Bdsm in Public

Ήθελα καιρό να αναλύσω σε τι σημείο φτάνουμε οι Κ όσο αναφορά τις συμπεριφορές σε δημόσια μέρη με τους υποτακτικούς/ες ;; Ζούμε στην αγαπημένη μας Ελλάδα δεν είμαστε και Ολλανδία ! Θα μου άρεσε να ακούσω τι έχετε κάνει ή τι κάνετε συνήθως In public !

 

Έχω περπατήσει από πίσω απο την κυρία στα 2 βήματα
Έχω κουβαλήσει σακουλες. Με έχει τριγυρίζει βολτίτσα και με κρατούσε από αλισυδιτσα περασμένη στο λαιμό μου, σε καφετέρια έχω καθησυχάζει χάμω αντί για την καρεκλα. Πολλά τέτοια εχω κανει. το public πιστεύω μας δίνει ταυτότητα και θάρρος να βελτιωθουμε ολοι μας στο βδσμ.

 

Και μετά ξυπνησαμε...

 

Είναι ανάλογα τον τόπο τον χρόνο και τι έχουμε πει από πριν βγούμε έξω από το σπίτι

 

Dapom σε πληροφορώ ότι γράφω είναι αληθεια.

 

Θεωρώ ότι το public bdsm στην Ελλάδα είναι και θα παραμείνει στα σπάργανα. Δεν βλέπουμε και συχνά έξω άτομα στα 4 να κάνουν βόλτες ή να πίνουν το ρόφημά τους από σταχτοδοχείο στο πάτωμα.

Κάθε τι δημόσιο (παρουσία κόσμου) προσωπικά με βγάζει τελείως από τα "νερά" μου. Δεν αισθάνομαι την ανάγκη ή την επιθυμία να το κάνω σε κανέναν ρόλο. Αν δεν ηρεμήσω και δεν έχω "καθαρό" μυαλό και διάθεση, απλά δε λειτουργώ. Επιπλέον θεωρώ τις στιγμές του παιχνιδιού αυστηρά προσωπικές και σχεδόν πάντα για 2.

Ίσως αν ήταν τρόπος ζωής όλο αυτό, να το αντιμετώπιζα λίγο ή πολύ διαφορετικά και τότε να επεδίωκα και κάτι δημόσια. Αλλά και πάλι δεν μου "κάθεται"... δεν ξέρω. Θέλω την "προστατευτική γυάλα" του χώρου μου, έτσι το ζω όπως θέλω και εν τέλει αυτό με "γεμίζει" και μου αρκεί.

Ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις θα έπαιζα ευχαρίστως κάπου υπαίθρια. Π.χ. σε μία ερημική παραλία. Με όλα τα "σύνεργα" αλατισμένα ή μη να παίρνουν φωτιά και οι φωνές να βγαίνουν αβίαστα και άφοβα. Έκφραση ελεύθερη... όμως ποτέ μπροστά σε άλλους.

Με μία πιθανή εξαίρεση ίσως κάποιο πάρτυ. Αλλά και πάλι με πολλά αν και εφόσον.

Γενικά πάντως είμαι του ιδιωτικού. Το δημόσιο ούτε με εκφράζει, ούτε το ζηλεύω και το θαυμάζω, ούτε το θεωρώ άσκηση θάρρους. Και νομίζω ότι δεν θα το δοκίμαζα ούτε στην πιο απελευθερωμένη χώρα ή γειτονιά του κόσμου.

 

Έχω διαβάσει κατά καιρούς για επιθέσεις σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια γιατί απλά έδειξαν την αγάπη τους σε δημόσιο χώρο, με μια αγκαλιά με ένα φιλί.
Οπότε θα ήθελα να ρωτήσω πόσο έτοιμο είναι το ζευγάρι για να αντιμετωπίσει ενδεχομένος μια τέτοια κατάσταση;

 

Θέλει πολλή προσοχή όταν κάνεις κάτι σε δημόσιο χωρο.

Να επιλέγεις το ύφος του χώρου ώστε να είναι συμβατό με ατό που θέλεις να κανεις.

Δε θα πας πχ σε ένα κατάμεστο καφέ να κάνεις κατι. Ούτε σε μέρος που έχει μικρά παιδιά η ηλικιωμενους.

Αυτό που έχω αντιμετωπισει όσες φορές έχω μετάσχει σε κάτι δημόσιο είναι η πληρης μπορω να πω αδιαφορία του κοσμου. Όχι το ενδιαφέρον του κοσμου.

Σε ενδεχόμενη επίθεση δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα παντως.

 

Με υπερκαλυψες! Ακριβως όπως το σκεφτομαι!

 

Συμφωνώ με την ιδιωτικότητα σε οτιδήποτε ακουμπά στις εκφράσεις της εγγύτερης σχέσης του ζευγαριού. Είναι κάτι που δεν αφορά κανέναν άλλο. Με μιά εξαίρεση: Όταν η ανατεθείσα από τον/την κ στην/στον υ αποστολή περιλαμβάνει το στοιχείο της δημόσιας έκθεσης/ταπείνωσης. Στην περίπτωση αυτή ο δημόσιος χώρος είναι συστατικό στοιχείο του "σκηνικού" της αποστολής.

 

Για μένα (εκτός που συμφωνώ με τον @peleas ), είναι φοβερά ερεθιστικό να γίνεται "παιχνίδι" σε δημόσιο χώρου με τέτοιο τρόπο όμως που να μην καταλάβει κανείς άλλος τίποτα...ή σχεδόν τίποτα.
Ο τρόπος που θα το πετύχω αυτό, βάζει τους νευρώνες μου σε υπερλειτουργία. Δλδ, το μυαλό μου να δουλεύει. Δλδ, το μεγαλύτερό μου σεξουαλικό όργανο σε πλήρη στύση.

Do the maths.

 

Ακριβώς αυτό.. Και δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο από το να φτάνεις τον άλλο στα όριά του και να πρέπει να συγκρατηθεί τρελά για να μη φανεί το παραμικρό.. Για αυτό και λατρεύω ασύρματα bullets που μπορεί να ξεκινήσουν να δονούνται όποτε θελήσω (ή σπανιότερα θελήσει ο άλλος) είτε σε ένα μπαράκι γεμάτο κόσμο είτε σε γεύμα με συγγενείς είτε σε καφέ με φίλους που έχουν μαύρα μεσάνυχτα...