BDSM και τίτλοι.

Όταν με ρωτάνε "τι είμαι" στο χώρο του bdsm πάντα τα χάνω. Αυτό συμβαίνει επειδή η προσέγγιση στην απάντηση μου είναι πολυδιάστατη.
Εξηγούμαι: το τι είμαι,όπως το αισθάνομαι εγώ, έχει να κάνει με την αλληλεπίδραση του σχετίζεσθαι. Ποιό κομμάτι μου μου βγάζει ο άλλος.
Δεν είμαι μία "προτίμηση", είμαι πολλές.

Παραδείγματα:
Κάποιος που μπορεί να έχει χαρακτηριστικά Κυρίαρχου αλλά δεν μπορεί ή δε θέλει να μου επιβληθεί μπορεί να μου βγάλει τη brat πλευρά μου.
Κάποιος που είναι έκφυλος και προστατευτικός μπορεί να μου βγάλει την babygirl πλευρά μου.
Κάποιος που σέβομαι πολύ, νιώθω εμπιστοσύνη, θαυμάζω και μπορεί να μου επιβληθεί και το επιθυμεί κι εκείνος μπορεί να μου βγάλει την άκρως υποτακτική πλευρά μου και να με κάνει πολύ ευτυχισμένη στη προκειμένη.
Κάποιος που θα μιλήσει στην ηδονιστική μου πλευρά μπορεί να με κάνει να αφεθώ σε αυτό το κομμάτι και μόνο.

Όλα αυτά είναι κομμάτια μου, όπως και αρκετά άλλα. Δεν είναι κάποιου είδους μπέρδεμα ταυτότητας αλλά η ταυτότητά μου και διαφορετικές πτυχές αυτής. Δεν έχει να κάνει με το evolving, δεν εξελίσσομαι σε κάτι. Είμαι όλα αυτά που ανέφερα. Το σημείο αναφοράς δεν είναι ένα.

Ας φτάσω λοιπόν στην ερώτηση και να φύγω από τις προσωπικές αναφορές:

Τα έχετε νιώσει αυτά εσείς ή στη δική σας περίπτωση τα πράγματα στοχεύουν πιο ξεκάθαρα στο τικάρισμα ενός κουτιού;

Ορισμένοι αισθανόσαστε ότι περιορίζεστε σε ένα μόνο πράγμα, κατά το σύνηθες και πολλές φορές κατα το ζητούμενο εδώ μέσα και εκεί έξω όταν πρέπει να δηλώσετε "τι είστε";

Δεν μπορεί να έχει να κάνει με διαφορετικές πτυχές εαυτού;

Why only one checking point?

 

Τα λες καταπληκτικά όμορφα, εκφράζεις αυτό που έχω σκεφτεί και νιώθω.
Μου θυμίζει ένα νήμα που είχε δημιουργηθεί σχετικά με "ετικέττες" και κατά πόσο ανάγκη τις έχουμε, εσύ το έχεις πάει στο πιο βαθύ, το πώς νιώθουμε και κατά πόσο τελικώς ξέρουμε τι είμαστε και αν είμαστε.

Προσωπικά νιώθω οτι με περιορίζει πολύ το ετικεττάκι της "bottom" και ότι στην ουσία αν μιλάω με κάποιον θα πρέπει να του εξηγήσω όλα όσα είμαι (και δεν είμαι) και πότε είμαι το ένα και πότε το άλλο και πότε το παρ'άλλο.
Φυσικά και στη δική μου περίπτωση, ακριβώς όπως ανέφερες άνωθεν, το τι τελικώς εκφράζω ειναι αυτό που και ο άλλος μου βγάζει.

Παρ'όλα αυτά όμως ξέρω για παράδειγμα τι δεν είμαι και τι δε μπορώ/δε θέλω να γίνω.

Γνωρίζω δηλαδή οτι ο άλλος αν είναι υποτακτικής φύσεως δε θα μπορούσα να ανταποκριθώ γιατί δεν έχω καμία κυριαρχική πλευρά να βγάλω. Δεν έχω; Δε θέλω; δε μπορώ; δεν αρέσκομαι; Αυτό ειναι άλλου παππά ευαγγέλιο, η ουσία ειναι οτι θα μέναμε και θα κοιταζόμασταν με τον εν λόγω άντρα.

Οι πτυχές δηλαδή του εαυτού μου έχουν μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οποτε ναι μεν δεν είμαι μόνο ένα, είμαι ένα σύνολο αλλά και πάλι κάπως θα με διαχωρίσω από το όλο σύνολο, όλων όσων υπάρχουν. Σωστά;

 

Kinkster λακωνικά..

 

Τα όσα γράφεις,στο δικό μου μυαλό,φαντάζουν ως αυτονόητα για όποιον δεν είναι σχετικά μονοδιάστατος.Προσωπικά έχω μια ιδιαίτερη σχέση αηδίας με την έννοια των τίτλων,των ταμπελών,των κανόνων.Ο Λουδοβίκος έλεγε L'etat c'est moi και οι Stones τραγουδούσαν It's only rock'n'roll but i like it.Παραφράζοντας λοιπόν,"Le bdsm c'est moi" και "It's only bdsm but i like it".Τόσο περίπλοκα απλό.Κάνω αυτό που αρέσει σ'εμένα,με τον τρόπο που αρέσει σ'εμένα,έξω από τίτλους και κανόνες.(Για να προλάβω κακόβουλα σχόλια,προφανώς σε συνδυασμό με τη συγκατάθεση της παρτενέρ).Έτσι,όπως έγραψες κι εσύ,μπορεί να μου βγει το σαδιστικό μου πρόσωπο,το πρόσωπο του daddy,του pet trainer κλπ,ή μπορεί απλά να θελήσω να γλείψω τα πόδια της συντρόφου.Κι όμως,θα γίνει κάτω από ένα πλαίσιο κυριαρχίας,όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου.Δεν θα μπω στη διαδικασία να σκεφτώ "Ω!Εκείνη τη στιγμή έδρασα ως kinkster,ως spanker,ως ο οτιδήποτε...".Δεν μ'ενδιαφέρει.Δεδομένου ότι το όλο πλαίσιο είναι ένα και δεν αλλάζει(όπως έγραψε και η @Winder's Dew).
Και φυσικά,με τα παραπάνω δεν διεκδικώ τον τίτλο του "ανοιχτόμυαλου" ή του "πολυδιάστατου".Είπαμε...Δεν θέλουμε τίτλους!

 

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια  

Τότε ίσως, σε περιπτώσεις που νιώθουμε έτσι, να βάλουμε τρεις μεγάλες ομπρέλες που να έχουν να κάνουν με την γενικευμένη κατεύθυνση του ελέγχου: 1) μου αρέσει να έχω τον ελέγχο 2) μου αρέσει να παραδίνω τον έλεγχο 3) switch.

Οι υποκατηγορίες μπορεί να είναι πολλές από εκεί και έπειτα και όχι μόνο μία.
Αλλά και πάλι, εδώ έρχεται η ένσταση ότι δεν έχουν όλα να κάνουν με τον έλεγχο. Τα φετίχ συχνά δεν έχουν να κάνουν με αυτό.

Το θέμα δεν είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε καινούργιους ορισμούς ή πιο ταιριαστά στάτους ή πιο γενικευμένα. Το θέμα είναι να αποδεχτούμε την ανθρώπινη πολυπλοκότητα, να την αναγνωρίσουμε ως έχει και τότε να καταλάβουμε πόσο εγκλωβιστικοί είναι οι τίτλοι και οι κατηγορίες.

 

Πολύ ωραίο κείμενο, μου προκάλεσε όμως μια απορία.
Αναφέρεις πέντε περιπτώσεις κυριαρχικών ατόμων και πώς νιώθεις απέναντι σε αυτές.
Έχεις συναντηθεί με κάποιον άνθρωπο του οποίου τα χαρακτηριστικά ή η συμπεριφορά, συμπίπτουν με τα παραδείγματα σου;
Ρωτάς αν και άλλοι έχουν νοιώσει κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα, αν το έζησαν ή αν το ένιωσαν μέσα από ένα ιντερνικό ή φανταστικό, αλισβερίσι;

 

@Dux το "l'etat, c'est moi" σημαίνει κάτι πολύ διαφορετικό. Είναι όλη η συγκέντρωση εξουσίας του Λουδοβίκου στο πρόσωπό του. Είναι η απόλυτη εκδήλωσή της μοναρχίας του και του οτι υπερισχύει όλων, νόμων, θρησκείας κλπ (μην ξεχνάμε οτι πίστευε οτι ειναι θεός -le roi soleil- ).

 

Ναι, έχω γνωρίσει ανθρώπους με αυτές τις συμπεριφορές. Σε διάφορα επίπεδα, και ιντερνετικά και σε προσωπικό. Κυρίως όμως σε προσωπικό.

Απευθύνομαι στο ερώτημα μου σε όλες τις μορφές. Ακόμα και στις πλατωνικές. Το επίκεντρο είναι η ανάδυση διαφορετικών πλευρών όχι τόσο ο τρόπος. Μπορεί να είναι και καθαρά φαντασιακό στη τελική. Μπορεί να μην έχει καν να κάνει με άλλον άνθρωπο. Σημασία έχουν τα εσωτερικά μας κομμάτια.

 

Χρησιμοποίησα τη φράση προσπαθώντας να αναδείξω τη μοναδικότητα του bdsm στον δικό μου εαυτό.Φυσικά και δεν αυτόανακυρήσσομαι σε Βασιλιά-Ήλιο.  
Αν και,όπως το έγραψες,πράγματι όταν εφαρμόζω εγώ το bdsm,τότε όλο το bdsm συγκεντρώνεται σ'εμένα.Όχι με τρόπο εγωιστικό.Αλλά με τον δικό μου-μοναδικό τρόπο,που δεν τον έχει κανένας άλλος.Κάτι που ισχύει στον οποιονδήποτε "παίζει" εκτός κανόνων.

 

Οι τίτλοι στο/ του βδςμ δεν είναι
ευγενείας.. Έχω συναντήσει στον
χώρο ηλεκτρονικά από κέντρο μέχρι
άκρα αριστερά και δεξιά.. Δυστυχώς
οι περισσότερα ενταγμένοι ιδεολογικά
προσπαθούν να καπελώσουν τον χώρο
με τις απόψεις τους.. Το βδςμ και οι
τίτλοι/ «τίτλοι» για αυτούς μετουσιώνονται
λόγος/ τρόπος/ πεδίο/ παιδοίο μάχης και διαμάχης..

 

Ευχαριστώ για την απάντηση σου.
Η δεύτερη ερώτηση έχει να κάνει με το εξής:
Σαν άτομο με σαφή υποτακτική προδιάθεση (έτσι φαίνεται και έτσι δηλώνεις) τι κυριαρχικό άτομο θα παρακαλούσες να σε δεχτεί σαν υποτακτική του;
Το πώς νιώθουμε σε κάθε περίσταση είναι διαφορετικό από το τι λαχταρούμε να βιώσουμε.
Φαντάζομαι ότι θα συμφωνείς με αυτό;

 

Λίγο με μπερδεύεις. Πώς συνάδει αυτό που λες με το θέμα του νήματος;
Που εμπλέκεται το βίωμα και το φαντασιακό εδώ; Δεν αναφέρομαι σε αυτά. Τα θέτω ως ενιαία μάλιστα στη προκειμένη καθώς δεν είναι το επίκεντρο μου εκεί.
Θες να μου εξηγήσεις λίγο καλύτερα;