια σε όλους και το πιθανότερο η μορφή της να διαφοροποιείται σε μεγάλο βαθμό σημαντικότητας από άτομο σε άτομο, από κοινωνία σε κοινωνία, σε ίδιο ή διαφορετικό χρόνο, για αυτό και δυσκολευόμαστε να την παρουσιάσουμε ως ένα καλούπι, οικείο σε όλους.

Δεν είμαι κοινωνιολόγος, ούτε και ψυχολόγος, για αυτό και θα δυσκολευτώ να βρω τις λέξεις για να κάνω το επόμενο ερώτημα όσο πιο κατανοητό μπορώ.

Οι κοινές σεξουαλικές τάσεις και μόνο αυτές, δίχως άλλους παράγοντες να επηρεάζουν, θα μπορούσαν να οδηγούν σε πολιτικές ιδεολογίες που τείνουν να είναι ταυτόσημες(όμοιες);

 

Η σεξουαλικη ταυτοτητα ενος ανθρωπου διαμορφωνεται πολυ πριν αποκρυσταλλωσει τις πολιτικες του πεποιθησεις,οι οποιες εξ αλλου διαμορφωνονται κυριως ορθολογικα και μπορουν και να μεταβαλλονται με τα χρονια ,(οι λογοι ειναι πολλοι) ενω η σεξουαλικη του κλιση οχι,τουλαχιστον ριζικα.Εγω δεν βλεπω πως η πρωτη μπορει να επηρεασει η να συνδιαμορφωσει τη δευτερη.

Οσον αφορα το δευτερο ερωτημα αν αντιλαμβανομαι σωστα,ρωτας αν οι σαδιστες (πχ) λογω του σαδισμου τους θα ηταν αναμενομενο να ειναι φασιστες (πχ) ,η οι υποτακτικοι σοσιαλιστες; (πχ)
Αυτο σαν σεξουαλικος ντετερμινισμος μου ακουγεται..

 

Απάντηση: Re: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Hλία, απο 12 ετών που άρχισα να κάνω σεξ μέχρι τα 16 μου είχα καταλάβει ήδη το πόσο με έφτιαχνε ταυτόχρονα με το σεξ να κυριαρχώ, αλλά και να βγάζω τον σαδισμό μου με την εκάστοτε παρτενέρ μου, εφόσον φυσικά συναινούσε και αυτή.

Τώρα είμαι στα πρώτα ήντα... και γενικά με την πολιτική θα έλεγα ότι δεν έχω και τόσο καλές σχέσεις, όμως η Κυριαρχικότητα και ο Σαδισμός δεν λένε να μου περάσουν... (γιατρέ, γρήγορα την αντιβίωση...).  

Οπότε, φίλε, γιατί σου φαίνεται παράξενο που ορισμένοι δεν συσχετίζουν τα ερωτικά τους "θέλω" με πολιτικές ιδεολογίες;

Γλυκιά συντρόφισσα... (Κ.Κ.Ε...)  , αφού η Μπάρτσα(ε) είναι γένους θηλυκού και εφόσον ξέσκισε και έδειρε... με τα δύο γκολ που έριξε στην άλλη, Mistress είναι, δεν είναι σκλάβα!!!  

 

Η πολιτική ιδεολογία εκφράζει την άποψη για την διαχείριση και την λειτουργία μίας κοινωνίας, όποια και αν είναι αυτή και του ίδιου μας του εαυτού μέσα σε αυτήν. Εκφράζει το πώς θα θέλαμε να μας διαχειρίζονται, αλλά και το πώς θα θέλαμε να διαχειριστούμε τους άλλους.

Ως κοινωνία αντιλαμβανόμαστε την ομάδα μέσα στην οποία ανήκουμε, συμβιώνουμε, αλληλεπιδρούμε.

Ως τούτου μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ανήκουμε σε διάφορες ομάδες-κοινωνίας. Από την ευρύτερη σε πλήθος, έως αυτής της παρέας μας, ακόμα και της σχέσης μεταξύ δύο ατόμων (το ελάχιστο).

Ο τρόπος λειτουργίας για παράδειγμα μίας σχέσης M/s είναι μία πολιτική θέση, έστω και αν περιορίζεται μόνο στην ομάδα των δύο αυτών ατόμων και θα μου φαινόταν παράλογο για παράδειγμα να μου πει κάποιος, ότι είναι μία αναρχική θέση.

Συνεχίζοντας το παράδειγμα αν στον συγκεκριμένο Master δινόταν η εξουσία μίας ευρύτερης ομάδας, όπως και το δικαίωμα του να επιλέξει τον τρόπο που επιθυμεί αυτός να την ασκήσει, θα μου φαινόταν αντιφατικό να επιλέξει έναν τρόπο ξένο με αυτόν που επιλέγει να ασκήσει την εξουσία στην σκλάβα του(μην κολλήσουμε στο φύλο) . Δεν είναι;

 

Ηλια, μπερδευεις την ανθρωπολογια (συμπεριφορα και ψυχολογια) με την κοινωνιολογια και αυτην με με την πολιτική.
η πολιτική αφορα ενα ή πολλά συνολα ανθρώπων. Αν λοιπόν δεν εχεις χαρεμι να εξουσιαζεις σα μαστερ δε βλεπω τη σχεση πολιτικής με bdsm σε μια 1v1 σχέση.

Ας μην αναλωνόμαστε σε σοφιστείες διαστρεβλώνοντας λογικές μεσω της μεθόδου της "ειδικής κρισης βασει της γενικής ιδέας".

Αλλωστε ποτέ η πολιτική δεν καύλωνε το ίδιο και ηγετες και λαό.

Η κυριαρχία του master ειναι πνευμαυτική. Όχι πολιτική.

 

Απάντηση: Re: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Ηλία, είμαι εντελώς αντίθετος με αυτά που γράφεις στο παράδειγμά σου και θα σου πω το γιατί γράφοντάς σου μερικά παραδείγματα:

1ον. Αν π.χ. με έβαζες να διαχειριστώ δέκα σκλάβες και εγώ είχα κομουνιστική πολιτική ιδεολογία (άπα πα πα τι λέω, μακριά από εμένα... ), θα τις διαχειριζόμουν βγάζοντας την ερωτική μου κυριαρχία και το σαδισμό μου μαζί τους και θα τις εκπαίδευα για να μάθουν να μου ικανοποιούν κάθε ερωτικό, όχι ιδεολογικό, "θέλω" μου, έστω κι αν αυτές για την δική μου ικανοποίηση (φυσικά και για την δική τους) μέσα από την εκπαίδευση έπαιρναν πόνο, εξευτελισμούς ή τους στερούσα ακόμα και κάθε ατομική τους ελευθερία.

Όμως, όλα τα άνωθεν είναι εντελώς αντίθετα με την πολιτική μου ιδεολογία, έτσι δεν είναι; Αφού είπαμε ότι είμαι κομουνιστής (μακριά από μένα... ) και η πολιτική μου ιδεολογία υποτίθεται ότι αντιτίθεται στην εκμετάλλευση ή την στέρηση της ατομικής ελευθερίας κάθε ανθρώπου (ασχέτως αν ο κομουνισμός-κρατικός καπιταλισμός κατ΄ουσία στερεί σχεδόν τα πάντα στον άνθρωπο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία... και είναι δική μου άποψη  ).

Οπότε, Ηλία, άλλο η ερωτική μου καύλα, και άλλο οι πολιτικές μου ιδεολογίες.

2ον. Τώρα πες ότι με βάζεις να διαχειριστώ πενήντα εργαζόμενους ως διευθυντής μιας τουριστικής επιχείρησης (ξενοδοχείου). Εκεί θα προσπαθούσα να μάθω τους εργαζομένους να κάνει ο καθένας σωστά την δουλειά του ανάλογα με το πόστο του για να έχει η επιχείρηση κέρδη, χωρίς να με ενδιαφέρει αν η καμαριέρα είναι πολύ ανθεκτική στον πόνο ή αν η ρεσεψιονίστ κάνει καλή πίπα...

Οπότε εδώ έχουμε: άλλο η ερωτική καύλα, και άλλο η εργασία.

Και τρίτον και τελευταίο παράδειγμα: αν τώρα ήμουν υπουργός (πω πω καλάμι... ) μιας χώρας, τότε θα διαχειριζόμουν το υπουργείο μου σύμφωνα με την πολιτική ιδεολογία στην οποία ανήκω και όχι όπως θα διαχειριζόμουν την/ις σκλάβα/ες μου ή την επιχειρησή μου.

Οπότε, φίλτατε, την κάθε μας δραστηριότητα στην ζωή (ερωτική, επαγγελματική, θρησκευτική κ.λ.π ) δεν μπορεί να την εκφράζει ταυτόχρονα και η πολιτική μας ιδεολογία (φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά είναι μηδαμινές). Έκαστος στο είδος του, λοιπόν, και ο Λουμίδης στον καφέ του...!!!  

Υ.Γ. Και για να μην παρεξηγηθώ απο τους φίλους μου κομουνιστές για ορισμένα επικριτικά που έγραψα περί κομουνισμού, θα τους πω τα εξής: ό,τι έγραψα αποτελούν προσωπικές μου απόψεις και δεν έχουν σκοπό να προπαγανδίσουν ή θίξουν καμία πολιτική ιδεολογία κανενός.

 

Απάντηση: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Νομιζω, ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις μας δεν εκπορεύονται από την φιλοσοφική θεώρηση των πραγμάτων ή την πολιτική μας ιδεολογία μας. Ο τρόπος, όμως που τις εκφράζουμε, και μέσα από τις οποίες εκφραζόμαστε, άπτονται έστω και έμμεσα από αολι την πολιτκή ιδεολογία μας και κυρίως από την φιλοσοφική θέωρησή των πραγμάτων. Φέρω ένα ενδεικτικό παράδειγμα...

Μια σκλάβα, η οποία είναι άθεη, και δεν έχει καμία σχέση με θρησκεία και ό,τι αυτό συνεπάγεται, θα εισέλθει σε μια M/s σχέση (ως ερωτική προτίμησή της) αλλά αμφιβάλλω σφόδρα, αν θα αποδώσει τιμές και δέος θεού στον Αφέντη της... διότι κάτι τέτοιο της είναι παντελώς ξένο. θα μεταφράσει δηλαδή την M/s σχέση της σύμφωνα με την φιλοσοφική θεώρησή της των πραγμάτων. Αντιστρόφως μια σκλάβα που έχει πίστη και έιναι θρησκευόμενη, θα αποδώσει τέτοια χαρακτηριστικά στον Αφέντη της... πάλι σύμφωνα με αυτό που πιστεύει...

Αυτό όμως για το οποίο έχω πεποίθηση είναι ότι οι κοινές σεξουαλικές προτιμήσεις μιας ομάδας ανθρώπων δεν είναι αρκετές για να αποκτήσει αυτή η ομάδα πραγματική (όχι φαινομενική) συνοχή ή να οδηγούν σε ιδεολογίες που τείνουν να είναι ταυτόσημες, όπως ερωτά ο Ηλίας.

 

Απάντηση: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Η σύγχυση των εννοιών σʼ αυτό το thread είναι πασιφανής. Αναγκάζομαι λοιπόν να εξηγήσω.

Το θέμα δεν τοποθετήθηκε ποτέ σαφώς, δηλαδή είναι άγνωστο το τι ακριβώς συζητάμε.

Η βασική σύγχυση εν τούτοις πηγάζει από το ότι ελάχιστοι κατανοούν τη διαφορά μεταξύ του «ρούφα τον τιποτένια πουτάνα» και του «οι γυναίκες είναι τιποτένιες πουτάνες και μόνο για να τον ρουφάνε αξίζουν». Το πρώτο είναι ιδιωτική καύλα, το δεύτερο είναι πολιτική θέση.

Έγραφα…

Υπʼ αυτή την έννοια, της ιδιωτικής καύλας δηλαδή, το BDSM μικρή σχέση έχει με την πολιτική. (Και λέω μικρή γιατί τα κοινωνικά και ιδεολογικά στερεότυπα διαμορφώνουν εν μέρει τον ερωτισμό του ατόμου, συχνά τον εγκλωβίζουν και τον αναστέλλουν ή άλλοτε «καίνε» τις φαντασίωσεις με τη μαζική προσφορά πορνοεμπορεύματων).

Με άλλα λόγια, όποιος περιορίζεται στο κουτσομπολιό για το πώς καυλώνει ο ίδιος ή η εξαδέλφη του, μιλά για ιδιωτικά πράγματα. Ουδεμία σχέση έχει ο ιδεολογικός προσανατολισμός της εξαδέλφης με το γεγονός ότι τη βρίσκει τρελά να κάνει τη σκλάβα ντυμένη πανκ προβατίνα.

Έγραφα πάλι …

Όταν λοιπόν δε μιλάμε για ιδιωτικά πράγματα, αλλά συζητούμε για το αν μια BDSM κοινότητα είναι εφικτή και χρήσιμη, για το αν η Ολλανδική κοινωνία είναι πιο δεκτική στο BDSM απʼ ότι οι Ταλιμπάν, για το αν τολμάμε να μιλήσουμε στους γύρω μας για τις ερωτικές μας προτιμήσεις, κπλ., τότε μιλάμε σαφέστατα πολιτικά.

Aυτό το BDSM, δηλαδή οι BDSM κοινότητες, τα fora (εκτός απʼ τις αγγελίες και τα λολ), οι εμπορικές ή καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες κλπ., έχει σαφή σχέση με την πολιτική καθώς πραγματεύεται τη θέση και τη δυναμική του BDSM στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Αν οι BDSM κοινότητες του εξωτερικού δεν είναι κοινότητες πολιτικής παρέμβασης για την προώθηση του ελευθέρως BDSMικά εκφράζεσθαι, τι στο καλό είναι; Γραφεία συνοικεσίων BDSMιδων;.

(Πιστέψτε με βαριέμαι περισσότερο να γράφω αυτά τα σχολικά, από σας που τα διαβάζετε αλλά όταν τα γράφω συμπυκνωμένα, γράφονται).

Έγραφα λοιπόν κλείνοντας ….

Με επικρατούσα την πολιτική θέση για την απολίτικη φύση του BDSM δεν είναι παράδοξη η ταύτιση του BDSM πότε με τη βιομηχανία του πορνό και πότε με νοσταλγούς του ολοκληρωτισμού. Και αυτό αναγκαστικά οδηγεί σε αντιδραση και τελικά σε αποστασιοποίηση όσους δεν τους εκφράζουν τα παραπάνω.

Αυτή η αντίδραση εκφράσθηκε σφόδρα πέρυσι με το erotica. Φέτος ελάχιστα μας απασχόλησε. Το erotica έγινε πια BDSM. Φέτος εκφράσθηκε η αντίδραση προς τους εθνικο-ναζιστές που θεωρούν πως το BDSM συνάδει με την πολτική τους τοποθέτηση. Του χρόνου θα γίνουν κι αυτοί BDSM. Κι εκεί κάπου τελειώνει η κοινωνική έκφραση του BDSM και τούτο το φόρουμ γίνεται ένα ακόμα μικρό facebook.

Κι αυτό γιατί δε σκουπίζουμε το σπίτι μας, όπως είπε κι ο Dream. Με τι να το σκουπίσουμε όμως αν δεν υπάρχει το εργαλείο, η σκούπα; Αυτό το εγραλείο, την πολιτική σκέψη δηλαδή, την έχει εξοβελίσει το ίδιο το BDSM με το "απολίτικο" ιδεολόγημά του, το οποίο μηρυκάζουμε κι εδώ μέσα. Μετά μη ζητάμε και τα ρέστα.

 

Re: Απάντηση: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Πάσο...

 

Οταν μια εκπεφρασμένη άποψη αποσιωπείται ονομάζεται "ασήμαντη".

G_E, το BDSM στο οποίο αναφέρεστε αφορά αυτούς που αφορά, δεν δεσμεύει τους υπολοίπους. Θα κουράσω αν επαναλάβω την αξία του μικρόκοσμου. Αλλά και το πόσο υπερφίαλο (υπεράνθρωπο  είναι να φανταζόμαστε το μέγεθος του μικρόκοσμου ίσο με το μέγεθος ενός φόρουμ.

Dream

 

Απάντηση: Re: Bdsm και πολιτική ιδεολογία

Προτείνετε να φέρουμε την αξία του μικρόκοσμου σε δημόσια συζήτηση; Η προτείνετε η δημόσια συζήτηση να περιορισθεί στο μικρόκοσμο; Ουδεμία αντίρρηση ως προς το πρώτο, έντονη ως προς το δεύτερο.

Δεν απαντώ πλέον σε σας Dream.

Το κάτω απ' τη ζώνη χτύπημα του Ηλία ήταν βλαχομπαρόκ. (Ναι θέλω warning και ότι άλλο). Και ήταν γιατί ενώ κλειδώθηκε το θέμα του Aldur άνοιξε ένα ομοειδές για να κάνει τι; Ιδιωτικό παιχνίδι; Θα δεχόμουν την εξήγηση πως το θέμα του Aldur είχε αφορμή τα posts ενός συγκεκριμένου μέλους (της Συραχ) αν εκφραζόταν κάποια πιο ολοκληρωμένη άποψη στο νέο νήμα. Αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Η εύπεπτη (ευκοίλια) λύση ήταν να παρθούν 3 κείμενα τρίτων και ριχθούν ως νήμα αντίπαλο μιας θέσης του Aldur πού, αν μη τι άλλο, την έγραψε μόνος του χωρίς δανεικά.

Πάντως αυτό που κυρίως με ενόχλησε ήταν πως υπήρξε προτροπή, προ(σ)κληση, σε συζήτηση στην οποία ανταποκρίθηκα και πήρα τα παπάρια μου. Οπότε δικαιούμαι να πιστεύω πως εδώ μέσα παπαροπαραγωγοί είμεθα και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η μικρή μας αυλή, ο μικρόκοσμός μας.

 

Δεδομένης της θεματικής του νήματος, μπορώ να συμπεράνω ότι άρεται η περιοριστική διάταξη περί συζητήσεων πολιτικού χαρακτήρα;

[Υπ' όψιν πως δεν αναγνωρίζω απολιτικό χαρακτήρα σε καμία συμπεριφορική έκφραση.]

ΥΓ: Εκτιμώ πως η επιλογή του μοντ να ξεκινήσει καινούριο νήμα αποσκοπούσε μόνο σε αποφόρτηση του κλίματος (οπότε σε βρίσκω μάλλον άδικο αγαπητέ κ. Γ.). Ο Ηλίας, βεβαίως, παραμένει ρομαντικός, μη θέλοντας να αναγνωρίσει πως η φόρτηση είναι φυσικό απότοκο ιδεοληψιών και- πολιτικά ορθού πλέον- φανατισμού όσων ατύχησαν να έχουν μεταπολιτευτική πολιτική παιδεία. Το δυστύχημα είναι πως ενώ κάποιοι (λίγοι) εξ αυτών κατάφεραν την υπέρβαση τελικά αποδεχόμενοι τον πολιτικό ρεαλισμό, οι λοιποί μετέδωσαν τις ιδεοληψίες των και στην επόμενη ημι-γενιά.