BDSM σχέσεις χωρίς συναίσθημα - liaisons pornographiques;

Μήπως δεν προγραμματίζει μα απλώς έχει μεγαλύτερους χρόνους αναγνώρισης ή/και εξωτερίκευσης όσων νοιώθει;

 

Υπαρχει συναισθημα αληθινο με προυποθεσεις;
Το νιωθεις ή δεν τον νιωθεις ανεξαρτητως συνθηκων.

 

Δεν αναφερόμουν σε προϋποθέσεις. Αναφερόμουν στους χρόνους εξωτερίκευσης των συναισθημάτων.

Ωστόσο, όλα τα συναισθήματα υπό προϋποθέσεις δεν δημιουργούνται;

 

Αλλο η εξωτερικευση και αλλο το ποτε το νιωθεις.
Εσυ βαζεις ορια στο πως, ποτε και με ποιον ερωτευεσαι;
Ο ερωτας απλα συμβαινει χωρις να σε ρωτησει και χωρις εκ των προτερων προγραμματισμους.

 

To συναίσθημα ως αντίδραση στα εξωτερικά ερεθίσματα, σε αντίθεση με τις βιολογικές λειτουργίες, δεν είναι κάτι έμφυτο. Είναι εν μέρει προιόν κοινωνικής μάθησης.

 

Νομιζω ειναι και τα δυο.
Ταπεινη μου αποψη...

 

ένα παιδί που δεν έχει ακούσει ποτέ, του φοράς ακουστικό και ξαφνικά στα τρία του, ακούει... συναισθήματα... πώς αυτά είναι προιόν κοινωνικής μάθησης μερικώς ή εξ ολοκλήρου;

 

ταπεινό εκπαιδευόμενο σκουλήκι!!

 

Όρια νομίζω πως όχι όσον αφορά στο "πότε". Στο "πως" και στο "ποιον" νομίζω πως ενεργοποιείται αυτόματος εσωτερικός μηχανισμός, οπότε μάλλον, ναι, βάζω. Προϋποθέσεις και όρους, επίσης.
Δε νομίζω πως "απλά συμβαίνει". Τουλάχιστον δεν το έχω ζήσει έτσι  

 

Τα έχει ήδη καλλιεργήσει. Με το άγγιγμα, το χαμόγελο, την αγκαλιά.

 

είναι διαφορετικό το καλλιεργώ και διαφορετικό το ενυπάρχουν..

 

Τα συναισθήματα είναι στάνταρ. Φόβος, χαρά, λύπη, θυμός. Δεν ξέρω αν παρέλειψα κάποιο.
Η μάθηση αφορά στο ποιό ερέθισμα ξυπνά το κάθε συναίσθημα. Π.χ. στην αρχαία Σπάρτη μάθαιναν από μικρά να μη φοβούνται το θάνατο.
Άλλο παράδειγμα: Στις σύγχρονες δυτικές προτεσταντικές κενωνίες μάς μάθανε να νιώθουμε χαρά όταν ο ανταγωνιστής μας παθαίνει κάτι κακό.
Ενας μοναχός του ζεν νιώθει λύπη όταν κερδίζει το λόττο, γιατί τα χρήματα θα του προκαλέσουν προβλήματα, αλλά νιώθει χαρά όταν τα δωρίζει...