BDSM, ο προθάλαμος.

Μερικές φορές δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο, και η αποφυγή σπατάλης ενέργειας *είναι* διαχείριση.

 

Πολύ καλογραμμένο, ευθύ και κατανοητό.
Εξαιρετικό.
Συγχαρητήρια
Ευχαριστούμε

 

@kinvara , @Arioch
Συμφωνώ και με τις δύο θέσεις. Χρειάζονται όλα, στον ίδιο άνθρωπο κάποιοι φόβοι αντιμετωπίζονται βγάζοντας το τσιρότο με την μία και κάποιοι άλλοι με περισσότερη προσοχή. Το "σκάσε και κολύμπα" είναι διαχείριση αλλά σίγουρα δεν είναι ο μόνος τρόπος εξ αρχής, ακόμα και να θέλαμε να είμαστε τόσο απλοί μηχανισμοί, δεν μπορούμε.

Υπάρχουν οι συχνές περιπτώσεις που σε ρίχνει Ο/Η Κ στα βαθιά ξέροντας ότι μπορείς να κολυμπήσεις γιατί Πιστεύει σε σένα και να εκπλήσσεις τον εαυτό σου διαπιστώνοντας ότι ναι μπορείς! Και είναι ένα απολαυστικό "σκάσε και κολύμπα" !

Για τις περιπτώσεις όμως που αδιαφορούν αν θα πνιγείς, δεν το βλέπω ως διαχείριση σε κάτι, είναι απλά αδιαφορία.. και πιθανόν πολλά άλλα δυσάρεστα.
Η αδιαφορία για μένα δεν είναι το "σκάσε και κολύμπα" ούτε το "αν ζήσει έζησε". Η αδιαφορία είναι η απουσία της Κυριαρχίας.

.. Υπέροχο!
( ευχαριστώ για την επαναφορά @kinvara )

 

Κι αν δε ζήσει;

Έτσι όπως το βλέπω, διαχείριση είναι το OR ανάμεσα σε αυτό που λέει Ο αείμνηστος και σε αυτό που λες εσύ: μπορεί να είναι το ένα, μπορεί να είναι το άλλο, μπορεί να είναι και τα δύο... Αναλόγως την περίσταση και τη χημεία...

Συμφωνώ απολύτως σε όσα γράφει η @rea.. με μια ιδιαίτερη προτίμηση στο παρακάτω...

...γιατί εκτιμώ πως έχει ψωμί  

 

Δεν έζησε και πάνε αμφότεροι -και σοφότεροι- παρακάτω.

Μα δεν διαφωνώ, απλά ήθελα να τονίσω είναι ότι η αδιαφορία -το σκάσε και κολύμπα, που έγραψα- είναι ΚΑΙ αυτός τρόπος διαχείρισης και όπως καθετί εξαρτάται από τον έχων γένια και χτένια.

 

Γνωρίζοντας πως είναι χτύπημα κάτω από τη ζώνη, θα σε ρωτήσω: θα έβγαζες το σκυλί σου βόλτα μέσα στον καύσωνα με το σκεπτικό "δε βαριέσαι, αν ζήσει έζησε";

 

Αφενός, όπως είπα και στην @kinvara, ο ισχυρισμός "αδιαφορία ως τρόπος διαχείρισης" δεν αξιολογικός, και αφετέρου η σύγκριση μεταξύ σκύλου συντροφιάς και ενήλικου ανθρώπου είναι τελείως άτοπη.

Τούτου λεχθέντος, σε συνθήκες πραγματικής ζωής, πολλές φορές στα ζώα εργασίας ισχύει ακριβώς αυτό: αν ζήσει, έζησε. Θα μου πεις, "ναι αλλά αν του ψοφήσει το ζώο;" και θα σου απαντήσω "πολύ πιθανό να έχει κι άλλα"

Ή για να το θέσουμε ισοδύναμα "αν δεν μπορεί η σκλάβα;" η απάντηση είναι "τι να κάνουμε, υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές", και αυτό ισχύει για αμφότερους.

Εξού και το "σοφότεροι". Για ενήλικους μιλάμε.

 

Προσπαθώ να σε καταλάβω αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνω... Για μένα το "αν ζήσει έζησε" είναι ιδιαιτέρως σκληρό -έως απάνθρωπο θα έλεγα... Αν μη τι άλλο μέσα μου ερμηνεύεται ως έλλειψη ενδιαφέροντος στην ιδιοκτησία... Κι αν δεν προσέχεις, γιατί να έχεις;

 

Απ όσο ξέρω, το "αν ζήσει έζησε" συνήθως ερμηνεύεται ως - όσο/αν πάει, όσο/αν αντέξει να κρατήσει.
Που είναι κάπως κυνικό μεν αλλά πέρα για πέρα αληθινό και ανθρώπινο.
Δεν είναι αδιαφορία, είναι μια αποδοχή πραγματικότητας σε όλα τα είδη σχέσεων.

Όσο και αν θέλουμε να αντέξει, να κρατήσει περισσότερο.. αν αλλοιώνει - φθίνει αυτό που είμαστε δεν έχει νόημα.

 

Μπορώ να φανταστώ ένα "σκάσε και κολυμπά" για πράγματα που είναι πιο πολύ καθημερινά και μικρής σημασίας, διαδικαστικά τύπου θα ξυπνάς εκείνη την ώρα.
Αλλά για πράγματα ουσίας, αναρωτιέμαι πόσες φορές στην πράξη θα του βγει σε καλό του Κ; Γιατί δεν είναι μόνο το θέμα αν μπορεί, μπορεί. Αλλά τι αποτέλεσμα θα φέρει αν είναι σταθερά αυτή η μέθοδος διαχείρισης του; Θεωρούμε ως Κ έναν που δίνει μόνο διαταγές και κόψτε το κεφάλι σας; Αυτό εμένα μου θυμίζει πιο πολύ σαδομαζοχιστικό παιχνίδι. Νομίζω η Καποσύνη εμπεριέχει πολύ μεγαλύτερη μαεστρια.

 

είναι κι αυτό μια ερμηνεία... αλλά έτσι όπως το βλέπω, το να πιέζεις τ@ άλλ@ στα όριά του με αυτό το σκεπτικό, κάποια στιγμή θα σπάσει, δε θα αντέξει... οπότε ουσιαστικά με αυτή την τακτική/διαχείριση πραγματοποιείται μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία... ξέρεις, η φράση "αν ζήσει έζησε" στον εγκέφαλό μου αφήνει τον απόηχο "στ' αρχίδια μου"... κι αυτό έρχεται σε αντίθεση με όσα ξέρω για την Κυριαρχία... ίσως γι' αυτό και δυσκολεύομαι να το καταλάβω

αυτό είναι άλλο θέμα, έχει να κάνει με την εντροπία, που κι αυτή χρειάζεται τη διαχείρισή της...

 

Ρε σεις, πήρατε την τρίχα και την κάνατε τριχιά, το "αν ζήσει έζησε" είναι και αυτός ένας τρόπος διαχείρισης και ως τέτοιος μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά περίπτωση, σύμφωνα με πως κρίνει ο Κ.

Μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να πει "σκάσε και κολύμπα" και *ΕΙΝΑΙ* τρόπος διαχείρισης, όσο ξερός, κυνικός και σκληρός αν ακούγεται.

Δεν είπαμε να έχει τη σκλάβα του παντελώς στα @@ του, να πούμε!