"BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Re: Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Είναι ίσως λίγο άσχετο με το θέμα, αλλά ελπίζω να μου επιτρέψει αυτή την σύντομη τοποθέτηση ο νηματοθέτης. Διότι συχνά προωθούνται στον κοινό μας χώρο διάφορα misconceptions - λανθασμένες αντιλήψεις, στερεοτυπικές συνήθως - που διαστρεβλώνουν την ουσία του BDSM όπως πολλοί και πολλές από μας το βιώσαμε και το βιώνουμε.

Ελπίζω να είναι χιουμοριστική η έκφραση "εναγώνια προσπάθεια" στον χώρο των γυναικών Υ. Είναι κάτι που δεν συνάντησα ποτέ μου, σε φίλες μου και σε γνωστές μου (να θυμίσω το "σκλάβα που δεν χαρίζεται" της sapfw) και ασφαλώς κάτι που δεν ένιωσα ποτέ μου. Στον χώρο των αντρών Υ ίσως να υπάρχει ένα είδος "αγωνίας" το οποίο όμως θεωρώ αναντίστοιχο των "σπονδών" που είναι διατεθειμένα να κάνουν τα ίδια τα αρσενικά Υ. Περισσότερο την βρίσκουν με την ίδια την "αγωνία", παρά με την εκπλήρωση των "επιθυμιών" τους. Άποψή μου βέβαια, την οποία έχω ήδη καταθέσει αλλού.

Αυτό που παρακολουθείς είναι κάποιες γυναίκες που αποφάσισαν - αφού είδαν κι απόειδαν ότι οι εκπρόσωποι του αντρικού φύλου δεν το εκπροσωπούν επάξια - να εξερευνήσουν την σεξουαλικότητά τους μέσα από τον βίαιο ερωτισμό. Οι συγκεχυμένες απόψεις περί σκλαβοσύνης δεν βοηθούν πολύ στην συνειδητότητα της απλής αυτής εξερεύνησης, η οποία βαφτίζεται "διάθεση παράδοσης", με άλλα λόγια "υποτακτικότητα". Από την άλλη, το ότι πολλές γυναίκες είναι κακογαμημένες δεν συνεπάγεται ότι είναι και λοβοτομημένες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παράδοση άνευ όρων ΜΟΝΟ αφού ο εν λόγω Κ φαίνεται ότι πληροί τους όρους, λολ. Οι όροι είναι ο εξής ένας: δεν πρόκειται περί μαλάκα. Ε, ας μην τις κακολογούμε επειδή ζητούν το αυτονόητο.

Δεν παρακολουθείς όμως μόνο αυτά. Αυτά είναι η πλειοψηφία, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις κι εσύ παρακάτω.

Η δική μου άποψη είναι ότι το μόνο κριτήριο για το αν υφίσταται ή όχι σχέση Κυριαρχίας με ένα σκλαβόπουλο (αρσενικό ή θηλυκό) είναι το αν άλλαξε την ζωή του σύμφωνα με αυτά που του ζήτησε ο Κ του. Αυτό κοιτάς. Το αν κάνει εκατό τεμενάδες, αν κάνει καλό nadu, βαθιά πίπα, δέχεται βελόνες στα βυζάκια του, δείχνει μία ευγένεια και "υποτακτικότητα" όπως την φαντάζονται όσοι φαντασιώνονται διάφορα πράγματα κλπ, αυτά είναι φραμπαλάδες. Μια χαρά είναι και τα φραμπαλά, δεν λέω, αλλά στην ουσία αυτό κοιτάζουμε - όσοι κοιτάζουμε στην κατεύθυνση του πράττειν. Το υλοποίησε η σκλάβα; Ή όχι;

Με λίγα λόγια, στο BDSM δεν ενδύεσαι έναν ρόλο. Ούτε "προσπαθείς" να κάνεις τον ρόλο να ταιριάξει στα μέτρα σου. Είτε το ζεις, είτε δεν το ζεις. Εάν το ζεις, φαίνεται από τις αλλαγές, οι οποίες είναι πάντα προς το βέλτιστο και όχι προς το χείριστο. Το Υ που ακούει και υπακούει, την συμμαζεύει την ζωούλα του, και παύει να ενοχλεί πολύ και τους γύρω του. Ανεξαρτήτως ιδιοσυγκρασίας. Γνωρίζω άβουλα και ευγενικά και υποτακτικότατα άτομα ("υποτακτικότατα" σύμφωνα με το misconception που αναδεικνύεται από την κρίση σου περί του ατόμου μου) που δεν άλλαξαν στο παραμικρό ο,τιδήποτε από την ζωή τους, ασχέτως ευκαιριών που τους δόθηκαν. Παρέμειναν ακριβώς τα ίδια, όπως ήταν πάντοτε. No change!!!

Με τα υπόλοιπα που αναφέρεις συμφωνώ, Μικρά Ψέματα. Ελπίζω να μην σε πειράζει που διαφωνώ μαζί σου ως προς το κριτήριο της σκλαβοσύνης. Το κάνω μόνο με το θάρρος που αντλώ από έναν προσωπικό απολογισμό, καθώς και από τις παρατηρήσεις μου επί των άλλων Υ. Θεωρώ ότι πρόκειται για μία πολύ συνηθισμένη λανθασμένη αντίληψη, η οποία καλό θα ήταν να σταματήσει να υφίσταται. Προσωπικά, κάνω ότι μπορώ γι αυτό, και είναι ο μόνος λόγος που τοποθετήθηκα - ειδάλλως, δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η κρίση σου, διότι δεν μπορείς να γνωρίζεις, καθώς δεν έχεις στη διάθεσή σου τα δεδομένα. Αλλά υπάρχουν και άλλες σαν εμένα, ξέρεις. Θα ήταν κρίμα να πειστούν ότι κακώς αναζητούν την ερωτική τους ταυτότητα μέσα στο slavery, μόνο και μόνο επειδή είναι δυναμικές, μπορούν να αρθρώσουν τη σκέψη τους με σαφήνεια ή έχουν τσαμπουκά. Έχουν δηλαδή μία κατά τα φαινόμενα κυριαρχική ιδιοσυγκρασία. Στην πραγματικότητα, εάν ήμουν Κ, αυτά θα τα θεωρούσα πολύ επιθυμητά σε μία εν δυνάμει σκλάβα. Άλλοι Κ ίσως όχι. De gustibus non est disputandum...

 

Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Εμένα, πάλι να την πώ την αμαρτία μου δε μου αρέσει αισθητικά, ό,τι απευθύνεται στο "εύκολο συναίσθημα". Το βίντεο και τα λόγια... είναι απλά μια αφορμή να αναφωνήσουμε όλοι μαζί εν χορώ για το πόσο ανεύθνυοι και κακοί άνθρωποι υπάρχουν. Εμείς φυσικά, δεν το λέμε αλλά το εννοούμε, είμαστε οι υπεύθυνοι και οι καλοί...
Α και για να μην παρεξηγηθώ, είμαι φιλόζωη και έχω ζώα από παιδί.

 

Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Mια χαρά κατάλαβες Mikra_Psemata. Πολύ ζωτικό το παράδειγμα σου με τον απάνθρωπο και άρωστο τύπο.

Είσης είναι πολύ ενδιαφέρουσα και πάντα επίκαιρη η φράση σου "βδσμ της λογικης και της συναινεσης". Σημαντικό να την έχουν στο μυαλό τους ο κάθε ένας και η κάθε μία.

 

Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Εγώ και το είδα και το διάβασα και συγκινήθηκα...εν ολίγοις και αν θέλουμε να συνδυάσουμε το συγκεκριμένο με το bdsm είδα πραγματικό υ αλλά όχι πραγματικό Κ.Για την ακρίβεια το υ ήταν και Κ μαζί...
Περαιτέρω δεν θα τοποθετηθώ γιατί πραγματικά εξαγριώνομαι...

 

Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Το βιντεο ,να με συγχωρειτε ,αλλα ειναι ενα γλυκερο ηθικοπλαστικο μελο καποιου political correct φιλοζωου.Αποσκοπει να προκαλεσει τα ιδια συναισθηματα,με τον ιδιο τροπο που το πραττει και 'κεινη η ξανθια στο "παμε πακετο"
Αν αισθανομαι θλιψη και αγανακτηση,,αυτη ειναι για τα ξεκοιλιασμενα η/και τουμπανιασμενα πτωματα αδεσποτων σκυλων και γατων που βλεπω καθημερινα σχεδον στους δρομους , για το καθαρμα που περιλουζει ενα ζωο με βενζινη και του βαζει φοκο,για το αλλο καθαρμα που φωλιαζει περιστερια στο Συνταγμα και οχι για το ανωτερω μελο σεναριο.

Τωρα ,οσο για το βδσμ,τυχον αντιστοιχιση του σκυλου με υ και του ιδιοκτητη με Κ ,αυτη ναι,θα μου προξενουσε θλιψη,αποστροφη,απογοητευση,κλπ κλπ...

 

Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Οσα ρεπ και να σου δωσω φιλτατε, λιγα θα ειναι... 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Φυσικα και δεν με πειράζει να διαφωνείς μαζί μου- και σίγουρα δεν είσαι μόνη- με αφορμή τις διαφωνίες -είθισται-
να γέννιουνται ενδιαφέροντες και ίσως ωφέλιμοι διάλογοι.

Για να έρθω σ αυτά που έγραψες.. εν προκειμένω δεν διαφωνούμε 
Είναι και δική μου άποψη πως τα υ με έντονη προσωπικότητα είναι
σαφώς τα πλέον ενδιαφέροντα για να ασχοληθεί μαζί τους ενας/μια Κ.

Άρα αντιλαμβάνεσαι πως δεν μπορει να είναι αυτος ο λόγος που στην προηγουμενη τοποθέτηση μου σε διαχώρισα ,
από τις υπολοιπες υπο κυριες του φορουμ που ονομαστικα ανέφερα.
Ο διαχωρισμός στηριζεται σε εκτίμηση από την συνολικη αίσθηση που έχω εισπράξει από εσενα μέσω των γραπτών σου,
είναι εκτιμησεις εκ του μακροθεν καθως δεν σε γνωριζω προσωπικα, .
Εσυ σαφώς γνωριζεις τα του οικου(εαυτου) σου καλυτερα από τον οποιονδηποτε
παρατηρητη, αρα θα ηταν το ελαχιστο ανόητο εκ μέρους μου, να επιμεινω πως η δική μου εκτιμηση είναι η σωστή.
Εκτός και του ότι δεν σε ενδιαφερει η αποψη μου για το ατομο σου,
και γιατι θα έπρεπε άλλωστε?

Πάμε τώρα στο κομμάτι που εγώ εντοπίζω την διαφωνία.

Πριν προχωρήσω όμως, να τονίσω, πως τα παρακάτω στοιχειοθετούν την προσωπική μου
βδσμ θεώρηση των πραγμάτων και πως, εγώ, αξιολογώ τους/τις υπο, που σχετίζομαι μαζί τους ως κυρίαρχη.
Άλλοι μπορεί να ψάχνουν ή να ενδιαφέρονται για άλλα…

Αναλυτικότερα λοιπόν,
η αλλαγή στην ζωή του υ, δεν συμφωνώ πως είναι το κριτήριο το οποίο υποδηλώνει
το αν υφίσταται η όχι σχέση κυριαρχίας/υποταγής.

Το σημειο που ενδιαφέρει είναι το:
γιατί το εν δυνάμει υ πράττει, ποια ανάγκη του ικανοποιεί με το «πράττειν»..
εν ολιγοις ψάχνουμε το κίνητρο της αλλαγής.

Αν και εφόσον καταλήξουμε στο κίνητρο, τότε θα ξέρουμε αν έχουμε να κάνουμε με

-ένα μη υ που ενδύεται τον ρόλο, που ασχολειται με τους φραμπαλάδες
όπως σωστά αναφέρεις και διαχωρίζεις..
-ένα εν δυνάμει υ, το οποίο προσπαθεί να ταυτίσει την ικανοποίηση
των θέλω του μέσω της ικανοποίησης των θέλω του Κ του.
ή
-έχουμε ένα υ που όχι μόνο πράττει, αλλά και «είναι»,
σ αυτή την περίπτωση, τα θέλω του Κ αναγνωρίζονται ως θέλω του υ,
διαφορετικά δεν υφίσταται κανένα θέλω στο υ.

Για να γίνει πιο αντιληπτή η παραπάνω θέση μου, να εξηγήσω πως είμαι
της ds σχολής και όπως έχω ξαναπεί, κατ εμε, το ms είναι εργαλείο
που χρησιμοποιείται για να οδηγήσει στο επιθυμητό ds επίπεδο .

Το εργαλείο αυτό χρησιμοποιείται , άλλες φορές για διασκέδαση, άλλες
για επιβράβευση, άλλες ως τακτική εκμάθησης, (ακόμα και δια της στέρησης του),
ποτέ όμως το ms δεν μπορεί από μόνο του να είναι αυτοσκοπός.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι το θέμα. Πράγματι, θα ήταν ανόητο να μας ενδιαφέρει η κρίση κάποιου ο οποίος δεν έχει όλα τα δεδομένα στη διάθεσή του. Εγώ για παράδειγμα, πίστευα ότι είσαι Υ!!! Είδες τί σου κάνει η διαδικτυακή επικοινωνία; 

Μου άρεσε πάρα πολύ η τοποθέτησή σου που επικεντρώθηκε στα αίτια των πράξεων. Μπράβο και πάλι μπράβο. Πρέπει να ομολογήσω ότι η (αμερικανικού τύπου) εκπαίδευση που είχα την τύχη /ατυχία να με "μορφώσει", είναι ξεκάθαρα πρακτικού τύπου. If it works, don't fix it. But if it doesn't...

Η ελληνοτραφής παιδεία όμως (και κατά συνέπεια η ευρωπαϊκή κουλτούρα γενικότερα) τρώει τα λυσσακά της για να βρίσκει τα βαθύτερα αίτια. Και πολύ καλά κάνει. Ας πούμε ότι αναγνωρίζω και τις δύο τάσεις και τις σέβομαι επαρκώς στις αναζητήσεις μου.

Η τοποθέτησή μου βρίσκεται εδώ (ελπίζω να διαφαίνεται επαρκώς το μπιντιεσεμικό "πρόβλημα" στο βάθος του):

https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t25850-4/#post308124

Τέλος συμφωνώ με την άποψή σου για την χρήση του S/M ως εργαλείο και όχι ως αυτοσκοπό (εννοείς S/M όταν λες ms, δηλαδή σαδομαζοχιστικές πρακτικές, έτσι; )

 

Επιτάφιος για ένα σκύλο

Εισαγωγή - μετάφραση Ειρήνη Βρης

Ο Επιτάφιος για ένα Σκύλο είναι ένα ποίημα του Λόρδου Μπάιρον, που έγραψε το 1808 προς τιμήν του σκύλου του, Μπόουσον, ράτσας της Νέας Γης, που μόλις είχε πεθάνει από λύσσα.
Οταν ο Μπόουσον προσβλήθηκε από λύσσα, ο Μπάιρον, σύμφωνα με πληροφορίες, τον περιποιήθηκε ο ίδιος, σαν αδερφό του, χωρίς να φοβάται ότι θα τον δαγκώσει ή θα μολυνθεί. Του σφούγγιζε άφοβα με το χέρι τους αφρούς από το ρύγχος του. Το ποίημα είναι χαραγμένο στον τάφο του Μπόουσον, ένα μνημείο μεγαλύτερο από του Μπάιρον, στον κήπο του κτήματός του, στο Αβαείο του Νιούστεντ, στο ιερό της ερειπωμένης εκκλησίας των καλόγερων . Οι εισαγωγικοί πεζοί στίχοι, που θεωρούνταν του Μπάιρον, έχουν γραφτεί από τον φίλο του Τζον Χόμπχαουζ. Ο Μπάιρον αρχικά είχε αποφασίσει να χρησιμοποιήσει μόνο τους δύο τελευταίους στίχους.

Ο Μπάιρον ανακοίνωσε το θάνατο του Μπόουσον στο φίλο του Φράνσις Χόντσον: «Ο Μπόουσον είναι νεκρός! - κατέληξε, σε κατάσταση τρέλας στις 18 του μήνα, αφού υπέφερε πολύ, διατηρώντας μέχρι τέλους την τρυφερότητα του χαρακτήρα του και δεν προσπάθησε να κάνει κακό σε κανένα που ήταν κοντά του. Τώρα τα έχασα όλα εξόν από τον γερο-Μάραιη». Στη διαθήκη που έγραψε ο ποιητής το 1811, εξέφρασε την επιθυμία να ταφεί με το σκύλο του και τον γέρο υπηρέτη του, Τζο Μάραιη. Μετά το θάνατό του στο Μεσολόγγι, στις 22 Απριλίου 1824, ο ένας από τους τρεις του σκύλους που τον συνόδεψαν στην Αγγλία, ήταν απόγονος του Μπόουσον, που τον κληροδότησε στον φίλο του Χόμπχαουζ, μαζί με τα υπόλοιπα υπάρχοντά του. Δυστυχώς, δεν επιτράπηκε η ταφή του στο Αβαείο του Νιούστεντ, επειδή είχε ήδη περάσει σε νέα ιδιοκτησία.

Τον Νοέμβριο του 2008 γιορτάστηκε η επέτειος του θανάτου του Μπόουσον στο Αβαείο του Νιούστεντ, ένας φόρος τιμής στο διασημότερο σκύλο της Νέας Γης.

*************

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ 1

Κοντά σε αυτό το Σημείο

κείτονται τα Λείψανα κάποιου

που είχε Ομορφιά χωρίς Ματαιοδοξία,

Δύναμη χωρίς Θράσος,

Τόλμη χωρίς Σκληρότητα

και όλες τις Αρετές του Ανθρώπου χωρίς τα Ελαττώματά του.

Ο Επαινος αυτός, που θα μπορούσε να είναι μια ανούσια Κολακεία

αν αναγραφόταν πάνω από ανθρώπινες στάχτες,

δεν είναι παρά ένας δίκαιος φόρος τιμής στη Μνήμη του

ΜΠΟΟΥΣΟΝ2, ενός ΣΚΥΛΟΥ,

που γεννήθηκε στη Νέα Γη, τον Μάιο, 1803

και πέθανε στο Αββαείο του Νιούστεντ, στις 18 Νοεμβρίου, 1808.

Οταν κάποιος περήφανος Γιος του Ανθρώπου επιστρέφει στη γη,

άγνωστος στη Δόξα, αλλά δικαιωμένος από τη Γέννησή του,

η τέχνη του γλύπτη εξαντλεί τη μεγαλοπρέπεια της θλίψης

και οι χιλιοτραγουδισμένες υδρίες μαρτυρούν για εκείνους που αναπαύονται

από κάτω.

Οταν όλα έχουν τελειώσει, πάνω στο Μνήμα βλέπει κανείς

όχι αυτό που ήταν, αλλά αυτό που θα 'πρεπε να είναι:

Αλλά ο φουκαράς ο Σκύλος, ο πιο πιστός φίλος στη ζωή,

πρώτος να καλωσορίσει, πρώτος απ' όλους να υπερασπιστεί,

που η άδολη καρδιά του ανήκει ακόμα στον Κύριό του,

που μοχθεί, παλεύει, ζει, αναπνέει μόνο γι' αυτόν,

πέφτει χωρίς δόξα, χωρίς να αναγνωριστεί όλη η αξία του -

και αμφισβητείται στον Ουρανό η Ψυχή που είχε στη γη:

ενώ ο άνθρωπος, ματαιόδοξο έντομο! ελπίζει να συγχωρεθεί

και απαιτεί για τον εαυτό του τη μοναδική αποκλειστικότητα του Ουρανού.

Ω άνθρωπε! εσύ, αδύναμε ένοικε μιας ώρας,

εξευτελισμένος από τη δουλεία, ή διεφθαρμένος από την εξουσία

-η αγάπη σου είναι λαγνεία, η φιλία σου όλη μια απάτη,

η γλώσσα σου υποκρισία, τα λόγια σου ένα ψέμα!

Από τη φύση σου αχρείος, εξευγενισμένος μόνο κατ' όνομα,

κάθε ευγενικό ζώο μπορεί να σε κάνει να κοκκινίσεις από ντροπή.

Εσύ, που τυχόν θα δεις αυτήν την απλή υδρία,

προσπέρνα - δεν τιμάει κάποιον που θα 'θελες να θρηνήσεις.

Για να σημαδέψει τα λείψανα ενός φίλου αυτές οι πέτρες έχουν υψωθεί·

δεν γνώριζα παρά μονάχα έναν - και βρίσκεται εδώ.

Epitaph Το a Dog

Near this spot

Are deposited the Remains of one

Who possessed Beauty without Vanity,

Strength without Insolence,

Courage without Ferocity,

And all the virtues of Man without his Vices.

This Praise, which would be unmeaning Flattery

If inscribed over human Ashes,

Is but a just tribute to the Memory of

BOATSWAIN, a DOG,

who was born at Newfoundland, May, 1803,

and died in Newstead Abbey, Nov. 18, 1808.

When some proud son of Man returns to Earth,

Unknown by Glory, but upheld by Birth,

The sculptor's art exhausts the pomp of woe,

And stories urns record that rests below.

When all is done, upon the Tomb is seen,

Not what he was, but what he should have been.

But the poor Dog, in life the firmest friend,

The first to welcome, foremost to defend,

Whose honest heart is still his Master's own,

Who labours, fights, lives, breathes for him alone,

Unhonoured falls, unnoticed all his worth,

Denied in heaven the Soul he held on earth -

While man, vain insect! hopes to be forgiven,

And claims himself a sole exclusive heaven.

Oh man! thou feeble tenant of an hour,

Debased by slavery, or corrupt by power -

Who knows thee well must quit thee with disgust,

Degraded mass of animated dust!

Thy love is lust, thy friendship all a cheat,

Thy smiles hypocrisy, thy words deceit!

By nature vile, ennoble but by name,

Each kindred brute might bid thee blush for shame.

Ye, who perchance behold this simple urn,

Pass on - it honours none you wish to mourn.

Το mark a friend's remains these stones arise;

Ι never knew but one - and here he lies.

1. Στη μνήμη του Αντυ, που «έφυγε» στις 7 Φεβρουαρίου, 2010.

2. Boatswain, ο Λοστρόμος, στα αγγλικά.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

και ποτέ ο μόνος σκοπος δεν μπορεί να είναι τα υψηλότερα επίπεδα ds. 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: "BDSM" Tεστ ασφάλειας!

H δική μου άποψη λέει πως ναι .. μπορει.
Διαφορετικά παιζουμε ενα ισότιμο παιχνιδι πχ..τις κουμπαρες κρατώντας μαστιγια κ δινοντας σφαλιαριτσες σε τροφαντούς (η μη) πισινούς. 

Μη χαλιομαστε όμως για όλα τα παιχνιδια υπάρχει χώρος κ προθυμοι συμπαικτες.

 

Αφήνω τις μαστιγοφέρουσες κουμπάρες και επιστρέφω στο αρχικό post του νηματοθέτη.

Φρονώ πως έχουμε αρχίσει να παραφρονούμε εδώ μέσα. Η ευαισθησία, η ανθρωπιά του καθενός κρίνεται από τον τρόπο που αντιδρά βλέποντας ένα ηθικοπλαστικό βιντεάκι ή διαβάζοντας κάποιο κείμενο που αποσκοπεί στην εύκολη συγκινισιακή φόρτιση; Μπορεί κάτι τέτοιο να είναι κριτήριο για το αν κάποιος είναι "φυσιολογικός" ή "επικίνδυνος"; Μπορεί να κριθεί απ' αυτό το κατά πόσο είναι "άξιος" να μετέχει του bdsm; Εκτός, βέβαια, αν θεωρούμε πως με το bdsm μπορούν να ασχολούνται μόνο όσοι άγονται από τους εύκολους, φθηνούς συναισθηματισμούς...