Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Το βλέπω καθημερινά όλο και πιο πολύ. Ακόμα και εκεί που αποδεδειγμένα οι φοιτητές (πελάτες) μας έχουν λάθος, επιμένουν και με έντονο ύφος απαιτούν πράγματα που δεν γίνονται. 

Και έρχονται (γενικώς ως κοινωνία) και χειρότερα!  Να πω "κουράγιο Έλληνες" που λέει και ο Αυτιάς; 

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Τα case studies, όπως όλοι γνωρίζουμε, έχουν εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Σκέφτηκα λοιπόν ότι κάποιες εμπειρίες μου, κάποια λάθη μου ή κάποιες δυσκολίες που αντιμετώπισα στην πορεία μου στον χώρο, θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν και σε κάποιους άλλους, ίσως μερικοί να είχαν παρόμοιες εμπειρίες, και ίσως να γίνει μία πιο "πρακτική" συζήτηση σε απτά, καθημερινά θέματα που μας απασχολούν, αρκετούς από μας έστω.

Είδα λοιπόν ότι στην πρώτη περίπτωση ο Κύριος ήταν ψύχραιμος και αξιοπρεπής (και για να πω την αλήθεια, την επόμενη μέρα του ζήτησα συγνώμη και ξαναγύρισα στη σχέση). Στην δεύτερη όμως περίπτωση, επαληθεύτηκε το ένστικτό μου, ότι ο Κύριος ήταν μάλλον ακατάλληλος για μένα. Διότι αντέδρασε με τρόπο που δεν φανερώνει και μεγάλη αυτοκυριαρχία. Πώς να εμπιστευθείς κάποιον, έστω και για ένα σέσσιον, όταν φέρεται τόσο παιδιάστικα και εγωιστικά;

Μία καλή ιδέα είναι να σιγουρευόμαστε με διάφορα "τεστάκια" (εγώ πάντως τα κάνω κάτι τέτοια, πριν ξεκινήσω μία σοβαρή σχέση). Πριν αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε ή να εκτιμούμε τον άλλον, κάπου πρέπει να βασίσουμε την απόφασή μας αυτή. Εάν οι αντιδράσεις του μας δείχνουν ένα συγκροτημένο άτομο, τότε προχωρούμε. Βέβαια, κι εγώ που τα λέω αυτά, έχω κάνει λάθη στο παρελθόν. Όμως, τουλάχιστον ακολουθώ μία "μέθοδο", έχω το μυαλό μου στη θέση του και δεν βαδίζω στα τυφλά.

Όχι βέβαια, δεν μπορούμε να ξέρουμε εκ των προτέρων. Στην πρώτη περίπτωση κατάλαβα ότι κακώς εκνευρίστηκα με τον τότε Κ μου, και η αντίδρασή του με βοήθησε να ηρεμήσω, ενώ στην δεύτερη επιβεβαιώθηκε η ορθότητα της απόρριψης.

Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, δεν είχα επαρκή στοιχεία στη διάθεσή μου για να αποφανθώ περί του πραγματικού χαρακτήρα του άλλου. Στην πρώτη περίπτωση εκνευρίστηκα από ένα σχόλιο του Κ και αντέδρασα θυμωμένα και βιαστικά (λάθος), ενώ στην δεύτερη θεώρησα από το σχόλιο του Κυρίου αυτού περί εκπαιδευτικού χαρακτήρα ενός σέσσιον ότι τον ενδιαφέρει ένα πεταχτό S/M ξεκαύλωμα και όχι το είδος του BDSM που έχω εγώ στο νου μου.

Θεωρώ τέλος ότι ασφαλώς και οι αντιδράσεις τους έφεραν στην επιφάνεια δείγματα του πραγματικού τους χαρακτήρα. Και επομένως - λέω τώρα - ένα Υ που έχει τα μάτια του ανοιχτά μπορεί να κρίνει - πρέπει να κρίνει - τί είδους άνθρωπος είναι αυτός τον οποίο πάει να εμπιστευτεί.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Περι εμπιστοσύνης ο λόγος..
καθώς πριν λίγο έγραφα για το πόσο σημαντική είναι, θα μου επιτρέψεις να σχολιάσω πως οι 2 αυτές εκφράσεις, αποκομένες από την συνολική συμπεριφορα των Κ, όχι δεν μπορει να ασφαλής ενδειξη για τίποτα.

Θα συμφωνησω με τον vautrin, πως και τα 2 μπορουν να λεχθουν απο τον ίδιο άνθρωπο χωρίς να σημαινουν τίποτα.

Θα μπορούσαν να ερμηνευτούν επίσης και αλλιώς..

Δηλαδη..
θα μπορούσε ο 1ος Κ λόγω αδιαφοριας να ήταν λακωνικος κ όχι λόγω ευγενειας.
Ο δε 2ος θα μπορουσε να ηταν δηκτικός επειδη έτρεφε τρυφερα συναισθηματα για σένα, άρα τον πληγωσε και τον πονεσε η χυλόπιτα σου, κάνοντας τον να θέλει να πληγωσει και εσένα με την σειρά του.

Οι εκτιμήσεις για το ποιόν των ανθρώπων γινονται βασει πολλων ενδειξεων, κυρίως δε αποδείξεων, που σημαίνει, πράξεις!!!
και ουχί των λόγων τους, καθώς ειναι γνωστο πόσοι πυργοι του αιφελ έχουν χτιστει κατ αυτό τον τρόπο ανα την υφήλιο.

 

@Mikra_Psemata, σ' ευχαριστώ για την τοποθέτησή σου. Είναι αλήθεια πως όταν κρίνουμε ποιον θα εμπιστευθούμε και γιατί θα τον εμπιστευθούμε, καλό θα ήταν να λαμβάνουμε υπόψη πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που λέει, ή από μία μεμονωμένη αντίδραση. Θα ήταν ευχής έργο να είχαμε πάντα άφθονα δεδομένα στη διάθεσή μας, και κυρίως πράξεις και όχι λόγια.

Συχνά όμως αναγκαζόμαστε να κάνουμε μια εκτίμηση με ελάχιστα δεδομένα, ή με τον χρόνο να μας πιέζει. Ακόμη θυμάμαι το πρώτο μου ραντεβού με έναν άγνωστο Dom, στην Αθήνα, πριν 3 χρόνια. Αποφάσισα το ναι, μέσα σε μισή ώρα. Πριν αποφασίσω όμως, συναντήθηκα σε δημόσιο χώρο, τον είδα εκ του φυσικού, του μίλησα, πρόσεξα τα ρούχα του, τα παπούτσια του, τα νύχια του, τον τρόπο με τον οποίο έπινε το ποτό του, πώς μου μιλούσε, χίλια δυο πράγματα...

Το case study επικεντρώνεται στην περίπτωση της χυλόπιτας. Είναι ένα συγκεκριμένο πρόβλημα, όπου τα δεδομένα είναι μεν ελλιπή, μπορούν όμως να μας κατευθύνουν ικανοποιητικά. Πάρε για παράδειγμα έναν Κ που αρχίζει να βρίζει και να απειλεί και να εκβιάζει, αν του πω ότι δεν επιθυμώ να συνεχίσω την επικοινωνία μαζί του. Λόγια, θα μου πεις, μία μεμονωμένη αντίδραση. Μπορεί και να με έχει ερωτευθεί...Όμως εγώ, ως D, όταν μου συμβεί αυτό, ξέρω τί πρέπει να κάνω στο μέλλον μαζί του: πρέπει να τον αποφύγω. Είναι τόσο απλό. Ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος, ηλίου φαεινότερον...Αλλά έτσι κρίνω εγώ. Προσωπική η προσέγγιση...

Υπάρχουν λεπτές αποχρώσεις τις οποίες πιάνουμε και πρέπει να πιάνουμε, ιδίως σε έναν τέτοιο χώρο, όπου οι επαφές μας αρχίζουν διαδικτυακά. Συχνά πρέπει να κρίνουμε με βάση τα λόγια, το ύφος κλπ. Καλό είναι να βλέπουμε πολύ προσεκτικά, ακόμη και την παραμικρή λεπτομέρεια, ακόμη και μία λέξη. Πριν λίγο καιρό, "Μάστερ" μου μίλησε για τη σκλάβα του με την πιο μεγάλη περιφρόνηση. "Μπα, δεν είναι σκλάβα μου", μου είπε. "Ζήτημα να της έχω δώσει δυο πίπες".

Στον Καιάδα. Κατευθείαν. Έχω άδικο;

 

Απάντηση: Re: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Εεεε..μη κλεβεις, αυτο ανηκει στο χαμογελο του ηλιου!! 

υ.γ Στον Καιαδα,στον Καιαδα...

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Σαφέστατα η απάντηση του Μαστερ 2007 ήταν καλύτερη.Αυτό όμως δεν λέει κάτι.
Το ενδεχόμενο να δοκιμάζουν και αυτοί τι είσαι με τις απαντήσεις τους ή τις ερωτήσεις τους το σκέφτηκες?Φαύλος κύκλος...το καλύτερο είναι να είμαστε αληθινοί...

Υ.σ και οι χυλόπιτες δεν ηταν και οι πιο άψογα σερβιρισμένες ε? 

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Τώρα αν εγώ πω, στ' αρχίδια σου (ναι οκ, δεν διαθέτεις) τι λέει ο χολωμένος, θα μου το σβήσουνε; Όχι όπως άφησε στις Ευρώπες και στις Αμερικές αλλά όπως βρήκε. Άντε από κει με τον κάθε μπιπ (προσθέστε άφοβα   )!!!!!

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Δίκιο έχεις, αλλα..

Να μας κατευθύνουν σε τι τώρα πια?
Η χυλόπιτα είναι το τέλος..
Οι αναζητησεις αυτές στην άρχη γίνονται.

Σε ότι αφορά την αρχή λοιπόν, χρησιμο θα ηταν να κάνουμε έναν διαχωρισμο για να ξέρουμε τι ψάχνουμε από ποιον και γιατί.


Α) αγνωστο sex partner για one night stand
Ψαχνουμε να βεβαιωθουμε πως :
-δεν είναι ψυχοπαθης - δεν θα μας πετσοκόψει
-δεν είναι πολύ μ@@κας και άρα
-δεν θα μας εκθεσει στον οποιον κινδυνο σωματικό/ψυχολογικό/κοινωνικο
ή
-δεν θα μας δουμε στο youtube ή sto xtube την επομένη μέρα,
-δεν θα μας εκβιασει με dvd ,
-θα σεβαστει τα όρια μας κλπ

Β) Κυρίαρχο για την δημιουργία σχέσης κυριαρχίας υποταγής.
Αυτός δεν μπορει να είναι ένας άγνωστος άνθρωπος, που δεν έχουμε ξαναδει, δεν γνωριζουμε, δεν μας γνωριζει και έχουμε μιλησει μέσω ιντερνετ 4-5 φορες .

Αρα δεν εμπίπτει στο

Στο επόμενο όπου

Αυτός που βρίζει, εκβιάζει και απειλει είναι ένας μικρός άνθρωπος ανεξαρτητως στάτους εντός ή εκτός βδσμ, που καλο είναι να αποφευγεται η οποια επαφή μαζι του φιλική ή ερωτική.
Η απορια όμως είναι, πως δεν εχουμε εντοπισει από πριν την μικρότητα του και την παρατηρουμε στο καληνυχτα.
Oι άνθρωποι δεν είναι αλλοι την μια στιγμή και άλλοι την επομενη, μήπως εθελοτυφλουσαμε εμεις συνειδητα ή ασυνειδητα για την ικανοποίηση των όποιων αναγκων μας και τώρα που αυτές καλυφθηκαν ή καταλάβαμε ότι δεν μπορει να τις καλυψει, τώρα μας επιτρέπουμε να την δούμε? (την μικρότητα)
Ή το συνηθες.
Τον αξιολογησαμε με βάση τα κριτηρια του Α, έχοντας όμως την αξιωση απο αυτόν να καλυψει τις ανάγκες μας για το Β.

Άρα και πάλι εμεις φταίμε..  

Aυτό που θέλω να πω με όλα τα παραπάνω, όπως και με τα περισσότερα ποστ που έχω γράψει τελευταια, είναι πως δεν πρέπει να ζητάμε ευθύνες από κανεναν άλλο παρα μόνο από εμας.
Δικά μας είναι τα λάθη και γίνονται συνηθως λόγω βιασύνης, επιπολαιότητας, ή αφέλειας.

Οποιος/α αναζητει μια σχεση κυριαρχιας υποταγής, μονο μέσω της προσωπικής γνωριμιας και της επαναλαμβανόμενης real επαφής θα μπορέσει να λάβει τα εχέγγυα εκεινα, πως ο άνθρωπος που είχε απέναντι του αρκετές φορες είναι ικανος να διαχειριστει μια τέτοιου ειδους σχέση, και πως τα θέλω τους είναι λίγο πολύ συμβατα.

Αν τώρα θέλουμε μερικα πηδηματα διανθισμένα με βδσμ τεχνικες, χαστουκακια δεσιματακια, φτυσιματακια κλπ, τότε αρκει να βεβαιωθουμε πως δεν θα πάθουμε οτι αναφέρεται στο Α, και αφηνομαστε χαλαροι στην απόλαυση ενός ή κ παραπάνω sex meetings, με τον συγκεκριμένο sex partner.  

 

Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Έχω και καλύτερες, αλλά θα με πείτε φαντασμένη πάλι και δεν είμαι, η πουτάνα...

Η χθεσινή, για παράδειγμα:

Go subscribe to National Geographic. Make a list of all the places you’ll never get to visit. Add to that list…D.

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Αγαπητή Ντόρα στο νήμα σου βλέπουμε δυο διαφορετικές αντιδράσεις ανθρώπων. Ο 1ος απαντά μεθοδικά ή απαθέστατα και ο 2ος με θυμό. Δεν είναι δυνατόν να βγάλουμε συμπέρασμα για δυο ανθρώπους βασιζόμενοι στην αντίδραση μιας στιγμής..Πιστεύω πως από την στιγμή που δεν είσαι με κανέναν από τους δυο μαζί, δεν σου ταίριαζε και κανείς από τους δύο. Προσωπικά ποτέ δεν θα έκρινα έναν άνθρωπο από το πως θα φάει την <χυλόπιτα> που του δίνω. Περι ορέξεως....
Θεωρώ πως η συμπεριφορά μας απέναντι στον άλλον δεν εξαρτάται απλά και μόνο από την παιδεία μας αλλά και από τον ίδιο τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Παίζουν σημαντικό ρόλο και οι προκλήσεις που δεχόμαστε από αυτό το άτομο καθημερινά καθώς επίσης και οι προκλήσεις που έχουμε δεχθεί στο παρελθόν...(γενικά και αόριστα το λέω)
Πάντως κανείς από τους δύο δεν ήταν ακραίος...νομίζω πως ο 2ος ένιωσε περισσότερο πόνο που σε έχασε, γι αυτό και αντέδρασε πιο εντονα.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Φόρτσαααα Ντόρααααα!   χαχαχαχα

 

Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στην πρώτη περίπτωση, όπως είπα ήδη, ξαναγύρισα στη σχέση μετά την χυλόπιτα.

Η πείρα μου μου έχει δείξει ότι όσο πεισματάρικο και να είναι ένα Υ, ο Κ είναι πάντα πιο πεισματάρης. Μου είναι πολύ δύσκολο να αντισταθώ σε κάποιον που επιμένει να (με) διεκδικεί και είναι τόσο εμφατικά στοχοπροσηλωμένος. Πηγαίνω σαν το μυγάκι προς το φως...Όχι, η χυλόπιτα δεν είναι το τέλος (ελπίζω οι Μάστερς να κρατούνε σημειώσεις... )

Όσον αφορά τον εκπαιδευτικό σκοπό ενός case study, νομίζω πως είναι εμφανής. Είναι ένα εργαλείο που ακονίζει την κριτική αντίληψη. Όπως λύνουμε ασκήσεις μαθηματικών, έτσι μπορούμε να λύνουμε και προβλήματα BDSM. Να τον εμπιστευτώ τον δεύτερο τύπο ή όχι; Εάν του γράψω απόψε και προτείνω συνάντηση, λες να μου πει πάλι ότι δεν κάνω για σκλάβα ή θα δεχτεί να με συναντήσει; Πώς το κόβεις;

Συμφωνώ. Μου κάνει δε μεγάλη εντύπωση, το ότι τον συγκεκριμένο πολλοί συνεχίζουν να τον έχουν ανάμεσα στους φίλους τους, παρά το γεγονός ότι έχει αποκαλυφθεί το ποιον του...

Αυτό που λες είναι πολύ σωστό. Κάποιες φορές δεν βλέπουμε μπροστά μας, γιατί η επιθυμία (δηλαδή η έλλειψη) μας τυφλώνει. Άλλες φορές όμως παραβλέπουμε αρνητικά στοιχεία ενός χαρακτήρα, γιατί επιθυμούμε τόσο πολύ να επωφεληθούμε από τα θετικά του. Είναι τότε καθαρά θέμα επιλογών.

Πάρε για παράδειγμα εμένα. Το ξέρω ότι δεν είμαι η ιδανική σκλάβα. Είμαι γλωσσού, περήφανη, απαιτητική, μαζοχίστρια, τεμπέλα (προτιμώ να με ταϊζουν προσούτο στο στόμα παρά να υπηρετώ). Έχω όμως κάποια θετικά στοιχεία, που ίσως κάνουν έναν Μάστερ να παραβλέψει όλα αυτά τα ελαττώματά μου. Μέχρι τώρα δεν τα πήγα και άσχημα...

Για την διαφοροποίηση που κάνεις ανάμεσα στα σέσσιονς και στις σχέσεις, και τα κριτήρια επιλογής ενός κατάλληλου παρτενέρ, συμφωνώ ασφαλώς.