Building a Poly House: Πολυκατοικία σε Γερά Θεμέλια…

take me to your dealer !

 

Νομίζω πως το νήμα είναι σαφές όσον αφορά την σοβαρότητά του περί βιωσιμότητας του σχήματος, τόσο όσον αφορά τη σύλληψή του, όσο και την οργάνωσή του (στην οποία θα είχα να προτείνω κάποιες παραλλαγές, έτσι ώστε να βρω ρόλο και για μένα, το δόλιο). 

Η δοκιμή στην οποία αναφέρθηκα ήταν απλά μια γεύση, μια μικρή δόση της αίσθησης του να ανήκεις σε ένα house. Κατανοώ την διαφορά ανάμεσα σε μια ευχάριστη βραδιά και στην δημιουργία των θεμελίων για μια μακρόχρονη και βιώσιμη "οικογένεια" αυτού του είδους. Χαίρομαι δε ιδιαίτερα που δεν απαιτείται από μένα να οργανώσω κάτι τέτοιο, διότι δεν θα ήξερα πώς να το κάνω. Μπορώ να κάνω μόνο μερικά πολύ απλά πράγματα, όπως το να γνωρίζω ότι δεν χρειάζεται να είμαι το Α και το Ω για τον Κύριό μου για να παραμένω πολύτιμη, ποθητή και κυρίως αποδεκτή (μετά από μερικές ρυθμισούλες), να μην ζηλεύω τα άλλα κορίτσια αλλά να έχω μία ζεστή και αγαπησιάρικη και δοτική σχέση μαζί τους και να μπορώ να ακολουθώ τις επιθυμίες του ανθρώπου τον οποίο δεσμεύθηκα και απολαμβάνω να ακολουθώ χωρίς να τον αμφισβητώ, ούτε στους στόχους του, ούτε στις μεθόδους που επιλέγει να ακολουθήσει.

Λυπούμαι αν η αναφορά μου στη βραδιά αυτή που με ενθουσίασε μπέρδεψε κάποιους εξ υμών και εκτροχίασε την συζήτηση από τις αρχικές επιδιώξεις του νηματοθέτη. Είμαι ένα παρορμητικό και ενθουσιώδες άτομο κι εκτός αυτού παραμένω άκρως παιχνιδιάρα. Πέραν τούτου, για να βρει κάποιος τους ιδανικούς συντρόφους, από κάπου πρέπει να αρχίσει, έτσι δεν είναι; Δεν φαντάζομαι να πιστεύετε ότι θα τους βρούμε σε καμιά κηδεία... 

 

Η κάλτσα, η Coca-Cola και η ουτοπία.

Ας ξεκαθαρίσω τα πράγματα.
Μία σχέση Αφέντη και πέντε σκλάβων Ό/ολοι την επιθυμούμε.
Μπορώ να τη δω πολύ θετικά (και την έχω δει συγκυριακά) σαν εμπειρία με ημερομηνία λήξεως προς τέρψιν ή σαν απαραίτητο στάδιο του «γηράσκω αεί διδασκόμενος».
Φυσικά και δεν θα κρίνω διαφορετικές απόψεις.
Αλλά ας «ψιλοκόψουμε» όπως του πρέπει.

Γιατί κάποιος χρειάζεται -για παράδειγμα- σαράντα ζευγάρια κάλτσες; Οι κάλτσες πρέπει να είναι διαφορετικών χρωμάτων για να ταιριάζουν στα ρούχα και τόσες όσες μπορούν να πλένονται άπαξ σε εβδομαδιαία βάση. Με δέκα θα έκανε τη δουλειά του περίφημα.
Γιατί κάποιος διαθέτει πέντε αυτοκίνητα; Ένα για πόλη , άλλο για off-road και ούτω καθεξής. Ένα μελετημένο αυτοκίνητο τον καλύπτει άνετα στο 99% των αναγκών του. Το ξέρουμε όλοι.
Τι ακριβώς εξυπηρετεί η κατοχή πέντε σπιτιών; Προσωπικά είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι όποιοι έχουν πάνω από δύο σπίτια, κύρια κατοικία και μία εξοχική, τα επισκέπτονται από σπανίως έως σχεδόν ποτέ.
Έχετε δει εύπορους Άραβες να πίνουν κόκα-κόλα; (Η επιλογή φυλής δεν είναι τυχαία). Την πίνουν ως εξής: Ανοίγουν ένα κουτάκι, πίνουν μία γουλιά, το δουλικό πετάει το υπόλοιπο και για την επόμενη γουλιά ανοίγεται επόμενο κουτί.
Η μοιραία ερώτηση είναι:
Που οφείλονται όλα αυτά;
Η απάντηση που δίνω Εγώ είναι ότι σε πρώτο στάδιο οφείλονται σε καταναλωτισμό και απληστία.
Σε δεύτερο στάδιο, που είναι και η ρίζα του όλου θέματος, τα δύο αυτά κουσούρια καλούνται να σκεπάσουν το αβάσταχτο γεγονός ότι ο πλούσιος τις πλείστες των περιπτώσεων δεν αντέχει το φορτίο του πλουτισμού του.
Εάν μεν είναι αυτοδημιούργητος πρέπει να λησμονεί όσο γίνεται περισσότερο το τι θυσίασε για να κάνει λεφτά, δηλαδή το ότι δεν είναι πια «εγώ» αλλά κατάντησε «τα λεφτά μου», εάν δε τα βρήκε έτοιμα πρέπει να ζήσει υπό το βάρος του ότι μπορεί να κάνει σχεδόν ότι θέλει οπότε απουσιάζει το νόημα της ζωής.

Αν δεχτούμε τα παραπάνω το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι πως επί υλικών αγαθών η υπερπροσφορά είναι αρνητικό μέγεθος.

Εάν συμφωνήσουμε και ως εδώ τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε το γιατί το Α Αρσενικό χρειάζεται τα 5 θηλυκά (ή ό,τι άλλο τέλος πάντων).
Θα πείτε, είναι υλικά αγαθά;
Θα απαντήσω, υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι;
Βοά από μακριά ότι όταν αντί για μία αποζητώ τρεις ή πέντε ή και δεκαπέντε κάτι λείπει απ΄ τις υπόλοιπες.
Εδώ ο Κ/καθένας που επιθυμεί να πειραματιστεί ή ακόμα-ακόμα και να βιώσει αυτό το σχήμα θα δώσει τις προσωπικές του απαντήσεις. Η ανάλυση θα ήταν υποκειμενικός πλεονασμός αν και προσωπικής απόψεως δεν στερούμαι.

Δεν στερούμαι επίσης της ευτυχίας να έχω βιώσει το αντίστροφο.
Είναι γενικά παραδεκτό και ταυτόχρονα σωστό ότι πρέπει να ψάξει κάποιος στα μήκη και τα πλάτη της γης για να ανακαλύψει τη ντάμα της καρδιάς Του που θα είναι το ερωτικό Του «κούμπωμα», ταυτόχρονα θα καμαρώνει να την επιδεικνύει με περισσή υπερηφάνεια, όταν την ίδια στιγμή θα του προσφέρει από καρδιάς τις υπηρεσίες της μία Γυναίκα και ένα Μυαλό, μία Προσωπικότητα που σπάνια θα βρεθεί δεύτερη όμοιά της και όλα αυτά μάλιστα η ίδια θα τα εξαφανίζει μαγικά για να γίνεται μόνο το παιχνίδι Του. Ένα πλάσμα που ακόμα και οι όποιες ατέλειές του (και ποιος είναι τέλειος; ) Τον κάνουν να νοιώθει ότι υπάρχουν μόνο και μόνο για να μην παραφρονήσει (Αυτός) από την τελειότητα της και την προσχώρησή της σε Εκείνον.
Δηλαδή μία Ουτοπία!

Ευλογήθηκα να βιώνω την ουτοπία αυτή.

Και το ονόμά της

anasia

 

Εννοείς ότι ο σκοπός του Poly House είναι το auditioning για εύρεση (ultimately) ιδανικού/καλού σκλάβου/συντρόφου;
Αν όχι, ποιός ο συσχετισμός της παραπάνω δήλωσης με το concept του Poly House;

 

Ο συσχετισμός της παραπάνω δήλωσης με το poly house είναι ότι για να δημιουργηθεί ένα poly house, του είδους που περιγράφει ο νηματοθέτης, απαιτούνται 5 μέλη (4 δηλαδή, γιατί θαρρώ ότι η Ντάμα Κούπα δεν επιλέγεται αλλά μας τυχαίνει) τα οποία πρέπει να επιλεγούν με κάποια διαδικασία (εκτός εάν όντως τα βρούμε σε καμιά κηδεία - έχει ωραία πουτανάκια εκεί που μοιρολογάνε).

Για περαιτέρω διευκρινίσεις περί του σκοπού του poly house, νομίζω πως αρμόδιος για να απαντήσει είναι ο νηματοθέτης. Εμένα μου είναι ξεκάθαρος ο σκοπός του, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή διαβάζω τα κείμενα που με ενδιαφέρουν πολύ προσεκτικά, με τον ίδιο τρόπο που τα σχολιάζω. Δεν είναι ο ρόλος μου να επεξηγώ τα κείμενα του Master V σε όσους δεν τα κατάλαβαν.

 

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει super-ιδανική γυναίκα όλα-σε-ένα όπως δεν πιστεύω ότι υπάρχει ο απόλυτος έρωτας - γενικά δεν πιστεύω στα απόλυτα/ιδανικά και ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις! Και δεν συμφωνώ ότι προτιμούνται 5 σκλάβες ημιτελείς.

Ο κάθε άνθρωπος έχει τα δυνατά και αδύνατα σημεία του αν μπορεί κανείς το πει έτσι. Υπάρχουν αυτά που κάνεις γιατί σου αρέσουν γιατί τα απολαμβάνεις, αυτά που κάνεις όχι γιατί σου αρέσουν αλλά γιατί πιστεύεις ότι θα βοηθήσουν την σχέση σου ή πιστεύεις ότι πρέπει να γίνουν και υπάρχουν και πράγματα που δεν κάνεις ή θεωρείς ότι δεν πρόκειται ποτέ να κάνεις γιατί πολύ απλά δεν σου αρέσουν ή γιατί δεν μπορείς πρακτικά να τα καταφέρεις (π.χ. λόγοι υγείας μπορεί να σε εμποδίζουν).

Γιατί να μην μπορείς απόψε που είσαι πτώμα μετά από μια ιδιαίτερα απαιτητική ημέρα στη δουλειά να γυρίσεις σπίτι και να περάσεις το βράδυ σου με τον Α. γιατί δε μιλάει πολύ και όταν ξαπλώνει στο κρεβάτι θα σου γυρίσει πλάτη και κυρίως δε ροχαλίζει! Αύριο που θέλεις να πας βόλτα μέχρι το Λουτράκι να φας γαρίδες να πας με τον Β. που δεν βαριέται να οδηγεί, ακούει red 96.3, καπνίζει στο αυτοκίνητο και δεν τρέχει σαν τρελός στην εθνική! Μεθαύριο που έχεις διάθεση για τρελό και άγριο σεξ να σε περιμένει ο Γ. που έχει φαντασία αχαλίνωτη και διάθεση μόνιμη!

Πιστεύω ότι το παραπάνω δεν σημαίνει ότι ο καθένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι ημιτελείς, ούτε ότι ίσως δεν θα μπορούσε ο Α. να κάνει αυτό που έκανε ο Β ή ο Γ. Απλά θεωρώ ότι απολαμβάνουμε περισσότερο όταν κάνουμε κάτι το οποίο μας αρέσει ή κάτι το οποίο πιστεύουμε ότι το κάνουμε καλά.

Κάπως έτσι λειτουργούν και οι φιλικές σχέσεις και αυτός ίσως είναι και ο κυριότερος λόγος που μερικές έχουν τόση διάρκεια και αντοχή στο χρόνο. Όταν θέλουμε να πάμε για bowling παίρνουμε τηλέφωνο το φίλο μας τον Κ. και τη φίλη μας τη Τ. που τους αρέσει το σπορ. Όταν θέλουμε να πάμε για ψώνια την Μ. που είναι shopaholic και μπορεί να τριγυρνάει στα μαγαζιά όλη μέρα. Όταν θέλουμε να πάμε σε σκυλάδικο δεν παίρνουμε μαζί το φίλο μας τον Δ. που μόλις αγόρασε εισιτήριο για τη συναυλία του Carlos Santana - αν έρθει πάντως φροντίζουμε να μην κάτσουμε δίπλα του!!  

Σε κάποια μπορεί να αρέσει ο ρόλος της σκλάβας προς επίδειξη και κοινωνική συναναστροφή - που κατά την άποψη μου δεν είναι απαραίτητο να είναι ψηλή ξανθιά χαζή, δεν αρέσει όμως σε όλες αυτό όπως και δεν είναι απαραίτητο το ότι σε όλες δεν αρέσει το σίδερο ή το μαγείρεμα.

Όταν κάποτε συζητούσα με έναν πολύ καλό μου φίλο για το μοντέλο αυτό - όχι απαραίτητα με τη μορφή που τέθηκε στο παρόν νήμα αλλά εκφράζοντας τη γενικότερη απορία του γιατί δεν μπορούμε να έχουμε σχέσεις με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους ανάλογα με αυτό που είμαστε και αυτό που θέλουμε, μου είχε πει ότι όλη μας η ζωή είναι σχεδιασμένη για το ακριβώς ανάποδο!! Όλες οι δομές της κοινωνίας μας φτιάχτηκαν μόνο και μόνο να εμποδίζουν αυτή την τόσο απλή λύση για τη θνητότητα. Έχουμε σχεδιάσει unlivable lives! Αν υπάρχει κάποιο ον που μας παρατηρεί από το υπερπέραν θα νομίζει ότι είμαστε εντελώς - μα εντελώς- μαλάκες που δεν έχουμε σκεφτεί αυτή τη λύση η οποία λύνει όλα τα προβλήματα μεμιάς... Και θα γελάει που έχουμε όλο αυτό το πλέγμα ψυχικών ταυτίσεων μέσω του πολιτισμού (σινεμά, λογοτεχνία, φαντασιώσεις, κλπ.) για να "ζούμε" και αυτές τις άλλες ζωές που μας λείπουν. Έχει ένα μεγάλο caveat βέβαια αυτή η λύση: το φόβο ( ή την αλήθεια; ) του κατακερματισμού. Οτι γινόμενος κανείς "κομμάτια" για να τα ακολουθήσει όλα αυτά κινδυνεύει να γίνει "κομμάτια" και ο ψυχικός του κόσμος. Αυτό ίσως να εμποδίζει στο να ζήσει κανείς αυτό το μοντέλο. Ξυπνάει μέσα τους το σιχαμένο τέρας του "όλα ή τίποτα". Και φυσικά, "όλα ή τίποτα με τον ίδιον άνθρωπο", όπως είναι το κρυφό όνομα του τέρατος!  

illusion

 

Οι λόγοι που δεν γίνεται - συνήθως - αυτό που λες, είναι ότι για να συντηρείς ερωτικές σχέσεις απαιτείται ψυχική ενέργεια και όταν έχεις απαιτητικές μέρες στη δουλειά, που επίσης απαιτούν ψυχική ενέργεια, δεν μπορείς να δίνεις και σε τέσσερεις εραστές που τους έχεις stand by για τις ανάγκες σου και αν δεν τους δώσεις αυτό που χρειάζονται και αυτοί, τότε δεν κάθονται   Επειδή όλες ανεξαιρέτως οι προσωπικές σχέσεις απαιτούν κάποια συντήρηση, από την πλευρά και των δύο, για να συνεχίζουν να δίνουν καρπούς.

Αυτά που περιγράφεις είναι φιλικές γνωριμίες βασισμένες σ έναν αξιοπρεπή λογαριασμό που έχει γίνει από τις δύο πλευρές για τις ανάγκες που θα καλύπτουν και που παύει να ισχύει ή ίσως μετατρέπεται σε ουσιαστική φιλία όταν αλλάξουν οι ανάγκες που το συντηρούσαν. Το βάθος της φιλίας που τις διαπνέει, διακρίνεται από τον χειρισμό των μουσικών γούστων του Δ. εκ μέρους του "σκυλά" φίλου του  

Για την ανάλυση της ημιτέλειας συμφωνώ μαζί σου, άλλωστε το ζητούμενο σ έναν τέτοιο οίκο είναι ένα σύνολο που να υπερβαίνει το άθροισμα των μερών, κάτι ανέφερε η dora_salonica σχετικά με το πέντε παραγοντικό.
_____

Κάποια στιγμή συγκέντρωνα υλικό στατιστικό και κοινωνιολογικό για να κάνω μια μελέτη πάνω στο πολυάμορους, στις ιστοσελίδες αμερικανικών πανεπιστημίων και στο JSTOR βρίσκει κανείς τα πάντα. Η κοινή συνισταμένη των απαντήσεων των υποταγμένων μελών που συμμετείχαν σε τέτοια σπιτικά ήταν μια και απλή στη σκληρότητά της: Αυτός, και πολύ συχνά Αυτή, στον οποίο ήθελαν να είναι υποταγμένες έτσι ήθελε να είναι η κατάσταση και εκείνες προτιμούσαν Αυτόν/ην σε πολυάμορους βάση παρά κάποιον άλλο - που έβρισκαν - σε μονογαμική.

 

Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί δεν μπορώ να δώσω σε 4 διαφορετικούς ανθρώπους αυτά που σε μια μονογαμική σχέση μπορώ να δώσω σε έναν. Έπειτα δεν τους θεωρώ εραστές που έχω σε stand by με βάση τις ανάγκες μου αλλά ανθρώπους με τους οποίους απολαμβάνω αλλά και αντίστοιχα απολαμβάνουν να κάνουμε τα ίδια πράγματα την ίδια στιγμή ή χρονική περίοδο. Πιστεύω οτι οι ανθρώπινες σχέσεις θα ήταν πολύ πιο απλές και απολαυστικές αν μπορούσαμε να λειτουργήσουμε κάπως έτσι.  

Αυτά που περιγράφω δεν είναι απλά φιλικές γνωριμίες, και με μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους που ανέφερα υπάρχει ουσιαστική φιλία η οποία έχει αποδειχτεί στο βάθος χρόνου και ας έχουμε διαφορετικές μουσικές προτιμήσεις. Δεν θεωρώ απαραίτητο να έχουμε την ίδια άποψη και στάση ζωής σε όλους τους τομείς με κάποιον για να διατηρήσουμε μια ουσιαστική φιλία.


illusion

 

Με βάση κάποια πράγματα που διάβασα παραπάνω, μου γεννήθηκε η απορία κατά πόσον η ευδοκίμηση του συγκεκριμένου σχήματος στις βορειο-δυτικές ευρωπαϊκές χώρες δεν είναι άσχετη με το γεγονός ότι στις ίδιες περιοχές γεννήθηκε και ευδοκίμησε ο βιομηχανικός καταμερισμός της εργασίας.

 

Απάντηση: Re: Building a Poly House: Πολυκατοικία σε Γερά Θεμέλια…

Όλα τα σχήματα συμβίωσης είναι βιώσιμα. Διαφέρει το ζήτημα σαφώς αν έαν σχήμα συμβίωσης είναι ευρέως βιώσιμο, αν δηλαδή, το σχήμα που προτείνει ο νηματοθέτης θα μπορούσε να είναι κυρίαρχο ή όχι στην ανθρώπινη κοινωνία. Αλλά δεν τίθεται τέτοιο θέμα εδώ. Αν λοιπόν βρεθούν πέντε πρόθυμες σκλάβες και ένας Αφέντης που επιθυμεί κάτι τέτοιο και εκείνες ανεξαρτήτως να το επιθυμούν πρωτογενώς ή όχι το δεχτούν γιατί το θέλει ο Αφέντης τους πρόβλημα κανένα... επίσης και ένα σχήμα με μια Αφέντρα και πέντε σκλάβους, και ένα ελευθεριακό κοινόβιο, και ό,τι μπορεί κανείς να βάλει με το νου έχει πιθανότητες να επιτύχει. Η ανθρωπότητα βρίθει από τέτοιες συμβιώσεις... Σιγά τα αυγά...

Το πόσο μπορεί όμως κάποιος να δει τον εαυτό σου σε ένα τέτοιο κάδρο είναι άλλο θέμα... Πέραν του αναχρονιστικού χαρακτήρα του, διαβλέπει κανείς τα έντονα ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά, που όλα τείνουν να χωρέσουν ντε και καλά στην εικόνα (και αυστηρός καταμερισμός, και μέλη που δρουν εκφοβιστικά και ψυχολογικά απειλητικά για τα υπόλοιπα μέλη, αλλά και συντροφικότητα και αλληλεγγύη κλπ κλπ κλπ). Προσωπικά, δεν θα με ενέπνεε ένα τέτοιο σχήμα, σε αντίθεση με το ελευθεριακό κοινοβιο, που το έχω ζήσει για ένα χρονικό διάστημα, ακριβώς γιατί το ίδιο το σχήμα δίνει πληροφορίες για τον εμπνευστή του (όχι τον νηματοθέτη, τιθέται γενικότερα, για να μην παρεξηγούμαστε) που πόρρω απέχει από αυτό που πιθανόν να ήθελα από έναν Αφέντη. Από την άλλη αναγνωρίζω ότι δεν είμαι σκλάβα, οπότε άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας.

Πάντως μιλώντας γενικότερα, η κοινοβιακή συμβίωση έχει πολλά να προσφέρει στα μέλη της και είναι μια πολύτιμη εμπειρία για τον άνθρωπο.

 

Re: Απάντηση: Re: Building a Poly House: Πολυκατοικία σε Γερά Θεμέλια…

Αχ, βρε μάτια μου, τούτο το ηθικό δίδαγμα, τι κεραμίδα. Σε ποιανού την κεφάλα κατευθύνεται;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Building a Poly House: Πολυκατοικία σε Γερά Θεμέλια…

Εκεί στο χοιροστάσιο, κοινοβιακά δε ζείτε?